Απόκλιση της τάξης των εννέα ποσοστιαίων μονάδων, σε σχέση με το στόχο για τη διαμόρφωση του ελληνικού δημόσιου χρέους στο 120% του ΑΕΠ μέχρι το 2020, δείχνει η ανάλυση της βιωσιμότητας που έκανε η Τρόικα.
Τώρα οι δανειστές πρέπει να βρουν το ποσό που υπολείπεται ή μέρος αυτού μέχρι τη Δευτέρα, ενώ παράλληλα θα καθορίσουν και το μηχανισμό εποπτείας της εξυπηρέτησης του χρέους από την Ελλάδα, μέσω της γαλλογερμανικής πρότασης για έναν νομοθετικά κατοχυρωμένο δεσμευμένο λογαριασμό.
Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, η ανάλυση της βιωσιμότητας του δημόσιου χρέους που πραγματοποίησε η Τρόικα δείχνει ότι το νέο «πακέτο» που συμφωνήθηκε μεταξύ των δανειστών και της κυβέρνησης δεν οδηγεί σε μείωση του χρέους στο 120% του ΑΕΠ, αλλά στο 129% μέχρι το 2020.
Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι τα 130 δισ. ευρώ που αποφάσισαν, κατ’ αρχήν, στις 27 Οκτωβρίου να δώσουν στην Ελλάδα, στο πλαίσιο της νέας στήριξης, δεν επαρκούν.
Οι εναλλακτικές προτάσεις που βρίσκονται στο «τραπέζι» είναι τρεις, ωστόσο πριν αρχίσει η εξέτασή τους θα πρέπει να συμφωνήσουν οι δανειστές εάν εμμένουν στη μείωση του χρέους στο 120% του ΑΕΠ ή εάν θα μπορούσαν να δεχθούν μια τροποποίηση του στόχου στο 124-125% του ΑΕΠ.
Μόλις συμφωνηθεί το αποδεκτό ποσοστό χρέους, οι εταίροι θα πρέπει να αναζητήσουν τους πρόσθετους πόρους. Εάν, για παράδειγμα, καταλήξουν σε έναν στόχο της τάξης του 124%, θα πρέπει να βρουν περίπου 10 δισ. ευρώ. Οι εναλλακτικές επιλογές είναι: 1) αύξηση της συνεισφοράς των δανειστών, 2) μεγαλύτερο «κούρεμα» των ομολόγων των ιδιωτών, 3) εμπλοκή των ελληνικών ομολόγων που κατέχει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Η πρώτη επιλογή βρίσκει αντίθετη τη μεγάλη πλειοψηφία των εταίρων. Χαρακτηριστική η πρόσφατη δήλωση του Γάλλου υπουργού Οικονομικών Φρανσουά Μπαρουάν, σύμφωνα με την οποία το 120% δεν αποτελεί ταμπού, υποστηρίζοντας ότι θα μπορούσε να αυξηθεί στο 124-125% του ΑΕΠ και να αναζητηθούν οι πρόσθετοι πόροι από τα ελληνικά ομόλογα που κατέχει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Η δεύτερη επιλογή για μεγαλύτερη εμπλοκή των ιδιωτών επενδυτών υποστηρίζεται από τη Γερμανία, την Ολλανδία και τη Φινλανδία, ωστόσο πολλές χώρες δεν στηρίζουν αυτήν την πρόταση, θεωρώντας ότι ένα μεγαλύτερο «κούρεμα» θα μπορούσε να προκαλέσει την άρνηση των ιδιωτών επενδυτών να συμμετάσχουν.
Η τρίτη επιλογή, δηλαδή η εμπλοκή της ΕΚΤ, φαίνεται και ως η πιο πιθανή, δεδομένου ότι και η ίδια η τράπεζα έχει καταλήξει στην απόφαση να συμμετάσχει έμμεσα στη νέα στήριξη της Ελλάδας. Πριν από λίγες μέρες ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι είχε δηλώσει ότι η τράπεζα δεν θέλει να αποκομίσει κέρδη από τα ελληνικά ομόλογα, ενώ προχθές ο Βέλγος κεντρικός τραπεζίτης και μέλος του Δ.Σ. της ΕΚΤ Λουκ Κούνε πήγε ένα βήμα παραπέρα, αναφέροντας ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει πάρει την απόφαση να προχωρήσει στη διανομή στα κράτη-μέλη των λογιστικών κερδών, που θα προκύπτουν από το γεγονός ότι τα ελληνικά ομόλογα τα έχει αγοράσει σε τιμή χαμηλότερη της ονομαστικής τους αξίας. Τα κράτη-μέλη θα μπορούσαν από την πλευρά τους να συνεισφέρουν όλα ή μέρος των κερδών αυτών στην Ελλάδα για τη μείωση του χρέους, αναφέρουν κοινοτικές πηγές.
Η ΕΚΤ εκτιμάται ότι έχει διαθέσει 35 με 40 δισ. ευρώ για την αγορά ελληνικών ομολόγων ονομαστικής αξίας περίπου 50 δισ. ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι τα λογιστικά κέρδη για την ΕΚΤ κυμαίνονται μεταξύ 10 και 15 δισ. ευρώ.
Χθες ανάλογη δήλωση έκανε και ο Φινλανδός κεντρικός τραπεζίτης, επίσης μέλος του Δ.Σ. της ΕΚΤ, Ερκι Λικάνεν, ο οποίος σε συνέντευξή του στη γερμανική έκδοση της «Financial Times» αναφέρει ότι η τράπεζα δεν αγόρασε τα ομόλογα για το κέρδος, αλλά για να σταθεροποιήσει την αγορά, ενώ επιβεβαίωσε ότι η ΕΚΤ είναι έτοιμη να παραιτηθεί αυτών των κερδών.
Νίκος Μπέλλος για τον “Ελεύθερο Τύπο”
Διαβάστε κι αυτό: Το Πακέτο δανειακή/PSI δεν είναι βιώσιμο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου