Ένα από τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα τσιτάτα των «προοδευτικών» ινστρουχτόρων της Νέας Τάξης είναι η«ισότητα». Σε μεγάλο βαθμό έχουν κερδίσει τον πόλεμο των λέξεων σε τέτοιο σημείο όπου οτιδήποτε δεν ισοδυναμεί με την (κατ’ αυτούς) «ισότητα» δεν είναι καλό, και εκείνοι που αντιτίθενται σε ό, τι οι «προοδευτικοί» έχουν βαφτίσει «ισότητα» είναι οπωσδήποτε «μισαλλόδοξοι» και «κήρυκες μίσους που δεν έχουν κανένα επιχείρημα να προφέρουν πριν καν αρχίσει μια συζήτηση. Ή άλλωστε, (άλλο τσιτάτο κι αυτό) με «κήρυκες του μίσους» δεν χρειάζεται καν συζήτηση.
Η έννοια της «ισότητας» βρίσκεται σε άμεση συνάρτηση με την έννοια της «διαφορετικότητας», μιας άλλης αγαπημένης λέξης των «προοδευτικών».
Μας επιβάλλουν να ζούμε σε μια κοινωνία η επιδιώκει διαφορετικότητα για χάρη της διαφορετικότητας... Σε μια κοινωνία όπου εξασκείται στην ισοπέδωση, όπου οι πάντες πρέπει να βαδίζουν σε έναν γενικά αποδεκτό δρόμο, από τον οποίον δεν επιτρέπεται η οποιαδήποτε απόκλιση.
Έχουμε μπροστά μας μια λατρεία, μια σέκτα. Αυτή της «Διαφορετικότητας» και της «Ισότητας».
Η λατρεία της «Διαφορετικότητας» και της «Ισότητας» είναι η επίσημη θρησκεία της Νέας Παγκόσμιας Τάξης. Κάθε δημόσιο πρόσωπο και κάθε προσωπικότητα των μέσων ενημέρωσης πρέπει να ακολουθεί αυτή την ψεύτικη θρησκεία. Και δυστυχώς, ακόμα και ένα σημαντικό κομμάτι του Χριστιανισμού έχει πέσει κάτω από τη δύναμη αυτής της μεγάλης εξαπάτησης. Ιερείς, θεολόγοι και πάστορες συναγωνίζονται ποιος θα καταδικάσει περισσότερο τον «ρατσισμό» και θα στιγματίσει ως τους χειρότερους «αμαρτωλούς», όσους δεν προσκυνούν μπροστά στο είδωλο της «διαφορετικότητας».
Οι «αντιρατσιστές» Χριστιανοί αρέσκονται να μπερδεύουν τηναγάπη με την - κατ’ αυτούς - «ισότητα» ή καλύτερα τον‘εξισωτισμό’ (ανυπαρξία διαφορών μεταξύ των φυλών). Η λογική τους λέει: Ο Θεός απαιτεί από εμάς να αγαπάμε όλους τους ανθρώπους, ως εκ τούτου, άρα όλες οι φυλές είναι ίσες (όμοιες).
Ας υποθέσουμε ότι ένας Λευκός πατέρας έχει δύο γιους. Ο ένας γιος έχει ευλογηθεί με ένα ανώτερο επίπεδο νοημοσύνης και ο άλλος γιος με ένα μέσο όρο νοημοσύνης. Ο Θεός απαιτεί ο πατέρας αυτός να αγαπά και να φροντίζει και τους δύο γιους το ίδιο, αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι ο Θεός δημιούργησε τους δύο γιους να είναι διαφορετικοί στη νοημοσύνη.
Ή ας υποθέσουμε μια Λευκή γυναίκα που είναι παντρεμένη και έχει ένα νεογέννητο γιο. Ο σύζυγος της γυναίκας και ο γιος δεν μπορεί να θεωρηθούν ότι είναι «ίσοι» από κάθε άποψη. Ο σύζυγος υπερέχει κατά πολύ του γιου σωματικά και πνευματικά. Αλλά η γυναίκα τους αγαπά το ίδιο. Και αν ακόμα ο γιος γεννηθεί με διανοητική ανεπάρκεια και πάλι σε όλη της τη ζωή, αυτή η γυναίκα θα αγαπά τον γιο της με όλη της την καρδιά, αλλά αυτό δεν έχει απολύτως καμία σχέση με τις νοητικές ικανότητές του.
Ως χριστιανοί, έχουμε την ικανότητα (κατά χάριν) και το καθήκον να αγαπάμε χωρίς αυτό να έχει σχέση με τα χαρίσματα ή τα ελαττώματα ορισμένων ατόμων. Άλλωστε, αν όλοι οι άνθρωποι ήταν «ίσοι» με κάθε τρόπο, θα ήταν εύκολο να τους αγαπούμε όλους εξίσου. Αλλά ακριβώς επειδή οι άνθρωποι έχουν διαφορές, είναι τόσο δύσκολο να τους αγαπάμε όλους και όταν ο Θεός μας παραγγέλλει να αγαπάμε τους εχθρούς μας, μας καλεί στο πιο δύσκολο έργο.
Εάν ο Θεός δεν δημιούργησε όλους τους Λευκούς να είναι ίδιοι, και δύο αδέλφια που γεννήθηκαν από τους ίδιους γονείς δεν είναι ακόμη ίδια, πόσο δύσκολο είναι να αποδεχτούμε ότι δεν δημιούργησε όλες τις φυλές ίδιες;
Το αγαπημένο απόσπασμα της Βίβλου που χρησιμοποιούν οι χριστιανοί «αντιρατσιστές» είναι το Προς Γαλάτας 3:28 «Δεν υπάρχει πλέον ούτε Ιουδαίος, ούτε Έλληνας, δεν υπάρχει ούτε δούλος, ούτε ελεύθερος, δεν υπάρχει ούτε αρσενικό ούτε θηλυκό. διότι όλοι είστε είναι ένας άνθρωπος στον Ιησού Χριστό».
Ένα άλλο χωρίο είναι το Προς Κολοσσαείς 3:11 «Δεν υπάρχει Έλληνας και Ιουδαίος, περιτομή και ακροβυστία, βάρβαρος, Σκύθης, δούλος, ελεύθερος, αλλά τα πάντα και μέσα σε όλα είναι ο Χριστός».
Τα χωρία αυτά μιλούν για πνευματική ενότητα (εν Χριστώ) όσων γίνουν μέλη του Σώματος του Χριστού, της Εκκλησίας. Δεν προτείνει καμία νεοεποχίτικης ερμηνείας «ενότητα» όλων των ανθρώπων, ούτε απορρίπτει τις φυλετικές, φυσικές, πνευματικές, ψυχικές, διαφορές των ανθρώπων.
Οι «αντιρατσιστές» ισχυρίζονται ότι σύμφωνα με τα παραπάνω είναι αντιχριστιανικό να πιστεύουμε ότι υπάρχουν φυλετικές διαφορές. Το ότι οι Λευκοί και οι Μαύροι είναι ένα εν Χριστώ, τότε σίγουρα όλοι οι Λευκοί Χριστιανοί είναι επίσης ένα εν Χριστώ. Αλλά μόνο και μόνο επειδή όλοι οι Λευκοί Χριστιανοί είναι ένα εν Χριστώ, δεν σημαίνει ότι όλοι Λευκοί άνθρωποι είναι ίσοι με κάθε τρόπο (πανομοιότυποι). Ομοίως, μόνο και μόνο επειδή Λευκοί και Μαύροι Χριστιανοί είναι εν Χριστώ, δεν σημαίνει ότι οι δύο φυλές είναι ίσες με κάθε τρόπο (πανομοιότυπες).
Η λατρεία (σέκτα) της «Διαφορετικότητας» και της «Ισότητας» βρίσκεται σε πόλεμο με την πραγματικότητα. Οι οπαδοί αυτής της λατρείας επιζητούν τη δημιουργία μιας κομμουνιστικής ουτοπίας, όπου όλες οι διαφορές στην τάξη, το φύλο, τη φυλή και την ικανότητα καταργούνται. Όποιοι Χριστιανοί δεν συμμετέχουν στη λατρεία αυτών των ψεύτικων θεών, περιθωριοποιούνται και στιγματίζονται, ενώ όσοι συμμετέχουν σε αυτήν περιφρονούν και χλευάζουν την τάξη που έχει εδραιωθεί από τον Θεό και την ύπαρξη διαφορών που υπάρχουν, όχι μόνο ανάμεσα στα φύλα και τις φυλές, αλλά και ανάμεσα στα άτομα μιας φυλής, ακόμη και διαφορών που αφορούν τις ψυχικές και σωματικές ικανότητές μας.
Χωρίς να μπορούμε να γνωρίζουμε τα βάθη του Θεού και να δώσουμε επαρκείς εξηγήσεις, μπορούμε να πούμε ότι ο Θεός δεν δημιούργησε τους πάντες «ίσους», τουτέστιν πανομοιότυπους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου