Ήρθε ο Ιούλιος και ο νέος νόμος για το κάπνισμα υποτίθεται ότι μπαίνει σε ισχύ. Στην Ελλάδα θεωρείται δεδομένο το "δικαίωμα" στο κάπνισμα. Ουσιαστικά οι μη καπνίζοντες ντρέπονται να ζητήσουν από έναν καπνιστή να μη φυσάει τον καπνό πάνω τους. Όσοι είστε καπνιστές σκεφτείτε ότι όλοι εμείς οι υπόλοιποι είμασταν αναγκασμένοι επί χρόνια να εισπνέουμε τον καπνό σας στη δουλειά μας, στην έξοδό μας για καφέ ή ποτό, ακόμα και στις καθημερινές μας εργασίες (ψώνια, δημόσιες υπηρεσίες, τράπεζες). Έχετε σκεφτεί ποτέ πόσοι από μας ενοχλούμαστε από τον καπνό λόγω αλλεργιών, άσθματος ή άλλων προβλημάτων; Έχετε σκεφτεί ποτέ ότι επιβάλλετε μια δική σας κακή συνήθεια σε όλους όσους είναι γύρω σας χωρίς να τους ρωτήσετε; Πώς θα νοιώθατε για παράδειγμα, αν κάποιος άκουγε μουσική στη διαπασών την ώρα που προσπαθείτε να ξεκουραστείτε;Στην Ελλάδα αν κάνεις τέτοια ερωτήματα πολλοί σε θεωρούν γραφικό. Γιατί η ελληνική κουλτούρα απαιτεί ο καθένας να κάνει «ότι του γουστάρει» χωρίς να νοιάζεται για τους υπόλοιπους. Αυτό το βλέπουμε καθημερινά άλλωστε στους δρόμους (παράνομα παρκαρίσματα, παραβίαση του κ.ο.κ), στην εργασία και σε άλλες εκφάνσεις της ελληνικής καθημερινότητάς.
Πρωτίστως όμως το βλέπουμε στο σχολείο. Αυτές οι κακές συνήθειες καλλιεργούνται από τις μικρές ηλικίες άλλωστε. Και σε αυτό τεράστιες είναι οι ευθύνες και των καθηγητών βέβαια. Έτσι (για να έλθουμε στο συγκεκριμένο θέμα) βλέπουμε καθηγητές να καπνίζουν στο γραφείο των καθηγητών, στους διαδρόμους, ακόμα και μέσα στις αίθουσες την ώρα που τα παιδιά γράφουν εξετάσεις. Λίγοι είναι οι καθηγητές που θα περιμένουν να βγουν έξω για να κάνουν ένα τσιγάρο. Γιατί, λοιπόν, αυτά τα παιδιά να υπακούσουν στους νόμους, όταν βλέπουν τους καθηγητές τους να τους παραβαίνουν συστηματικά (και όχι μόνο στο θέμα του καπνίσματος);
Απο το μπλογκ Paideia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου