Πολλά λέγονται για την δράση και τις επιλογές της Ελληνίδας υπουργού Εξωτερικών, κυρίας Μπακογιάννη. Περισσότερα όμως είναι αυτά που ακούγονται υπογείως και που δεν τιμούν καθόλου την εξωτερική πολιτική της χώρας μας.Μόλις προχθές, η κυρία Μπακογιάννη πήγε στις Βρυξέλλες όπου ενημέρωσε (γιατί δεν έχει καταγραφεί πουθενά αυτή η «ενημέρωση» παρά μόνο «διαφημίστηκε» από την κυρία Μπακογιάννη;) τους Ευρωπαίους ομολόγους της για την προκλητική στάση της Τουρκίας στην πρώτη συνάντηση που έγινε υπό την προεδρία της Σουηδίας. Σε αυτή λοιπόν την συνάντηση δεν λέχθηκε τίποτε για το θέμα των Σκοπίων (αν και ο κύριος Μπιλντ συναντήθηκε προσωπικά με τον Μιλόσοσκι), όπως επίσης δεν έγινε καμία αναφορά στην εξαφάνιση του Βάσκο Γκλιγκορίεβιτς από τα Σκόπια…
Είναι όμως τόσο σημαντικό διπλωματικό όπλο η εξαφάνιση ενός ανθρώπου; Εάν ήταν οποιοσδήποτε άλλος άνθρωπος, τότε ίσως να μην ήταν καθόλου σημαντική η εξαφάνισή του. Αλλά το ότι εξαφανίστηκε ένας φιλέλληνας ακτιβιστής, πολέμιος του «Μακεδονισμού», που με επιχειρήματα εξευτέλιζε όλα τα ανιστόρητα της παρέας του Γκρούεφσκι, αποτελεί αυτόματα ένα πανίσχυρο όπλο στον διπλωματικό πόλεμο που τα Σκόπια έχουν ανοίξει στην Ελλάδα. Και τα όπλα τα έχουμε για να τα χρησιμοποιούμε και όχι για να τα βάζουμε στον πάγο.
Είναι σαφές πως αν η κυρία Μπακογιάννη δεν είχε επιβάλει «πάγο» και πλήρη σιγή για την υπόθεση του Βάσκο, θα μπορούσε το γραφείο συνδέσμου στα Σκόπια να είχε βοηθήσει προ πολλού. Θα μπορούσαν άνετα να πάνε σε κάποιο αστυνομικό τμήμα με φωτογραφία και στοιχεία (πλήρες όνομα, προηγούμενο όνομα, υποκοριστικό), ώστε να καταθέσουν αίτηση αναζήτησης αγνοούμενου ατόμου. Έχουν το δικαίωμα όπως έχουν και το δικαίωμα να πάνε και στην φυλακή στο Τέτοβο να τον αναζητήσουν.
Αλλά, το γιατί δεν εφαρμόζουμε τα δικαιώματά μας, τη στιγμή που μπορούμε, είναι ίσως κάτι που μόνο η κυρία Μπακογιάννη θα μπορούσε να μας απαντήσει και να αιτιολογήσει την «θυσία του Βάσκο» στον βωμό των πολιτικών και διπλωματικών σκοπιμοτήτων.
Είναι αλήθεια πως όλοι μας είμαστε τόσο φτωχοί στο μυαλό, που δεν μπορούμε να κατανοήσουμε το γιατί η κυρία Μπακογιάννη δεν εκθέτει τον φασισμό και τις γενικότερα αντιδημοκρατικές μεθόδους που χρησιμοποιεί το καθεστώς του Γκρούεφσκι στο εσωτερικό των Σκοπίων… Πολύ θα θέλαμε να μας εξηγούσε γιατί ένας άνθρωπος θα πρέπει να γίνει θυσία προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι του Ελληνικού ΥΠΕΞ…
Το βάρος και η συνυπευθυνότητα για την εξαφάνιση του Βάσκο πέφτει και στην κυρία Μπακογιάννη, που συνειδητά επιλέγει να μην χρησιμοποιεί όλα τα διαθέσιμα διπλωματικά και πολιτικά της ατού… Το βάρος για την πιθανότατη δολοφονία του Βάσκο βρίσκεται και σε όλους εκείνους τους υπαλλήλους του ΥΠΕΞ (τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό) που δεν φροντίζουν να «διαρρεύσουν» τις εντολές (εάν υπάρχουν) ή τις οδηγίες που έχουν δοθεί (εάν έχουν δοθεί…) για το θέμα της εξαφάνισης του Βάσκο Γκλιγκορίεβιτς.
Και μόνο το γραφείο συνδέσμου στα Σκόπια θα μπορούσε να πιέσει κατάλληλα για να τον βρει και να τον γλιτώσει από το μαρτύριό του… Αλλά, το γιατί δεν συνέβη μέχρι στιγμής αυτό, ίσως θα πρέπει να το σκεφθούμε πολύ σοβαρά, όπως πολύ σοβαρά πρέπει να αναλογισθούμε το γιατί η Διεθνής Αμνηστία κρατάει αποστάσεις από ένα θέμα που άπτεται των δραστηριοτήτων της…
Η κυρία Μπακογιάννη θα πρέπει να θεωρεί απολύτως βέβαιο πως ο Ελληνικός λαός δεν πρόκειται να αμνηστεύσει την σημερινή της στάση και θα της επιστρέψει αυτή την λήθη με την πρώτη ευκαιρία…
Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να καταδικάζει άδικα έναν άνθρωπο… και κανείς επίσης δεν έχει το δικαίωμα να σιωπά ή να δίνει εντολές μη παρέμβασης όταν τα ανθρώπινα δικαιώματα ενός ανθρώπου (και δη φιλέλληνα) καταπατούνται βάναυσα και κινδυνεύει άμεσα η ζωή του…
Κώνσταντίνος
Kostasxan
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου