Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2009

Από την ανεξήγητη ποινικοποίηση του καπνού στην "φυσιολογική" αποποινικοποίηση της μαριχουάνας

Με το θέμα έχουμε ασχοληθεί και παλιότερα και απ'ότι φαίνεται η "συζήτηση" για την αποποινικοποίηση της μαριχουάνας σε συνδυασμό με την ανεξήγητη ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ του καπνού από τους ΙΔΙΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ, από τις ΙΔΙΕΣ κυβερνήσεις, προχωράει συστηματικά μέσω διαφόρων ιδρυμάτων που χρηματοδοτούνται από γνωστούς "ανιδιοτελείς" και "φιλάνθρωπους" όπως η GOLDMAN-SACHS για παράδειγμα ή ο GEORGE SOROS.
Για να είστε ενήμεροι με , συνιστούμε να ... διαβάσετε ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ αρχικά και κατόπιν ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΥΤΟ .
Επίσης για τη σχέση του GEORGE SOROS με τα ΣΚΛΗΡΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ δείτε το ενδιαφέρον video που ακολουθεί

Τέλος ας δούμε μία πρόσφατη συζήτηση για την αποποινικοποίηση της μαριχουάνας για καθαρά οικονομικούς λόγους.
Σύμφωνα με τους ειδικούς που μπορείτε ν' ακούσετε στο video που ακολουθεί το ΚΟΣΤΟΣ από τη χρήση μαριχουάνας στον τομέα υπηρεσιών υγείας θα είναι ΧΑΜΗΛΟΤΕΡΟ (!) από το κόστος που προκαλεί η χρήση του απλού τσιγάρου και των αλκοολούχων ποτών! Δηλαδή με βάση τα λεγόμενα των "φωστήρων" αυτών υπάρχει "ΣΟΒΑΡΟΣ" οικονομικός λόγος να στραφεί ο κόσμος στη μαριχουάνα για την οποία μάλιστα υποστηρίζουν ότι είναι λιγότερο ανθυγιεινή από το τσιγάρο! Φυσικά αποφεύγουν να πουν ότι στα σκληρά ναρκωτικά δεν πέφτει κανείς απευθείας από τη χρήση καπνού ή ακοολούχων ποτών. Δεν μας λένε ότι ακόμα και η μαριχουάνα απαιτεί το "στρίψιμο" με φύλλα καπνού και συνήθως για "ξέπλυμα" συνοδεύεται και από αλκοόλ. Όπως επίσης ΔΕΝ μας λένε ΠΟΙΟ θα είναι το κόστος της χρήσης μαριχουάνας από αριθμό ανθρώπων ίσο με τον αριθμό των καπνιστών. Έχοντας υπόψη ότι στον πλανήτη σήμερα υπάρχουν 1,3 Δισεκατομμύρια καπνιστές μπορείτε να φανταστείτε ΠΟΣΑ χρήματα μπορούν να εξοινομήσουν οι εταιρίες εμπορίας ναρκωτικών (από τη συσκευασία για παράδειγμα) πουλώντας 3 τσιγαρλίκια ημερησίως σε κάθε καπνιστή και σε τιμή υψηλότερη αυτής των 25 τσιγάρων καπνού.
Δεν είναι τυχαία η απόφαση του Obama-Soros να διπλασιάσει τον στρατό στο Αφγανιστάν, ούτε είναι η τυχαία η χρηματοδότηση διαφόρων ιδρυμάτων που μάχονται για την αποποινικοποίηση του χασίς ... από τον "ανιδιοτελή" φίλο μας George Soros.


Στην Ελλάδα μας η Γιωργάκης που είναι υπέρ της αποποινικοποίησης του χασίς, ήθελε σύμβουλο στο πλάι του, τον ΕΙΔΙΚΟ σε θέματα εμπορίας χαπιών ecstasy και εκπρόσωπο ιδρύματος του SOROS κ.Γρηγόρη Βαλλιανάτο. Το δε ενδιαφέρον του Βαλλιανάτου για τους Σκοπιανούς...ελπίζουμε να ΜΗΝ έχει σχέση με την εξειδίκευση των γειτόνων μας στην επεξεργασία και παραγωγή σκληρών ναρκωτικών.ΤΕΛΟΣ

http://macedonia-greece.blogspot.com/2009/12/blog-post_31.html

Βιασμός του Συντάγματος η άρνηση δημοψηφίσματος


Επικίνδυνη η κυβέρνηση για την δημοκρατία

Δημοψήφισμα κατά το Σύνταγμα (άρθρο 44 παρ. 2) μπορεί να διεξαχθεί είτε για κρίσιμα εθνικά ζητήματα είτε για ψηφισμένα νομοσχέδια που ρυθμίζουν σοβαρό κοινωνικό ζήτημα*.
Μία μεγάλη αλήθεια, που βρίσκεται κρυμμένη μέσα στο νόμο περί δημοψηφίσματος.
Δεν είμαστε Ελβετία, όπου μερικές χιλιάδες υπογραφές πολιτών μπορούν να εξαναγκάσουν το κράτος στην διενέργεια δημοψηφίσματος. Βέβαια, δεν είμαστε και Ουγκάντα, όπου είναι πολύ δύσκολο να μπορέσει κάποιος πολίτης να βρει το δίκιο του λόγω ελλείψεως σχετικής νομοθεσίας. Βρισκόμαστε στην Ελλάδα, όπου όλα είναι δυνατά και είναι δυνατόν να χάσουμε το δίκιο μας που το υποστηρίζει ο νόμος, επειδή κάποιος ή κάποιοι ερμηνεύουν –πολλές φορές βιάζοντας κάθε λογική- το νόμο κατά το δοκούν (δεν θέλω να πιστεύω ότι υπάρχει η περίπτωση να τον ερμηνεύουν και κατά το λαβείν…).
Σύμφωνα, λοιπόν, με το νόμο, δημοψήφισμα είναι δυνατόν να διενεργηθεί μόνο για κρίσιμα εθνικά ζητήματα ή για ψηφισμένα (ή και προς ψήφιση) νομοσχέδια σχετικά με κάποιο σοβαρό κοινωνικό ζήτημα. Σε δύο περιπτώσεις, είναι δυνατόν ο «αλάθητος» αρχηγός του κράτους (στη χώρα μας αυτός είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αλλά λόγω των γνωστών περικοπών που έκανε ο Ανδρέας Παπανδρέου, τη μέγιστη ευθύνη χειρισμών έχει ο πρωθυπουργός της χώρας και στην περίπτωσή μας ο Γιώργος Παπανδρέου…) να ζητήσει τη βοήθεια των πολιτών, προκειμένου να μην δεχθεί το τεράστιο βάρος ευθύνης που τον βαραίνει.
Φυσικό είναι, τα εθνικά ζητήματα, να είναι αιτία δημοψηφίσματος. Και ως εθνικά ζητήματα είναι ακραίες συνθήκες που δημιουργούνται (είτε από το εξωτερικό είτε από το εσωτερικό) και απειλούν την ασφάλεια της χώρας. Και φυσικά η ασφάλεια της χώρας, στην περίπτωσή μας (λαθρομετανάστευση) απειλείται εσωτερικά, αλλά πηγές του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών, σε σχετική αναφορά που έγινε και που δημοσιοποιήθηκε, αναφέρουν ότι είναι βέβαιο πως μεταξύ των λαθρομεταναστών κινούνται τρομοκράτες, φονταμενταλιστές μουσουλμάνοι.
Σύμφωνα, πάλι με πληροφορίες των Ελληνικών υπηρεσιών ασφαλείας (ΕΥΠ) έχει διαπιστωθεί ο «εμπλουτισμός» τούρκων πρακτόρων στους μετακινούμενους πληθυσμούς των λαθρομεταναστών, προκειμένου να εισέλθουν στην χώρα με την «ταυτότητα» του λαθρομετανάστη. Μάλιστα, οι ίδιες ελληνικές υπηρεσίες ασφάλειας εργάζονται προκειμένου να αποκαλύψουν αυτή την «τάση» των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών πληροφοριών… Εικάζεται πως η Άγκυρα επιθυμεί να «εισάγει» στην Ελλάδα έναν ικανό αριθμό πρακτόρων, οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι το Ισλάμ και τους φονταμελιστές μουσουλμάνους που υπάρχουν μεταξύ των λαθρομεταναστών, να εκπαιδεύσουν μικρές ομάδες στην χρήση όπλων, προκειμένου να ενεργήσουν σε συγκεκριμένη χρονική στιγμή και με συγκεκριμένο σχέδιο δράσης να λειτουργήσουν ως «αντιπερισπασμός» στο εσωτερικό της Ελλάδας. Αν και το «σενάριο» αυτό δεν βρίσκει πολλούς υποστηρικτές, δεν μπορεί να μην αναφερθεί, δεδομένου του στρατηγικού σχεδιασμού της γείτονος, οι υπηρεσίες της οποίας εκπονούν σχέδια μεσοπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα και σπανίως βραχυπρόθεσμα…
Η απειλή που μεταφέρουν οι «αγνώστου ταυτότητας και λοιπών στοιχείων» λαθρομετανάστες, δεν είναι μόνο η κάλυψη που προσφέρουν σε πράκτορες της Τουρκίας (ή και άλλων χωρών), αλλά είναι η ίδια η φύση των λαθρομεταναστών, οι οποίοι στο τεράστιο ποσοστό τους είναι μουσουλμάνοι. Η χωρίς έλεγχο επιτρεπόμενη είσοδος ή η ανυπαρξία πολιτικής τέτοιας που να αποτρέπει την λαθρομετανάστευση προς την Ελλάδα (βαριές δικαστικές ποινές και άμεσες απελάσεις) λειτουργεί ως παράγοντας που πιθανόν θα αλλοιώσει την χώρα, η οποία θα αρχίσει να πιέζεται στο εσωτερικό της από έναν μουσουλμανικό πληθυσμό (τζαμιά, γιορτές, ήθη και έθιμα) ο οποίος σχεδόν πάντα γκετοποιείται και είναι πολύ εύκολα καθοδηγούμενος (είτε λόγω ανέχειας, είτε λόγω θρησκευτικών θεμάτων π.χ. σχισμένο Κοράνι…), άρα και επιρρεπής στη δημιουργία ανώμαλων εσωτερικών καταστάσεων μέσα στην χώρα όπου «φιλοξενείται». Ο κίνδυνος της εσωτερικής ασφάλειας, λοιπόν, είναι ίσως το μέγιστο κριτήριο πίεσης που μπορεί να οδηγήσει τον κύριο Παπανδρέου στη λήψη απόφασης διενέργειας ενός δημοψηφίσματος, σχετικά με την πρόθεση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ να ελληνοποιήσει (πρωτοπορώντας παγκόσμια και αποδίδοντας ιθαγένεια, ενώ σε όλα τα άλλα κράτη δίδεται υπηκοότητα υπό αυστηρούς όρους και συνθήκες) έναν μεγάλο αριθμό λαθραίως εισερχόντων στην Ελλάδα πληθυσμιακών ομάδων (δηλ. λαθρομεταναστών).
Η μέχρι στιγμής παρουσία των λαθρομεταναστών, ολοένα αυξανόμενη, έχει δημιουργήσει κοινωνικά προβλήματα, ραγδαία και επικίνδυνη αύξηση της εγκληματικότητας (έγινε επισήμως αποδεκτό διά στόματος του αρμόδιου υπουργού κ. Χρυσοχοΐδη), οικονομικά προβλήματα (πάγωμα ή μείωση μισθών, έξοδος πολύτιμου συναλλάγματος στις χώρες από όπου προέρχονται οι λαθρομετανάστες, αύξηση της παραοικονομίας κ.α.). Όλα τα παραπάνω, αποτελούν ήδη γεγονότα που πιέζουν σε συγκρουσιακές καταστάσεις μεταξύ πολιτών.
Μάλιστα, ο ολοένα αυξανόμενος αριθμός των λαθρομεταναστών, δημιουργεί προβλήματα και μεταξύ ομάδων (παλαιών και νέων) λαθρομεταναστών, στη δημιουργία συμμοριών και ένοπλων μεταξύ τους συγκρούσεων, λόγω της «πίεσης» που δέχονται αυτές οι πληθυσμιακές ομάδες να δώσουν ή να πάρουν «χώρο» από τον ήδη υπάρχοντα που ατύπως τους έχει παραχωρήσει η ελληνική πολιτεία. Πότε άραγε θα έρθει η στιγμή που θα απαιτήσουν «χώρο» πλέον του ήδη ατύπως παραχωρηθέντος;
Η δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται σήμερα η Ελληνική Οικονομία, πιέζει τον χώρο των λαθρομεταναστών και φέρνει -πολύ γρήγορα- το χρονικό εκείνο σημείο κατά το οποίο μικρές (στην αρχή) ομάδες θα πρωτο-συγκρουστούν με μερίδα ιθαγενών κατοίκων της χώρας. Αμέσως μετά θα εμπλακούν μεγαλύτερες (και πιο οργανωμένες) πληθυσμιακές ομάδες λαθρομεταναστών και θα απειλήσουν άμεσα την εσωτερική ασφάλεια της χώρας. Εκείνο είναι και το χρονικό σημείο κατά το οποίο οι υπηρεσίες ασφάλειας φοβούνται πως η Τουρκία θα κινηθεί προκειμένου να αποκτήσει αυτά που (παρανόμως και αυτοβούλως) διεκδικεί σε Αιγαίο και Θράκη. Τα παραπάνω, αποτελούν πιθανό –αν όχι βέβαιο- σενάριο εξελίξεων στο εσωτερικό της χώρας μας και η ύπαρξη ή η ελληνοποίηση των λαθρομεταναστών αποτελεί σαφώς μερική ή ολική απειλή για την ίδια την χώρα. Το ζητούμενο είναι, εάν θα πρέπει ο ελληνικός λαός να αποφασίσει για την ελληνοποίηση των λαθρομεταναστών ή εάν ο κύριος Παπανδρέου μπορεί να αποφασίσει για την αλλοίωση των χαρακτηριστικών του υπάρχοντος πληθυσμού της χώρας, θέτοντας την ίδια τη χώρα σε μεγάλους κινδύνους στο άμεσο μέλλον…
Φυσικά ο υπάρχων νόμος είναι σαφής και φυσικά πληρούνται οι προϋποθέσεις ενός δημοψηφίσματος. Και φυσικά η διενέργεια ενός δημοφηφίσματος θα επιβεβαιώσει πως η δημοκρατία κυβερνά στην Ελλάδα και όχι παρεούλες αγνώστων συμφερόντων. Ο κύριος Παπανδρέου βρίσκεται μπροστά σε μία μεγάλη ευθύνη ή μπροστά σε μεγάλες αλλαγές. Μήπως είναι εκείνες οι αλλαγές που η κυρία Μπενάκη είχε πει στον κύριο Παπούλια, αναφερόμενη σε σμίκρυνση της χώρας; Ακόμη και αυτό εάν συμβαίνει, μόνο ο έλληνες πολίτες είναι σε θέση να αποφασίσουν ποιο θα είναι το μέλλον τους. Ούτε ο κύριος Παπανδρέου, ούτε ο κύριος Παπούλιας, ούτε διάφοροι θλιβεροί ανθελληνικοί κύκλοι που έχουν θρονιαστεί σε κυβερνητικούς θώκους ή κατέχουν θέσεις συμβούλων υπουργών και πρωθυπουργών επί σειρά κυβερνητικών αλλαγών (άγνωστο πως το έχουν καταφέρει)…
Το Δημοψήφισμα δεν είναι αίτηση, ούτε απαίτηση… Είναι σύννομο δικαίωμα των πολιτών και οποιαδήποτε άλλη απόφαση των κυβερνώντων θα αποτελεί πολιτικό πραξικόπημα, θα θέσει την κυβέρνηση εκτός συνταγματικών λειτουργιών και άρα θα την καταστήσει παράνομη και επικίνδυνη για τον τόπο και τους πολίτες της χώρας…
Κωνσταντίνος
* Ο νόμος, όπως επακριβώς αναγράφεται, προσδιορίζει τη νομιμότητα των πολιτών. Αυτό ως απάντηση προς τον κάθε "Πρετεντέρη" που τολμά ή που θα τολμήσει να τοποθετήσει στην παρανομία έναν ολόκληρο λαό και να νομιμοποιήσει τους παρανομούντες... Η Ελλάδα δεν πάσχει από νόμους -είναι γνωστό τοις πάσι- αλλά πάσχει από εφαρμογή των νόμων. Μία τέτοια περίπτωση είναι και η λειτουργία πολλών ΜΜΕ που πολλάκις παραβιάζουν το νόμο (πόσα χρωστάνε από μη καταβολή ΦΠΑ;) και σε πάμπολλες περιπτώσεις δεν διστάζουν να ερμηνεύουν το νόμο αναλόγως των εταιρικών τους συμφερόντων...

Ιθαγένεια στους μετανάστες που είναι φίλοι του … ΠΑΣΟΚ δίνει τελικά η Κυβέρνηση


απο antinews

Στο σχέδιο νόμου που έδωσε στη δημοσιότητα ο κ. Ραγκούσης ορίζεται ότι για την απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας με πολιτογράφηση αρκεί, μεταξύ άλλων, να αποδείξει ο αλλοδαπός ότι μπορεί να συμμετέχει ενεργά και ουσιαστικά στην πολιτική ζωή της χώρας (άρθρο 2 περίπτ. στ). Η προϋπόθεση αυτή ελέγχεται μάλιστα και από την Επιτροπή Πολιτογράφησης, η οποία εισηγείται σχετικώς στον Υπουργό. Τίθεται λοιπόν το ερώτημα πώς μπορεί ο αλλοδαπός να αποδείξει αυτή τη συμμετοχή στην πολιτική ζωή της Ελλάδας; Μήπως ο μόνος τρόπος για να το κάνει είναι να αποδείξει ότι είναι φίλος κάποιου Κόμματος και συμμετείχε στις εκλογές για την ανάδειξη Αρχηγού του; Με δεδομένο λοιπόν ότι το καταστατικό της Νέας Δημοκρατίας δεν προβλέπει κάτι τέτοιο είναι ηλίου φαεινότερο ποιοι μετανάστες είναι αυτοί που έχουν την προϋπόθεση αυτή και θα πολιτογραφηθούν αμέσως Έλληνες: Αυτοί που συμμετείχαν στις εκλογές για την ανάδειξη του κ. Παπανδρέου ή έστω αυτοί που έχουν γίνει ή θα γίνουν φίλοι του ΠΑΣΟΚ! Έτσι θα μπορέσουν να τον ξαναψηφίσουν και στις επόμενες εθνικές εκλογές. Καταβάλλοντας, λοιπόν, παράβολο 1.000 ευρώ και προσκομίζοντας το πιστοποιητικό των κομματικών φρονημάτων τους οι μετανάστες γίνονται Έλληνες και με τη βούλα. Το ξεπούλημα της ελληνικότητας σε όλο του το μεγαλείο!

Θρησκευτικός εκβιασμός από τον ψευτομουφτή Ξάνθης


«Να δούμε όταν θα πεθάνετε
ποιός θα τολμήσει να σας θάψει…»


Καταγγέλθηκε από κατοίκους του Εχίνου Ξάνθης, πως ο αυτοανακηρυγμένος ψευτομουφτής Αμέτ Μετέ, κατά την επίσκεψή του στον Εχίνο, την δεύτερη ημέρα του μπαϊραμιού (μεγάλης θρησκευτικής μουσουλμανικής γιορτής) δημιούργησε έντονο κλίμα δυσφορίας προς το πρόσωπό του και παρ’ ολίγον να «χειροτονηθεί» από τους οργισμένους κατοίκους του χωριού.
Πώς όμως έγινε το επεισόδιο και γιατί;
Ο «μέγας άρχων» κατέφθασε στο χωριό προκειμένου να επιλύσει η μεγάλη του διάνοια (ελέω της «Σαρίας») μία διαφορά που υπήρχε μεταξύ των κατοίκων… Όμως, οι θέσεις του ψευτομουφτή, ουδόλως άγγιζαν το πρόβλημα, αλλά αντίθετα ήταν ένας προπαγανδιστικός μονόλογος εκτουρκισμού των μουσουλμάνων.
Όπως ήταν φυσικό, οι κάτοικοι δεν ανέχτηκαν το «μεγαλείο πνεύματος» του ψευτομουφτή* και κινήθηκαν οργισμένοι εναντίον του εξαναγκάζοντάς τον σε φυγή από το καφενείο του χωριού… Στην προσπάθειά του να γλυτώσει από όσους κινούνταν εναντίον του και τρέχοντας να γλυτώσει ο έντρομος ψευτομουφτής, έχασε ακόμη και το φέσι του, μας λένε οι «κακές γλώσσες»…!
Αφού κατάφερε να γλυτώσει ο ψευτομουφτής και έχοντας εξασφαλίσει μία απόσταση ασφαλείας από τους διώκτες του, γεμάτος ανδρεία απευθύνθηκε προς τους κατοίκους απειλώντας τους και λέγοντάς τους επακριβώς: «…εάν πεθάνετε να δούμε ποιος ιμάμης θα τολμήσει να σας θάψει…»!!!
Μπράβο Μέτε… άψογος ιμάμης είσαι λεβέντη μου, που από τη θρησκευτική σου θέση στρέφεσαι κατά των ανθρώπων για των οποίων την πνευματική πρόοδο είσαι υπεύθυνος απέναντι στον Αλλάχ…!
Μπράβο λεβέντη και τουρκοτσολιά μου, που απειλείς ενώ το Κοράνι διδάσκει αρετή και αγάπη…
Μπράβο τοπικέ ηγέτη του Ισλάμ, που η «αγιότητά» σου τα βάζει με απλούς ανθρώπους επειδή δεν άντεχαν να σε ακούνε άλλο να μιλάς για πολιτική και για την Τουρκία..
Μπράβο ντεμέκ-ιμάμη μου, που τα επιχειρήματά σου ξεκινάνε και τελειώνουν με απειλές για την απώλεια του Παραδείσου σε όσους πιστούς δεν αντέχουν την βλακεία σου…
Μπράβο γιαλαντζί μουφτή, που επιβάλεις αυτές τις απόψεις και στους άλλους ιμάμηδες (τους οποίους αυτόματα καταργείς από θρησκευτικούς λειτουργούς και τους μετατρέπεις σε άβουλους υπηρέτες σου που εκτελούν τις παράλογες διαταγές σου, χωρίς να σκέφτονται με βάση το Κοράνι, αλλά με βάση την… «μητέρα πατρίδα» Τουρκία)…
Μπράβο γενίτσαρε, που τολμάς να τα βάζεις με αυτούς που σε αγκάλιασαν και που σε δέχθηκαν, παρά τα επικίνδυνα και ανιστόρητα που τους έλεγες…
Μάθε λοιπόν, τουρκοτσολιά γενίτσαρε, ψευτομουφτή Αμέτ Μετέ, πως οι Πομάκοι δεν έχουν ανάγκη από τις ευλογίες ενός ιμάμη που είναι πράκτορας και δεν έχει καμία πραγματική σχέση με την θρησκεία. Κι αν εσύ και το μπουλούκι σου, των άλλων ιμάμηδων, αρνηθεί να διαβάσει ευχές στην κηδεία ενός Πομάκου, τότε θα έρθουν ιμάμηδες αν χρειαστεί και από την… Σαουδική Αραβία για να κατευοδώσουν με αληθινές μουσουλμανικές ευλογίες και προσευχές την ψυχή του νεκρού…
Αλλά, λεβέντη μου ψευτο-ιμάμη και ψευτομουφτή, επειδή ο θάνατος είναι η μόνη βεβαιότητα στη ζωή όλων μας και είναι κάτι που όλοι μας θα γνωρίσουμε, πολύ θα ήθελα να ήξερα όταν εσύ θα κλείσεις τα μάτια σου (όποτε και αν γίνει αυτό), ποιες ευχές θα μπορέσουν να σε βάλουν στον Παράδεισο και ποιος ιμάμης, μουφτής ή αγιατολάχ είναι εκείνος που γνωρίζει τις ευχές που θα σου ανοίξουν την πόρτα του Παραδείσου…
Μεταξύ μας, Αμέτ, ξέχνα τα πιλάφια και τα νεαρά παιδιά… Σε βλέπω να την βγάζεις αιωνίως στην πείνα… Οπότε, φάε τώρα που μπορείς… φάε, γιατί μετά… δεν θα έχεις ούτε σταγόνα από νερό, ούτε σπυρί από πιλάφι…
Και για να γίνω σαφέστερος αγαπητέ ψευτομουφτή μου, πρέπει να σου πω ότι δεν κρατάς τα κλειδιά του Παραδείσουν, αλλά τα κλειδιά της προσωπικής σου κόλασης...

Κωνσταντίνος
* Να θυμίσω σε αυτό το σημείο στους αναγνώστες πως αν και ο ιμάμης Αμέτ Μετέ κατάγεται από το χωριό Ωραίο και είναι Έλληνας Πομάκος στην καταγωγή, από πολύ νεαρή ηλικία στάλθηκε στην Τουρκία, όπου γνώρισε όλα τα επίπεδα της τουρκικής παιδείας και εκπαίδευσης, ξεκινώντας από το νηπιαγωγείο και φτάνοντας μέχρι το Πανεπιστήμιο. Ως εκ τούτου, πρόκειται για έναν «γενίτσαρο» ο οποίος ουδόλως μπορεί να αντιληφθεί οτιδήποτε πέρα από τον τουρκισμό, τον οθωμανισμό και τα ιδανικά της «μητέρας πατρίδας» Τουρκίας και φυσικά όνειρο και σκοπός της ζωής του είναι να συμβάλει στον εκτουρκισμό των ελλήνων μουσουλμάνων της Θράκης, δια του κηρύγματός του, που ποτέ δεν συνάδει με το Κοράνι…

Οι ρίζες της Ελληνοτουρκικής διαμάχης και η Οθωμανική φαντασίωση


Του Νεοκλή Σαρρή*

Με αφορμή τον διορισμό της Θάλειας Δραγώνα στο υπουργείο Παιδείας...


Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις από το 1974 και εδώ υπήρξαν ο καταλύτης για ιδεολογικοπολιτικές μετεξελίξεις στην Ελλάδα που παρασύρουν και το μεγάλο κεφάλαιο της εθνικής ταυτότητας.

Ιστορικά η ταυτότητα αυτή παρά τον φόρτο της πολιτιστικής παρακαταθήκης που εμπεριέχει σημαδεύεται και από την αντιπαράθεσή της προς την «τουρκική» ταυτότητα, ανεξάρτητα αν τρίμματα παγιωθείσας καθημερινής συμπεριφοράς ή/και πρακτικών ενυπάρχουν σε αμφότερες τις ταυτότητες. Η κυριότερη αιτία οφείλεται στο ότι επί αιώνες ο τελευταίος μουσουλμάνος στο οθωμανικό κράτος προηγείτο του πρώτου τη τάξει ρωμιού ορθοδόξου χριστιανού (όπως άλλωστε συνέβαινε και με τους υπόλοιπους μη μουσουλμανικούς λαούς και εθνότητες). Όποια ψιμυθίωση αυτής της κατάστασης, εκτός του ότι είναι ανιστόρητη, είναι και καταγέλαστη. Στον δεύτερο τόμο του έργου του «Ιστορία Χαμένων Ευκαιριών» ο Ευάγγελος Αβέρωφ Τοσίτσας ομολογεί πως μετά την υπογραφή των συμφωνιών Ζυρίχης - Λονδίνου η στάση της Τουρκίας έναντι της Ελλάδας είχε χροιά της «σουλτανικής περιόδου». Συνεπώς στην πραγματικότητα η επίσημα πια διακηρυγμένη από τον τούρκο υπουργό των εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου νεο-οθωμανική πολιτική (σύμφωνα προς την οποία η Άγκυρα οφείλει σε πραγμάτωση του «στρατηγικού της βάθους να ελέγχει την Ευρωοασιαφρική (sic)», δηλαδή ούτε λίγο ούτε πολύ τρεις ηπείρους, έχοντας ως δορυφόρους της όλες τις περιοχές που υπήρξαν κάποτε τμήματα του οθωμανικού κράτους), δεν είναι καινοφανής. Απλώς ενυπήρχε στα πλαίσια των μύχιων πόθων που ήλθαν στην επιφάνεια λόγω των διεθνών συγκυριών από τη μια και της οικονομικής έκρηξης που σημειώθηκε στη χώρα.

Η κρίση στις σχέσεις των δύο χωρών δεν προήλθε, όπως είναι ευρύτερα γνωστό, από το πραξικόπημα της χούντας στην Κύπρο ή δεν προήλθε μόνο από αυτό. Στην πραγματικότητα κάποιους μήνες πριν, μια μικρή ομάδα από «τεχνοκράτες»
του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών είχε υποβάλει στον Μπουλέντ Ετζεβίτ, ο οποίος ήταν πρωθυπουργός, μια έκθεση η οποία αναφερόταν στα «δικαιώματα της Τουρκίας επί του Αιγαίου» τα οποία είχαν καταπατηθεί από την Ελλάδα. Ο Ετζεβίτ, προκειμένου να ικανοποιήσει από τη μια τον δήλο εθνικισμό του και από την άλλη τους στρατιωτικούς με τους οποίους είχε από το πραξικόπημα του 1970 ανοικτούς λογαριασμούς, υιοθέτησε το κείμενο. Το αποτέλεσμα ήταν, τέλη Μαΐου του 1974 (τραγική ειρωνεία, στην επέτειο της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης), το «υδρογραφικό» σκάφος του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού «Τσανταρλή» με ειδική τελετή να αποπλεύσει από το Καμπάτας του Βοσπόρου προκειμένου να διενεργήσει υδρογραφικές έρευνες. Η ειδική αυτή τελετή ήταν απομίμηση της τελετής με την οποία την ίδια εποχή κάθε χρόνο απέπλεε ο οθωμανικός στόλος για την «Άσπρη θάλασσα», στην οποία συμμετείχαν ο σουλτάνος, ο σαντραζάμης, οι βεζύρηδες και λοιποί αξιωματούχοι. Ο στόλος, αφού διαγούμιζε από τον νησιωτικό χώρο τους φόρους και τα διάφορα δοσίματα, επέστρεφε κατά Σεπτέμβριο μήνα. Έτσι λοιπόν, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας (του ναυάρχου Κορουτούρκ), του πρωθυπουργού και άλλων επισήμων το υδρογραφικό σκάφος απέπλευσε. Όπως παρατηρεί ο Bilal Simsir, επί σειράν ετών επικεφαλής του τμήματος τεκμηρίωσης και αρχείων του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών και συγγραφέας πολλών βιβλίων και επίσημων συλλογών με αρχειακό υλικό, στον πρόλογο του δίτομου έργο του «Το πρόβλημα του Αιγαίου», το «Τσανταρλή» δεν απέπλευσε για να διεξάγει έρευνες στο Αιγαίο, αλλά για να αμφισβητήσει την ελληνική κυριαρχία επί του Αιγαίου.
Ο ίδιος συγγραφέας παρατηρεί ότι η Ελλάδα δημιουργήθηκε στη θάλασσα και ότι από την πρώτη μέρα οι στασιαστές (sic) είχαν παρατάξει έναντι του οθωμανικού στόλου έναν δικό τους στόλο. Το πρόβλημα ήταν η επίτευξη της ναυτικής ισχύος (sea power, στις μέρες μας air-sea power). Η ισχύς αυτή, κατά τον περίφημο ναύαρχο John Hamilton, είναι η ικανότητα μιας χώρας με το ναυτικό της (και σήμερα και με την αεροπορία της) να ασκεί την κυριαρχία μιας θαλάσσιας περιοχής (και του εναέριού της χώρου) διατηρώντας εντός αυτής την πρωτοβουλία κινήσεων έναντι άλλων. Και κατά την ελληνική επανάσταση του 1821 από την πρώτη ημέρα που εκδηλώθηκε μέχρι τέλους (ενώ κατά ξηρά είχε καμφθεί) διατήρησε τη ναυτική ισχύ της στο Αιγαίο. Ο Simsir ισχυρίζεται ότι μέχρι το 1912 στο Αιγαίο υπήρχε συγκυριαρχία μεταξύ του οθωμανικού κράτους και της Ελλάδας, που ανατράπηκε από τον ναύαρχο Κουντουριώτη με τη ναυμαχία έξω από το ακρωτήρι Έλλη των Δαρδανελίων. Αυτός υπήρξε ο «πρώτος γύρος». Κατά τον ίδιο, τον Μάιο του 1974 άρχιζε ο δεύτερος γύρος που θα έπρεπε να είναι για την Τουρκία νικηφόρος.


Η τουρκοελληνική συγκυριαρχία στο Αιγαίο


Το θέμα της συγκυριαρχίας στο Αιγαίο δεν είναι νέο. Προέκυψε αρχικά ως αποτέλεσμα του Βαλκανικού Πολέμου. Οι νεότουρκοι του κινήματος «Ένωση και Πρόοδος» προχώρησαν στο εγχείρημά τους όχι για να οδηγήσουν τη χώρα σε συμμαχία με τη Γερμανία, όπως εσφαλμένα είναι γνωστό, αλλά ακριβώς το αντίθετο. Κινήθηκαν προκειμένου να αποτρέψουν μια λύση του Μακεδονικού που ετοίμαζαν οι σύμμαχοι η οποία προέβλεπε τον διορισμό χριστιανού γενικού διοικητή, δηλώνοντας ταυτόχρονα τη δυσαρέσκειά τους στην προσέγγιση της Γερμανίας από τον σουλτάνο Αμπντουλχαμίτ Β΄. (Συμπληρωματικό αίτιο υπήρξε και η επετηρίδα που είχε σκαλώσει σε υπερήλικες στρατηγούς οι οποίοι εμπόδιζαν την ανέλιξη των πολύ νεωτέρων). Στόχος των κινηματιών ήταν να αναζωογονήσουν τα παλαιά κλέη της συμμαχίας του οθωμανικού κράτους με την Αγγλία και τη Γαλλία (όπως στον Κριμαϊκό Πόλεμο) όταν μάχονταν εναντίον της Ρωσίας. Τους είχε διαφύγει ότι στο μεταξύ οι δυο χώρες είχαν αποκαταστήσει τις σχέσεις τους με τη Ρωσία σε τέτοιο βαθμό που ο Αμπντουλχαμίτ, προκειμένου να εξευμενίσει τους Άγγλους, τους είχε παραχωρήσει την Κύπρο. Όταν διαπίστωσε ότι οι σύμμαχοι δεν είχαν σκοπό να επανέλθουν στην αρχική τους συμμαχία με το οθωμανικό κράτος, στράφηκε προς τους Γερμανούς, όπως έκαναν τελικά και οι νεότουρκοι.

Όταν όμως εκδηλώθηκε ο Βαλκανικός Πόλεμος, στην κυβέρνηση δεν ήταν οι νεότουρκοι, αλλά ένας ευρύτερος συνασπισμός από την ετερόκλητη αντιπολίτευση (όπως ισλαμιστές και χριστιανικές εθνότητες). Η κυβέρνηση αυτή ανατράπηκε με πραξικόπημα από τους νεότουρκους, οι οποίοι πρόσβλεπαν, όπως αναφέρθηκε, στους Δυτικούς συμμάχους. Τότε Αγγλία και Γαλλία, με διακοίνωσή τους προς την ελληνική κυβέρνηση, ζήτησαν την επιστροφή της Ίμβρου και Τενέδου που ήταν εγγύς των στενών (η Ρωσία, με ξέχωρη ανακοίνωση, εκτός από τα δύο αυτά νησιά αξίωνε την επιστροφή και της Λήμνου και της Σαμοθράκης) και την άμεση έναρξη διαπραγματεύσεων προς επιβολή καθεστώτος ελληνοτουρκικής συγκυριαρχίας στο Αιγαίο. Οι διαπραγματεύσεις αυτές άρχισαν, αλλά σε λίγο διακόπηκαν όταν το οθωμανικό κράτος εξήλθε στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ουσιαστικά οι διακοπείσες διαπραγματεύσεις επανάρχισαν τον Ιούλιο του 1997 στη Μαδρίτη όταν στο πλαίσιο της Συνόδου Κορυφής των μελών του ΝΑΤΟ και υπό την καθοδήγηση της αμερικανίδας υπουργού των Εξωτερικών Μαντλίν Ολμπράιτ, συναντήθηκε ο έλληνας πρωθυπουργός Κώστα Σημίτης με τον τούρκο Πρόεδρο Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ και ο πρώτος αναγνώρισε «νόμιμα και ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο» ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για μια μελλοντική συγκυριαρχία. Με την προϋπόθεση ότι θα είχαν ασκηθεί αφόρητες πιέσεις από την Ολμπράιτ, μπορούσε η Ελλάδα να συμπληρώσει την παραπάνω δήλωση με τη φράση «όσο νόμιμα και ζωτικά είναι τα συμφέροντα της Ελλάδας στα Στενά και τη Μαύρη Θάλασσα». Και αυτό δεδομένου ότι η Ελλάδα είναι συμβαλλόμενο μέρος τόσο της Διεθνούς Σύμβασης περί Στενών της Λωζάννης (1923), όσο και της παρόμοιας Σύμβασης του Μοντρέ (1936) που θα μπορούσαν ρητά να μνημονευτούν και να αναφερθούν στη δήλωση.
Η συγκυριαρχία όμως στο Αιγαίο στις αρχές του 20ού αιώνα είχε νόημα. Γιατί η λεπτή εδαφική λωρίδα που εκτείνεται κατά μήκος των παραλίων της Δυτικής Μικράς Ασίας (Ιωνία, Καρία κ.λπ.) κατοικούνταν σχεδόν αποκλειστικά από ρωμιούς χριστιανούς, δηλαδή ο πληθυσμός ήταν ακριβώς ο ίδιος σε σύνθεση με τον πληθυσμό των νησιών.

Στην πράξη η Τουρκία πραγματοποίησε την εθνοκάθαρση στη Μικρά Ασία και εξαφάνισε τους γηγενείς Ρωμιούς απαιτώντας συγκυριαρχία στο Αιγαίο. Έτσι όπως έγινε με την Ανατολική Θράκη της οποίας ο πληθυσμός μέχρι το 1912 ήταν κατά πλειοψηφία ελληνικός - σε αναλογία που θύμιζε τον πληθυσμό της Πελοποννήσου το 1821. Και εκεί η περιοχή υπέστη εθνοκάθαρση, οπότε το αίτημα πλέον είναι η συγκυριαρχία και της Δυτικής Θράκης (διά μέσου της διαχείρισης της εκεί μειονότητας). Το ίδιο ακριβώς που συνέβη στην Κύπρο, όπου με (και από) την εισβολή των τουρκικών στρατευμάτων πραγματοποιήθηκε μια βίαιη εθνοκάθαρση στο υπό κατοχήν τμήμα της μεγαλονήσου και ένας χυδαίος και προκλητικός εποικισμός από την Τουρκία. Οπότε με τα διάφορα σχέδια Ανάν ή τις κυοφορούμενες λύσεις προβλέπεται μια τουρκική συγκυριαρχία σε όλη την έκταση της Κύπρου.

Συγκυριαρχία και στην ελληνικήΘράκη και στην Κύπρο

Είναι χαρακτηριστικό ότι το 1954 ο καθηγητής Νιχάτ Ερήμ (που ανήκε στην αντιπολίτευση) σε άρθρο του δημοσιευμένο στην εφημερίδα «Χαλκτσή», όργανο του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος, αναφερόμενος σε κινήσεις Ελληνοκυπρίων για αυτοδιάθεση, τόνιζε ότι «για το συμφέρον του ελευθέρου κόσμου» (μπροστά δηλαδή στον από Βορρά κίνδυνο) θα έπρεπε να πραγματοποιηθεί ελληνοτουρκική συγκυριαρχία στην Κύπρο η οποία θα έπρεπε να επεκταθεί και στα νησιά του Αιγαίου που απέχουν 50 μίλια από τις μικρασιατικές ακτές, δηλαδή αυτό που και σήμερα διεκδικείται από την Τουρκία και το οποίο οριοθετείται από τον 25ο Μεσημβρινό ο οποίος καθώς τέμνει κάθετα την Ελλάδα στα δύο προεκτείνεται προς Βορράν και περιλαμβάνει και την ελληνική Θράκη! Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το ίδιο πρόσωπο υπήρξε ο «πατέρας» της λύσης που τελικά δόθηκε στη Ζυρίχη και το Λονδίνο στο Κυπριακό.

Ο πρωθυπουργός Αντνάν Μεντερές προσέλαβε τον Ερήμ ως σύμβουλο (όπως και ο Καραμανλής τον Θεμιστοκλή Τσάτσο, πατέρα του Δ. Τσάτσου, ο οποίος ανήκε και αυτός στην αντιπολίτευση). Η συνεργασία του Ερήμ με τις βρετανικές αρχές (και από ένα σημείο και μετά και με την κυβέρνηση των ΗΠΑ) υπήρξε απόλυτη. Όλες οι «συνταγματικές προτάσεις» που προήλθαν από τη βρετανική πλευρά (σχέδιο Ράντγκλιφ 1956, Μακ Μίλλαν 1958) είχαν ως εμπνευστή τον Νιχάτ Ερήμ ο οποίος είχε ανασύρει ένα «συνταγματικό σχέδιο» που είχαν εκπονήσει οι νεότουρκοι με τους Αυστριακούς και Γερμανούς το 1911 προκειμένου να το εφαρμόσουν στην (ενιαία) Μακεδονία όπως και στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη. Το σχέδιο αυτό προέβλεπε αντί της λαϊκής κυριαρχίας την κυριαρχία των «εθνικοθρησκευτικών κοινοτήτων» εμπνευσμένο από τη δομή του οθωμανικού κράτους. Αυτό ακριβώς το σχέδιο αποτέλεσε και τον κορμό της συμφωνίας της Ζυρίχης (εν αγνοία όμως της ελληνικής πλευράς για την προέλευσή του!).

Δύο χρόνια πριν από τον Ερήμ ο διεθνολόγος Μεχμέτ Σακά υποστηρίζει τη διδακτορική του διατριβή στον γάλλο καθηγητή Ρουσσώ με τίτλο «Τα τουρκικά δίκαια στο Αιγαίο» στην οποία προτείνει την εκμίσθωση για 90 χρόνια των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου στην Τουρκία. Η Ελλάδα κατ' αυτόν τον τρόπο «θα αποδείξει ότι είναι ειλικρινής (sic) στην τουρκοελληνική φιλία» και ταυτόχρονα θα αποκτήσει τη στρατιωτική προστασία της Τουρκίας! Αξίζει να προστεθεί πως το πόνημα αυτό του Σακά μετά μισό αιώνα διανέμεται στα τουρκικά σχολεία ως βοηθητικό διδακτικό βιβλίο.

* Ο Νεοκλής Σαρρής είναι ομότιμος καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και πρόεδρος της ΕΔΗΚ.

Αναγκαία ιστορική υπόμνηση


Σήμερα έχει γίνει σε όλους ορατός ο εφιάλτης της κατάλυσης της ελληνικής κοινωνίας, με κεντρικό εργαλείο τους οργανωμένα εισαγόμενους λαθρομετανάστες.
ΣΗΜΕΡΑ ξεσηκώνονται και οι πέτρες!!!
Αυτό αποτελεί τη μεγαλύτερη δικαίωση του ΡΕΣΑΛΤΟ που από το Νοέμβριο του 2005 αλλά και πιο πριν, οι συντελεστές του περιοδικού είχαν τοποθετήσει το ζήτημα αυτό ως το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα.
Ανελλιπώς και αλύγιστα αναλύαμε τον εφιάλτη και δείχναμε τι μας περιμένει…
Και ήταν αυτός ο σταθερός και ανελέητος αγώνας εναντίον του λαθρομεταναστευτικού εφιάλτη που κινητοποίησε όλη την καθεστωτική, «αριστερή» τρομοκρατία εναντίον μας, μέχρι το σημείο να αποτεφρώσουν τα γραφεία μας, κολλώντας μας τη «στάμπα» του «εθνικιστή»!!!
Σήμερα η κυβέρνηση της ανοικτής αμερικανοκρατίας ανάλαβε την εσχάτη εντολή: να εκτελέσει εν ψυχρώ την ελληνική κοινωνία με την παροχή ψήφο στους αλλοδαπούς δούλους.
Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα εφιαλτικό κατρακύλισμα ΟΧΙ απλώς στον Μεσαίωνα, αλλά ακόμα πιο πίσω: Στις δουλοκτητικές κοινωνίες.
Υπάρχει όμως και το αισιόδοξο μήνυμα: Η ελληνική κοινωνία αρχίζει να αντιδρά και να εξεγείρεται.
ΟΛΟΙ είναι με το όπλο παρά πόδας!!!
Ο τρόμος να μη χαρακτηριστείς «εθνικιστής» και «ρατσιστής» έχει φύγει.
Τα πουλημένα κόμματα της λεγόμενης «αριστεράς», καθώς και οι ποικίλοι δοσίλογοι και επιδοτούμενοι δεν μπορούν πλέον να φιμώσουν τις κραυγές της κοινωνίας με την τρομοκρατία που είχαν επιβάλει όλα αυτά τα χρόνια…
Ούτε οι ποικίλοι πατριδοκάπηλοι μπορούν να παίξουν μπροστά στο λαϊκό τυφώνα που έρχεται...
Παραθέτουμε πιο κάτω τις προγραμματικές θέσεις του ΡΕΣΑΛΤΟ (Νοέμβριος 2005) για να μην ξεχνιόμαστε:
«Το ζήτημα της μετανάστευσης, της λαθρομετανάστευσης και του εποικισμού, είναι κομβικό. Απορρέει από τη βαρβαρότητα της παγκοσμιοποίησης και αποτελεί στρατηγική συνιστώσα της Νέας Τάξης για την άλωση του έθνους-κράτους. Μέσω αυτής της στρατηγικής η πλανητική εξουσία επιχειρεί: Πρώτον. Την πτώση του βιοτικού επιπέδου, την εξαθλίωση, αγελοποίηση και κονιορτοποίηση της ελληνικής εργατικής τάξης, αλλά και των αλλοδαπών εργατών. Είναι γνωστό εξάλλου, για όσους έχουν θητεύσει στοιχειωδώς στη σοσιαλιστική θεωρία, ότι ο καπιταλισμός χρησιμοποιεί τη φτώχεια, την εξαθλίωση και τη δυστυχία που δημιουργεί ο ίδιος, ως όπλο εναντίον των εργαζομένων και των πληβειακών λαϊκών στρωμάτων, εξωραΐζοντας τη βρώμικη πολιτική του με «ανθρωπιστικά» προσχήματα. Δεύτερον.Τον ακρωτηριασμό της πολιτικής συνείδησης, την απονέκρωση των συνδικάτων και τη διάλυση της εργατικής τάξης ως οργανωμένη πολιτική δύναμη. Τρίτον. Την ακύρωση του εθνικού αστικού κοινοβουλίου, συνακόλουθα και της έννοιας της λαϊκής κυριαρχίας. Με τη νομιμοποίηση και παραχώρηση δικαιώματος ψήφου σε εκατομμύρια αλλοδαπούς –εισαγόμενους κατ’ επιλογή και με κριτήρια της Νέας Τάξης- με άλλο πολιτισμό, ιστορία και βιώματα, που θα αποφασίζουν για την Ελλάδα και τους Έλληνες! Τέταρτον. Τη δημιουργία μειονοτήτων, που θα χρησιμοποιούνται από το διεθνή ιμπεριαλισμό για τη διαίρεση του ελληνικού εθνικού κράτους, την πρόκληση εσωτερικών διχαστικών εντάσεων και συγκρούσεων. Ήδη οι αλβανικές διεκδικήσεις για τη Μεγάλη Αλβανία, αλλά και οι μουσουλμανικές διεκδικήσεις είναι γνωστές. Όπως γνωστό είναι, σε όσους δε φοράνε παρωπίδες, ότι το αλβανικό, αλλά και το μουσουλμανικό στοιχείο χρησιμοποιούνται από την πλανητική εξουσία για το διαμελισμό των Βαλκανίων και την άλωση του ελληνικού έθνους-κράτους. Πέμπτον.Την πολτοποίηση του ελληνικού πολιτισμού, το σβήσιμο της ιστορικής μας μνήμης και την ισοπέδωση της εθνικής μας ταυτότητας…»
Πηγή

Η ήρεμη δύναμη των πολιτών…


Η επερχόμενη μάχη είναι η πρώτη που θα δώσουν οι έλληνες πολίτες. Εάν δεν κερδηθεί αυτή η πρώτη μάχη, τότε τα προγραμματισμένα επερχόμενα, θα είναι πολύ σκληρά για όλους τους πολίτες της χώρας...

Ας διδάξουμε σε ολόκληρο
τον πλανήτη πως κερδίζεται σήμερα η δημοκρατία


Μπροστά στην επικείμενη σύγκρουση, που πλέον θεωρείται δεδομένο πως θα συμβεί μεταξύ της κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου και του Ελληνικού λαού, για το θέμα της ελληνοποίησης των λαθρομεταναστών/μεταναστών, υπάρχουν μία σειρά από προβλήματα στα οποία όλοι μας καλούμαστε να τοποθετηθούμε ως συντεταγμένοι πολίτες απέναντι σε έναν κίνδυνο, αλλά συνάμα και σε έναν κοινό στόχο.
Επειδή η άρχουσα τάξη πάντα διαθέτει τους τρόπους, αλλά και τα μέσα, να αποπροσανατολίζει τους αγώνες των πολιτών, θα πρέπει πρώτα από όλα η κίνηση των πολιτών να μην αφεθεί στα χέρια κανενός πολιτικού… Αυτό είναι ο πρώτος στόχος που ως πολίτες θα πρέπει να κατανοήσουμε πλήρως. Η ακομμάτιστη, αλλά άκρως πολιτική, κινητοποίηση όλων μας, θα πρέπει να γίνει σαφές πως κινδυνεύει να γίνει περίγελως στα χέρια του οποιουδήποτε επαγγελματία πολιτικού ή τσαρλατάνου θελήσει να την οικειοποιηθεί. Οι πολίτες σήμερα συντάσσονται ο ένας στο πλευρό του άλλου, προκειμένου να σταθούν μπροστά στην αλαζονεία των κυβερνώντων και στις ύπουλες κινήσεις τους.
Εφόσον σταθούμε συντεταγμένοι, ως στρατιώτες σε κοινό σκοπό, τότε είναι βέβαιο πως θα βρεθεί και εκείνος που θα θελήσει να φέρει το βάρος της εκπροσώπησής μας. Θα βγει η προσωπικότητα που όλοι σεβόμαστε και που τιμούμε, πλαισιωμένος από ακομμάτιστους αλλά άκρως πολιτικοποιημένους συνοδοιπόρους του και θα συνταχθεί μαζί μας, μαζί με το δίκαιο, απέναντι στους υπηρέτες και τους στρατιώτες της Νέας Τάξης.
Το κρίσιμο σημείο, εκεί που οι «άρχοντες» θα αποπειραθούν να διασπάσουν το αραγές μέτωπο των πολιτών, θα είναι η δημιουργία προβοκατόρικων επεισοδίων, προκειμένου να εξάψουν τα πνεύματα για να οδηγήσουν στην σύγκρουση των όπλων και όχι του πνεύματοςς, δηλαδή στον τόπο και στον τρόπο που οι νεοταξίτες «στρατηγοί» γνωρίζουν καλά… Κρίσιμο σημείο, το να πολεμάς με τους δικούς σου κανόνες και όχι με τους κανόνες που σου επιβάλλουν… Η προβοκάτσια, στο πρόσωπο κάποιου δυστυχή λαθρομετανάστη ή στο πρόσωπο κάποιου ένθερμου έλληνα πολίτη, είναι δεδομένη… Όλοι μας, πρέπει να γνωρίζουμε πως οι κυβερνώντες τρέμουν πάντα τους λαούς. Και τρέμουν τους πολίτες που ενωμένοι παρατάσσονται έναντί τους, γι αυτό πάντα χρησιμοποιούν δόλια μέσα εναντίον τους…
Η ιστορία έχει καταγράψει άλλωστε πάρα πολλές φορές νίκες της άρχουσας τάξης αλλά και μεγάλες-σαρωτικές νίκες και τοπικές ή παγκόσμιες ανατροπές που έφεραν οι επαναστάσεις των λαών. Και στις δύο περιπτώσεις ήταν σημαντικό το ποιος εκπροσωπούσε τους πολίτες, αλλά και πόσο υπάκουοι (σε επίπεδο πειθαρχημένου στρατιώτη) στάθηκαν οι πολίτες στις οδηγίες της κεφαλής των… Εμείς, όλοι μπορούμε να σταθούμε μαζί, ο ένας στο πλευρό του άλλου, χωρίς κραυγές και συντονισμένα, να παύσουμε αυτό το αίσχος που ονομάζουν νομοσχέδιο ελληνοποίησης (λαθρο)μεταναστών.
Πώς άραγε μπορούμε να φτάσουμε στη νίκη όταν έχουμε να αντιπαλέψουμε ολόκληρο τον κρατικό μηχανισμό;
Πολύ απλά, θα πρέπει να παραμείνουμε ήρεμοι οποτεδήποτε προκληθούμε. Και όταν κληθούμε να συμμετάσχουμε σε πορεία, θα πρέπει να γνωρίζουμε πως αυτή θα είναι πορεία σιωπής. Ένα τσούρμο από 150-200 αλήτες μπόρεσαν τον προηγούμενο Δεκέμβρη να απειλήσουν την κυβέρνηση… Εμείς, δεν θα γκρεμίσουμε, δεν θα σπάσουμε, δεν θα κάψουμε, δεν θα φωνάξουμε… Σιωπηλοί θα προχωρήσουμε και θα σταθούμε μπροστά στο Κοινοβούλιο των Ελλήνων, για να διαμαρτυρηθούμε σιωπηλά, αν χρειαστεί και μερόνυχτα… και η σιωπή μας τελικά θα γκρεμίσει τα τείχη της αδιαφορίας των κυβερνώντων… Εμείς σαν Έλληνες θα διδάξουμε στους σύγχρονους λαούς πως μπορούν σιωπηλά να ρίξουν τους δυνάστες τους, ό,που αυτοί κι αν βρίσκονται… Με ταυτόχρονες ειρηνικές λαμπαδηφορίες, που θα οργανωθούν σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας, το μήνυμα πως όλοι οι Έλληνες βρίσκονται μπροστά στο Κοινοβούλιο, θα είναι σαφές…
Είναι μονόδρομος η νίκη, ενάντια στον φασισμό που σήμερα μας επιβάλουν…
Είναι μονόδρομος η νίκη, απέναντι στον επικείμενο αφανισμό του ελληνισμού…
Είναι μονόδρομος η νίκη και χρέος δικό μας να διδάξουμε πως η δύναμη βρίσκεται στους πολίτες και όχι στους προσωρινούς άρχοντες…
Είναι μονόδρομος η νίκη ενάντια στον νεοταξισμό, για να δείξουμε σε όλους πως η Ελλάδα ακόμη και σήμερα μπορεί να δείξει τον δρόμο για την δημοκρατία και την ελευθερία των πολιτών…
Είναι μονόδρομος το να προχωρήσουμε εμπρός, επειδή πίσω μας βρίσκεται το κελί στο οποίο επιθυμούν να μας κλείσουν, για να μας καταδυναστεύουν…
Με σημαία τη δημοκρατία και με σημαιοφόρο τον Μίκη ας βαδίσουμε στο δρόμο που οι πολίτες όλου του κόσμου περιμένουν να μας δούνε… Ήρεμα, συντεταγμένοι και σιωπηλά, τα τείχη των υπηρετών του νεοταξισμού ήδη κλονίζονται…

Κωνσταντίνος

Ο ψευτομουφτής της Ξάνθης σε… νέες περιπέτειες!


Με τον γνωστό ερίτιμο κύριο Αχμέτ Μέτε, που παριστάνει τον μουφτή Ξάνθης (και δίνει εδώ και πολύ καιρό νέες και συναρπαστικά απρόσμενες διαστάσεις στη σημειολογία του όρου «πράκτορας»)η ιστοσελίδα μας έχει βεβαίως ασχοληθεί πολλές φορές.
Ο λεγάμενος λοιπόν έσπευσε προχτές (ως πρόεδρος της «Συμβουλευτικής Επιτροπής Τουρκικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης») να αποδείξει – για μια ακόμη φορά – την ταυτότητα τόσο του ίδιου, όσο και των…εργοδοτών του, εκδίδοντας… ασθμαίνουσα ανακοίνωση, με αφορμή τις πρόσφατες γνωστές δηλώσεις του Οικουμενικού Πατριάρχη στο CBS.
Η τακτική είναι βεβαίως γνωστή και αποτελεσματική: τίποτα δεν αφήνουμε να πέσει κάτω και βγάζουμε μέχρι και από τη μύγα ξύγκι! Έτσι, βρήκε την ευκαιρία να μας πει ότι «εντάξει, φτάνει με τις δηλώσεις Βαρθολομαίου (που τον ονοματίζει «θρησκευτικό ηγέτη της Ορθόδοξης Ρωμαίικης Μειονότητας της Ιστανμπούλ»), να ασχοληθούμε τώρα λίγο και με την… καταπιεσμένη τουρκική μειονότητα της Δυτικής Θράκης»!
Επικαλείται μάλιστα (κατά τρόπο που στερεί πλέον κάθε σημασία από τη λέξη «θράσος») και τα κείμενα εκείνων των διεθνών συνθηκών που η…Μητέρα Πατρίδα του χρησιμοποιεί εδώ και δεκαετίες ως πάμφθηνο χαρτί τουαλέτας! Άνευ άλλων σχολίων, απολαύστε απλώς στη συνέχεια το τελευταίο του παραλήρημα:
"28 -12 –2009 Προς την κοινή γνώμη
Παρακολουθούμε από κοντά τις δηλώσεις του θρησκευτικού ηγέτη της Ορθόδοξης Ρωμαίικης Μειονότητας της Ιστανμπούλ κ. κ. Βαρθολομαίου που έκανε στην Αμερικανική τηλεόραση CBS οι οποίες έρχονται συχνά στην επικαιρότητα τόσο στον τύπο όσο και στα τηλεοπτικά κανάλια.
Πιστεύουμε πως, στις συζητήσεις των μειονοτικών δικαιωμάτων δεν θα πρέπει να παραβλέπεται και η αναφορά για την καταπάτηση των δικαιωμάτων της Τουρκικής Μειονότητας της Δυτικής Θράκης. Όπως είναι γνωστό, η Τουρκική Μειονότητα της Δυτικής Θράκης εδώ και χρόνια αγωνίζεται για την εφαρμογή των διατάξεων της Συνθήκης των Αθηνών, της Συνθήκης της Λωζάννης, των Διμερών Συμφωνιών και Πρωτοκόλλων, της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ).
Συνεπώς, η μεγαλύτερη επιθυμία της Μουσουλμανικής-Τουρκικής Μειονότητας της Δυτικής Θράκης είναι η παραχώρηση των δικαιωμάτων της.
ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΘΡΑΚΗΣ"

Υπενθυμίζουμε βέβαια (για μια ακόμη φορά) ότι ο συγκεκριμένος εντιμότατος κύριος (αυτοφερόμενος επισήμως και ως «μουφτής Ισκέτσε» – ναι, τολμά εντός ελληνικού εδάφους να αποκαλεί την Ξάνθη με την τουρκική της ονομασία!) έχει τόσο βεβαρυμένο μητρώο, που οποιοδήποτε στοιχειωδώς ευνομούμενο και (ακόμη πιο) στοιχειωδώς σεβόμενο τον εαυτό του κράτος θα τον είχε απελάσει μετά πολλαπλών βαΐων και κλάδων στην… πατρίδα του εδώ και χρόνια!
Τι να πεις όμως για το γελοίο κρατικό μόρφωμα στο οποίο ζούμε και του οποίου εξάλλου οι τοπικοί δημαρχο-νομαρχαίοι και λοιποί ψηφοτσομπάνηδες εκπρόσωποι συνηθίζουν να τον «νομιμοποιούν» αενάως δια του συναγελασμού τους μαζί του σε ημερίδες, πανηγύρια και λοιπές…δημοκρατικές εκδηλώσεις πολυπολιτισμικότητας;

Οι Τούρκοι έδιωξαν τον Παπούλια


Tο εμπιστευτικό έγγραφο της βρετανικής πρεσβείας στην Άγκυρα προς το Φόρεϊν Όφις, WSGO 20/4, ημερομηνία 3 Oκτωβρίου 1979, αποκαλύπτει ένα διπλωματικό ελληνοτουρκικό επεισόδιο το οποίο δημιούργησε προστριβή στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Aφορούσε στην κίνηση της τουρκικής κυβέρνησης να ζητήσει από τον Έλληνα πρέσβη στην Άγκυρα, κ. Παπούλια, να εγκαταλείψει το οίκημα στο οποίο διαμένει, μέσα σε δύο μήνες, με την αιτιολογία ότι το τουρκικό κράτος έγινε ο ιδιοκτήτης του σχετικού ακινήτου.

Σύμφωνα με το βασικό κείμενο του εγγράφου: «O Έλληνας πρέσβης, ο οποίος ήλθε στο σπίτι μου χθες βράδυ, στο δείπνο που έδωσα για το ζεύγος Pόουντς, μου ανέφερε ότι τον κάλεσαν στο υπουργείο των Εξωτερικών της Τουρκίας για να τον ενημερώσουν ότι το οίκημα στο οποίο διαμένει, και είναι η ελληνική πρεσβευτική κατοικία για πολλά χρόνια, περιήλθε στην ιδιοκτησία του τουρκικού κράτους και εξέφρασαν την επιθυμία να το εκκενώσει το συντομότερο δυνατό, μέσα σε δύο ή τέσσερις το πολύ μήνες. O Παπούλιας τούς απάντησε, όπως μου είπε, ότι το σπίτι δεν είναι δικό του, αλλά μια επίσημη κατοικία την οποία έχει ενοικιάσει το ελληνικό κράτος, από Τούρκο ιδιώτη,
και η ενοικίαση λήγει τον προσεχή χρόνο τον Iούλιο.

Tο ιστορικό σ’ αυτή την υπόθεση είναι ότι το οίκημα που διαμένει ο Έλληνας πρέσβης, καθώς και το διπλανό κτίριο που είναι η επίσημη κατοικία του Iάπωνα πρέσβη, βρίσκονται σε έναν μεγάλο χώρο τον οποίο, νομίζω, η τουρκική κυβέρνηση θέλει να μετατρέψει σε ένα είδος πάρκου. O Παπούλιας μού είπε πως πάρα το γεγονός ότι κυκλοφορούσαν πληροφορίες για την πρόθεση της δημοτικής Aρχής της Άγκυρας να αναπλάσουν σε πάρκο τον συγκεκριμένο χώρο, οι Tούρκοι επίσημοι τον διαβεβαίωναν ότι δεν θα έπρεπε να ανησυχεί».

Τους κατασκόπευαν

Ένα εμπιστευτικό έγγραφο του Φόρεϊν Όφις αναφέρεται στις ιδιωτικές κινήσεις Kαραμανλή στο Λονδίνο, στο πλαίσιο της επίσημης επίσκεψής του. Tο υπογράφει η Mις Mπρετ Mπρουκς. «Συνέλεξα ορισμένες ενδιαφέρουσες πληροφορίες από τους πράκτορες της Σκότλαντ Γιαρντ, που συνόδευαν τον K. Kαραμανλή. O Kαραμανλής πέρασε το πρωινό της πρώτης του μέρας στο Λονδίνο κάνοντας ψώνια. Πήγε στο κατάστημα Σίμπσονς και αγόρασε παπούτσια και στο κατάστημα Mπέρμπερις για ενδύματα. Στη συνέχεια, είδε τον Πεσματζόγλου για 45 λεπτά και στην αναχώρησή του "πόζαρε" στους συγκεντρωμένους δημοσιογράφους σε στιλ "πριμαντόνας". Το βράδυ πήγε για δείπνο στο σπίτι της Δ. Mακρή. Τη δεύτερη μέρα ο K. Kαραμανλής συναντήθηκε με την κυρία Θάτσερ στην Nτάουνινγκ Στριτ και, μετά την επιστροφή του στο ξενοδοχείο, δέχθηκε την επίσκεψη του Tζέιμς Kάλαγχαν, του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τον οποίο είδε για 45 λεπτά. Ο Kάλαγχαν έκανε σημαντικές δηλώσεις στους Έλληνες δημοσιογράφους, βεβαιώνοντας ότι θα υποστηρίξει την ελληνική ένταξη στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα.

O K. Kαραμανλής, πάρα το γεγονός ότι ο ίδιος είναι λιτός και απομονωμένος, όταν βρίσκεται με γυναικεία συντροφιά "ξεπαγώνει" και γίνεται θετικά ευγενικός. Διαπιστώσαμε δυσαρέσκεια μεταξύ των ανδρών ασφαλείας που συνοδεύουν τον K. Kαραμανλή, ένας από το στρατό και ένας από τη χωροφυλακή. O λόγος της δυσαρέσκειας είναι οι χαμηλές αποδοχές τους, μετά μάλιστα τη σύγκριση που έκαναν με τις αποδοχές των Bρετανών και άλλων Eυρωπαίων συναδέλφων τους».

Το εμπιστευτικό έγγραφο του Φόρεϊν Όφις WS9 00/1, με ημερομηνία 27 Nοεμβρίου 1979, αποκαλύπτει ότι οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες παρακολουθούσαν και το στενό συνεργάτη του K. Kαραμανλή, τον Πέτρο Mολυβιάτη, στη διάρκεια της επίσκεψης του Έλληνα πρωθυπουργού στο Λονδίνο. Αναφέρει το σχετικό έγγραφο: «H εντύπωση που αποκόμισε ο πράκτορας της Σκότλαντ Γιαρντ για τον Πέτρο Mολυβιάτη μπορεί να είναι παραπλανητική.

O Mολυβιάτης είναι ένας πολύ έμπιστος επίσημος και ο Kαραμανλής βασίζεται πολύ στις εισηγήσεις του. Από ό,τι γνωρίζουμε δεν είναι ενεργός σε κομματικές πολιτικές. Σε κάποιο στάδιο στο παρελθόν, γνωρίζουμε ότι ανήκε σε διαφορετικό κόμμα απ’ αυτό του Kαραμανλή.

Θα εκπλαγούμε όμως εάν δεν είναι τώρα υποστηρικτής της ΝΔ. Φυσικά, ο Mολυβιάτης, παράλληλα με το γεγονός ότι είναι ένας αποτελεσματικός σύμβουλος του Kαραμανλή, έχει και τις δικές του ισχυρές ιδέες για τους πολιτικούς του στόχους. O ρόλος του Mολυβιάτη είναι να συμβουλεύει για να υλοποιούνται αυτοί οι στόχοι, όχι να τους διαμορφώνει».
ΣΗΜΕΡΙΝΗ

«Πράκτορες της CIA» οι Αμερικανοί που σκοτώθηκαν σε επίθεση αυτοκτονίας στο Αφγανιστάν

Οι οκτώ Αμερικανοί πολίτες οι οποίοι σκοτώθηκαν σε βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας σε στρατιωτική βάση στο νοτιοανατολικό Αφγανιστάν, την Τετάρτη, ήταν όλοι πράκτορες της CIA, όπως δήλωσαν κυβερνητικοί αξιωματούχοι στις ΗΠΑ.

Η επίθεση σημειώθηκε σε στρατιωτική βάση στην επαρχία Χοστ, κοντά στην μεθόριο με το Πακιστάν, δήλωσαν οι αξιωματούχοι.Η βάση αποτελεί κέντρο για το προσωπικό που εργάζεται σε έργα ανοικοδόμησης στο πλαίσιο της στρατηγικής του Αμερικανού προέδρου Μπαράκ Ομπάμα για τη «σταθεροποίηση» της χώρας μετά από οκτώ χρόνια αδιάκοπου πολέμου.

«Μπορούμε να επιβεβαιώσουμε ότι σημειώθηκε έκρηξη στην Χοστ και ότι οκτώ Αμερικανοί σκοτώθηκαν», δήλωσε αξιωματούχος των ΗΠΑ στην Καμπούλ.

Αρκετοί άλλοι, ουδείς εκ των οποίων ανήκαν στα στρατεύματα των ΗΠΑ και του NATO, τραυματίστηκαν από την επίθεση στην Προκεχωρημένη Επιχειρησιακή Βάση Τσάπμαν, σύμφωνα με στελέχη του αμερικάνικού υπουργείου Αμυνας.

Από την πλευρά της CIA δεν έγινε κάποιο επίσημο σχόλιο.
ΝΕΑ


Read more: http://infognomonpolitics.blogspot.com/2009/12/cia_31.html#ixzz0bGKPp64K

Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2009

Μία στημένη επανάσταση πριν από έναν επικείμενο πόλεμο

Του Εμμανουήλ Σαρίδη
Διαβάστε το άρθρο αυτό για να καταλάβατε, γιατί τα Μεγάλα Αφεντικά ξεσήκωσαν στο Ιράν την "επαναστατημένη" νεολαία, ελπίζοντας να ρίξουν έτσι το καθεστώς. Διότι σε περίπτωση επιθέσεως του Ισραήλ στο Ιράν, το Τελ Αβίβ θα έχανε τον πόλεμο.
Όπως έγραψα πριν δύο ημέρες, τα γερμανικά ΜΜΕ ανταγωνίζονται τις τελευταίες μέρες στο ποιό θα ζωγραφίσει πιό δραματικά τις διαδηλώσεις στο Ιράν, ποιό θα αναφέρει τούς περισσότερους νεκρούς και ποιό θα κατηγορήσει κατά τον χυδαιότερο τρόπο τον πρόεδρο του Ιράν Mahmud Ahmadinedschad.
Όχι μόνο έντυπα της δεκάρας, όπως η παρδαλή Bild Zeitung, πού δίιπλα σε φωτογραφίες ημίγυμνων αστέρων και τροχαίων δυστυχημάτων πληροφορεί κάτω απο τον τίτλο "θάνατο στο δικτάτορα" τους αναγνώστες της για την "επανάσταση" της ιρανικής νεολαίας καί για τους νεκρούς απο τα πυρά της αστυνομίας, αλλά και δήθεν σοβαρές εφημερίδες όπως η "Der Tagespiegel" του Βερολίνου η η "Neue Zürcher Zeitung" (NZZ), προσπαθούν να πείσουν τους αναγνώστες τους, ότι η κατάσταση στο Ιράν δεν ελέγχεται πλέον από την κυβέρνηση, ότι οι αστυνομικοί στασίασαν και δεν εμποδίζουν τους διαδηλωτές, ότι η Τεχεράνη καίγεται, επίκειται η ανατροπή του καθεστώτος και άλλα τέτοια. Τα ίδια που μεταδίδουν και οι τηλεοπτικοί σταθμοί, κρατικοί και ιδιωτικοί.
Στις δραματικές αυτές περιγραφές, που σκοπός τους είναι ο επηρεασμός των πολιτών για την διαμόρφωση της επιθυμητής γνώμης στο εσωτερικό και το εξωτερικό, προσετέθησαν και οι ανακοινώσεις των αρχηγών κρατών για το θέμα.
Έτσι ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, καταδίκασε την βάναυση επέμβαση των ιρανικών αρχών εναντίον της αντιπολίτευσης και διαβεβαίωσε τους διαδηλωτές, ότι θα έχουν την υποστήριξή του. Τουτέστιν την χρηματική υποστήριξη των αντικαθεστωτικών με ένα τριψήφιο αριθμό εκατομμυρίων δολαρίων που είχε εγκρίνει πριν μερικά χρόνια ο πρόεδρος George W. Bush, αυτών που προέρχονται από άλλες πηγές (Σόρος κ.α.) και την συμπαράσταση αποσχιστικών κινημάτων, ιδιαίτερα των Κούρδων, στο πολυφυλετικό κράτος Ιράν.
Η Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ χαρακτήρισε τις βίαιες ενέργειες των ιρανικών δυνάμεων ασφαλείας ως "απαράδεκτες" και εξέφρασε την συμπαράσταση της στις οικογένειες των θυμάτων. Ο δε αναπληρωτής πρόεδρος κοινοβουλευτικής ομάδας των Χριστιανοδημοκρατών (CDU/CSU), Ανδρέας Schockenhoff, κάλεσε την ιρανική κυβέρνηση να κάνει μεταρρυθμίσεις. Καμία συμπαράσταση δεν είχαν όμως οι οικογένειες των θυμάτων της αστυνομικής βίας κατά την σύνοδο κορυφής (G8-Summit) τον Αύγουστο του 2009 στο Heiligendamm, και όσον αφορά τίς μεταρρυθμίσεις στο Ιράν καλά θα έκανε η γερμανική κυβέρνηση να περιορίσει τίς δικές της στην Γερμανία, όπου ο όρος μεταρρύθμιση (Reform) έχει γίνει ο φόβος και ο τρόμος των Γερμανών.
Ο δε Υπουργός Εξωτερικών της Αγγλίας, Miliband, χαρακτήρισε τις ειδήσεις για τις διαδηλώσεις στην Τεχεράνη "ανησυχητικές" και εξέφρασε στους διαδηλωτές την συμπάθεια του για το "μεγάλο θάρρος" τους.
Αν σ’ αυτά προσθέσουμε και το όργιο των έντεχνα πλασαρισμένων ειδήσεων που αναρτώνται στην ιστοσελίδα "Twitter", στο YouTube και άλλα τέτοια προϊόντα του είδους Indymedia, θα καταλαβαίναμε, γιατί η ιρανική κυβέρνηση προσπάθησε να παρεμποδίσει την ανακύκλωση αυτών των „ειδήσεων“ και γιατί ο Υπουργός Εξωτερικών, Μανουσέρ Μοτακί, προειδοποίησε τη Δύση να μην υποστηρίζει μια "βάνδαλη μειονότητα", που δεν σέβεται τις δημοκρατικές εκλογές. Προειδοποιώντας την βρετανική κυβέρνηση, ότι αν συνεχίσει να διασπείρει "ψέματα", θα λάβει απο την Τεχεράνη μια σκληρή απάντηση.
Η κατάσταση στο Ιράν δεν προέρχεται βέβαια απο φοιτητές και νεαρούς, που ξαφνικά επαναστάτησαν. Εσωτερικές ταραχές ξεσπούν πάντοτε ύστερα απο εξωτερικές επεμβάσεις. Οι οποίες έχουν συγκεκριμένους λόγους. Στην προκειμένη περίπτωση τα συμφέροντα του USRAEL στην περιοχή, που συνεπικουρούμενο απο την Γερμανία, Αγγλία, Γαλλία και μερικούς λίγο πιο παρακατιανούς, έχει αποφασίσει να ξηλώσει την κυβέρνηση των μουλάδων, αντικαθιστώντας την με κάποια άλλη δημοκρατική, όπου θα κυβερνούν κάποιες μαριονέτες, που θα τους έχει του χεριού της (μήπως βλέπετε κάποιες ομοιότητες με την Ελλάδα; Οι μέθοδοι είναι παντού οι ίδιοι, ανεξαρτήτως του διαφορετικού "περιεχομένου"). Και γιατί όλα αυτά; Διότι το σημερινό Ιράν ακολουθεί μια δική του πολιτική σε μείζονος σημασίας ενεργειακά θέματα, και εκτός αυτού γιατί σύντομα θα είναι εις θέσιν να απειλήσει βαλλιστικά το Ισραήλ. Στον ενεργειακό τομέα το Ιράν αποφάσισε την κατασκευή αγωγών για την μεταφορά πετρελαίου στην Κίνα, τον μεγάλο ανταγωνιστή της Δύσης στην παγκόσμια σκακιέρα. Παρόμοια μεγαλεπήβολα σχέδια υπάρχουν -και μάλιστα βρίσκονται και αυτά εν εξελίξει– και με την ανερχόμενη τοπική ύυναμη Τουρκία.
Και έρχομαι στον τομέα των στρατιωτικών εξοπλισμών, όπου, όπως δείχνει η παρακάτω μελέτη, έχει κάνει τους ιέρακες του Τελ Αβίβ εξαιρετικά νευρικούς. Αντιγράφω από το άρθρο του Udo Ulfkotte με θέμα "Προσομοίωση (Simulation) πολέμου: Σε περίπτωση μιας ισραηλινής επίθεσης κατά του Ιράν θα κερδίσει η Τεχεράνη".
Στο Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ έγινε μια μυστική έρευνα που σκοπό είχε να δείξει ποιός θα κέρδιζε έναν ισραηλινό-ιρανικό πόλεμο. Εκείνοι που έλαβαν μέρος ήσαν φορείς λήψεως αποφάσεων από υπηρεσίες πληροφοριών και πρώην σύμβουλοι εθνικής ασφαλείας.
Το αποτέλεσμα ήταν σαφές. Κατά την μυστική στρατιωτική προσομοίωση πολέμου (Simulation) η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν κατήγαγε τη νίκη. Το σενάριο επικεντρώθηκε στην ερώτηση, τι θα συνέβαινε, αν το εβραϊκό κράτος κατάφερε ένα προληπτικό χτύπημα εναντίον των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν. Εκτός αυτού να διερευνηθούν οι αντιδράσεις άλλων χωρών σε μια τέτοια περίπτωση. Πρώην σύμβουλοι ασφαλείας και πρώην μέλη μυστικών υπηρεσιών ανέλαβαν τον ρόλο ισραηλινών επιτιθεμένων και υπερασπιστών του Ιράν. Σύμφωνα με αυτό το σενάριο, θεωρήθηκε δήθεν απίθανο να συμπαρασταθούν οι Ηνωμένες Πολιτείες υπό την ηγεσία του προέδρου Ομπάμα στρατιωτικά ο Ισραήλ. Συμπαράσταση θα είχαν μόνο στον διπλωματικό τομέα.
Όλοι οι συμμετέχοντες στο παιχνίδι προσομοίωσης ήσαν της γνώμης, ότι το Ισραήλ απο μόνο του δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να κερδίσει. Το Ισραήλ σε μια τέτοια περίπτωση στρατιωτικά έχει ανάγκη την βοήθεια των Ηνωμένων Πολιτειών. Χωρίς την Ουάσινγκτον, το Ισραήλ θα ήταν ο μεγάλος χαμένος. Η εφημερίδα Times του Λονδίνου αναφέρθηκε στην Χριστουγεννιάτικη έκδοση της στο μυστικό στρατιωτικό παιχνίδι προσομοίωσης. Η Δύση φοβάται, ότι η Τεχεράνη επιδιώκει να αποκτήσει πυρηνικά όπλα. Πολλές εκθέσεις μυστικών υπηρεσιών δυτικών χωρών υποστηρίζουν, ότι το Ιράν ετοιμάζει πυρηνικά όπλα, όμως η Τεχεράνη το αρνείται.
Εν τω μεταξύ η Τεχεράνη δοκίμασε έναν νέο τεχνολογικά προηγμένο πύραυλο μεσαίου βεληνεκούς. Ο Sedschil 2 έχει, όπως οι Ιρανοί ισχυρίζονται, ένα βεληνεκές πλέον των 2.000 χιλιομέτρων. Έτσι ότι το Ιράν είναι σε θέση να πλήξει το Ισραήλ και ακόμα και μερικές περιοχές της Ευρώπης. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση του Βερολίνου έκανε λόγο για ενα "ανησυχητικό μήνυμα". Η Τεχεράνη ανακοίνωσε επίσης ότι, από τον Μάρτιο του 2011 θα αρχίσει με τον εμπλουτισμό ουρανίου σε μεγάλη κλίμακα. "Αναπτύσσουμε μια νέα γενιά συσκευών φυγοκέντρησης του τύπου IR3 και IR4, είπε ο επικεφαλής του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν, Αλί Ακμπάρ Salehi στο ιρανικό πρακτορείο ειδήσεων Fars. Εμπλουτισμένο ουράνιο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως καύσιμη ύλη για πυρηνικούς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής. Με την περαιτέρω αύξηση του βαθμού εμπλουτισμού του μπορεί όμως να χρησιμοποιηθεί και ως υλικό για πυρηνικά όπλα.
Η ατμόσφαιρα μεταξύ του Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας (ΔΟΑΕ) των Ηνωμένων Εθνών στη Βιέννη και του Ιράν έχει τις τελευταίες ημέρες επιδεινωθεί. Αυτό φαίνεται και από τις ομιλίες ενός ιρανού βουλευτή, ο οποίος σαν αντιπρόσωπος της κυβέρνησης απείλησε με την αποχώρηση του Ιράν από την Συνθήκη για μη διάδοση πυρηνικών όπλων. Το Κοινοβούλιο θα μπορούσε να συζητήσει ένα τέτοιο βήμα, είπε ο Mohammad Karamirad. Και πρόσθεσε, ότι θα μπορούσαν να σταματήσουν και οι τακτικές επιθεωρήσεις του ΔΟΑΕ στις ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις. Τα σχόλιά του οποίου αντικατοπτρίζουν συνήθως τις απόψεις της κυβέρνησης.

Αιγαίο και Τουρκικές Προκλήσεις


Χρόνια επιδίωξη της Τουρκικής αναθεωρητικής πολιτικής στο Αιγαίο αποτελεί η διχοτόμησή του στον 25ο Μεσημβρινό και ο ανάληψη του πλήρους ελέγχου έρευνας και διάσωσης.
Ουσιαστικά το FIR της Κωνσταντινούπολης θα επεκταθεί μέχρι εκείνο το σημείο δίνοντας τον πλήρη εναέριο έλεγχο στους γείτονες.
Ουσιαστικά αν κάποιος θέλει να πάει στην Λέσβο ή την Χίο θα πρέπει να υποβάλλει σχέδιο πτήσης στην... Τουρκία.

Είναι χαρακτηριστικό πως τον Αύγουστο του 1974 η Τουρκία είχε προχωρήσει σε ΝΟΤΑΜ προέκτασης του FIR Κωνσταντινούπολης μέχρι εκείνο το σημείο, ΝΟΤΑΜ που ανακάλεσε το 1980.
Στο σημείο αυτό είναι καλό να εξηγήσουμε με απλούς όρους δυο τρία πραγματάκια σχετικά με την έννοια του FIR, της παράβασης και της παραβίασης ώστε να έχουμε την καλύτερη δυνατή εικόνα που μπορούμε.
Το Flight Information Region (FIR) Αθηνών αποτελεί τον χώρο ελέγχου της εναέριας κυκλοφορίας στο Αιγαίο και ΔΕΝ καθορίζεται από το εύρος του εθνικού εναέριου χώρου αλλά ταυτίζεται πρακτικά με την οριογραμμή των συνόρων σε όλο το μήκος του με τα θαλάσσια και χερσαία σύνορα ενώ στο Ιόνιο την Μεσόγειο και στην περιοχή νοτιοανατολικά του Καστελόριζου επεκτείνεται για κάποια μίλια κατόπιν της σχετικής συμφωνίας καθορισμού. Ουσιαστικά συμπεριλαμβάνει υπό τον έλεγχο της Ελλάδος το σύνολο του εναέριου χώρου της περιοχής εθνικού και διεθνή.
Κάθε αεροσκάφος που κινείται εντός του FIR υποχρεούται να καταθέτει σχέδιο πτήσης με πλήρη περιγραφή της πορείας του. Εάν δεν το κάνει και μπει τότε έχουμε την λεγόμενη Παράβαση των κανόνων εναέριας κυκλοφορίας. Όταν ένα αεροσκάφος μπει απροειδοποίητα εντός Εθνικού εναέριου Χώρου (10 ν.μ) τότε έχουμε την λεγόμενη παραβίαση Ε.Ε.Χ.
Είναι προφανές λοιπόν πως η βασική τακτική της Τουρκίας στην διαδικασία αμφισβήτησης του status quo του Αιγαίου είναι οι παραβάσεις του FIR και παραβιάσεις του Ε.Ε.Χ. βασιζόμενοι στο ότι δεν αναγνωρίζουν τα 10 ν.μ. εναέριου χώρου που από το 1931 έχουμε και είχαν αποδεχθεί μέχρι το 1974.
Αυτό που βλέπουμε ειδικά τον τελευταίο χρόνο είναι μια ποιοτική διαφοροποίηση στην εφαρμογή των επιδιώξεων της. Δεν θέλω να σας κουράσω με τις διάφορες πρακτικές (μακροχρόνια δέσμευση διεθνών χωρικών υδάτων, διεθνούς εναέριου χώρου για ασκήσεις και άλλα) αλλά θα σταθώ σε μια που έχει συμβεί τουλάχιστον δυο φορές το τελευταίο δίμηνο.
Απόλυτα αιφνιδιαστικά και με το πρόσχημα των αεροπορικών επιδείξεων σχεδόν το 80% της ΤΗΚ έχει βρεθεί στον αέρα. Σίγουρα αποτελεί στοιχείο προβληματισμού μια τέτοια κινητοποίηση σε τόσο μικρή απόσταση από τα νησιά του Αιγαίου.
Είναι δεδομένο πως το μεγάλο μειονέκτημα μας είναι η απόσταση ειδικά σε αεροπορικές επιχειρήσεις, οι Τούρκοι μπορούν να πετούν εντός FIR Κωνσταντινούπολης και εύκολα να εκτελέσουν την οποιαδήποτε επιχείρηση θελήσουν αστραπιαία.
Μια τέτοια κινητοποίηση είναι προφανές πως αποτελεί κομμάτι προετοιμασίας εκτός αν έχουν τόσα χρήματα για πέταμα και θέλησαν να καταπονήσουν τον στόλο τους.
Προς τι όμως αυτή η προετοιμασία, και πόσο πρέπει να μας ανησυχεί;
Πόσο μακριά είναι μια επιχείρηση κατάληψης νήσου του Ανατολικού Αιγαίου (Φαρμακονήσι-Αγαθονήσι) υπό την προστασία της ΤΗΚ;
Πόσο μακριά είναι μια επιχείρηση που θα φέρει ανατροπές στο status quo του Αιγαίου;
Σίγουρα μια τόσο εκτεταμένη δραστηριότητα δεν μπορεί να περάσει εύκολα απαρατήρητη, είμαι σίγουρος πως τα δίκτυα έγκαιρης προειδοποίησης της χώρας είναι σε εγρήγορση αλλά δεν ξέρω το κατά πόσο το περίσσευμα ειρήνης του κου Μπεγλίτη είναι αρκετό να αποτρέψει μια πιθανή αιφνιδιαστική επιχείρηση απο μεριάς Τουρκίας.
Είμαστε σε θέση να αποτρέψουμε 100 αεροσκάφη που ξαφνικά ενώ είναι στον αέρα θα στραφούν προς το Αιγαίο;
Αν ναι σε πόσο χρόνο; Και αυτός ο χρόνος θα είναι αρκετός ή όχι;
Ξέρω πως πολλοί θα διαφωνήσουν παραθέτοντας αρκετές παραμέτρους επιπλέον, αλλά το ερώτημά μου είναι συγκεκριμένο.
Ως γνωστόν είναι αδιάφορο ποιες είναι οι προθέσεις του προβάτου όταν ο λύκος έχει άλλη άποψη.
Casius
Ευχαριστώ για τον χρόνο σας
Καλή Χρονιά

http://kostasxan.blogspot.com/2009/12/blog-post_30.html

Το τουρκικό προξενείο Κομοτηνής και η συζήτηση αποπροσανατολισμού περί αμοιβαιότητας

Από την πρώτη κιόλας στιγμή που εμφανίστηκε στο προσκήνιο η Κίνησή μας για την Απομάκρυνση του Τουρκικού Προξενείου, η πιο συχνή ίσως ερώτηση την οποία καλούμασταν να απαντήσουμε τόσο σε επίπεδο συνεντεύξεων στα ΜΜΕ, όσο και σε ιδιωτικές συζητήσεις, αφορούσε στο θέμα της λεγόμενης «αμοιβαιότητας».
«Δεν σκέφτεστε πώς θα αντιδράσει η Τουρκία, αν κλείσουμε το εδώ προξενείο, δεν σας προβληματίζει ότι θα κλείσει αντίστοιχα το δικό μας στην Κωνσταντινούπολη και έτσι θα κινδυνεύσει και το Πατριαρχείο»; Η ερώτηση αυτή πράγματι δείχνει λογική, έχει ωστόσο άκρως ικανοποιητικές απαντήσεις, τις οποίες έχουμε ήδη προβάλει. Εξακολουθεί ωστόσο να ακούγεται κατά κόρον και ουσιαστικά να αποπροσανατολίζει τα πράγματα.
Πριν λίγες μέρες μάλιστα σε τηλεοπτική εκπομπή που έγινε σε μεγάλο κανάλι περί Θράκης, αποτέλεσε και το βασικό όπλο στη φαρέτρα Έλληνα διπλωμάτη στην προσπάθειά του να «πείσει» ότι το Προξενείο Κομοτηνής δεν πρέπει ουσιαστικά να εκδιωχθεί.
Θα ήταν χρήσιμο συνεπώς να δοθούν από πλευράς μας στο σημείο αυτό κάποιες ακόμη πιο ολοκληρωμένες απαντήσεις επί του συγκεκριμένου ζητήματος. Απαντήσεις που δεν θα θολώνουν τα νερά (όπως τα θόλωσε ο ερίτιμος κύριος πρέσβης), θα είναι ξεκάθαρες, θα ανάγονται πέρα από τυπολατρικές εμμονές αγγίζοντας το πρόβλημα στην ουσία του και φυσικά θα κινούνται και εκτός των ασφυκτικών ορίων της παροιμιωδώς φοβικής και ενδοτικής πολιτικής και διπλωματίας του παρόντος αστείου προτεκτοράτου.
Θα ήταν χρήσιμο να ξεκαθαριστεί κατ’ αρχάς ότι το ελληνικό Προξενείο της Πόλης συνδέεται σε σχέση αμοιβαιότητας με το αντίστοιχο τουρκικό της Θεσσαλονίκης και όχι με αυτό της Κομοτηνής. Αυτό βέβαια το αναφέρουμε εδώ περισσότερο για τυπικούς και όχι για λόγους ουσίας, οπότε δε θα επιμείνουμε στη συγκεκριμένη παράμετρο. Θα ήταν άκρως παρανοϊκό και μόνο να σκεφτεί κανείς ότι η Τουρκία θα συμμορφωνόταν με την παρονυχίδα της συγκεκριμένης δέσμευσης, από τη στιγμή που γράφει σε μόνιμη βάση στα παλαιότερα των υποδημάτων της κάθε έννοια διεθνούς δικαίου και παραβιάζει συστηματικά και κατά τον πλέον προκλητικό τρόπο ολόκληρες διεθνείς συνθήκες! Ξεκινούμε λοιπόν - για να μη χάνουμε και χρόνο - με το δεδομένο ότι αν κάποια στιγμή γινόταν επιτέλους δυνατή η εκδίωξη της παράνομης πρακτοροφωλιάς της Θράκης, που έχει φυσικά τεράστια σημασία για την Τουρκία, εκείνη θα «μετέφερε» αυτήν την…αμοιβαιότητα εκεί που θα μας πονούσε πιο πολύ. Στην Κωνσταντινούπολη. Πάμε παρακάτω.
Δεν θα φτάσουμε ασφαλώς στην ακραία θέση του να δηλώσουμε ότι το κλείσιμο του προξενείου της Κωνσταντινούπολης ως προοπτική μας αφήνει αδιάφορους. Το ερώτημα όμως και πάλι είναι απλό: «Ποιο είναι το διακύβευμα αυτή τη στιγμή στην Κωνσταντινούπολη για την Ελλάδα και ποιο το αντίστοιχο για την Τουρκία στη Θράκη»; Δεν μιλάμε για τον πολυπληθή και ακμαίο Ελληνισμό μισό αιώνα πριν – στην περίπτωση εκείνη δεν θα τολμούσαμε φυσικά καν να θέσουμε το ερώτημα. Τι εκπροσωπεί όμως σήμερα το προξενείο μας στην Πόλη και τι προσφέρει, πέρα από μια μικρή παρηγοριά σε μερικές εκατοντάδες γερόντων, που σε λίγα χρόνια θα πάψουν πια και αυτοί να υπάρχουν; Τι άλλο προσφέρει, πέραν του να «υποθάλπτει» το φαντασιακό μέρος του εγκεφάλου κάποιων ως πάλαι ποτέ διπλωματικό και ψυχολογικό στήριγμα χαμένων πια μες στο αίμα και τους καπνούς ονείρων; Και τι ακόμη προσφέρει, πέραν από ένα μικρό μηχανισμό στήριξης του Οικουμενικού Πατριαρχείου, που ίσως να είχε επίσης κάποιο νόημα παλαιότερα, αλλά τώρα πλέον του είναι και αυτός εντελώς περιττός;
Είναι νομίζω καιρός να δούμε και να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση στις πραγματικές της διαστάσεις. Να την αντιμετωπίσουμε ρεαλιστικά. Το ελληνικό προξενείο της Πόλης σε ελάχιστα πράγματα είναι πλέον χρήσιμο και όσο για το Οικουμενι(στι)κό Πατριαρχείο, κάτω από την υψηλή προστασία του Λευκού Οίκου, της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ και των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, δεν διατρέχει πια εδώ και χρόνια τον παραμικρό κίνδυνο, ώστε να χρειάζεται την οποιαδήποτε βοήθεια του καχεκτικού ελλαδικού μορφώματος (και αυτή είναι η μόνη ορατή αλήθεια, ό,τι κι αν λένε υπόπτως στις τηλεοπτικές εμφανίσεις τους κάποιοι διπλωμάτες). Αντίθετα, το προξενείο της Κομοτηνής είναι μείζονος σημασίας φορέας και βασική αιχμή του δόρατος για την επεκτατική πολιτική της Άγκυρας στα Βαλκάνια. Είναι παράγοντας που απειλεί ευθέως την ελληνική κυριαρχία στη Θράκη. Είναι η μόνη πηγή ανωμαλίας και αποσταθεροποίησης μιας ολόκληρης περιοχής. Είναι και ο αγωγός φασιστικού μίσους και σκοταδισμού, που ποδηγετεί ολόκληρους πληθυσμούς και δεν τους αφήνει να εκδημοκρατιστούν, να προοδεύσουν και να συμβιώσουν ομαλά και ειρηνικά μέσα στη Θράκη. Είναι λοιπόν τελικά το ίδιο διακύβευμα; Βλέπετε εσείς να είναι ισοβαρώς φορτωμένα τα δύο μέρη της ζυγαριάς;
Νομίζω ότι πήρατε μια ιδέα για το πώς έχει η κατάσταση. Εμείς πάντως είμαστε αποφασισμένοι να κρατήσουμε το θέμα του προξενείου Κομοτηνής στην επικαιρότητα για πολύ καιρό, με στόχο να ενταθούν οι πολιτικές και κοινωνικές πιέσεις προς την κατεύθυνση της ένταξής του επιτέλους κάποια στιγμή στην πολιτική ατζέντα. Θεωρούμε λ.χ. απαράδεκτο και εντελώς παράλογο στις διμερείς σχέσεις Ελλάδος-Τουρκίας να αγνοείται συστηματικά αυτό το κορυφαίο πρόβλημα (με όλες τις παραμέτρους που σχετίζονται με την άμεση, προκλητική και παράνομη παρεμβατικότητα μιας ξένης χώρας μέσα στην ελληνική επικράτεια) και να δίνεται αντιθέτως τόση βαρύτητα σε ζητήματα της ΠΛΑΚΑΣ, όπως π.χ. εκείνη η συνεχιζόμενη γελοιότητα με τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης (για την οποία φυσικά θα αναρωτηθώ για μια φορά ακόμη τι νόημα έχει όλη αυτή η απίστευτα παρανοϊκή εμμονή κάποιων στην επαναλειτουργία της και ποια αξία έχει εντέλει αυτό το θέμα, ειδικά μάλιστα τώρα που οι ΗΠΑ το χρησιμοποιούν ως διαπραγματευτικό πλέον χαρτί για να επιτύχουν μεγάλης σημασίας ανταλλάγματα υπέρ της Τουρκίας στη Θράκη).
Είναι πια καιρός να πάψουμε να ασχολούμαστε με αστεία ανέκδοτα και γελοίες πομφόλυγες και να διεκδικήσουμε εκείνα που πραγματικά έχουν σημασία. Το μείζον πρόβλημα του προξενείου Κομοτηνής καλύπτεται (όσον αφορά την κωμική ελληνική εσωτερική και εξωτερική πολιτική) από ένα πέπλο ένοχης σιωπής, λες και δεν υπάρχει καν. Η κίνησή μας λοιπόν αποσκοπεί στο να το βγάλει στην επιφάνεια. Και βεβαίως αυτό ακριβώς θα συνεχίσει να κάνει…
Πηγή

Η Μαφία τα ναρκωτικά και οι λαθρομετανάστες

Το Χασίσι από το Κόσοβο και η Ηρωίνη του ΝΑΤΟ από το Αφγανιστάν
Το κύριο προϊόν του (ανεξαρτήτου) Κοσσυφοπεδίου είναι το Χασίσι. Εξάγεται στην Ελλάδα μέσω Αλβανίας. Τη διακίνηση στην Ελλάδα έχει η Αλβανική Μαφία, και τα αλβανο/λαθρομεταναστόπουλα. Το κύριο προιόν του Αφγανιστάν είναι η ηρωίνη που παράγεται υπό την προστασία του ΝΑΤΟ. Τη διακίνηση έχουν αναλάβει οι μυστικές υπηρεσίες του Πακιστάν και της Τουρκίας.Τήν μεταφορά προς το Αιγαίο αναλαμβάνουν οι λαθρομετανάστες που πληρώνουν με αυτόν τον τρόπο τον ναύλο. Γιά να πληρώσουν την ελληνική μαφία που τους παραλαμβάνει υποθηκεύουν τον εαυτό τους και μελλοντικά εισοδήματα.

Σπύρος Χατζάρας

Από http://www.ksipnistere.blogspot.com/
Οι μεγαλύτερες ποσότητες ναρκωτικών διοχετεύονται στη χώρα μας, κάθε χρόνο, από την Αλβανία και την Τουρκία.
Η Αλβανία είναι η κύρια πηγή προέλευσης ναρκωτικών στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα, το 2009, προέκυψε ότι το 69,32% της ακατέργαστης κάνναβης προήλθε από τη γειτονική Αλβανία, καθώς και το 10,22% της συνολικής κατασχεθείσας ποσότητα ηρωίνης, και το 8,70% της κοκαΐνης . Όσον αφορά την εισαγωγή ηρωίνης, η Τουρκία εξακολουθεί να είναι η χώρα από την οποία εισάγεται σημαντική ποσότητα ηρωίνης. Το 41,51% (183,508 κιλά) της συνολικής κατασχεθείσας ποσότητας ηρωίνης στη χώρα μας το έτος 2008 προέρχεται από Τουρκία.
Αυτό συμβαίνει διότι η Τουρκία βρίσκεται στον κεντρικό άξονα της Βαλκανικής οδού διέλευσης και η ηρωίνη είτε εισάγεται απ’ ευθείας από την Τουρκία είτε προωθείται βορειότερα προς τη Βουλγαρία και τη Π.Γ.ΔΜ. για να καταλήξει τελικά στη χώρα μας, μέσω της Αλβανίας.
Η στρατηγική γεωγραφική θέση της Αλβανίας την έχει καταστήσει σημαντικό κέντρο μεταφοράς ηρωίνης σε όλη την Ευρώπη.

http://deltio11.blogspot.com/

"Ντερ Σπίγκελ": Στο χείλος της χρεοκοπίας η Ελλάδα!

"...Οι Έλληνες έφτασαν στο χείλος της κρατικής χρεοκοπίας. Η κρίση συνταράσσει τη χώρα, ωστόσο η «ελίτ» τρέφει την πεποίθηση ότι οι οικονομικώς εύρωστοι Ευρωπαίοι εταίροι, όπως οι Γερμανοί, θα πληρώσουν - τόσο για τη διατήρηση της «πεπατημένης», όσο και για τους μηχανισμούς της διαφθοράς..."
Έτσι ξεκινά εκτεταμένο άρθρο στο τελευταίο τεύχος του «Σπίγκελ» για την τρέχουσα χρονιά, αφιερωμένο στα οικονομικά δεδομένα της χώρας και τη στάση των Ελλήνων απέναντι στο κράτος και τα χρέη, με τίτλο «Η δύναμη που έχει το φακελάκι».
Το δημοσίευμα δεν φέρει κάποιο νέο στοιχείο στα ήδη γνωστά και δημοσιευμένα τελευταίως στον ευρωπαϊκό Τύπο για το συγκεκριμένο θέμα -παρουσιάζει τη σύγχρονη πραγματικότητα στην Ελλάδα και θέτει ερωτήματα, όπως "θα αποδειχθεί επαρκές το αυστηρό πρόγραμμα λιτότητας που εξήγγειλε ο κ. Παπανδρέου;".
Επίσης, εκφέρει σχόλια, όπως «το "σπρεντ" είναι η μονάδα μέτρησης σε φαύλο κύκλο και μπορεί να έχει φονική επίδραση, όπως το θαλασσινό νερό για ένα ναυαγό» ή «στο τέλος πράγματι θα κληθούν να πληρώσουν οι πλούσιες χώρες».
"Τώρα, λοιπόν, στην κυβέρνηση Παπανδρέου, ο Γ. Ζορμπάς θ' αναλάβει επικεφαλής επιτροπής ειδικών να εκπονήσει νομοσχέδιο για μια υπηρεσία αντιμετώπισης της διαφθοράς, αφού στην Ελλάδα υπάρχει ακόμη αρκετό υγιές προσωπικό για να επιληφθεί του ζητήματος",
αναφέρει το δημοσίευμα, που κλείνει με τη δήλωση του προέδρου του ελληνικού τμήματος της «Transparency International», Κ. Μπακούρη:
«Θα χαρώ, όταν κάποιος πάει επιτέλους φυλακή», γιατί εάν η κοινωνία δεν αλλάξει, «είμαστε πραγματικά χαμένοι».
neoskosmos