Στα χέρια των ακραίων ισλαμιστών του «Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ και στο Λεβάντε» βρίσκεται, σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες, από το Σάββατο το μεσημέρι το μεθοριακό φυλάκιο αλ Κάιμ, στα σύνορα της Συρίας με το Ιράκ. Ο ιρακινός στρατός διατείνεται ότι ελέγχει την γειτονικό και ομώνυμη πόλη, εντός Ιράκ, παραδέχτηκε, όμως, ότι μετά από πολύωρη μάχη και το θάνατο 30 στρατιωτών, το φυλάκιο πέρασε στα χέρια των ισλαμιστών.
Την ίδια ώρα, από την άλλη πλευρά των συνόρων τον έλεγχο της συγκεκριμένης περιοχής, εδώ και τουλάχιστον δύο χρόνια έχουν οι διάφορες ισλαμιστικές εξτρεμιστικές ομάδες που μάχονται το συριακό καθεστώς και πολύ συχνά συγκρούονται και μεταξύ. Τη συγκεκριμένη περιοχή, μετά από μάχες, είχε υπό τον έλεγχό της η ισλαμιστική οργάνωση «Μέτωπο αλ Νούσρα» την οποία η αλ Κάιντα αναγνωρίζει ως «επίσημο παρακλάδι» της στη Συρία. Φαίνεται, όμως, ότι τα τελευταία 24ωρα, μετά από ένα νέο γύρο συγκρούσεων οι μαχητές του «Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ και στο Λεβάντε» κατάφεραν να απωθήσουν τους ομοϊδεάτες τους του «αλ Νούσρα» και να ελέγξουν την πόλη Αμπντού Καμάλ, κοντά στην μεθόριο με το Ιράκ.
Το συγκεκριμένο «βήμα» είναι εξαιρετικά σημαντικό, από στρατηγικής άποψης, γιατί με τον τρόπο αυτό το «Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και στο Λεβάντε» καταφέρνει να διασφαλίσει τη δυνατότητά του να περνά από την μία χώρα στην άλλη, να μεταφέρει μαχητές, όπλα, επιμελητεία και ό,τι άλλο θέλει από τα σύνορα. Πρόκειται αναμφίβολα για πολύ σημαντικό επίτευγμα, με γνώμονα τον στόχο που έχει επίσημα διατυπώσει για τη δημιουργία ενός «χαλιφάτου» στα εδάφη του Ιράκ και της Συρίας.
Παράλληλα συνεχίζονται οι μάχες βορείως της Βαγδάτης σε διάφορα σημεία όπου η εύκολα προέλαση των ισλαμιστών μαχητών έχει ανακοπεί, ως ένα βαθμό τουλάχιστον. Νέο στοιχείο η εντυπωσιακή επανεμφάνιση των ανδρών του παραστρατιωτικού σώματος του «στρατού του Μεχντί», του σιίτη ηγέτη Μουκτάντα Σαντρ, οι οποίοι αποτέλεσαν και το βασικό εμπόδιο επί μήνες, αν όχι χρόνια, στον αμερικανικό στρατό στο νότο του Ιράκ και ιδιαίτερα στην πόλη Νατζάφ, όπου σημειώθηκαν σκληρότατες μάχες τα πρώτα χρόνια μετά την κατοχή. Οι άνδρες του Σαντρ, κατά χιλιάδες, παρέλασαν φέροντας ιδιαίτερα βαρύ οπλισμό στην συνοικία Σαντρ Σίτυ, της Βαγδάτης, την μεγαλύτερη σιιτική συνοικία της πρωτεύουσας που έχει επανειλημμένως γίνει στόχος βομβιστικών επιθέσεων ακραίων ισλαμιστών, όπως το «Ισλαμικό Κράτος».
Αναλυτές εκτιμούσαν ότι πρόκειται για μια πολύ σοβαρή επίδειξη δύναμης, η οποία μπορεί να έχει ως πρώτο αποδέκτη τους ακραίους ισλαμιστές που οραματίζονται χαλιφάτα αλλά δευτερευόντως δίνει ένα μήνυμα και στον νυν πρωθυπουργό Νούρι αλ Μάλικι. Παρά το ότι ο Μάλικι είναι, επίσης, σιίτες, οι σχέσεις του με το Σαντρ, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, δεν ήταν καθόλου καλές. Ο Σαντρ είχε επανειλημμένως κατηγορήσει τον Μάλικι για «σεχταριστικές διχαστικές πολιτικές» που απομονώνουν τη σουνιτική κοινότητα, και εμφανιζόταν πάντα ιδιαίτερα ενωτικός, σε εθνικό επίπεδο, ακόμη και κατά τη διάρκεια της αμερικανικής κατοχής, επιμένοντας ότι οι Ιρακινοί μεταξύ τους δεν έχουν να μοιράσουν τίποτε.
Αναλόγου περιεχομένου ήταν οι δηλώσεις των εκπροσώπων του Σαντρ και κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής παρέλασης, όπου επαναδιατυπώθηκαν οι εκκλήσεις για ενότητα. Ο Σαντρ, επιπλέον, θεωρείται ότι βρίσκεται πολύ πιο κοντά στην Τεχεράνη από ό,τι ο Μάλικι, και με δεδομένη την ολοένα μεγαλύτερη ανάμιξη της στο Ιράκ, με αφορμή την προέλαση των ακραίων ισλαμιστών, ο ρόλος του και ο λόγος του αποκτούν μεγαλύτερη σημασία. Έκκληση για ενότητα απυήθηνε και ο θρησκευτικός ηγέτης των σιιτών Αγιατολλάχ Αλί αλ Σιστάνι, ο οποίος αν και κάλεσε τους σιίτες να πολεμήσουν τους ακραίους ισλαμιστές ως εχθρούς, κατέστησε σαφές ότι πρέπει να γίνει προσπάθεια να μη διαιρεθεί ο ιρακινός λαός. Πίεσε, επίσης, και αυτός τον αλ Μάλικι να προχωρήσει άμεσα σε σύσταση νέας κυβέρνησης, στην οποία θα συμμετέχουν και εκπρόσωποι των σουνιτικών πολιτικών κομμάτων. Ο αλ Μάλικι, μέχρι στιγμής, αρνείται να προχωρήσει σε τέτοια κίνηση παρά το ότι δέχεται ασφυκτικές πιέσεις και από τους ομόδοξούς του σιίτες αλλά και από τις ΗΠΑ.
Πηγές: bbc, reuters, al Jazeera, al Arabiya
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου