Κυριακή 6 Απριλίου 2014

Πόσο κοστίζει η ανθρώπινη ζωή κατά την General Motors

Η αποζημίωση στους συγγενείς των αποθανόντων θα ήταν φθηνότερη από το να εγκαταστήσουν ένα εξάρτημα που κόστιζε 10 δολάρια ανά αυτοκίνητο, γράφει ο γνωστός σκηνοθέτης Μάικλ Μουρ για το πρόσφατο σκάνδαλο της αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας.
Είμαι αντίθετος με τη θανατική ποινή, αλλά σε κάθε κανόνα υπάρχει συνήθως μια εξαίρεση και σε αυτή την περίπτωση ελπίζω οι εγκληματίες στη General Motors να συλληφθούν και να υποχρεωθούν να πληρώσουν για την προμελετημένη απόφασή τους να αφαιρούν ανθρώπινες ζωές το ευτελές ποσό των δέκα δολαρίων.
Τα στελέχη της GM γνώριζαν εδώ και 13 χρόνια ότι τα αυτοκίνητά τους είχαν ένα ελαττωματικό διακόπτη ανάφλεξης που, αναπόφευκτα, θα σκότωνε ανθρώπους. Αλλά έκαναν μια «ανάλυση κόστους -οφέλους» και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η αποζημίωση στους συγγενείς των αποθανόντων θα ήταν φθηνότερη από το να εγκαταστήσουν το εξάρτημα που κόστιζε 10 δολάρια ανά αυτοκίνητο. Στη συνέχεια κάλυψαν τα ευρήματά τους και συνέχισαν να αφήνουν εκατομμύρια να οδηγούν με το ελαττωματικό εξάρτημα στα αυτοκίνητά τους. Δεν υπήρξαν ανακλήσεις. Υπήρξαν μόνο γονείς και τα διαμελισμένα σώματα των νεκρών παιδιών τους. Οι ΗΠΑ αντικατοπτρίζονται στις Chevrolet σας Το 2007, ένας υπάλληλος της Εθνικής Υπηρεσίας Οδικής Ασφάλειας συνέστησε μια επίσημη έρευνα, αλλά απορρίφθηκε από τους άλλους στο «φιλικό προς τις επιχειρήσεις» Τμήμα Μεταφορών του Μπους.
Μόνο που τώρα, κάτω από την πρόσφατα διαμορφωμένη GM -που ανήκει, κατ’ ουσίαν, σε εσάς και σ’ εμένα από το 2009 ως το περασμένο έτος - η αλήθεια αποκαλύφθηκε. Και η εικασία μου είναι ότι έχει να κάνει με το γεγονός πως μια μητέρα διοικεί τώρα την General Motors. Πριν από λίγους μήνες, η Marry Barra, μια πρώην κάτοικος του Flint, κόρη ενός συνδικαλιστή της GM, διορίσθηκε Διευθύνων Σύμβουλος. Και φαίνεται διαφορετική από τα «καλά αγόρια» του παλιού καιρού. Βγήκε μπροστά, ανακοίνωσε την αλήθεια για το τι έκανε η GM, διέταξε μαζικές ανακλήσεις και ήρθε αντιμέτωπη με το Κογκρέσο.
Η Washington Post, σε ένα κατά τα άλλα καλό άρθρο, κατηγορεί για την όλη θλιβερή υπόθεση την «εταιρική κουλτούρα» της GM. Τι φιλικός προς το χρήστη όρος! Ακόμη και το να διαβάζεις τις λέξεις «κουλτούρα» και «General Motors» στην ίδια πρόταση είναι αρκετά για να σε κάνουν να γελάσεις. Όχι, η αιτία αυτής της τραγωδίας είναι ένα οικονομικό σύστημα που τοποθετεί το κέρδος πάνω από οτιδήποτε άλλο, συμπεριλαμβανομένης - και κυρίως- της ανθρώπινης ζωής.
Η GM έχει μια νομική και διαχειριστική ευθύνη απέναντι στους μετόχους, να έχει τα μεγαλύτερα κέρδη που μπορεί. Και αν οι άνθρωποι στην ηγεσία της υπολογίσουν τους αριθμούς και μπορούν να αποδείξουν ότι θα εξοικονομήσουν περισσότερα χρήματα με το να ΜΗΝ φτιάξουν ή αντικαταστήσουν το εξάρτημα, τότε, διάολε, αυτό είναι που πρόκειται να κάνουν. Γαμ… κι εσύ, κι εγώ και όλοι έστειλαν στο θάνατο. Αυτό λίγο πολύ συνοψίζει την «κουλτούρα» τους. Ήξεραν ότι δεν θα τους πιάσουν και αν τους έπιαναν κανέναν δεν θα πήγαινε φυλακή.
Ελπίζω ότι κάποιος στην κυβέρνηση Ομπάμα θα βγάλει έξω τις χειροπέδες, τις ομάδες SWAT, ή τον αμερικανικό στρατό αν χρειαστεί, θα πάει στην έδρα της GM στο κέντρο του Ντιτρόιτ και θα απομακρύνει όποιον είναι εκεί που είχε κάποια σχέση. Και αν έχουν ήδη εγκαταλείψει την πόλη, να τους κυνηγήσουν και να τους φέρουν ενώπιον της δικαιοσύνης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου