Πέμπτη 9 Ιουνίου 2011

ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΑΛΥΣΙΔΑ ΑΠΛΩΝ ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΩΝ, ΠΟΥ ΚΑΤΑΛΗΓΕΙ (πιθανόν) ΣΕ ΤΡΟΜΑΧΤΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ


Πολλές φορές, από οποιαδήποτε πληροφορία ή «πληροφορία», που ασφαλώς τέτοιες υπάρχουν και διακινούνται,  είναι προτιμότεροι οι λογικοί συλλογισμοί που μπορούν μάλιστα να είναι εξαιρετικά απλοί και προφανείς, αν και οδηγούν σε σημαντικότατα συμπεράσματα. Επίσης πολλές φορές, όμως, οι προφανείς και λογικοί αυτοί συλλογισμοί υποβαθμίζονται και χάνονται στον κατακλυσμό των πληροφοριών που μας διοχετεύονται καθημερινά (αν και πολλές κρίσιμες πληροφορίες ποτέ δεν θα μας διοχετευθούν ή θα μας διοχετευθούν με μεγάλη καθυστέρηση).
Θα θέλαμε εδώ να κάνουμε μαζί σας τους παρακάτω απλούς συλλογισμούς που όμως καταλήγουν σε σημαντικότατα πολιτικά συμπεράσματα ιδιαίτερα κρίσιμα στην συγκυρία που βρίσκεται η χώρα μας .
Ο Μιχάλης Χριστοφοράκος, όταν διέφυγε στη Γερμανία, πήρε μαζί του ντοκουμέντα από το αρχείο των μυστικών και παράνομων πληρωμών της Ζίμενς, ναι ή όχι;
Θα απαντήσουμε ναι, διότι τα ντοκουμέντα αυτά θα ήταν ένα πολύ καλό διαπραγματευτικό ατού τόσο απέναντι στη γερμανική πλευρά όσο και απέναντι στην ελληνική.
(Θυμίζουμε ότι ο Χριστοφοράκος τιμωρήθηκε σε δέκα μήνες κάθειρξη με αναστολή από τη γερμανική δικαιοσύνη, ενώ συμφώνησε να καταβάλει 1,2 εκατομ. ευρώ σαν αποζημίωση στη Ζίμενς)
Οι γερμανικές μυστικές υπηρεσίες έχουν γνώση των ντοκουμέντων του Χριστοφοράκου;
Εδώ θα μπορούσε κανείς πολύ λογικά να ισχυρισθεί ότι δεν χρειάζονται οι γερμανικές μυστικές υπηρεσίες τα ντοκουμέντα του Χριστοφοράκου, εφόσον ότι ήθελαν μπορούσαν να το βρουν κάλλιστα από άλλα υψηλόβαθμα στελέχη της Ζίμενς, και μάλιστα από Γερμανούς. Θυμίζουμε εδώ ότι όπως αποκάλυψε το «Der Spiegel» τον Απρίλιο του 2008, ο πρόεδρος (1998-2003) της ελληνικής Ζίμενς, ο γνωστός Γιουνγκ που διέφυγε ανενόχλητος από την Ελλάδα ενώ ήταν σε δικαστικούς περιορισμούς, ήταν στέλεχος των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών (και ο νοών νοείτω). Εν πάση περιπτώσει όμως, χάριν εξαιρετικής απλότητας στη λογική των συλλογισμών μας, επιμένουμε στο αρχικό ερώτημα το οποίο ωστόσο θα μπορούσε να τροποποιηθεί έτσι:
Έχουν γνώση οι γερμανικές μυστικές υπηρεσίες και ενδεχομένως οι αντίστοιχες των ΗΠΑ, των μυστικών ντοκουμέντων με τις πληρωμές – μίζες της Ζίμενς;
Θα απαντήσουμε ναι. Θεωρούμε αφέλεια κάθε άλλη απάντηση.
Έχουν γνώση επομένως οι γερμανικές και άλλες ξένες μυστικές υπηρεσίες των ντοκουμέντων που αφορούν τις μίζες προς ελληνικά πολιτικά κόμματα και προς έλληνες πολιτικούς; Και αν έχουν γνώση οι μυστικές υπηρεσίες, έχουν αποκτήσει αυτή τη γνώση αντίστοιχα οι ηγεσίες των χωρών τους, δηλ. τουλάχιστον οι ηγεσίες Γερμανίας και ΗΠΑ;
Το κλειδί για την απάντηση είναι ασφαλώς αν η Ζίμενς έχει «χρηματοδοτήσει» ελληνικά πολιτικά κόμματα και έλληνες πολιτικούς (και ποιους;). Όσοι δέχεστε ότι η Ζίμενς πράγματι έκανε «ωφέλιμες πληρωμές» σε ελληνικά πολιτικά κόμματα και έλληνες πολιτικούς (ποιους;), αβίαστα θα δεχθείτε ότι τόσο οι ξένες μυστικές υπηρεσίες , όσο και οι ηγεσίες των αντίστοιχων κρατών, ασφαλώς και έχουν γνώση των μιζών προς ελληνικά πολιτικά κόμματα και πολιτικούς.
Η γνώση αυτών των ντοκουμέντων διαφθοράς των ελληνικών πολιτικών κομμάτων (αν έχει υπάρξει τέτοια διαφθορά) και (πιθανά) καίριων ελληνικών πολιτικών παραγόντων (ποιών;),  από τις ηγεσίες χωρών όπως η Γερμανία και οι ΗΠΑ, έχει παίξει ρόλο και ακόμη συνεχίζει να παίζει ρόλο, σε κρίσιμους χειρισμούς της κυβέρνησης, όπως για παράδειγμα στο θέμα του εξωτερικού χρέους της χώρας;  Χειρισμούς που βέβαια περιλαμβάνουν τις σχετικές διαπραγματεύσεις και συμφωνίες όπως το μνημόνιο.
Για να το πούμε διαφορετικά:
- Με βάση τα προηγούμενα, είναι σε θέση το πολιτικό σύστημα της χώρας να υπερασπίσει τα εθνικά συμφέροντα ή είναι υποχρεωμένο προκειμένου να μην διαλυθεί να προβαίνει, εκβιαζόμενο, σε τραγικές υποχωρήσεις σε ότι αφορά τα εθνικά συμφέροντα;  
Η απάντηση εδώ ας δοθεί από τον καθένα μας με βάση τη λογική του και τις εμπειρίες που έχουμε όλοι μας συσσωρεύσει.
Εμείς θέλουμε για άλλη μια φορά να τονίσουμε ότι κατά τη γνώμη μας και για πολλούς λόγους το υπάρχον πολιτικό σύστημα αδυνατεί με τραγικό τρόπο να υπερασπίσει τα συμφέροντα της χώρας και της κοινωνίας. Η λύση όμως δεν μπορεί είναι προς αυταρχική κατεύθυνση, γιατί εκείνο που απέτυχε δεν είναι η δημοκρατία αλλά αντίθετα η έλλειψη πραγματικής δημοκρατίας. Και πραγματική δημοκρατία, ένα πανευρωπαϊκό και παγκόσμιο σύνθημα αυτή τη στιγμή, σημαίνει πριν απ’ όλα ένα ριζικά νέο Σύνταγμα. Ένα Σύνταγμα που θα καθιερώνει τον μεγαλύτερο δυνατό αλληλοέλεγχο μεταξύ των διαφόρων εξουσιών, καθώς και τη μεγαλύτερη δυνατή εμπλοκή των πολιτών με τα κοινά.
Και πάντως, και μόνο οι υποψίες που υπάρχουν θα έπρεπε να κινητοποιήσουν τους πολίτες και να μην επιτρέψουν την διαπραγμάτευση ζωτικών συμφερόντων της χώρας από το υπάρχον πολιτικό σύστημα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου