Γιάννης Ιωάννου στο Έθνος
Το μεγαλύτερο εμπόδιο σε μια δεύτερη οικονομική διάσωση της Ελλάδας, θα είναι μάλλον η ίδια η Αθήνα.
Το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων που αναμένεται να εφαρμόσει η Ελλάδα, υποτίθεται πως θα μαζέψει €50 δισ. έως το 2015. Πέραν αυτού, η τρόικα έχει απαιτήσει από την Αθήνα τη σύσταση μιας νέας αρχής, ανεξάρτητης από την ελληνική κυβέρνηση, που θα επιτρέπει στις χώρες της ευρωζώνης (κυρίως της Γερμανίας) να έχουν σημαντικό έλεγχο επί των διαδικασιών αποκρατικοποιήσεων.
Αυτό θα είναι πολύ δύσκολο να γίνει αποδεκτό από την Αθήνα, και θα χρειαστεί πολιτική έγκριση, την οποία ο Παπανδρέου θα επιδιώξει αρχικά από το κόμμα του και στη συνέχεια από την Βουλή. Ήδη όμως υπάρχουν φωνές αντίδρασης μέσα στο ίδιο το κυβερνών κόμμα. Συνεπώς, αυτός ο όρος ίσως τελικά να αποτελέσει αντικείμενο διαπραγματεύσεων με τη τρόικα, με αποτέλεσμα να ακυρωθεί, όπως έγινε και με το ανάλογο ζήτημα της φορολόγησης των επιχειρήσεων στην Ιρλανδία.
Το ΠΑΣΟΚ έχει μια πλειοψηφία έξι μόλις εδρών στο ελληνικό Κοινοβούλιο. Τέσσερις βουλευτές του έχουν ήδη διαγραφεί από το 2010 εξαιτίας των διαφωνιών τους για το μνημόνιο και τη λιτότητα που αυτό συνεπάγεται. Έτσι, ο Παπανδρέου έχει περιορισμένες δυνατότητες ελιγμών, ειδικά αφού το ακροδεξιό ΛΑΟΣ, με 15 βουλευτές, αρνείται να εγκρίνει τα νέα μέτρα. Τώρα, το ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να περιορίσει τις εσωτερικές διαφωνίες, ώστε να διασφαλιστεί ένα δεύτερο οικονομικό διασωστικό πακέτο, προκειμένου να αποφευχθεί η οικονομική κατάρρευση.
Το πρόβλημα είναι ότι η αναγκαστική ιδιωτικοποίηση δημόσιας περιουσίας συνιστά απώλεια εθνικής κυριαρχίας από πλευράς Ελλάδας, και παραχώρηση αρμοδιοτήτων στους ευρωπαίους εταίρους, στην ουσία στη Γερμανία. Άρα, οι όροι δεν αφορούν απλά σε περισσότερη λιτότητα, που το ΠΑΣΟΚ έχει αποδεχθεί στο παρελθόν, αλλά σε απώλεια εθνικής κυριαρχίας. Οι ιδιωτικοποιήσεις δεν σημαίνουν μόνο κάποιες ακόμη απολύσεις εργαζομένων, αλλά και την απώλεια του πολιτικού ελέγχου επί κάποιων κερδοφόρων και κρίσιμων επιχειρήσεων.
Τώρα, ο Παπανδρέου δεν κινδυνεύει μόνο από μια μεγαλύτερη εκδήλωση κοινωνικών αναταραχών, αλλά και από την απώλεια ελέγχου του ίδιου του κόμματός του. Οι βουλευτές του μπορεί να εκμεταλλευτούν την κοινωνική κατακραυγή, έτσι ώστε να αποσύρουν την υποστήριξή τους από τη κυβερνητική πολιτική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου