Οι πολιτικές του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου επηρέασαν αρνητικά τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης στις χώρες της Αφρικής που πλήττονται περισσότερο από τον Έμπολα, συμβάλλοντας στην έλλειψη γιατρών, γεγονός που εμπόδισε την συντονισμένη αντιμετώπιση της επιδημίας, ανακοίνωσαν ερευνητές. Η σχέση του ΔΝΤ και της ταχείας εξάπλωσης της νόσου εξετάστηκαν από τους ερευνητές στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ και τους συναδέλφους τους στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και στην Σχολή Υγιεινής και Τροπικής Ιατρικής του Λονδίνου.
Όπως διαπίστωσαν, τα προγράμματα του ΔΝΤ καθυστέρησαν την ανάπτυξη αποτελεσματικών συστημάτων υγείας στη Γουινέα, τη Λιβερία και τη Σιέρα Λεόνε, τις τρεις χώρες στο επίκεντρο της επιδημίας που έχει σκοτώσει πάνω από 7.370 άτομα. Οι μεταρρυθμίσεις που προώθησε το ΔΝΤ εμπόδισαν την ικανότητα των συστημάτων υγείας να ανταποκριθούν στην επιδημική έξαρση λοιμωδών νοσημάτων και άλλων καταστάσεων έκτακτης ανάγκης, διαπίστωσαν οι ερευνητές.
«Μία από τις κύριες αιτίες της ταχύτητας της διάδοσης της επιδημίας ήταν η αδυναμία των συστημάτων υγείας στην περιοχή και θα ήταν άδικο να μην ενδιαφερθούμε για τις υποκείμενες αιτίες», εξήγησε ο βασικός συντάκτης της μελέτης, ο κοινωνιολόγος του Κέμπριτζ Αλεξάντερ Κεντικελένις. «Τα προγράμματα τα οποία υποστηρίζει το ΔΝΤ συνέβαλαν στα προβλήματα της έλλειψης οικονομικών πόρων και προσωπικού και στην έλλειψη προετοιμασίας των συστημάτων υγείας στις χώρες που πλήττονται από τον Έμπολα», τόνισε.
Οι ερευνητές εξέτασαν τις πολιτικές που εφαρμόσθηκαν από το ΔΝΤ πριν από το ξέσπασμα της επιδημίας, χρησιμοποιώντας δεδομένα από τα δανειακά προγράμματα που χορηγήθηκαν από το ΔΝΤ από το 1990 ως το 2014 και ανέλυσαν τα αποτελέσματά τους στη Γουινέα, τη Λιβερία και τη Σιέρα Λεόνε. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, τα συστήματα υγείας εξασθένησαν από τις απαιτήσεις για οικονομικές μεταρρυθμίσεις και για μείωση των δημόσιων δαπανών και των μισθών στο δημόσιο τομέα και για αποκέντρωση των συστημάτων υγείας.
Εξαιτίας της απαίτησης για τη μείωση των κρατικών δαπανών, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι «οι πολιτικές αυτές ήταν εξαιρετικά αυστηρές, απορροφώντας κονδύλια που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τις πιεστικές προκλήσεις στην υγεία». Ο Λόρενς Κιντ κοινωνιολόγος του Κέμπριτζ και συν-συγγραφέας της μελέτης, δήλωσε: «Το 2013, λίγο πριν το ξέσπασμα του Έμπολα, οι τρεις χώρες ακολούθησαν τις οικονομικές οδηγίες του ΔΝΤ, αλλά απέτυχαν να αυξήσουν τις κοινωνικές δαπάνες τους παρά τις πιεστικές ανάγκες στην υγεία».
Το πάγωμα των μισθών του δημόσιου σήμαινε ότι οι χώρες δεν ήταν σε θέση να προσλάβουν νοσηλευτές και οι γιατροί να πληρώνονται επαρκώς, ενώ τα αποκεντρωμένα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης καθιστούν δύσκολη την κινητοποίηση συντονισμένης αντίδρασης σε περίπτωση έξαρσης μολυσματικών ασθενειών όπως ο ιός Έμπολα. Ένας εκπρόσωπος του ΔΝΤ δήλωσε ότι η εντολή του οργανισμού δεν περιελάμβανε συγκεκριμένα τη δημόσια υγεία και ότι ήταν «εντελώς αναληθές» ότι η εξάπλωση του ιού Έμπολα ήταν συνέπεια των πολιτικών του ΔΝΤ. «Τέτοιοι ισχυρισμοί βασίζονται σε παρεξήγηση, και, σε ορισμένες περιπτώσεις, σε μια διαστρέβλωση των πολιτικών του ΔΝΤ», δήλωσε.
«Από το 2009, τα δάνεια του ΔΝΤ σε χώρες με χαμηλό εισόδημα είναι με μηδενικό επιτόκιο, το οποίο απελευθέρωσε πόρους ώστε οι χώρες να δαπανούν περισσότερα για την υγεία και την εκπαίδευση» δήλωσε ο εκπρόσωπος του ταμείου. Πρόσθεσε επίσης ότι το ΔΝΤ είχε προσφέρει 130 εκατομμύρια δολάρια οικονομικό πακέτο το Σεπτέμβριο για τον Έμπολα και ότι εργάζεται για να προσφέρει ένα ανάλογο πακέτο στη Γουινέα, τη Λιβερία και τη Σιέρα Λεόνε το επόμενο έτος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου