Όπως προκύπτει από την ιστοσελίδα του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής βγήκε σε δημόσια διαβούλευση το « προσχέδιο της διεθνούς πρόσκλησης εκδήλωσης ενδιαφέροντος για τη διενέργεια σεισμικών ερευνών, μη αποκλειστικής χρήσης στην ευρύτερη περιοχή του Ιόνιου Πελάγους, της Δυτικής Ελλάδας και της νότιας Κρήτης.»
Το προσχέδιο συνοδεύεται από χάρτη (χάρτης 1) του τομέως ερευνών ο οποίος εχαράχθη «με βάση την αρχή της μέσης γραμμής μεταξύ των εμπλεκομένων χωρών», εν προκειμένω Ιταλίας, Αλβανίας και Λιβύης.
Μολονότι θα χαρακτηρισθώ «γκρινιάρης» η και «μαξιμαλιστής» δεν μπορώ να αποφύγω κάποια αυτονόητα ερωτήματα :
- Τι είναι αυτή η «ζώνη ερευνών» που χαράσσεται με βάση την αρχή της μέσης γραμμής ;
Δεν είναι απλώς η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της χώρας, αφού πληρούνται τα κριτήρια εκμεταλλεύσεως του βυθού και των υπερκειμένων υδάτων, αφού η εν λόγω χώρα εξουσιοδοτεί «εταιρείες» να προβούν σε έρευνες ; Αυτά δεν ορίζει η συνθήκη UNCLOS ως ΑΟΖ ;
- Γιατί δεν αναφέρεται με … το όνομα της ; Μήπως γιατί ευλόγως θα διερωτηθεί κάποιος γιατί η ΑΟΖ «κόβεται με το μαχαίρι» ανατολικά της Κρήτης ;
- Τι «μόδα» είναι αυτή, να ορίζεται ΑΟΖ (γιατί περί αυτού πρόκειται) με … δόσεις ; Και δεν θα δεχθώ ότι το αυτό πράττουν οι Τούρκοι που έχουν ορίσει ΑΟZ στην Μαύρη Θάλασσα και όχι στην Μεσόγειο. Η Τουρκία ΔΕΝ έχει υπογράψει την UNCLOS, συνεπώς μπορεί – και το κάνει – να κινείται «πειρατικά» η ευγενικά “όπως την παίρνει”, επιπλέον δε πρόκειται για δυο ξεχωριστές γεωγραφικές ενότητες (Μαύρη Θάλασσα – Μεσόγειος).
- Έχομε σκεφθεί το ενδεχόμενο – όπως έχω ξαναγράψει στο antinews μιας αιφνίδιας διακηρύξεως ΑΟΖ από την Τουρκία στην Μεσόγειο και τι περιπλοκές θα προκαλέσει αυτή ; Γιατί όχι μια ΕΝΙΑΙΑ αντιμετώπιση στην βάση πάντοτε της αρχής της μέσης γραμμής (υποχρεωτικά λόγω «κλειστού» χαρακτήρα της Μεσογείου και αδυναμίας να τηρηθεί το οριο των 200 ν.μ. χωρίς επικαλύψεις) πλήν των ορίων Ελληνικής – Κυπριακής – Αιγυπτιακής ΑΟΖ οπού ΥΠΑΡΧΟΥΝ τα 200 ν.μ. και βεβαίως το ΚΑΤΩΚΟΙΜΕΝΟ και με οικονομική δραστηριότητα Καστελόριζο ;
Εν κατακλείδι μήπως ακριβώς αυτό είναι το πρόβλημα ; Να προχωρήσουν οι «δουλειές» εκεί που δεν υπάρχει «μπαμπούλας» και να μήν χαλάσωμε το κλίμα του κ. Δρούτσα στα ανατολικά ;
Γίνεται αντιληπτή η εικόνα πρός τρίτους μιας χώρας που ορίζει ΑΟΖ, ξεκινά οικονομική δραστηριότητα «εκεί που την παίρνει», ομολογεί δηλαδή αδυναμία επιβολής του εθνικού, οικονομικού συμφέροντος ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΕΚΤΑΣΗ που ορίζει το διεθνές δίκαιο ; Υπάρχει καλύτερος ορισμός της «δορυφοροποιήσεως» η της αποδοχής «γκρίζων ζωνών» ; Πόσω μάλλον όταν η επικρατούσα διαδικασία είναι διακήρυξη ΑΟΖ και κατόπιν εάν προκύψουν διεθνείς διευθετήσεις. Τι σημαίνει «εξαιρώ» τμήμα της ΑΟΖ προκαταβολικά για να μήν θυμώσουν οι γείτονες ;
Τι μήνυμα στέλνομε στην Αίγυπτο ; Ορίζω ΑΟΖ με την σπαρασσόμενη – και αδύναμη – Λιβύη, αλλά με εσάς... το αναβάλλω γιατί τι θα πούν οι… Τούρκοι !
Είναι ασφαλώς αξιόλογη η κίνηση του ΥΠΕΚΑ, με το σχετικό νομοσχέδιο εξαλείφεται η γελοία και εθνικά απαράδεκτη γλωσσοπλασία Σημίτη με τα καινοφανή “θαλάσσια οικονομική ζώνη” και “βυθός της υφαλοκρηπίδας” αλλά και πάλι δεν προφέρεται η επίμαχη έκφραση ΑΟΖ και κυρίως εμφανίζεται η Ελλάδα να ορίζει φτωχοπροδρομικές «ζώνες ερευνών» αντί για την διακήρυξη της ΑΟΖ που δικαιούται (χάρτης 2)
Parsifal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου