Δευτέρα 20 Αυγούστου 2012

Η Μαντόνα ως ατραξιόν στη δίκη της «Αιδοιακής Εξέγερσης» (Pussy Riot)


Η Μαντόνα εξέφρασε την πλήρη της υποστήριξη προς τα μέλη της «Αιδοιακής Εξεγέρσεως» την προηγούμενη εβδομάδα, κατά τη διάρκεια της επτάλεπτης ομιλίας της στην συναυλία της και την συνέντευξή της στον Oleg Kashin της Kommersant. Δήλωσε μεταξύ άλλων ότι ο Πρόεδρος Βλαδίμηρος Πούτον πρέπει να απελευθερώσει τις τρεις νεαρές του συγκροτήματος από την φυλακή και διαβεβαίωσε ότι η ρωσική ορθόδοξη εκκλησία είναι διεφθαρμένη.
Η Μαντόνα είναι μια σουπερστάρ της ποπ που κάθε της λέξη διαδίδεται αμέσως από τα διεθνή μέσα μαζικής ενημέρωσης. Ακριβώς γι’αυτό ήταν μεγάλη επιτυχία του Κασίν αυτή η συνέντευξη: γνώριζε ότι θα είχε παγκόσμια απήχηση.
Ο Κασίν αποτελεί μια ξεκάθαρη περίπτωση φιλελεύθερης αντι-πουτινικής δημοσιογραφίας. Η συνέντευξή του θύμιζε την συνάντηση δύο ψευτών, όπου ο καθένας παριστάνει ότι γνωρίζει κάτι που κανένας άλλος δεν γνωρίζει και ότι δεν γνωρίζει πράγματα που γνωρίζουν και τα μικρά παιδιά.
Ας αρχίσουμε με τα ψέματα της Μαντόνα. «Η Αιδοιακή Εξέγερση είναι απαγορευμένη στη Ρωσία», είπε. Πώς γίνεται να είναι απαγορευμένο ένα γρούπ, άμα δεν υπάρχει τίποτα για να απαγορευτεί εξ αρχής; Το συγκρότημα δεν έχει βγάλει CD. Δεν είναι καν μουσικοί: είναι «performance artists» που αναζητούν δημοσιότητα και βγάζουν το ψωμί τους δημιουργώντας σκάνδαλα.
«Ελπίζω ότι ο Πρόεδρος Πούτιν θα απελευθερώσει αυτές τις κοπέλες», είπε η Μαντόνα στη συναυλία της. Αυτά είναι βλακείες. Στην ουσία προέτρεπε τον Πούτιν να υφαρπάξει τη δικαστική εξουσία και να διαμεσολαβήσει άμεσα σε μια ανεξάρτητη υπόθεση της Δικαιοσύνης. Θα τολμούσε ποτέ η Μαντόνα να διανοηθεί το ενδεχόμενο, να ζητήσει κάτι αντίστοιχο στις Ηνωμένες Πολιτείες; Θα μπορούσε να πει κατά τη διάρκεια μιας συναυλίας ας πούμε στο Σιάτλ ότι ελπίζει να απφυλακίσει ο Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα τρεις Αμερικανούς που κρατούνται για κάποιο έλασσον αδίκημα;
Στις ΗΠΑ, μια τέτοια δήλωση θα προκαλούσε απλώς γέλωτα. Κανένας Πρόεδρος των ΗΠΑ δεν θα επενέβαινε σε μια ανεξάρτητη δικαστική απόφαση ακόμα κι αν το ήθελε. Ακόμα και μια παρόμοια προσπάθεια θα τέλειωνε την καριέρα του.
Έτσι όπως το βλέπει η Μαντόνα, ο Πούτιν ελέγχει τα πάντα στην Ρωσία, συμπεριλαμβανομένων των αποφάσεων της δικαιοσύνης. Αυτός είναι ένας μύθος που εξαπλώνεται με κάθε σχεδόν άρθρο των δυτικών ΜΜΕ για την Ρωσία.
Όμως και στις ΗΠΑ δεν λείπουν οι σκανδαλώδεις δικαστικές αποφάσεις. Επί παραδείγματι η υπόθεση του Leonard Peltier, ενός ιθαγενή Αμερικανού που σύμφωνα με πολλούς καταδικάστηκε άδικα για τη δολοφονία δύο πρακτόρων του FBI το 1975. Η «Διεθνής Αμνηστία» έχει εντάξει την καταδίκη του Πελτιέ, που εκτίει δις ισόβια στις φυλακές υψίστης ασφαλείας της Φλόριντα, ως «κακοδικία». Οι ιθαγενείς Αμερικανοί θεωρούν πως ο Πελτιέ καταδιώχθηκε διότι έδωσε μάχη για την ελευθερία ενάντια στην «τυραννία των Ηνωμένων Πολιτειών». Αλλά ποιος νοιάζεται ή υποστηρίζει τον Πελτιέ πέραν των ιθαγενών Αμερικανών; Τα δυτικά ΜΜΕ αναφέρουν έστω ποτέ αυτήν την κραυγαλέα περίπτωση κακοδικίας;
Η Μαντόνα είναι απολύτως σίγουρη ότι ο Πούτιν διέταξε την φυλάκιση της «Αιδοιακής Εξέγερσης» διότι τα μέλη τους τον επέκριναν. Αλλά δεν φταίει εκείνη γι΄ αυτό. Πολλοί στη δύση ασπάζονται τέτοιες ανοησίες, που τις προπαγανδίζει η ρωσική αντιπολίτευση και γίνονται ενθουσιωδώς αποδεκτές από τα δυτικά ΜΜΕ.
Η αλήθεια φυσικά είναι πως τα μέλη της «Αιδοιακής Εξέγερσης» δεν εκστόμισαν ούτε μια λέξη κατά του Πούτιν κατά τη διάρκεια της «πανκ προσευχής» τους τον Φεβρουάριο στον Καθεδρικό ναό του Σωτήρος Χριστού. Απλά χόρευαν έξαλλα στον σολέα το ναού κλωτσώντας τα πόδια τους, ούρλιαζαν βρίζοντας και βεβηλώνοντας έναν ιερό τόπο για τους ορθοδόξους χριστιανούς.
Η Μαντόνα είπε στην συναυλία της: «Αν ο Πούτιν θέλει να διορθώσει την κατάσταση, πρέπει να βρει μια κοινή γλώσσα με αυτούς που διαφωνούν μαζί του».
Σύμφωνα με την λογική της Μαντόνα, ο Ομπάμα θα έπρεπε να καθίσει σε ένα τραπέζι με τους νεοναζί και τους ρατσιστές του αμερικανικού νότου και να συζητήσει μαζί τους για τα βίντεό τους τους που έχουν κατακλύσει το διαδίκτυο και στα οποία ισχυρίζονται πως «οι μαύροι και οι εβραίοι έχουν την εξουσία στην Αμερική».
Η Μαντόνα είναι βέβαιη ότι η εκκλησία στη Ρωσία είναι διεφθαρμένη και συνεργαζόμενη στενά με την κυβέρνηση. Από πού έλαβε αυτήν την πληροφορία; Δήλωσε στην συνέντευξή της στον Κασίν ότι «ο γάμος ανάμεσα στην εκκλησία και στο κράτος είναι κάτι το πολύ επικίνδυνο». Μοιάζει σαν να διάβαζε η Μαντόνα «σκονάκια» που της έγραψαν άλλοι – τι γνωρίζει πραγματικά η Μαντόνα για τη Ρωσία;
Μα αρκετά με την Μαντόνα. Είναι απλώς μια ατραξιόν για τη σκηνή, ένα ζωντανό σύμβολο για κάθε τι επιφανειακό, διαστρεβλωτικό και έμμισο που η Δύση απευθύνη προς την Ρωσία.
Αυτή η συστηματική προκατάληψη όμως επ’ ουδενί δεν περιορίζεται μόνο στα δυτικά ΜΜΕ. Δείτε επί παραδείγματι μια από τις ερωτήσεις που έθεσε ο Κασίν στην Μαντόνα, που αποτελεί υπόδειγμα αντιρωσικής προπαγάνδας μεταμφιεσμένης σε δημοσιογραφία:
«Κασίν: Αυτή η ερώτηση μπορεί να φανεί παράξενη, αλλά βλέπετε διαφορές μεταξύ του πώς ακούνε μουσική στις ελεύθερες χώρες και πώς σε χώρες όπου υπάρχει καταπίεση; Υπάρχει διαφορά; Έχετε φανς στη Συρία και την Βόρειο Κορέα.
Μαντόνα: Έχω φυσικά φανς κι εκεί, αλλά δεν μπορώ να πάω εκεί, οπότε δεν τους βλέπω ποτέ.
Κασίν: Κι όμως έρχεσθε στην Ρωσία
Αυτό που υπονοούσε ο Κασίν είναι πως η Ρωσία βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με την Συρία και την Βόρειο Κορέα. Με αυτόν τον τρόπο, ο Κασίν προωθούσε ένα τυπικό ψευδές δυτικό στερεότυπο για την Ρωσία: ότι είναι μια τυραννία στην οποία κανείς δεν μπορεί να επικρίνει την κυβέρνηση και όπου απαγορεύεται ακόμα και η πανκ μουσική.
Ο Κασίν δεν πήρε την συνέντευξη από την Μαντόνα για τους Ρώσους αναγνώστες, αλλά για την Δύση. Ήξερε ότι θα μεταφραζόταν και θα παραπεμπόταν από τα μεγαλύτερα δυτικά μέσα ενημέρωσης. Η συνέντευξη δείχνει ότι η αλήθεια δεν έχει καμία σημασία για τη Δύση. Οι υπεραπλουστευτικές και παραπλανημένες απόψεις της Μαντόνα -που δεν καταλαβαίνει από πολιτική, από Ορθοδοξία ή από την ιστορία της Ρωσίας- θεωρείται στη δύση πολύ πιο αυθεντία από τις σοβαρές αναλύσεις για τη Ρωσία που εκδίδουν πανεπιστημιακοί, πολιτικοί επιστήμονες και ιστορικοί των οποίων οι ισορροπημένες προσεγγίσεις δυστυχώς ουδέποτε βρίσκουν τον δρόμο προς τα μεγάλα ΜΜΕ.
Δεν είναι λίγοι όσοι ειλικρινά πιστεύουν πως τα κυρίαρχα δυτικά ΜΜΕ είναι ισορροπημένα, απροκατάληπτα και ανεξάρτητα. Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων στην Δύση είναι πεπεισμένοι πως τα ΜΜΕ δεν ψεύδονται και «υπηρετούν την κοινωνία» σύμφωνα με την μυθική «τέταρτη εξουσία».
Στην πραγματικότητα όμως στα δυτικά ΜΜΕ κυριαρχεί η προπαγάνδα και ο «πληροφοριακός ολοκληρωτισμός». Η Μαντόνα είναι μια κλασική εκπρόσωπος τύπου αυτής της προπαγάνδας, μαστόρισσα των δημοσίων σχέσεων. Για την ακρίβεια έχει προ πολλού πάψει να είναι ανθρώπινο ον. Η Μαντόνα είναι ο παροιμιώδης «από μηχανής θεός» των Ελλήνων που κατεβαίνει άνωθεν στην σκηνή για να ανακοινώσει την «αδιαφιλονίκητη αλήθεια». Η Μαντόνα εκτελεί ένα εκθαμβωτικό PR σόου για τις μάζες, που χάσκουν άφωνες από το ταλέντο της. Έπειτα αποσύρεται από την σκηνή και πέφτει στην λήθη – μέχρι την επόμενη παράστασή της.
The Moscow Times
(Απόδοση: ΑΚ)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου