Διαβάζω ο,τι οι φωστήρες της Τρόικα απαιτούν νέες μειώσεις μισθών και αυξήσεις στη φορολογία.
Ο στόχος είναι προφανής: να μειωθεί περαιτέρω το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων για να γίνει η Ελλάδα μια φτηνή χώρα...
Από την άλλη, συμβαίνει το εξής ασύλληπτο: βρισκόμαστε ήδη σε ύφεση από το 2009,
Τα εισοδήματα σε ορισμένες περιπτώσεις έχουν συρρικνωθεί δραματικά.
Ομως, παρ’ όλα αυτά οι τιμές στα ράφια όχι μόνο δεν μειώνονται, αλλά αυξάνονται κιόλας.
Η ακρίβεια που έφερε το ευρώ συνεχίζει να θερίζει.
Λοιπόν, μετά τις τόσες περικοπές, μήπως ήρθε καιρός να περικόψουμε αναλόγως και τις τιμές στα βασικά είδη διατροφής.
Μήπως ήρθε καιρός να βάλουμε χέρι σε μερικά ολιγοπώλια που ακολουθούν εναρμονισμένες πολιτικές και διατηρούν τις τιμές σε ασυνήθιστα για την κρίση που διανύουμε περίοδο;
Και αν δεν το κάνουν με τη θέλησή τους (που δεν φαίνεται να το κάνουν) μήπως πρέπει να υποχρεωθούν να το κάνουν;
Ξέρω θα αντιτάξουν ορισμένοι για την ελεύθερη αγορά και τη διαμόρφωση των τιμών με βάση την προσφορά και τη ζήτηση κ.λ.π.
Σωστά.
Ομως η ελευθερία της αγορά δεν είναι αλά κάρτ.
Τότε γιατί δεν αφήνουμε και τους κοινωνικούς εταίρους να διαμορφώσουν ελεύθερα τους μισθούς.
Γιατί ο πολύς Τόμσεν πιέζει για να μειωθούν οι μισθοί και δεν πιέζει για να μειωθούν και οι τιμές;
Και καλά ο Τόμσεν τα αφεντικά του εξυπηρετεί.
Η ελληνική κυβέρνηση γιατί παρακολουθεί (αν παρακολουθεί) αμήχανα…;
Αδέξιος Δεξιός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου