Σύμφωνα με δημοσιεύματα, το Facebook πρόκειται σύντομα να εισαχθεί στο χρηματιστήριο, με μια εκτιμώμενη αξία ύψους $100 δισ. Οι λεπτομέρειες όσον αφορά στην τελική της αξία θα κριθούν από την Wall Street, αλλά όπως και να έχει, πρόκειται για μια τεράστια περιουσία.
Η κυρίαρχη άποψη είναι ότι ο νεαρός και ταλαντούχος Mark Zuckerberg πέτυχε διάνα, και σίγουρα είναι μια ιδιοφυία.
Κάποιοι όμως, δεν το πιστεύουμε. Πρόκειται για μια κατευθυνόμενη ιστορία. Ο Zuckerberg δεν είναι καν τριάντα. Υπάρχουν πολλοί συνομήλικοί του που να έχτισαν μια αυτοκρατορία $100 δισεκατομμυρίων, μέσα σε δέκα χρόνια, όταν οι περισσότεροι ακόμη αποφασίζουν με τι θα ασχοληθούν;
Ότι και να λένε τα ΜΜΕ, που ξεχειλίζουν από θαυμασμό για τον Zuckerberg, εμείς δεν μασάμε.
Υπάρχει μια ομάδα πάμπλουτων οικογενειών, μια οικονομική ελίτ, με έδρα το City του Λονδίνου, που ελέγχει όλες τις κεντρικές τράπεζες του κόσμου. Αυτή η ομάδα διοχετεύει τρισεκατομμύρια δολάρια, με σκοπό να φέρει την Νέα Παγκόσμια Τάξη (ΝΠΤ).
Η έλευση του διαδικτύου έχει σταθεί εμπόδιο στην προώθηση της ΝΠΤ. Οι πληροφορίες που δημοσιεύονται σε αυτό, φέρνουν στο φως τις σκοτεινές προσπάθειες αυτών των οικογενειών, και των συνεργατών τους.
Έτσι, προκειμένου να αντιμετωπίσουν αυτό το φαινόμενο, οι ελίτ ξεκίνησαν μια σειρά από επιχειρήσεις false flags, με σκοπό να αλλοιώσουν το διαδίκτυο, να το κάνουν πολύ πιο μπερδεμένο, και να το στρέψουν με το μέρος τους.
Κατά τη γνώμη μας, το Facebook είναι μια μορφή επιχείρησης false flag, που έχει σκοπό την συγκέντρωση τεράστιου αριθμού χρηστών, σε ένα περιβάλλον που είναι υπέρ της παγκοσμιοποίησης, ή τουλάχιστον που θα είναι χρήσιμο σε αυτήν.
Η μεγάλη δημοτικότητα του Facebook, είναι μια ένδειξη του ότι είναι false flag. Μπορεί να είναι ένα ακόμη απλό κοινωνικό δίκτυο, αλλά έχει μαζέψει δισεκατομμύρια χρήστες. Είναι άραγε τόσο καλύτερο από τα υπόλοιπα;
Αυτό που κάνει το Facebook να διαφέρει από τα υπόλοιπα παρόμοια δίκτυα, δεν είναι η τεχνολογία του, αλλά αυτοί που το στηρίζουν.
Όταν μια εταιρία γιγαντώνεται κατ αυτόν τον τρόπο, αμέσως μαζεύονται διάφορες δυνάμεις γύρω της. Ο Zuckerberg δείχνει να είναι ο τύπος που είναι ευεπίφορος σε τέτοιες προσεγγίσεις.
Το ότι ήδη γυρίστηκε κινηματογραφική ταινία για τη ζωή του, λέει πολλά. Οι ελίτ πάντα χρησιμοποιούν το εργαλείο που λέγεται Χόλιγουντ.
Μετά, δεν πρέπει να ξεχνάμε την αρχική χρηματική επένδυση στο Facebook, που κατά τη γνώμη μας οργανώθηκε εν μέρει από τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες.
Ο πρώτος γύρος επενδυτικών κεφαλαίων για το Facebook ($500.000) προήλθε από τον πρώην διευθυντή της Paypal, Peter Thiel, ο οποίος είναι και μέλος του ΔΣ της υπερσυντηρητικής οργάνωσης VanguardPAC.
Ο δεύτερος γύρος χρηματοδότησης ($12.7 εκατ.) προήλθε από τον επενδυτικό όμιλο Accel Partners, ο διευθύνων σύμβουλος της οποίας (James Breyer) ήταν πρώην συνεργάτης του Gilman Louie της In-Q-Tel, μιας επενδυτικής εταιρίας που δημιούργησε η CIA το 1999, με ειδικότητα της την τεχνολογία data mining.
Ο Breyer υπήρξε μέλος του ΔΣ της BBN Technologies, που είναι μια από αυτές που συνετέλεσαν στην εμφάνιση και στην καθιέρωση του διαδικτύου. Στην εταιρία αυτή συμμετείχε και η Anita Jones, που πιο πριν ήταν η επικεφαλής του τομέα έρευνας του αμερικανικού υπουργείου Άμυνας. Πέραν αυτού, ήταν και σύμβουλος του υπουργού Άμυνας, και προϊσταμένη της υπηρεσίας DARPA του πενταγώνου, που είναι αυτή που ασχολείται με προωθημένες , και υψηλής τεχνολογίας έρευνες.
Όλα αυτά είναι λογικά. Ο μόνος τρόπος για να ελέγχεις τις όποιες αναδυόμενες τεχνολογίες, είναι να τις χρηματοδοτείς. Αν τις χρηματοδοτείς γενναιόδωρα, και αν φροντίζεις να μην έχουν μπλεξίματα με την νομοθεσία και τις ρυθμιστικές αρχές, τότε σίγουρα μπορείς να χτίσεις μια άκρως πετυχημένη εταιρία, σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Πάντως, το επιχειρηματικό μοντέλο του Facebook είναι όντως σπάνιο. Το περιεχόμενο του παρέχεται από τους χρήστες, και μετά οι πληροφορίες αυτές πουλιούνται στους διαφημιστές. Πρόκειται για το άκρον άωτον της απλότητας, και δεν απαιτεί καμιά δημιουργικότητα. Ίσως αυτός να είναι και ο λόγος που το Facebook βρίσκεται συνεχώς σε διενέξεις σχετικά με την πολιτική απορρήτου του. Δεν προσφέρει τίποτα άλλο, παρά πληροφορίες των χρηστών του.
Και όσες πιο πολλές τέτοιες πληροφορίες μπορεί η εταιρία να αποκτήσει, τόσο πιο κερδοφόρα γίνεται. Για αυτό και είναι μάλλον η πρώτη εταιρία στην ιστορία του κόσμου, της οποίας το επιχειρηματικό μοντέλο βασίζεται εξ ολοκλήρου στην κατασκοπεία.
Κάτι ανάλογο κάνει και η Google, αλλά αυτή τουλάχιστον προσφέρει έναν αλγόριθμο αναζήτησης. Αντιθέτως, το Facebook είναι μέχρι και εχθρικό απέναντι στους χρήστες του, με μια στρατηγική που βασίζεται στην παραπλάνηση.
Οι πληροφορίες που συγκεντρώνει δεν είναι χρήσιμες μόνο στους διαφημιστές. Όποιος προσπαθήσει με ανοιχτό μυαλό να διερευνήσει το Facebook, πολύ εύκολα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο ιστότοπος αυτός χρησιμοποιείται για συγκέντρωση πληροφοριών για λογαριασμό υπηρεσιών, όπως άλλωστε και η Google. Υπάρχουν πολλά προηγούμενα, όπως η περίφημη επιχείρηση Mockingbird. Συνήθως, τέτοιες κορυφαίες εταιρίες, και οι ιδιοκτήτες τους, συνεργάζονται στενά με τις μυστικές υπηρεσίες.
Υπηρεσίες οι οποίες υποτίθεται ότι εργάζονται σκληρά για την ασφάλεια των χωρών τους. Στην πραγματικότητα όμως, στον δυτικό κόσμο, οι μυστικές υπηρεσίες δεν ασχολούνται με την ασφάλεια του έθνους, αλλά με την προετοιμασία της Νέας Παγκόσμιας Τάξης. Στην κορυφή τους, ίσως να λειτουργούν αποκλειστικά για τις «οικογένειες». Εκεί είναι γεννιέται η όποια κυρίαρχη πολιτική ατζέντα.
Το Facebook είναι ιδιαίτερα δημοφιλές στην Β. Αμερική και στην Ευρώπη, ενώ δεν είναι καθόλου δημοφιλές στη Ρωσία, στην Ιαπωνία, στην Κορέα, κλπ. Στη Κίνα δεν προσφέρεται καν.
Αυτό όμως δεν μας προκαλεί έκπληξη. Είναι δημοφιλές εκεί όπου ασκούν μεγάλη επιρροή οι μυστικές υπηρεσίες της Δύσης. Η Κίνα λοιπόν δεν το θέλει, για λόγους που είναι ευνόητοι.
Ο μύθος του οραματιστή ιδιοφυούς Zuckerberg δεν μας πείθει. Οι μεγάλες επιχειρήσεις και η τελευταία τεχνολογία είναι πάντα μια κατευθυνόμενη ιστορία. Και όλοι όσοι θα αγοράσουν μετοχές του Facebook, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι πρόκειται για μια μυθολογία.
Αν όμως το Facebook δεν είναι αυτό που δείχνει, τότε τι είναι; Και ότι και αν είναι, θα κρατήσει; Ή θα απορριφθεί μόλις εξαντλήσει τον σκοπό για τον οποίο δημιουργήθηκε; Ή μόλις εμφανιστεί κάποιος πιο χρήσιμος διάδοχος;
Σίγουρα αυτές δεν είναι φυσιολογικές επενδυτικές ερωτήσεις, αλλά και οι καιροί που ζούμε δεν είναι καθόλου φυσιολογικοί.
lewrockwell.com
Απόδοση: S.A.
http://www.antinews.gr/2012/02/03/145934/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου