Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2013

Υποστηρίζει το Κατάρ τους τζιχαντιστές στο Βόρειο Μάλι;


Ο Εμίρης του Κατάρ, Χαμάντ μπιν Χαλίφα αλ Θανί
Οι κατηγορίες σχετικά με την πιθανή υποστήριξη ομάδων της τζιχάντ στο βόρειο Μάλι από το Κατάρ πολλαπλασιάζονται. Μετά τις αποκαλύψεις του Canard enchaîné, ήρθε η σειρά της γερουσιαστή του Κομμουνιστικού κόμματος Μισέλ Νετμεσίν, αλλά και της Μαρίν ΛεΠεν, για να κατηγορήσουν τη Ντόχα. Αυτή η υπόθεση έχει πολλές πτυχές, αλλά είναι απαραίτητο να θυμηθούμε κάποια βασικά σημεία και να αναδείξουμε ποιος είναι ο βαθμός και η φύση της εμπλοκής του μικρού εμιράτου στην περιοχή, γράφει Ennarsi Nabil, ειδικός σε θέματα του Κατάρ και συγγραφέας του βιβλίου «L’Enigme du Qatar», στο Nouvel Observateur.
Δεν υπάρχουν ειδικές δυνάμεις του Κατάρ στην περιοχή
Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι δεν υπάρχουν ίχνη παρουσίας ειδικών δυνάμεων του Κατάρ στην περιοχή. Όπως επιβεβαιώνει έρευνα της Γενικής Διεύθυνσης της Εξωτερικής Ασφάλειας (Direction Générale de la Sécurité Extérieure) από τον Νοέμβριο, η απουσία στρατιωτικών δυνάμεων του Κατάρ γίνεται κατανοητή από τη σχέση ανάμεσα στη Γαλλία και το Κατάρ, εδώ και πολλά χρόνια. Καθιστώντας το Παρίσι ένα βασικό στοιχείο της διπλωματίας της, δεν υπάρχει τίποτα που να αποδεικνύει την στρατηγική της Ντόχα να βοηθήσει κάποιες ριζοσπαστικές ομάδες που απειλούν την παραδοσιακή ζώνη επιρροής της Γαλλίας στην Αφρική.
Επιπλέον, αν κατηγορούν το Κατάρ ότι αναβιώνει την Αραβική Άνοιξη για να υποστηρίξει τους ισλαμιστές, αυτό περιορίζεται στους ισλαμιστές που πρόσκεινται στην Μουσουλμανική Αδελφότητα. Όμως, το όραμα της Αλ-Κάιντα για το Ισλάμ και της Ισλαμικής Μαγκρέμπ (AQIM) και των συνεργατών της είναι ενός Ισλάμ τύπου «σαλαφιστών-τζιχαδιστών» μπου δεν έχει σχέση με την υποστήριξη της Ντόχα. Η αρχή της μη παρέμβασης έχει εκφραστεί επανειλημμένα από τις αρχές του Κατάρ. Κάτι που επιβεβαιώθηκε κατά την επίσκεψη του προέδρου του Μάλι Traoré Dioncounda στην Ντόχα, στις 24 Οκτωβρίου, όταν ο εμίρης επανέλαβε για μια ακόμη φορά ότι δεν υποστηρίζει τους αντάρτες του Βορά.
Ισχυρές ΜΚΟ του εμιράτου στο Σαχέλ
Μπορεί να μην υπάρχουν επίσημες δυνάμεις του Κατάρ στην περιοχή, είναι όμως πολύ ισχυρή η παρουσία των ιδιωτικών, φιλανθρωπικών τρόπον τινά, οργανισμών. Το εμιράτο χρηματοδότησε γενναιόδωρα ισχυρές Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που η δράση τους εκτείνεται σε πολλές ηπείρους. Οι οργανισμοί αυτοί, που κυριαρχούνται από σαλαφιστές, δεν διστάζουν να παρεμβαίνουν σε καίρια ζητήματα του μουσουλμανικού κόσμου. Ήταν παρόντες στο Μπαγκλαντές όπου υποστήριξαν τους μουσουλμάνους πρόσφυγες από τη Μπούρμα και ήταν παρόντες επίσης και στη Σομαλία, παρά τη σοβαρή ασφάλεια. Εκτός από τον Ερυθρό Σταυρό του Κατάρ, οργανώσεις όπως οι Qatar Charity και Eid Mou’assassat έχουν βάλει στο επίκεντρο του το Σαλέχ και το Βόρειο Μάλι.
Στις αρχές Αυγούστου, ο Ερυθρός Σταυρός του Κατάρ ξεκίνησε μια καμπάνια συγκέντρωσης χρημάτων για τις ανάγκες στο βόρειο Μάλι και μαζί με τον μαλινέζικο Ερυθρό Σταυρό, κάποιοι κατάφεραν να φτάσουν ως τη Γκάο και την Κιντάλ. Τον επόμενο μήνα, η Qatar Charity εγκαινίασε εκεί ένα κέντρο για άστεγα παιδιά. Η οικονομική ισχύς αυτών των οργανώσεων είναι τεράστια. Το καλοκαίρι του 2011,  κατά τη διάρκεια του ραμαντάν, έδωσαν σχεδόν 100 εκατ. δολάρια για τις καταστροφές στο Κέρας της Αφρικής.
Σε μια χώρα που θεωρείται από το Forbes ως η πλουσιότερη στον κόσμο όσον αφορά το κατά κεφαλήν ΑΕΠ, η συγκομιδή του Ζακάτ (του τρίτου πυλώνα του Ισλάμ) μπορεί να φτάσει τα δεκάδες εκατομμύρια δολάρια. Παρότι οι περισσότερες δωρεές παρακολουθούνται στενά από τις κυβερνητικές μυστικές υπηρεσίες (και τις αμερικανικές), είναι πιθανόν ένα μέρος τους να ξέφυγε.
Υπεξαίρεση από το Κατάρ;
Το αληθινό θέμα που προκύπτει είναι η πιθανή κακοδιαχείριση της οικονομικής  βοήθειας, που τελικά αντί να πάει στους πρόσφυγες κατέληξε στους ένοπλους επαναστάτες. Το Canard, βάσει στοιχείων που διέρρευσαν από τις γαλλικές μυστικές υπηρεσίες, υποστηρίζει ότι μέρος αυτών των χρημάτων πήγαν στην Ansar Dine και την Mujao.
Εξαιτίας του ότι δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία της εμπλοκής των ΜΚΟ με τα δίκτυα της τζιχάντ, το ερώτημα για την υπεξαίρεση χρημάτων από το Κατάρ παραμένει ανοιχτό. Πάντως, αυτά τα «κέρδη» δεν μπορεί από μόνα τους να εξηγούν τις χρηματοδοτικές πηγές των ένοπλων δυνάμεων. Πρέπει να ληφθούν υπόψιν τα λύτρα από τις απαγωγές, το λαθρεμπόριο όπλων και ναρκωτικών, καθώς και το γενικότερο χάος στην περιοχή μετά την πτώση του Καντάφι.
Τα όρια του μήνα του μέλιτος ανάμεσα στο Παρίσι και την Ντόχα
Η περίπτωση αυτή δείχνει τα όρια του μήνα του μέλιτος ανάμεσα στο Παρίσι και την Ντόχα. Αντίθετα με την παρέμβαση στη Λιβύη, το Κατάρ δεν υποστήριξε την Επιχείρηση Serval και επέκρινε την στρατιωτική παρέμβαση. Και δεν  ήταν μόνο το εμιράτο. Και άλλες χώρες όπως η Τυνησία και η Αίγυπτος αποστασιοποιήθηκαν. Σε αντίθεση με τον προκάτοχό του, που δεν δίστασε  να περάσει από την Ντόχα όταν επισκέφθηκε τις χώρες του Κόλπου, ο Ολάντ δεν έκανε στάσεις όταν επισκέφθηκε το Αμπού Ντάμπι. Αν το Κατάρ είχε όντως τη δύναμη να εξαναγκάσει τους τζιχαντιστές να παραδοθούν, ή τουλάχιστον  να διαπραγματευτούν, ο γάλλος πρόεδρος θα είχε απευθυνθεί στον εμίρη όταν βρέθηκε στην περιοχή.
Το Κατάρ πληρώνει την κακή φήμη του
Αυτό που αποκαλύπτουν οι υποψίες για το Κατάρ μπορεί τελικά να είναι η αρχή μιας αρνητικής αντίδρασης. Η χώρα, που έχει κατηγορηθεί πολλαπλώς, έχει δημιουργήσει την εντύπωση μιας δύναμης με αχαλίνωτο κρατικό παρεμβατισμό. Ως παλιός μεσολαβητής των συγκρούσεων, που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην κρίση του Λιβάνου το 2008, το Κατάρ πλέον φαίνεται μερικές φορές σαν θύτης. Αυτή η στροφή επικρίνεται συχνά από τον αραβικό Τύπο, ιδίως στο Μαγκρέμπ. Στην περίπτωση του Μάλι, το Κατάρ πληρώνει το τίμημα της κακής φήμης του, για την οποία ευθύνεται εν μέρει. Ακόμη και χωρίς στοιχεία, υπάρχουν αμφιβολίες εξαιτίας της παγκόσμιας στρατηγικής του που δεν αποκλείει την παρέμβαση.
Στη Γαλλία, από τον Jean-Luc Mélenchon ως την Marine Le Pen, πολιτικοί από διάφορες παρατάξεις έθεσαν το ενοχλητικό θέμα του Κατάρ στο επίκεντρο. Ως σημεία των καιρών, λίγους μήνες αφότου οργανώθηκε διαμαρτυρία σύριων υποστηρικτών του Μπασάρ έξω από την πρεσβεία του Κατάρ στο Παρίσι, εκατοντάδες Μαλινέζοι συγκεντρώθηκαν στο ίδιο σημείο. Η στρατηγική της «μαλθακής εξουσίας», που είναι δημοφιλής στους στρατηγούς της Ντόχα, μπορεί να έχει αντίθετα αποτελέσματα.
Πυθία 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου