Συνταγματικά, το απώτατο χρονικό σημείο της θητείας του κ. Παπανδρέου είναι ο Οκτώβριος του 2013.
Επομένως, δεν αντιλαμβάνομαι, γιατί με το νέο μνημόνιο δεσμεύει τη χώρα μέχρι το 2014;
Υποτίθεται, σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις του κ. Παπακωνσταντίνου, ότι η Ελλάδα θα μπορέσει να βγει στις αγορές το 2012. Συνεπώς, για ποιο λόγο πρέπει να είμαστε δεμένοι χειροπόδαρα από την τρόικα μέχρι το 2014;
Κάτι άλλο συμβαίνει: ή δεν θα βγούμε στις αγορές το 2012 (και αυτό συνιστά μια πρωτοφανή ομολογία αποτυχίας της πολιτικής του μνημονίου) ή κάποιοι επιθυμούν να παραμείνουμε υποτελείς στην τρόικα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Ο πρωθυπουργός πρέπει να εξηγήσει στον ελληνικό λαό: η πρόταση για επέκταση των δεσμεύσεων του νέου μνημονίου μέχρι το 2014 είναι δική του, ή των δανειστών μας;
Αν είναι δική του, ο κ. Παπανδρέου δεν διαθέτει τη πολιτική νομιμοποίηση να δεσμεύει, εκ των προτέρων, και την επόμενη κυβέρνηση. Πολύ δε περισσότερο όταν η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού διαφωνεί με την πολιτική που ακολουθεί.
Κατανοώ την αγωνία του κ. Παπανδρέου να μη σκάσει στα χέρια του η πτώχευση της χώρας. Προφανώς είναι το μόνο που τον ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή. Όμως, το προσωπικό πρόβλημα δεν πρέπει να γίνει και πρόβλημα της χώρας.
Αν η πρόταση είναι της τρόϊκας, αυτό συνιστά μια πρωτοφανή έλλειψη εμπιστοσύνης προς τον κ. Παπανδρέου και την κυβέρνησή του να διαχειριστούν αποτελεσματικά τα πράγματα της χώρας. Δεύτερον, πρόκειται για μια προκλητική παρέμβαση στα εσωτερικά μας.
Οτιδήποτε και να συμβαίνει, από τη στιγμή που ο κ. Παπανδρέου κυβερνά με ένα πρόγραμμα που ουδέποτε έτυχε της επιδοκιμασίας του ελληνικού λαού, στοιχειώδης δημοκρατική αρχή επιβάλλει για το νέο μνημόνιο (όταν μάλιστα αυτό υπερβαίνει τη θητεία του) να εκφραστεί ο ελληνικός λαός. Αυτό σημαίνει εκλογές.
ΚΡ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου