Τρίτη 21 Ιουνίου 2011

Θα δούμε μήπως και μια… «ιαπωνική άνοιξη»;


Σε αντίθεση με τους δυσαρεστημένους λαούς της Μέσης Ανατολής που ξεσηκώθηκαν, απαιτώντας εσωτερικές αλλαγές, οι Ιάπωνες παραδοσιακά προτιμούν μια πολύ πιο ήπια μορφή αντίδρασης.
Στη πραγματικότητα, οι μαζικές διαμαρτυρίες αποτελούν κάτι το ανήκουστο για τη χώρα αυτή της Ανατολής. Η κρίση όμως της Fukushima έχει αρχίσει να οδηγεί κάποιους ανήσυχους πολίτες στην άποψη ότι για να επέλθουν αλλαγές,  θα πρέπει μάλλον οι ίδιοι να γίνουν πιο ορατοί.
Μια ομάδα μητέρων του Koto σύστησε οργάνωση (Προστατέψτε τα Παιδιά του Koto), και  προσπαθεί να επιβάλλει τη μείωση της ραδιενέργειας που εκλύεται από ένα εργοστάσιο της περιοχής, έτσι ώστε να συμμορφωθεί με τα επίσημα όρια. Το γιατί η ραδιενέργεια είναι ήδη πάνω από τα επιτρεπτά όρια, αποτελεί ένα κρίσιμο ερώτημα. Και θα μπορούσε κάποιος να αναρωτηθεί, τι άλλο θα γίνονταν αν η ομάδα αυτή δεν δημοσιοποιούσε τη περίπτωση;
Είναι πραγματικά απίστευτο το πόσοι «φρουροί της αλήθειας», αντιμετωπίζουν τον ιαπωνικό λαό ως ένα ακόμη άμυαλο προϊόν.
Η κυβέρνηση της Ιαπωνίας ανακοίνωσε πρόσφατα, πως θα εκκενωθούν και κάποιες ακόμη περιοχές κοντά στη μονάδα της Fukushima Daiichi, αφού  διαπιστώθηκε ότι τα επίπεδα ραδιενέργειας είναι υψηλότερα από τα διεθνώς αποδεκτά όρια. Μπράβο τους. Όμως τέτοιου είδους αποφάσεις συνήθως λαμβάνονται μόνο αφού πρώτα κινητοποιηθούν οι πολίτες.
Η υπομονή αποτελεί βασική αρετή των Γιαπωνέζων. Σήμερα όμως, οι Ιάπωνες αρχίζουν και χάνουν τόσο την υπομονή τους, όσο και την εμπιστοσύνη προς τους ηγέτες τους. Οι συνήθως ήρεμοι και πειθαρχημένοι Ιάπωνες αρχίζουν και αγγίζουν τα όρια της υπομονής τους, και όχι χωρίς λόγο. Υπάρχουν πλέον καθαρές αποδείξεις, ότι οι επίσημοι θεσμοί που είναι αρμόδιοι για την ενημέρωση του κοινού, επιλέγουν το ποια αλήθεια θα πουν.
Υπάρχει πλέον μια πλήρης απώλεια της εμπιστοσύνης σε όλα τα στρώματα της κοινωνίας, συμπεριλαμβανομένης και της κυβέρνησης. Στις αρχές της κρίσης μάλιστα, ο πρωθυπουργός επέλεξε να μην πιστέψει σε όσα του μετέδιδαν οι αρμόδιοι της εταιρίας TEPCO, αφού ήταν γνωστοί για τα ψέματά τους από παλιά.
Ακόμη και ο Masao Yoshida, διευθυντής της μονάδας Daiichi Fukushima, δεν εμπιστεύθηκε τους ανώτερούς του στην TEPCO, αφού δεν πίστευε πως είχαν το καλό της χώρας κατά νου. Η απόφαση που ο ίδιος πήρε, κόντρα στις εντολές που είχε, να ρίξει θαλασσινό νερό στους αντιδραστήρες, έσωσε την Ιαπωνία από τα χειρότερα. Ο Yoshida θεωρείται σήμερα ήρωας, επειδή δεν υπάκουσε στις εντολές.
Για αυτό και οι μητέρες της χώρας δεν περιμένουν τη λύτρωση από τις υπεύθυνες αρχές. Έχουν άδικο; Σύμφωνα με μια πρόσφατη δημοσκόπηση του πρακτορείου Kyodo, μόλις το 1.3% των ερωτηθέντων έχει εμπιστοσύνη στις ηγετικές ικανότητες του Ιάπωνα πρωθυπουργού.
Δεν φταίει όμως ο πρωθυπουργός. Οι επίσημες συμβουλές που δέχεται προέρχονται από άτομα που ενδιαφέρονται περισσότερο για τη διατήρηση των φέουδών τους, παρά για το καλό της χώρας.
Έτσι, μπορεί σύντομα να δούμε μια «ιαπωνική άνοιξη», όχι μόνο επειδή κάποιοι σερβίρουν το λαό με ψέματα, αλλά επειδή δεν υπάρχει καν ένα αξιόπιστο σύστημα μέτρησης της ραδιενέργειας στα τρόφιμα. Σε λίγο, όπως πάνε τα πράγματα, όλοι θα έχουν και από  έναν μετρητή Geiger στη κουζίνα τους.
Όσο περνά ο καιρός, και όσο συνεχίζεται η έκλυση ραδιενέργειας, τα κινήματα των πολιτών θα ισχυροποιούνται, ως η μόνη μορφή προστασίας του λαού.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου