Στο βίντεο βλέπουμε τον Κινέζο Lao Yang και τον ΚονγκολέζοEddy που εργάζονται για την κινεζική εταιρεία CREC (Chinese Railway Engineering Company), στην απομακρυσμένη πόλη των ορυχείων Kolwezi, στην επαρχία Κατάνγκα της Δημοκρατίας του Κονγκό. Ο στόχος της εταιρείας είναι να ξαναφτιάξει ο δρόμος - που καλύπτει 300 χιλιόμετρα και που συνδέει την Kolwezi με την πρωτεύουσα της επαρχίας Λουμπουμπάσι. Ο Lao Yang είναι ο επικεφαλής εφοδιασμού της ομάδας. Είναι υπεύθυνος για τον εξοπλισμό, τα οικοδομικά υλικά και τα τρόφιμα (κυρίως κοτόπουλα) που πρέπει να φτάσουν στο απομονωμένο στρατόπεδο. Υπάρχει εκνευρισμός. Η κυβέρνηση του Κονγκό έπρεπε να παραδώσει αυτά τα πράγματα, αλλά μέχρι στιγμής η ομάδα δεν έχει λάβει τίποτα.- (όλο το βίντεο εδώ). Εμφανώς αγανακτισμένος ο Lao Yang τα λέει με τον Eddy, ο οποίος μιλάει άπταιστα μανδαρίνικα, (την επικρατέστερη κινεζική διάλεκτο).
Ο διάλογος έχει περίπου έτσι:
- Τόσα χρόνια είχατε λευκούς Ευρωπαίους να σας κυβερνάνε, έπρεπε να μάθετε κάποια πράγματα, λέει ο Κινέζος. - Δεν ήταν πολλά χρόνια που γίναμε ελεύθεροι, μόνο 50, το επιχείρημα του Κογκολέζου. - Ναι, αλλά η εμπειρία έπρεπε να περάσει σε εσάς. Μόνο έτσι εξελίσσεσαι. Αντί να πάτε μπροστά εσείς πήγατε πίσω, κεραυνοβολεί ο Κινέζος και συνεχίζει: Κοιτάξτε τον σιδηρόδρομό σας. Υψηλή τεχνολογία από το 1930. Εμείς δεν είχαμε τέτοια στην Κίνα. Κοίτα τώρα την σιδηροδρομική γραμμή στα ορυχεία. Οι γραμμές είναι χάλια. Απορρίψατε πράγματα που οι άλλοι σας άφησαν, και όχι μόνο αυτό, τα καταστρέψατε κι όλας. Στο τέλος μονολογεί: Εμείς οι Κινέζοι διαφέρουμε από τους Κονγκολέζους. Αυτοί όλο πίνουν. Μόλις πάρουν τον μισθό τους τον ξοδεύουν όλον και σε δύο μέρες ζητούν δάνειο...
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου