Οι ψηφοφόροι δεν είναι ιδιοκτησία κανενός, δεν μπορείς να λες «αυτούς δεν τους θέλω», ούτε τους κερδίζεις με ηθικολογίες, ύβρεις ή απειλές. Τους κερδίζεις με πολιτικές
Τελικά ψηφίσαμε στις 25 και κανείς δεν έφυγε στις 26. Το μεταμφιεσμένο ΠΑΣΟΚ πήγε για πρώτη φορά σε μονοψήφιο, το πέρασε η Χρυσή Αυγή, η ΔΗΜΑΡ εξαερώθηκε, την πέρασε κι ο Χατζημαρκάκης. Ο Καμμένος, πληρώνοντας το χωρίς ανταπόκριση φλερτ με τους συριζαίους κρέμεται στον γκρεμό από ένα κλαράκι κι οι ποταμίσιοι κάνανε πρεμιέρα κόβοντας ικανοποιητικά εισιτήρια. Τα κλαψουρίσματα του Πάνου είναι σπασμοί επικείμενου πολιτικού θανάτου. Όταν χάνεις ή κερδίζεις οι αιτίες είναι πάντα πολιτικές. Όταν γκρινιάζεις για την προβολή, για το ότι δεν έχεις λεφτά, τα βάζεις με τους δημοσκόπους, τα ΜΜΕ και το «σύστημα» που σε πολεμάει, τότε κλάφτα Χαράλαμπε. Η ΧΑ με κομμένη την κρατική επιχορήγηση, καθυβριζόμενη από τους πάντες, κομμένη από τα πάνελ, με τον αρχηγό της και την μισή κοινοβουλευτική της ομάδα στην φυλακή, ανέβασε την δύναμη της και στέλνει τρεις ευρωβουλευτές στην Ευρώπη, αφού όλοι την διαφήμιζαν αρνητικά και την ευνοεί η κατάσταση στις γειτονιές.
Η πολιτική που εφαρμόστηκε απέναντι της και οι κοινωνικές συνθήκες την δυναμώνουν σταθερά. Ανοίξαμε «κακό καυγά» με τον εαυτό μας, με κομμάτι της βάσης μας. Άρα, αν συνεχίσουμε την ίδια πολιτική απέναντι της και δεν αλλάξουν δραστικά οι κοινωνικές συνθήκες, τότε θα δυναμώσει κι άλλο.
Συνεπώς η πολιτική που ακολουθείται είναι εκ του αποτελέσματος «φιλοχρυσαυγίτικη», οδηγεί σε μετωπικές αντιπαραθέσεις, που, όπως πάντα, θα πληρώσουν οι απλοί άνθρωποι.
Εγκαταλείπουμε οριστικά όλους αυτούς τους ανθρώπους στην άκρα δεξιά, στο περιθώριο, που σιγά σιγά, λόγω μεγέθους, δεν θα είναι περιθώριο; Παίδες, θυμίζω πως πέρασαν το ΠΑΣΟΚ! Το ό,τι παρ΄ όλο τον ορυμαγδό καταγγελιών, ποινικών διώξεων, πολεμικής, 9,4 % των πολιτών τους επιλέγει, δείχνει κάτι για το πρόβλημα όλου του πολιτικού συστήματος.
Υπάρχει ένας ελέφαντας μέσα στο δωμάτιο και σχεδόν όλοι εξακολουθούν να υποκρίνονται πως δεν τον βλέπουν. Με λύπη βλέπω τη διακομματική τύφλωση μας να συνεχίζεται και να λειτουργούν όλοι όχι μόνον ως στρατολόγοι της ΧΑ. Τώρα πλέον τους σφυρηλατούμε ψυχικούς δεσμούς, κομματική συνείδηση, αυτό που λέγεται στην στρατιωτική γλώσσα «πνεύμα μονάδος» κι αποκόπτουμε οριστικά κάθε ψυχικό δεσμό πολλών απλών ανθρώπων με την παράταξη. Τώρα το μοντελάκι της μόδας είναι οι πολιτικοί κι οι δημοσιογράφοι να κουνάνε το δάχτυλο λέγοντας στους ψηφοφόρους, που έστειλαν τον Συναδινό, τον Φουντούλη και τον Επιτήδειο στην Ευρωβουλή, «έχετε ευθύνη», «ξέρετε πια τι ψηφίζετε». Ε, και; Θα τους ζητήσουμε ν’ απλώσουν το χέρι και θα τους τιμωρήσουμε με τον χάρακα ή θα τους στείλουμε στην γωνία να κάνουν τον πελαργό με το ΄να πόδι ψηλά; Θα πάρουμε αποτυπώματα από τα ψηφοδέλτια και θα τους μπαγλαρώσουμε όλους; Κι επειδή υπάρχουν και ηλίθιοι, επαναλαμβάνω πως αναφέρομαι στους απλούς ψηφοφόρους της ΧΑ, αυτούς που ως πριν καιρό ψήφιζαν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ ή και αριστερά, τους ίδιους στους οποίους απευθύνθηκε ο Τσίπρας, αυτούς που στον δεύτερο γύρο, μέρος τους, ψήφισε Σακελλαρίδη και Δούρου για να τιμωρήσει, όπως διαπιστώνει όποιος ξέρει πρόσθεση κι αφαίρεση.
Οι ψηφοφόροι δεν είναι ιδιοκτησία κανενός, δεν μπορείς να λες «αυτούς δεν τους θέλω», ούτε τους κερδίζεις με ηθικολογίες, ύβρεις ή απειλές. Τους κερδίζεις με πολιτικές.
Δεν θα ασχοληθώ με τον ΣΥΡΙΖΑ. Θα πω μόνο πως με όλα αυτά που έχουν γίνει στην κοινωνία, αν υπήρχε μια σοβαρή εναλλακτική πρόταση, θα μπορούσε να πάρει 40%. Άρα, σύντροφε Αλέξη, μαραμένα τα γιούλια κι οι βιόλες. Η Κουμουνδούρου δεν κέρδισε ούτε πόντο παραπάνω από το 2012, δεν κερδίζει την εμπιστοσύνη του κόσμου.
Εμένα όμως μ’ ενδιαφέρει η παράταξη μου, η οποία εξακολουθεί να αιμορραγεί προς τα δεξιά. Πέραν των κοινωνικοοικονομικών συνεπειών της κρίσης, όταν αποδέχεσαι ως ενοχές τις συκοφαντίες των αντιπάλων σου κι επιτρέπεις να σου καθορίζουν οι μειοψηφίες και τα καθεστωτικά ΜΜΕ την ατζέντα σου, για να μην σε πουν «ακραίο», τότε έχεις απώλειες.
Ξαναλέω, λοιπόν, πως δεν μπορείς να κάνεις κεντροδεξιά χωρίς δεξιούς.
Ξαναλέω, πως η απάντηση στο λαϊκό μήνυμα, δεν είναι ακόμη περισσότερο ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, άλλη μια ημίσεια κλίση προς το νεφέλωμα του «μεσαίου χώρου».
Ούτε εξουσία ασκώ, ούτε σε κονκλάβια συμμετέχω. Στο υστέρημα του χρόνου μου από το ελεύθερο επάγγελμα απλά γράφω και λέω δημόσια την γνώμη μου. Μια έχω, αυτή λέω.
Κι η γνώμη μου είναι πως πρέπει με συνεπείς πολιτικές να ανακτήσουμε τους ψηφοφόρους των ΑΝΕΛ, του ΛΑΟΣ, της ΧΑ. Προς τα κει αιμορραγήσαμε, κι όχι προς τ’ αριστερά.
Κι αυτά που πρέπει να κάνουμε για να τους πείσουμε, είναι τα ίδια που θα αγγίξουν και μέρος αυτών που πήγαν στον ΣΥΡΙΖΑ ή σε μικρά σχήματα διαμαρτυρόμενοι, ελπίζοντας σε καλύτερες μέρες. Κοινωνικό κράτος, ασφάλεια, που είναι δημοκρατικό δικαίωμα των πολιτών και πρώτο καθήκον της πολιτείας, δουλειά, όχι με 300 Ευρώ, σθεναρή στάση στην διαπραγμάτευση, θεσμική αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης, πατριωτικό λόγο και πράξεις σε όλες τις πολιτικές. Ακόμη κι ο Τσίπρας το μυρίστηκε κι όλο για πατρίδα και πατριωτική πολιτική μιλάει.
Πατριωτική πολιτική για ένα ισχυρό κράτος με κοινωνική μέριμνα, θα είναι ελκυστική για όλους τους ψηφοφόρους. Τα διστακτικά και χλιαρά πράγματα δεν ικανοποιούν κανέναν και τελικά τους δυσαρεστούν όλους…
