Η λίστα που καταρτίζεται από τη Ρωσική κυβέρνηση – κατόπιν πληροφοριών, εκτιμήσεων και εκθέσεων από τις διπλωματικές αποστολές της και τις υπηρεσίες πληροφοριών – και αξιολογεί τους κινδύνους (και το καθεστώς ασφάλειας) που υφίστανται σε διάφορες περιοχές του Πλανήτη, αφαίρεσε τη Συρία – προ δύο ημερών – από τις χώρες που βρίσκονται σε «περίπλοκες» καταστάσεις και την «αναβάθμισε», τοποθετώντας την στην κατηγορία των χωρών που χαρακτηρίζονται ως χώρες «σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης ή ένοπλης σύρραξης» (Πηγή : xinhuanet.com). Η αλλαγή αυτή πρόδηλα σημαίνει ότι η Ρωσία αναγνώρισε επίσημα ότι η Συρία έχει βυθιστεί σε μια ένοπλη σύγκρουση. Η κίνηση αυτή της Ρωσικής κυβέρνησης χωρίς καμία αμφιβολία καταδεικνύει την κρισιμότητα των περιστάσεων στην έτσι κι αλλιώς περίπλοκη – από ανέκαθεν – Μέση Ανατολή, μια περιοχή με λεπτές ισορροπίες που ανατρέπονται εν ριπή οφθαλμού. Η σημασία της ενέργειας αυτής μεγάλη, αν συνδυαστεί με τις δηλώσεις από το γειτονικό Ιράν για ετοιμότητα περί επικείμενου πολέμου έως τον Οκτώβρη, τις πρόσφατες δηλώσεις Ομπάμα – Ερντογάν «περί συντονισμού των προσπαθειών ώστε να επιταχυνθεί η διαδικασία πολιτική μετάβασης στη Συρία και να ικανοποιηθούν τα νόμιμα δικαιώματα του συριακού λαού», η επαναδραστηριοποίηση των Κούρδων στα σύνορα της Τουρκίας με τη Συρία, η άνοδος του Ισλαμισμού διαμέσου της «Μουσουλμανικής Αδελφότητας» στις γειτονικές χώρες (Αίγυπτος κλπ.), καθώς και η παρουσία Κινέζικης ναυτικής δύναμης στη νοτιοανατολική μεσόγειο. Το παζλ γίνεται πιο πολύπλοκο, διπλωματικό πόκερ, πολλά τα αντιτιθέμενα συμφέροντα, δύσκολος ο συγκερασμός τους και όλα δυστυχώς δείχνουν ότι η περιοχή «θερμαίνεται» υπερβολικά. Η άρνηση της Ρωσικής αρκούδας να εφαρμόσει τις νέες κυρώσεις που υπέβαλε η Ευρωπαϊκή Ένωση τη προηγούμενη εβδομάδα στην Δαμασκό (εμπάργκο όπλων και επιθεώρηση πλοίων ύποπτων για μεταφορά όπλων), με το επιχείρημα ότι παραβιάζεται η αρχή της μη επέμβασης στις εσωτερικές υποθέσεις άλλων χωρών, λέει πολλά. Ακόμη περισσότερο όταν αυτή η θέση είναι μονομερής, μιας και οι εξεγερμένοι της Συρίας είναι γνωστό σε όλους από πια κέντρα εξοπλίζονται. Μπορεί ο ΟΗΕ να παίξει περισσότερο εποικοδομητικό ρόλο στην Συριακή κρίση και να συμβάλλει σε μια σταδιακή εκτόνωσή της ; Κανείς δεν μπορεί να πιστέψει κάτι τέτοιο. Θα ήταν ευχάριστο αλλά η ιστορία δεν μας ενθαρρύνει να προσβλέπουμε σε μια τέτοια προοπτική. Εν μέσω αυτών των εξελίξεων και της καθόλου απίθανης προσπάθειας εισροής Σύριων προσφύγων στη χώρα μας αφενός και της μνημονιακής εξουθένωσης (η οποία μας επιβλήθηκε βιαίως και αναντίρρητα δυσκολεύει τους χειρισμούς) από την άλλη, εγείρονται ερωτήματα και έντονος σκεπτικισμός αναφορικά με τη στάση της Ελλάδας, μιας που μετέχει στο ΝΑΤΟ και έχει ζωτικά γεωπολιτικά συμφέροντα στην ευρύτερη περιοχή της Εγγύς και Μέσης Ανατολής. Πολλά τα συμφέροντα που διακυβεύονται, σε πλανητική κλίμακα, εξαιρετικά λεπτές οι ισορροπίες – που δεν συγχωρούν λάθη – εν μέσω ΝΑΤΟ, ΕΕ, Ρωσίας, και στο βάθος σε δεύτερο πλάνο τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων και η Ελληνική ΑΟΖ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου