Δευτέρα 28 Μαρτίου 2016

Επικίνδυνα παιχνίδια του ΣΥΡΙΖΑ με την "Μακεδονία"

«Καπνογόνο» επικοινωνιακού αποπροσανατολισμού 
για το ΣΥΡΙΖΑ η «Μακεδονία»
Ως πού μπορεί να φτάσει η κατάντια μίας χώρας 
όταν την "κυβερνάνε" πολιτικά φυράματα; 

Γράφει ο Παναγιωτίδης Μάρκος 

Εάν κάτι άσχημο ή προκλητικό συμβεί μία φορά στον χώρο της πολιτικής, τότε ενδεχομένως είναι μία κακή σύμπτωση. Εάν συμβεί περισσότερες από μία φορές, από τον ίδιο πολιτικό χώρο, από διαφορετικά πρόσωπα και σε σύντομο χρονικό διάστημα, τότε είναι ένα κακό, κάκιστο, σύμπτωμα. Τότε, πρόκειται για μία πολιτική απόφαση που εφαρμόζεται για να επιτύχει κάποιον συγκεκριμένο στόχο ή, ακόμη και πολλαπλούς στόχους.

Στην περίπτωσή μας, η επίσημη αναφορά – αποδοχή – παραδοχή της λέξης «Μακεδονία» ως αναγνωριστικού όρου της FYROM, είναι απολύτως βέβαιο πως αποτελεί μία συντονισμένη κυβερνητική τακτική, η οποία καλύπτει τις ιδεοληπτικές αγκυλώσεις – ανάγκες του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ, καλύπτει πάγιες μεθοδεύσεις των ΗΠΑ που εκδηλώθηκαν ποικιλοτρόπως κατά τη διάρκεια του χρόνου, ενώ αποτελεί και ένα πάρα πολύ καλό «προπέτασμα καπνού» στην επικοινωνιακή διαχείριση της χώρας στην οποία έχει περιπέσει προ πολλού ο Αλέξης Τσίπρας, αφού αδυνατεί να κυβερνήσει και επιχειρεί να διαχειρισθεί πλέον επικοινωνιακά στα όσα έχει συμφωνήσει ΚΑΙ με το τρίτο μνημόνιο.

Μέσα στην κυβερνητική αγωνία (αγώνας της με κάθε τρόπο και μέσο παραμονής στην εξουσία) της ψήφισης νομοθετικών εκτρωμάτων, λίαν επικίνδυνων και χαρακτηρισμένων ως απολύτως καταστροφικών για την οικονομία –και όχι μόνο- της χώρας, το μέγαρο Μαξίμου έχει αποφασίσει να «παίξει» (κυριολεκτικά) με την επίμονη αναφορά της «Μακεδονίας» μέσω των στελεχών του. Μπορεί την εκκίνηση αυτής της ταπεινωτικής για την χώρα –σωτήριας για την κυβέρνηση- διαδικασίας να την έκανε ο κ. Μουζάλας (ο "σοβαρότερος στο ΣΥΡΙΖΑ" είναι η κοινή διατύπωση, οπότε αντιλαμβανόμαστε πως είναι οι υπόλοιποι...), να ακολούθησαν διάφορα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και να την συνεχίζει σήμερα ένας ακόμη ανιστόρητος και ανεκδιήγητος βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος, ο κ. Μπαλαούρας… Το γεγονός όμως, αυτό καθεαυτό, δεν παύει να χαρακτηρίζεται ως μία εν δυνάμει -επί των εθνικών θεμάτων- απειλή, η οποία ελέω των διεθνιστικών αντιλήψεων του Αλέξη Τσίπρα και της παρέας του παίρνει σάρκα και οστά, προσβάλλει κατάφωρα την ιστορία της χώρας, ακυρώνει τον διπλωματικό αγώνα 25 ετών, δικαιώνει τους εθνοκάπηλους – εθνομηδενιστές, παράγει πλήθος εθνικιστικών απειλών και κινδύνων στα βόρεια σύνορα της χώρας και δημιουργεί σοβαρά ερείσματα για τα χειρότερα επί των εθνικών θεμάτων, αφού η εν δυνάμει απειλή μετατράπηκε σε ορατό ή και απτό κίνδυνο…

Κάποιοι στο ΣΥΡΙΖΑ πίστευαν πως μπορούν να καταλάβουν την εξουσία ψευδόμενοι… και το κατάφεραν.
Σήμερα, οι ίδιοι άνθρωποι πιστεύουν πως μπορούν να κυβερνήσουν με επικοινωνιακά τεχνάσματα, που ελέω των κυβερνητικών εκβιασμών στα ΜΜΕ, ευελπιστούν πως θα τους προσφέρουν παράταση χρόνου στους θώκους της εξουσίας που εξαπατώντας τον λαό κατέλαβαν…
Είναι προφανές, όμως, πως αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν καταλάβει πως τα αφεντικά «τα γέρικα άλογα τα σκοτώνουν». Ας το θυμούνται αυτό, όταν θα πάρουν τα μηνύματα της αποχώρησής τους. Γιατί, την επόμενη φορά ο λαός θα ψηφίσει εκείνους που θα δεσμευθούν στην παραδειγματική και απόλυτα σκληρή τιμωρία όσων των εξαπάτησαν… Και μεταξύ των πολιτικών απατεώνων συμπεριλαμβάνονται πλέον και οι «πρωτοδεύτερη φορά αριστερά» του ΣΥΡΙΖΑ…, οι οποίοι δεν έχουν αντιληφθεί πως το να κυβερνάς μία χώρα απαιτεί συνέπεια λόγων και έργων, σοβαρότητα, νομιμότητα και προσεκτική – υπεύθυνη χρήση λέξεων και εξουσίας. Έχουν, απλά, επιλέξει να κυβερνούν παραχαράσσοντας «συμφωνίες με το λαό» και διαστρεβλώνοντας έννοιες μέσω επικοινωνιακών παιχνιδιών να επιβάλλουν πολιτικές που ούτε δικτατορίες θα τολμούσαν να συζητήσουν…

ΥΓ: Ως υστερόγραφο, θυμίζουμε πως οι απόψεις του ΣΥΡΙΖΑ για την Ελληνική Θράκη, το Αιγαίο και την Κύπρο, δηλαδή για μείζονος σπουδαιότητας εθνικά θέματα, ουδόλως απέχουν σε επικινδυνότητα από τις καταγεγραμμένες στο πρόγραμμά του θέσεις για την ονομασία της FYROM, την οποία "αναγνωρίζουν" -ελαφρά τη καρδία- ως "Μακεδονία"... Οπότε, ας έχουμε το νου μας, γιατί τα χειρότερα μόλις άρχισαν να ξεπροβάλλουν... Όσο για πολιτικά φερέφωνα τύπου Καμμένου, οι λέξεις εδώ και πάρα πολύ καιρό περισσεύουν. Εξάλλου, οι πρόγονοί μας πολύ σοφα έλεγαν: "Αρχή άνδρα δείκνυσι"...

http://kostasxan.blogspot.gr/2016/03/blog-post_609.html

1 σχόλιο:

  1. Σαν μπήκες μες σε φέρετρο…., καρτέρει νεκροθάφτη….!

    Μία μπρος….. και δέκα πίσω….,
    μία άσπρο….. δέκα μαύρο….,…..
    με του Κενού το Τίποτα
    παράλληλο ταξίδι
    σου έγινε συνήθεια….,…..
    ---- τι φωνασκείς βοήθεια….! ----
    ‘’μέτρα το χρόνο αντίστροφα’’….:
    ‘’μείον ένα…., μείον δύο….. και λοιπά…..’’….,
    κι άει στα μαυρότρυπα γκρεμνά….!

    Του άναρχου αναρχισμού
    και του τυχαίου έρμαιο
    μέσα στης Γης το Χωνευτήρι….,
    άκοσμε κόσμε…., μάζεμα
    άρρωστων ποσοτήτων….,…..
    μπήκες σε Κίρκης εργαστήρι….,
    σπάζεις καθρέφτες….. μη σε ‘δουν….,
    Διάλυσης σύντριμμα φριχτό….,
    κι ύπνος σε παίρνει στη σαπίλα
    και ροχαλίζεις στη νεκρίλα….!

    Μία πάνω….. δέκα κάτω….,
    μία μέρα….. δέκα νύχτα….,…..
    σαν μπήκες μες σε φέρετρο….,
    καρτέρει νεκροθάφτη….,
    κοσμάκη σάπιε κι άστατε….,…..
    ---- και σ’ το ‘παν…., ανυπόστατε….! ----
    ‘’ρωσορουλέτα’’ έπαιζες….:
    ‘’σκόντο ένα…., σκόντο δύο….. και χαρά…..’’…..,…..
    κάποτε, όμως, είν’ αργά….!



    Από την έγνοια για τον κόσμο απαλλάχτηκα….!

    Από την έγνοια για τον κόσμο απαλλάχτηκα....,
    είν’ μάταιο γι’ αδιάφορους να καίγομαι μες στη ‘’Σιωπή’’....,
    γι’ αυτούς που Μοίρα –τους την ήττα την εδέχτηκαν....,
    που….. εκλέγοντας τους Θύτες –τους.....
    μας τους φορτώνουν μια ζωή....!

    Σιχτίρ…., μαζόχε κόσμε….. και σαδιστή υπόκοσμε....,.....
    με μοιρασμένους ρόλους...., για ξύπνιους και χαχόλους....,
    μας πνίξαν τα σκουπίδια....,.....
    και…., αν δε μετανοείτε...., άρατε στα τσακίδια....!

    Από την έγνοια για τον κόσμο απαλλάχτηκα....,
    τελείωσε ο αγώνας μου...., καλό, πια, γω δε σου χρωστώ....,
    ντουνιά…., το ψέμα σου το αντάριο το σιχάθηκα....,
    η σιχασιά με νίκησε...., σ’ αφήνω πια...., δε σε μπορώ....!

    ….: Στέργιος (Αλέξανδρος)…..

    ΑπάντησηΔιαγραφή