Αν ο Πάπας ζητούσε ξαφνικά το γκρέμισμα όλων των τζαμιών στην Ευρώπη, οι αντιδράσεις θα ήταν κατακλυσμιαίες. Οι πάντες θα κεραυνοβολούσαν την εκκλησία, ο Λευκός Οίκος θα «ανησυχούσε σφόδρα», και οι διαδηλωτές στη Μέση Ανατολή θα άρχιζαν να αλληλοσκοτώνονται σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Όταν όμως ένας από τους κορυφαίους ηγέτες του μουσουλμανικού κόσμου, εκδίδει fatwa που ζητάει την καταστροφή των χριστιανικών ναών, τότε η σιωπή είναι εκκωφαντική.
Στις 12 Μαρτίου, ο σεΐχης Abdul Aziz bin Abdullah, ο μεγάλος μουφτής της Σ. Αραβίας, ανακοίνωσε την «αναγκαιότητα της καταστροφής όλων των χριστιανικών ναών της περιοχής». Η ανακοίνωση αυτή ήταν απάντηση στη διερεύνηση μιας αποστολής του Κουβέιτ, σε σχέση με προτεινόμενη νομοθεσία για την αποτροπή κατασκευής νέων ναών στο εν λόγω Εμιράτο.
Ο Μουφτής βάσισε την απόφασή του σε μια ιστορία που αναφέρεται στην επιθυμία του Μωάμεθ, λίγο πριν πεθάνει, να μην υπάρχουν δυο θρησκείες στην αραβική χερσόνησο. Αυτό το εδάφιο έχει χρησιμοποιηθεί αρκετές φορές στο παρελθόν, προκειμένου να αιτιολογηθεί η μη ανοχή θρησκευτικής ελευθερίας στο σαουδικό βασίλειο.
Οι χριστιανικοί ναοί απαγορεύονταν ανέκαθεν στην Σ. Αραβία, και μέχρι πρόσφατα απαγορεύονταν και η είσοδος Εβραίων στη χώρα. Όσοι θέλουν να λατρεύουν την δική τους θρησκεία, πρέπει να το κάνουν κρυφά και ιδιωτικά. Υπάρχουν μάλιστα περιστατικά ξαφνικής εμφάνισης και επέμβασης της αστυνομίας της ηθικής, που διακόπτουν τέτοιου είδους θρησκευτικές δραστηριότητες.
Δεν πρόκειται για έναν ασήμαντο Ιμάμη, που προσπαθεί να ξεσηκώσει τους οπαδούς του, μιλώντας με μίσος εναντίον του Χριστιανισμού. Πρόκειται για μια συγκεκριμένη, επιτηδευμένη ετυμηγορία, προερχόμενη από έναν από τους πιο σημαντικούς ηγέτες της Μ. Ανατολής. Και μάλιστα, η απόφασή του δεν απευθύνεται αποκλειστικά σε όλους όσους ελέγχει ο Μουφτής, και για τους οποίους είναι υποχρεωτική, αλλά μεταδίδει ένα μήνυμα σε ολόκληρο τον μουσουλμανικό κόσμο, ότι η καταστροφή των χριστιανικών ναών δεν είναι μόνο επιτρεπτή, αλλά και υποχρεωτική.
Η αμερικανική κυβέρνηση αγνοεί επιδεικτικά αυτού του είδους τις προκλήσεις. Ο Λευκός Οίκος έκανε την προσέγγιση με τους Μουσουλμάνους βασικό πυλώνα της εξωτερικής του πολιτικής, σε μια προσπάθεια να αποδείξει ότι η Αμερική είναι φίλη του μουσουλμανισμού. Αυτή όμως η στάση δεν βοηθά στην στήριξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και των θρησκευτικών ελευθεριών των μειονοτήτων της Μ. Ανατολής. Η περιοχή αυτή αποτελεί κρίσιμο σταυροδρόμι. Οι ριζοσπάστες Ισλαμιστές οδηγούν αυτή τη στιγμή το αναδυόμενο πολιτικό κύμα εναντίον της απολυταρχικής κοσμικής παλιάς τάξης πραγμάτων. Δοκιμάζουν το κλίμα των σχέσεων τους με τον έξω κόσμο. Ψάχνουν να βρουν τις ανοχές, και το κατά πόσο θα υπάρξουν αντιδράσεις στην προσπάθειά τους να επιβάλλουν το όραμα που έχουν για μια θεοκρατία βασισμένη στο δίκαιο της Σαρίας. Το να αγνοούμε προκλητικές δηλώσεις, όπως αυτές του Μουφτή, αποτελεί ένα μήνυμα προς τις ριζοσπαστικές ισλαμικές ομάδες, ότι μπορούν να προχωρήσουν σε εκδηλώσεις αντιχριστιανικής βίας, χωρίς καμιά συνέπεια.
Η απόπειρα του προέδρου Ομπάμα να προσεγγίσει τον μουσουλμανικό κόσμο απέτυχε. Δεν απέφερε αυτό που προσδοκούσε. Και αυτό οφείλεται στο ότι ο Ομπάμα προσπάθησε να δείξει ανοχή, αντί να επιδιώξει να κερδίσει τον σεβασμό.
Όταν λοιπόν, το ισλαμικό κατεστημένο ζητάει μια θρησκευτική εκδοχή της εθνοκάθαρσης, τότε ο ηγέτης του ελεύθερου κόσμου θα πρέπει να αντιδράσει, διότι αλλιώς θα νομιμοποιήσει την καταπίεση που θα ακολουθήσει. Οι ΗΠΑ δεν θα πρέπει να υποκύψουν στις εξτρεμιστικές υπαγορεύσεις του μεγάλου Μουφτή, άσχετα με το κατά πόσο ο Λευκός Οίκος θέλει την συμπάθειά του.
S.A.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου