Ο Φιντέλ Κάστρο λειτουργούσε ως «Νονός» στο εμπόριο κοκαΐνης, καταγγέλλει πρώην σωματοφύλακάς του

Με την πυκνή γενειάδα του και την μονότονη χακί στολή του, ο Φιντέλ Κάστρο παρουσιαζόταν ως ένας «άνθρωπος του λαού».

Κατά καιρούς, ο ίδιος ισχυρίστηκε ότι ο μισθός του ήταν μόλις 900 πέσος ($ 43) το μήνα και ότι ζούσε σε μια "καλύβα ψαρά" κάπου στην παραλία.

Αλλά η δημόσια εικόνα του Κάστρο ήταν ένας προσεκτικά κατασκευασμένος μύθος, περισσότερο μια μυθοπλασία παρά μία πραγματικότητα.

«Ενώ ο λαός του υπέφερε, ο Φιντέλ Κάστρο ζούσε με άνεση - κρατώντας τα πάντα, μεταξύ των οποίων τα οκτώ παιδιά του, τις πολλές ερωμένες του, ακόμη και την σύζυγό του, σε άκρα μυστικότητα», έγραψε ο Juan Reinaldo Sanchez (Χουάν Ρεινάλντο Σάντσες), για μακρό χρονικό διάστημα  σωματοφύλακας του Κάστρο.

Στο βιβλίο «Η Διπλή Ζωή του Φιντέλ Κάστρο: Τα 17 μου χρόνια ως προσωπικός σωματοφύλακας στον Μέγιστο Ηγέτη» (“TheDouble Life of Fidel Castro: My 17 Years as PersonalBodyguard to El Líder Maximo”), ο Σάντσες, περιγράφει την κρυφή ζωή του πρώην αφεντικού του, μία ζωή με πολιτική σκληρότητα, με ερωμένες και απληστία.

Ο Κάστρο, ο οποίος πέθανε την Παρασκευή το βράδυ σε ηλικία 90 ετών, έκανε μια προσωπική περιουσία προσφέροντας ένα ασφαλές καταφύγιο για τους εμπόρους ναρκωτικών, είχε απειλήσει τον αδελφό του, Ραούλ, με εκτέλεση, όταν ο αδελφός του έπεσε στον αλκοολισμό στη δεκαετία του '90 , αποκαλύπτει το βιβλίο τουSanchez.

Σε ένα απόσπασμα του βιβλίου που δημοσιεύθηκε από την NewYork Post, ο Sanchez γράφει ότι άκουσε μια συνομιλία μεταξύ του Κάστρο και του José Abrantes (φώτο), που ήταν κάποτε υπουργός εσωτερικών της Κούβας, στην οποία ο Κάστρο ενορχήστρωσε μια συμφωνία με έναν διακινητή ναρκωτικών προκειμένου εκείνος να κρατήσει την «επιχείρησή του».

«Πολύ απλά, μια τεράστια συναλλαγή διακίνησης ναρκωτικών είχε διεξαχθεί στα υψηλότερα κλιμάκια του κράτους», γράφει ο Σάντσες, τονίζοντας ότι αυτός ήταν το γεγονός που τον έκανε να απογοητευτεί με την επανάσταση:

Συνειδητοποίησα ότι ο άνθρωπος για τον οποίο είχα για χρόνια θυσιάσει τη ζωή μου, ο Líder (Ηγέτης) ο οποίος λατρευόταν σαν θεός και ο οποίος υπολογίζονταν στα μάτια μου πιο πάνω από τη δική μου οικογένεια, ήταν μπλεγμένος σε διακίνηση κοκαΐνης σε τέτοιο βαθμό που καθοδηγούσε παράνομες δραστηριότητες σαν ένας πραγματικός νονός.

Ο Sanchez σημειώνει ότι ήταν στρατηγικά επωφελές για τον Castroνα εργάζεται στο εμπόριο ναρκωτικών, διότι έτσι «κατέστρεφε και αποσταθεροποιούσε την αμερικανική κοινωνία».

Όχι πολύ καιρό μετά από αυτή τη συνομιλία, γράφει ο Sanchez, Αμερικανοί αξιωματούχοι άρχισαν να ερευνούν πιθανή σχέση μεταξύ του Κάστρο και του λαθρεμπορίου ναρκωτικών. Αντί να αφήσει την κατάσταση να συνεχιστεί και να διακινδυνέψει να τον ανακαλύψουν, ο Κάστρο θυσίασε δύο από τους πιο υψηλόβαθμους άνδρες τον Abrantes και τον στρατηγό Arnaldo Ochoa (φώτο), ο οποίος έγινε γνωστός για τον αγώνα του για τον κομμουνισμό στην Αφρική με Κουβανούς στρατιώτες. Ο Abrantes πέθανε στη φυλακή ως «ύποπτος». Ο Ochoa εκτελέστηκε.

«Ο Κάστρο μας έκανε να τον παρακολουθούμε. Είχε αυτή την ικανότητα ο κομαντάντε προκειμένου να διατηρεί την εξουσία του: όχι μόνο δολοφονώντας αλλά και ταπεινώνοντας και υποβιβάζοντας για το τίποτα άνδρες που τον είχαν υπηρετήσει με αφοσίωση», γράφει ο Sanchez, περιγράφοντας το βίντεο της εκτέλεση λεπτομερώς.

Οι New York Times είχαν γράψει την εποχή της δίκης Ochoa, το 1989, και τα λόγια των μαρτύρων ταιριάζουν με αυτά που άκουσε ο Σάντσες:

Οι Κουβανοί στρατιωτικοί αξιωματούχοι κατέθεσαν ότι πούλησαν διαμάντια, ψάρια, ζάχαρη, ρούμι και ηλεκτρονικό εξοπλισμό στη μαύρη αγορά στην Αγκόλα για την απόκτηση σκληρού νομίσματος για την Κούβα. Ένας μάρτυρας, ο αντισυνταγματάρχης ArnaldoMorejon Plat, κατέθεσε ότι ο στρατηγός Ochoa του είχε πει ότι οι πωλήσεις αυτές «είχαν εγκριθεί» από τους αδελφούς Κάστρο.

Ακόμη και τότε, ειδικοί στο Μαϊάμι ανέφεραν ότι ο Ochoa μπορεί να διεύθυνε μια επιχείρηση ναρκωτικών, αλλά αυτή ήταν δευτερεύουσας σημασίας μπροστά σε με «επίσημη επιχείρηση που είχε την έγκριση από τους Φιντέλ και Ραούλ Κάστρο».

Ο Σάντσες είχε πει στο ισπανικό μέσο μαζικής ενημέρωσης LaInformación ότι ο Κάστρο "έκανε εμπορία ναρκωτικών, όπλων, και διαμαντιών". Είπε, «είδα ότι ήταν ικανός να σκοτώσει έναν άνθρωπο που ήταν κοντά του, τον στρατηγό Ochoa, ο οποίος είχε εκτελεστεί, και σκέφτηκε ότι αυτό θα μπορούσε να συμβεί και σε μένα».

Σε μια συνέντευξή του στην κολομβιανή El Espectador, ο Σάντσες επιβεβαίωσε ότι η Κούβα δεν είναι απλά ασφαλές λιμάνι για τους τρομοκράτες του FARC, αλλά βοήθησε στην εκπαίδευσή τους στον πόλεμο κατά του στρατού της Κολομβίας. «Είδα αντάρτες στο Punto Cero de Guanabo [ένα στρατόπεδο εκπαίδευσης τρομοκρατών ανατολικά της Αβάνας]», δήλωσε στην εφημερίδα. 

Ο Sanchez πρόσθεσε ότι ο Κάστρο έκανε επίσης σημαντική διακίνηση ναρκωτικών με το καρτέλ που διεύθυνε ο διαβόητος Κολομβιανός νονός ναρκωτικών Πάμπλο Εσκομπάρ, και ότι ο ίδιος διέταξε επίσης τον Ochoa να συνεργαστεί με τον Εσκομπάρ πριν εκτελεστεί επειδή το έκανε.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / πηγή (κι εδώ)

http://redskywarning.blogspot.gr/

Ο Σόρος και το σχέδιο του Ναρκω-Έθνους

Ένα από τα αγαπημένα σχέδια του «φιλάνθρωπου» επιφανή επενδυτή George Soros εδώ και δεκαετίες, είναι η νομιμοποίηση της μαριχουάνας/κάνναβης στις ΗΠΑ, μια νομιμοποίηση που ήδη όλο και περισσότερες πολιτείες στην Αμερική φαίνεται να αποδέχονται.

«Μέσω ενός δικτύου μη κερδοσκοπικών οργανώσεων (ΜΚΟ), ο Σόρος έχει δαπανήσει τουλάχιστον 80 εκατομμύρια δολάρια στην προσπάθειά του να νομιμοποιηθεί η μαριχουάνα από το 1994, όταν διοχέτευσε ένα μέρος των κεφαλαίων του ιδρύματός του για να οργανώσεις τη διερεύνηση “εναλλακτικών πολιτικών” για τα ναρκωτικά», έγραψαν οι Washington Times.

Οι δαπάνες του Ουγγροεβραίου μεγαλο-επενδυτή συμπληρώθηκαν από τον εβραϊκής καταγωγής επιχειρηματία Peter B. Lewis, που ήταν πρόεδρος της Προοδευτικής Ασφαλιστικής Εταιρείας και ένας αμετανόητος καπνιστής μαριχουάνας που διοχέτευσε περισσότερα από 40 εκατομμύρια δολάρια για να επηρεάσει την συζήτηση σε τοπικό επίπεδο, σχετικά με τον Εθνικό Οργανισμό για τη μεταρρύθμιση των νόμων για την μαριχουάνα.

Το Ίδρυμα του Σόρος για την προώθηση «μιας ανοιχτής κοινωνίας», δωρίζει περίπου 4 εκατομμύρια δολάρια ετησίως στην "Συμμαχία για την Πολιτική των Ναρκωτικών" (Drug PolicyAlliance, DPA), μια μη κερδοσκοπική οργάνωση που παρουσιάζεται ως κορυφαία οργάνωση της Αμερικής για την προώθηση των πολιτικών για τα ναρκωτικά, που είναι θεμελιωμένες «στην επιστήμη, τη συμπόνια, την υγεία και τα ανθρώπινα δικαιώματα». 

Η ‘Συμμαχία’, που έχει κύριο στόχο τον τερματισμό του λεγόμενου "πολέμου κατά των ναρκωτικών" (Drug War), έχει έδρα τη Νέα Υόρκη και επικεφαλής τον εβραϊκής καταγωγής (και γιο ραβίνου)Ethan Nadelmann. Η οργάνωση θεωρεί ως μια από τις προτεραιότητές της την αποποινικοποίηση της χρήσης ναρκωτικών, καθώς και την «διευκόλυνση του ανοικτού διαλόγου για τα ναρκωτικά μεταξύ νέων, γονέων και εκπαιδευτικών».

Διάβασε: ΗΠΑ: O Σόρος χρηματοδοτεί τη νομιμοποίηση της μαριχουάνας

Την ίδια ώρα η βρετανική Independent δημοσίευσε μια πρωτοποριακή σειρά άρθρων του βραβευμένου δημοσιογράφουPatrick Cockburn για το πώς ο γιος του τρελάθηκε από το κάπνισμα μαριχουάνας.

Ο Cockburn και ο γιος του Henry, ο οποίος υποβλήθηκε σε θεραπεία για ψύχωση και ανέκαμψε εν μέρει, έχουν γράψει ένα άρθρο στο οποίο ο Patrick Cockburn αναφέρει ότι ο γιος του έπαιζε ρώσικη ρουλέτα με την κάνναβη και «έχασε».

Ο Henry, που κάπνιζε μαριχουάνα καθημερινά για επτά χρόνια και ως αποτέλεσμα βρέθηκε σε ψυχιατρικά νοσοκομεία για περίπου οκτώ χρόνια, λέει, «Όταν έφτασα σε ένα ψυχιατρικό νοσοκομείο, που ονομάζεται St Martin, πέρασα τρεις ώρες περπατώντας γύρω από τα τραπέζια της κουζίνας, προσπαθώντας να ακούσω τα παπούτσια μου. Νόμιζα ότι τα παπούτσια μου, μου μιλούσαν».

Ο Patrick Cockburn πέρασε μήνες μιλώντας με εμπειρογνώμονες του τομέα και αναφέρει ουσιαστικές αποδείξεις που συνδέουν τη συνεχή χρήση μαριχουάνας με την ψυχική ασθένεια. Ένας εμπειρογνώμονας, ο Sir William Paton, καθηγητής φαρμακολογίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, αποκαλύπτει ότι «ακόμη και περιορισμένη κοινωνική χρήση της κάνναβης θα μπορούσε να επιταχύνει τη σχιζοφρένεια σε άτομα που προηγουμένως δεν είχαν ψυχολογικά προβλήματα», και σημείωσε ότι «το κάπνισμα ενός τσιγάρου θα μπορούσε να προκαλέσει συμπτώματα σχιζοφρένειας-όπως παραισθήσεις, παράνοια και κατακερματισμένες διαδικασίες σκέψης».

«Τα τρία τέταρτα εκείνων που καταναλώνουν κάνναβη μπορεί να μην έχουν αρνητικές επιπτώσεις, αλλά το υπόλοιπο ένα τέταρτο, οι γενετικά ευάλωτοι, παίζουν ρώσικη ρουλέτα», λέει ο Cockburn.

Τα άρθρα του Patrick Cockburn έχουν σημασία επειδή είναι ένας αριστερός, γιός του μαρξιστή συγγραφέα Claud Cockburn, και θα μπορούσε να έχει προδιάθεση να πιστεύει ότι η μαριχουάνα είναι, όπως συνεχώς τα «προοδευτικά» μέσα ενημέρωσης μας λένε, ένα σχετικά ακίνδυνο ναρκωτικό ή ουσία με "ιατρικές" ιδιότητες. Αλλά τώρα ξέρει το κακό που προκαλεί από πρώτο χέρι, από αυτά που έκανε στο γιο του.

H ιστοσελίδα Accuracy in Media (AIM) σημείωσε το 2004, σε ειδική έκθεσησχετικά με τον George Soros, τον κύριο χρηματοδότη πίσω από το κίνημα νομιμοποίησης των ναρκωτικών, ότι αν και η μαριχουάνα απεικονίζεται από τα μέσα ενημέρωσης ως "μαλακά" ναρκωτικά, έχει "εξαιρετικά αρνητικές συνέπειες." Το βιβλίο “Marijuana andMadness” (Μαριχουάνα και Τρέλα), παραθέτει μελέτες και στοιχεία από όλο τον κόσμο, ορισμένα από αυτά πηγαίνουν πίσω 40 χρόνια, συνδέοντας τη χρήση της μαριχουάνας με ψυχικές ασθένειες, συμπεριλαμβανομένης της σχιζοφρένειας και της ψύχωσης.

Σε ένα προηγούμενο άρθρο του αριστερού ‘Counterpunch’, οPatrick Cockburn έγινε θέμα με μια έκθεση της «Παγκόσμιας Επιτροπής για την Πολιτική των Ναρκωτικών» (GlobalCommission on Drug Policy), που υποβάθμιζε τους κινδύνους που σχετίζονται με τη μαριχουάνα. «Αδυνατούν να καταστήσουν σαφές ότι για τα άτομα με γενετική προδιάθεση για ψύχωση οι κίνδυνοι που εμπλέκονται στη λήψη κάνναβης μπορεί να είναι θανατηφόρα υψηλοί», σημείωσε. «Τα τσιγάρα και το αλκοόλ, ό, τι κακό προκαλούν, δεν σε κάνουν, σε νεαρή ηλικία, τρελό».

Η Παγκόσμια Επιτροπή για την Πολιτική των Ναρκωτικών (GCDP) είναι μια ομάδα από «22 ηγέτες του κόσμου και διανοούμενους», που θεωρεί ότι «ο παγκόσμιος πόλεμος κατά των ναρκωτικών έχει αποτύχει, με καταστροφικές συνέπειες για τα άτομα και τις κοινωνίες σε όλο τον κόσμο» και ως «εναλλακτική λύση», συνηγορούν στην αποποινικοποίηση της χρήσης ναρκωτικών «από εκείνους που δεν κάνουν κακό στους άλλους». 

Η Παγκόσμια Επιτροπή χρηματοδοτείται από το Ινστιτούτο Ανοικτής Κοινωνίας (Open Society Institute) του George Soros.

Στην Αμερική, η περίπτωση του John Patrick Bedell (φώτο) που το 2010 άνοιξε πυρ στο Πεντάγωνο, ξεχωρίζει ως μια περιπτωσιολογική μελέτη για τις βλαβερές συνέπειες της μαριχουάνας. Ο Bedell, ο οποίος πυροβόλησε και τραυμάτισε δύο φύλακες στο Πεντάγωνο τον Μάρτιο του 2010, ήταν ένας ψυχωτικός χρήστης μαριχουάνας που μισούσε μια κυβέρνηση που πίστευε ότι στεκόταν εμπόδιο στην επιθυμία του να χρησιμοποιήσει, να αναπτύξει και να δοξάσει την μαριχουάνα. Σχεδόν λάτρευε την κάνναβη. «Είμαι λάτρης της κάνναβης», διακήρυξε.

Ο John Podesta, επικεφαλής του χρηματοδοτούμενου από τον Σόρος "Κέντρου για την Αμερικανική Πρόοδο" (Center forAmerican Progress, CAP), είχε προτείνει στο ABC News ότι η φορολόγηση και η νομιμοποίηση της μαριχουάνας σε εθνική βάση θα μπορούσε να είναι ένας τρόπος για να πληρωθεί το σχέδιο υγειονομικής περίθαλψης του Ομπάμα (το λεγόμενο ‘Obamacare’).

«Το λόμπι υπέρ της κάνναβης, λέει ότι ο λεγόμενος “πόλεμος κατά των ναρκωτικών” έχει αποτύχει και θα πρέπει να επιχειρηθεί τώρα η νομιμοποίηση, αν και οι επικριτές υποστηρίζουν ότι καμία κυβέρνηση δεν θα χορηγήσει άδεια εκμετάλλευσης ποτέ ενός φαρμάκου που οδηγεί τουλάχιστον το δύο τοις εκατό των καταναλωτών του στην παραφροσύνη», αναφέρει ο Cockburn.

Στο πρώτο από τα άρθρα του Cockburn, «Είναι αυτή η “στιγμή του καπνού” (‘tobacco moment’) για την κάνναβη;», ο βετεράνος ξένος ανταποκριτής δείχνει μια σύνδεση μεταξύ της χρήσης μαριχουάνας και των ψυχωσικών επεισοδίων που μπορεί να συγκριθεί με την επιστημονική αναγνώριση ότι το κάπνισμα προκαλεί καρκίνο του πνεύμονα και άλλες ασθένειες.

Εκτός από τους κινδύνους της ψυχικής ασθένειας, ο Cockburnσημειώνει ότι μια σημαντική μελέτη εντοπίζει ότι η βαριά χρήση μαριχουάνας σχετίζεται με πτώση στη νοημοσύνη.

Τα άρθρα του Cockburn για τη σχέση μεταξύ της μαριχουάνας και της ψυχικής ασθένειας γίνονται όλο και πιο σημαντικά, καθώς το κοινό στις ΗΠΑ ακούει για τα μέτρα (στις πολιτείες Washington και Colorado) νομιμοποίησης της μαριχουάνας, κατά παράβαση του ομοσπονδιακού νόμου.

Ως απάντηση, μια ομάδα που ονομάζεται “Save Our Society FromDrugs” (Σώστε την Κοινωνίας μας από τα Ναρκωτικά), αναφέρει, «Πολλοί πολίτες, κοινωνικές ομάδες, υπηρεσίες επιβολής του νόμου και εκλεγμένοι αξιωματούχοι ανησυχούν για το πως οι νόμοι αυτοί θα επηρεάσουν τις κοινότητές τους, τις πολιτείες και το έθνος, και καλούν την κυβέρνηση Ομπάμα να αναλάβει δράση με ξεκάθαρη επιβολή των ομοσπονδιακών πολιτικών για τα ναρκωτικά». 

Η ομάδα προσθέτει, «Το να παραμένει η μαριχουάνα παράνομη αποτελεί υποχρέωση συνθήκης σύμφωνα με τη Διεθνή Σύμβαση του 1961 για τα ναρκωτικά και υποστηρίζεται από τις άλλες δύο συμβάσεις: τη Σύμβαση του 1971 για τις ψυχοτρόπα Ναρκωτικά και την καταπολέμηση της Εμπορίας Ανθρώπων του 1988. Με το να επιτρέπονται οι πολιτειακοί νόμοι για τη μαριχουάνα να αντικαθιστούν τους ομοσπονδιακούς νόμους για τα ναρκωτικά, παραβιάζουμε τις υποχρεώσεις μας από τις Συνθήκες».

Και λέει, «η νομιμοποίησης της μαριχουάνας θα επηρεάσει σημαντικά το κοινωνικό περιβάλλον, τις βαθμολογίες των μαθητών στο σχολείο μας και τα ποσοστά αποτυχίας τους, τα ποσοστά τροχαίων ατυχημάτων και θανάτων, την παραγωγικότητα των εργαζομένων, καθώς και το κόστος της υγειονομικής περίθαλψης και θεραπείας».

Αλλά η Επιτροπή για την Πολιτική των Ναρκωτικών που χρηματοδοτεί ο Σόρος υποστηρίζει τους νόμους αποποινικοποίησης της μαριχουάνας των πολιτειών, λέγοντας ότι «έτσι θα τερματιστεί η ομοσπονδιακή απαγόρευση της μαριχουάνας και θα επιτραπεί στις πολιτείες να θέσουν τους δικούς τους νόμους για την μαριχουάνα, χωρίς την παρέμβαση του κράτους».

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή

http://redskywarning.blogspot.gr/

Εάν ακόμα δεν έχετε καταλάβει γιατί έγινε η εισβολή στο Αφγανιστάν, γιατί ο Σόρος αγόρασε την τράπεζα της Κολομβίας κλπ, δείτε τον πίνακα.

Τα προηγούμενα και τα επόμενα χρόνια, οι Ταλιμπάν μπορούσαν ανενόχλητοι να δέρνουν γυναίκες, να σφάζουν παιδιά, να κάνουν ότι όργια ήθελαν στο όνομα του Αλλάχ. Ένα πράγμα δεν έπρεπε να κάνουν: Να πειράξουν τον κινητήριο μοχλό της μαύρης οικονομίας που συντηρεί κυβερνήσεις, κόμματα και ΜΜ”Ε” της Δύσης μαζί με το δουλεμπόριο: Να σταματήσουν την καλλιέργεια της Ηρωίνης.

Με το που το τόλμησαν, είχαμε επέμβαση του ΝΑΤΟ. Το θεωρείτε σενάριο συνωμοσίας; Αλήθεια, που πάνε τόσα δις μαύρου χρήματος επί δεκαετίες; Γιατί…

όλες οι χώρες του “δρόμου της πρέζας” είναι στο απυρόβλητο; Πακιστάν, Τουρκία κλπ;

Η επέμβαση λοιπόν προστάτεψε το ευγενές αυτό σπορ των τοκογλύφων εξασφαλίζοντας παράλληλα γεωμετρική αύξηση στους επιχειρηματίες του δουλεμπορίου. Όπως ο Σόρος.

Όπως στην Συρία. Ο Σόρος χρηματοδότησε τους “επαναστατες” μαχαιροβγάλτες που του εξασφάλισαν εκατομμύρια πελάτες για την ασχολία του. Την ίδια στιγμή, άνοιγε “κέντρα προστασίας των μεταναστών” που ο ίδιος είχε προκαλέσει διαλύοντας μία χώρα!

ΥΓ. Η γεωμετρική άνοδος του Σόρος ήλθε όταν αγόρασε την Εθνική τράπεζα της Κολομβίας. Βγάζει σύκα η Κολομβία;

Αυτά για απλή ενημέρωση.

http://olympia.gr/2014/05/29/

ΗΠΑ: O Σόρος χρηματοδοτεί τη νομιμοποίηση της μαριχουάνας

Ο Ουγγροεβραίος δισεκατομμυριούχος επενδυτής Τζορτζ Σόροςχρησιμοποιεί τα χρήματα του για να νομιμοποιηθεί στις ΗΠΑ η χρήση της μαριχουάνας.

Με ένα μόνιμο προσωπικό από ομοϊδεάτες, πλούσιους δωρητές, ο Σόρος κυριαρχεί σε εκείνη την πλευρά της δημόσιας συζήτησης που τάσσεται υπέρ της νομιμοποίησης της μαριχουάνας με τη χρηματοδότηση λαϊκών πρωτοβουλιών που ξεκινούν στη Νέα Υόρκη και καταλήγουν στο να επηρεάζουν τις πολιτικές και αλλού.

Μέσω ενός δικτύου μη κερδοσκοπικών οργανώσεων ο Σόρος έχει ξοδέψει τουλάχιστον 80 εκατομμύρια δολάρια στην προσπάθεια νομιμοποίησης της μαριχουάνας από το 1994, όταν είχε διοχετεύσει ένα μέρος των κεφαλαίων του για να οργανώσει τη διερεύνηση εναλλακτικών πολιτικών για τα ναρκωτικά, σύμφωνα με φορολογικές δηλώσεις.

Οι δαπάνες του συμπληρώθηκαν από τον εβραϊκής καταγωγής επιχειρηματία Peter B. Lewis, που ήταν πρόεδρος της Προοδευτικής Ασφαλιστικής Εταιρείας και ένας αμετανόητος καπνιστής μαριχουάνας που διοχέτευσε περισσότερα από 40 εκατομμύρια δολάρια για να επηρεάσει τις τοπικές συζητήσεις, σχετικά με τον Εθνικό Οργανισμό για τη μεταρρύθμιση των νόμων για την μαριχουάνα. Η χρηματοδότηση των δύο δισεκατομμυριούχων δεν έχει κάτι ανάλογο στην άλλη πλευρά της συζήτησης.

Ο Σόρος κάνει τις δωρεές του μέσω της Drug Policy Alliance, μιας μη κερδοσκοπικής οργάνωσης που χρηματοδοτεί με περίπου 4 εκατομμύρια δολάρια τις ετήσιες συνεισφορές του Ιδρύματος για την Προώθηση μιας «Ανοιχτής Κοινωνίας» (Open Society Foundations).

Ο Σόρος δωρίζει επίσης ετησίως στην Αμερικανική Ένωση Πολιτικών Ελευθεριών, (American Civil Liberties Union) η οποία με τη σειρά της χρηματοδοτεί προσπάθειες νομιμοποίησης της μαριχουάνας και έχει δώσει περιοδικά και στο Marijuana Policy Project, το οποίο χρηματοδοτεί μέτρα για δημοψηφίσματα υπέρ της νομιμοποίησης σε αμερικάνικες πολιτείες.

Ο Lewis, ο οποίος πέθανε το Νοέμβριο, χρηματοδότησε προσπάθειες και μέσω της ACLU και του Marijuana PolicyProject, στο οποίο υπηρέτησε ως πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου.

«Το κίνημα υπέρ της νομιμοποίησης της μαριχουάνας δεν έχει προέλθει από την λαϊκή βάση. Ένα μεγάλο μέρος της χρηματοδότησης και της απάτης έχει διαπραχθεί από τον George Soros και προωθείται από διασημότητες», είπε ο John Walters, διευθυντής του Γραφείου Εθνικής Πολιτικής Ελέγχου Ναρκωτικών του Λευκού Οίκου επί προεδρίας Τζορτζ Μπους. «Η αλήθεια δέχεται επίθεση και είναι μια αυτή είναι μια απολύτως επικίνδυνη κατεύθυνση για τη χώρα».

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή

http://redskywarning.blogspot.gr/

Ηρωίνη: Ο σιωπηλός δολοφόνος χιλιάδων

Είναι μία ιστορία που η Αμερική γνωρίζει καλά. Η λίστα των νεκρών διασημοτήτων από υπερβολική δόση ηρωίνης είναι μακριά και περιλαμβάνει σταρ όπως ο Ρίβερ Φίνιξ και ο Τζον Μπελούσι. Διασημότητες όπως η Αντζελίνα Τζολί και ο Ρόμπερτ Ντάουνι τζούνιορ έχουν μοιραστεί ανοιχτά τη δοκιμασία τους προτού αλλάξουν τη ζωή τους

Ο Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν ήταν το τραγικό θύμα μιας παγκόσμιας επιδημίας που εξαπλώνεται σαν φωτιά, γράφει ο Dr. Anand Veeravagu, πρώην σύμβουλος του Λευκού Οίκου και καθηγητής της ιατρικής σχολής του Stanford.

Ο Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν είχε αναγνωριστεί ευρέως ως ένας από τους πιο ταλαντούχους ηθοποιούς της εποχής μας. Το διεισδυτικό βλέμμα του και η πλούσια φωνή του τον έκαναν πειστικό. Ό,τι πουλούσε, το αγόραζες. Λοιπόν, πώς μπόρεσε κάποιος με τέτοιο ταλέντο, εμπειρία και ευφυΐα να πάρει υπερβολική δόση ηρωίνης; Τα δελτία Τύπου δεν μας λένε αν ήταν μόνος του όταν πέθανε, ή από που πήρε τα ναρκωτικά του. Συγγνώμη για τις άβολες λεπτομέρειες, αλλά δεν πρέπει να τι ξεχνάμε, να τις αποκρύπτουμε ή να τις αγνοούμε. Όχι, αν θέλουμε να βρούμε μια λύση σε αυτή την επιδημία.

Ο Χόφμαν υπέφερε πολύ πριν τον θάνατό του, την 1η Φεβρουαρίου. Κάποτε περιέγραψε πώς, όταν αποφοίτησε από το κολέγιο, προσγειώθηκε στη γρήγορη ζωή της Νέας Υόρκης. Τα ναρκωτικά, το αλκοόλ και ουσιαστικά ό,τι ισοδυναμεί με επικίνδυνες χημικές ενώσεις ήταν όλα στο τραπέζι –οτιδήποτε μπορούσε να βρει.

Αναγνωρίζοντας την καθοδική πορεία του, ο εξαιρετικά έξυπνος και διορατικός Χόφμαν άρχισε την επανένταξη από τα ναρκωτικά και το αλκοόλ στην ηλικία των 22. Φέρεται να ήταν νηφάλιος για 23 χρόνια .... 23 ΧΡΟΝΙΑ. Δοξάζω την αφοσίωσή του, τη δέσμευση και την αποφασιστικότητά του. Αλλά όπως και για κάθε εξαρτημένο, κάθε μέρα είναι ένας αγώνας για την νηφαλιότητα. Το να φτάσεις στο 20ο έτος νηφαλιότητας είναι σίγουρα ένας λόγος για να γιορτάσεις, αλλά στο μυαλό ενός εξαρτημένου δεν είναι διαφορετικό από την πρώτη ώρα που θα σταματήσει τη χρήση. Και έτσι, μετά από πολλά χρόνια νηφαλιότητας, ο Χόφμαν ξαναμπήκε σε κλινική και ολοκλήρωσε ένα 10ήμερο αποτοξίνωσης από τη χρήση ναρκωτικών. Αλλά, όπως ακούσαμε χθες, δεν κράτησε. Μας δίνουν μια φρικιαστική εικόνα του αγαπημένου ηθοποιού, να κείτεται στο μπάνιο του με μια βελόνα στο χέρι. Ο εθισμός είναι ισχυρός, καταστροφικός και ύπουλος - και τον σκότωσε.

Είναι μία ιστορία που η Αμερική γνωρίζει καλά. Η λίστα των νεκρών διασημοτήτων από υπερβολική δόση ηρωίνης είναι μακριά και περιλαμβάνει σταρ όπως ο Ρίβερ Φίνιξ και ο Τζον Μπελούσι. Διασημότητες όπως η Αντζελίνα Τζολί και ο Ρόμπερτ Ντάουνι τζούνιορ έχουν μοιραστεί ανοιχτά τη δοκιμασία τους προτού αλλάξουν τη ζωή τους. Ξεχάστε όμως τα μεγάλα ονόματα για μια στιγμή για να εξετάσουμε την τυπική περίπτωση θανατηφόρας υπερβολικής δόσης ηρωίνης. Πιο συχνά περιλαμβάνει έναν έμπειρο, χρόνιο χρήστη 30 ετών ή μεγαλύτερο, που χρησιμοποιεί καθημερινά. Είναι πιθανότερο να έχει βιώσει πολλαπλές μη θανατηφόρες υπερβολικές δόσεις πριν από την τελική.

Σε πολλές περιπτώσεις, αυτό που προκαλεί έναν απροσδόκητο θάνατο είναι το μίγμα των ουσιών, όπως το αλκοόλ ή τα ηρεμιστικά. Μια εξαίρεση είναι η περιστασιακή υπερβολική δόση που συμβαίνει μετά από μια περίοδο αποχής, όπως η αποτοξίνωση ή η φυλακή. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ο χρήστης μπορεί να μην είναι σε θέση να χειριστεί την προηγούμενη τακτική δόση του. Γιατί λοιπόν είναι τόσο εύκολο να πάρει κάποιος υπερβολική δόση; Φαίνεται να συμβαίνει σε πολύ έξυπνους ανθρώπους όλη την ώρα. Δεν είναι σαν να μην έχουν ακούσει τα νέα.
Κατ 'αρχάς, ας ξεκινήσουμε με το τι σημαίνει «υπερβολική δόση». Στην περίπτωση των οπιούχων ναρκωτικών (οπιοειδή), όπως η ηρωίνη, η υπερδοσολογία επιβραδύνει τα σήματα του εγκεφάλου που λένε σε ένα άτομο να συνεχίσει να αναπνέει. Κανονικά, όταν σας παίρνει ο ύπνος, το στέλεχος του εγκεφάλου σας θα αυτοματοποιήσει τη διαδικασία της αναπνοής για να συνεχίσει να κινείται το διάφραγμα σας πάνω-κάτω και να μετακινείται ο αέρας από τους πνεύμονες. Η ηρωίνη μπλοκάρει αυτή την αυτοματοποίηση, έτσι ώστε όταν σας παίρνει ο ύπνος, να σταματά και η αναπνοή.

Κάθε χρόνο, περίπου το 22 τοις εκατό των χρηστών θα βιώσουν μια κατάσταση όπου μπορεί να κοιμηθούν και παραλίγο να μην ξυπνήσουν. Είναι τόσο κοινή κατάσταση, που για κάθε θανατηφόρα υπερβολική δόση υπάρχουν κατ 'εκτίμηση 25 έως 50 παρ' ολίγον μοιραίες καταστάσεις. Τα ναρκωτικά, ιδιαίτερα αυτά που γίνονται στο δρόμο, είναι απρόβλεπτα. Αλλά αυτό συμβαίνει και με τους γιατρούς που χρησιμοποιούν ακριβείς δόσεις και σαφώς καθορισμένη καθαρότητα των ναρκωτικών. Τα οπιοειδή επηρεάζουν διάφορες λειτουργίες του σώματος, σε διαφορετικό βαθμό σε κάθε άτομο. Εκτός από την βελτίωση της ψυχολογικής κατάστασης, υπάρχει ανακούφιση από τον πόνο, αλλά επίσης και ναυτία, δυσκοιλιότητα και επιβράδυνση της αναπνοής. Αυτά γίνονται πιο περίπλοκα καθώς οι άνθρωποι αναπτύσσουν μια «ανοχή» σε κάποιο ναρκωτικό, που σημαίνει ότι χρειάζεται όλο και περισσότερη δόση. 

Το πρόβλημα είναι ότι κάθε παρενέργεια έχει τη δική της ανοχή στα άτομα, πράγμα που σημαίνει ότι, αν και κάποιος μπορεί να πάρει περισσότερο ναρκωτικό για να φτιαχτεί, μπορεί να χρειαστεί πραγματικά μια μικρότερη ποσότητα για να επιβραδυνθεί η αναπνοή. Ως εκ τούτου, ακόμη και ένας έμπειρος χρήστης μπορεί να βιώσει το πρόβλημα της επιβράδυνσης της αναπνοής του, πριν είναι σε θέση να επιτύχει το συνηθισμένο «φτιάξιμό» του.

Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι οι περισσότεροι θάνατοι από υπερβολική δόση συμβαίνουν με την παρουσία άλλων, συνήθως χρηστών. Η διακοπή της αναπνοής έχει γενικά μια σχετικά εύκολη λύση: τοποθετούμε έναν αναπνευστικό σωλήνα και παρέχουμε μηχανική υποστήριξη της αναπνοής μέχρι το φάρμακο να εξασθενήσει. Δηλαδή, η πλειοψηφία αυτών των θανάτων θα μπορούσαν να αποφευχθούν, εάν ο «φίλος» του θύματος αναζητήσει ιατρική βοήθεια. Για το λόγο αυτό, οι νόμοι του Καλού Σαμαρείτη έχουν γίνει για την προστασία των μαρτύρων, όταν καλούν τα επείγοντα για να αναφέρουν υπερβολική δόση. Άλλοι νόμοι έχουν τεθεί σε εφαρμογή για να καταστεί δυνατή η συνταγογράφηση ενός σπιτικού «αντίδοτου» που ονομάζεται ναλοξόνη, σε γνωστούς χρήστες.
Ένα πιο ενοχλητικό πρόβλημα είναι να διαχωρίσεις την απόπειρα αυτοκτονίας από την κατά λάθος υπερδοσολογία. Τα θύματα έχουν τα ίδια δημογραφικά στοιχεία και τους παράγοντες κινδύνου. Περίπου το 14 τοις εκατό του πληθυσμού των ΗΠΑ βιώνει σκέψεις αυτοκτονίας κάποια στιγμή στη ζωή τους και 5 τοις εκατό έχει προσπαθήσει πραγματικά. Ποια είναι τα στατιστικά σε έναν εξαρτημένο από την ηρωίνη; Ορισμένες μελέτες δείχνουν ότι οι χρήστες ναρκωτικών έχουν έξι φορές περισσότερες πιθανότητες να αποπειραθούν αυτοκτονία κάποια στιγμή στη ζωή τους. Σκόπιμαήόχι, τοαποτέλεσμαείναιτοίδιο.

Παγκόσμια μάστιγα

Η Αμερική έχει πολεμήσει με αυτόν τον σιωπηλό δολοφόνο επί δεκαετίες. Χρόνο με το χρόνο, τα παιδιά μας πέφτουν θύματα της ηρωίνης. Οι πολιτείες σε όλη τη χώρα αναφέρουν υψηλότατα ποσοστά τοξικομανίας, υπερβολικής δόσης και θανάτων. Οι κοινωνικές επιπτώσεις είναι τεράστιες. Ζωές καταστρέφονται όπου κι αν κοιτάξεις. Υπάρχουν πάνω από 38.000 θάνατοι από υπερβολική δόση ναρκωτικών ανά έτος στις Ηνωμένες Πολιτείες, το 75 τοις εκατό των οποίων σχετίζονται με τα οπιοειδή. Και δεν είμαστε οι μόνοι που βιώνουμε την τραγωδία. Και οι Ευρωπαίοι υποφέρουν. Η υπερδοσολογία οπιοειδών ευθύνεται για περίπου 6.500 θανάτους ετησίως στην Ευρωπαϊκή Ένωση και αναφέρθηκε πρόσφατα ως η νούμερο ένα αιτία αποτρέψιμων θανάτων μεταξύ των νεαρών ανδρών στην Ισπανία.

Γιατί συμβαίνει αυτό; Η αγορά είναι γρήγορη και περίπλοκη. Σκεφτείτε ότι η πώληση των συνταγογραφούμενων φαρμάκων, όπως η οξυκωδόνη, έχει αυξηθεί κατά 300 τοις εκατό κατά την τελευταία δεκαετία , παράλληλα με μια αύξηση 20 τοις εκατό σε κατάχρηση και 124 τοις εκατό αύξηση σε θανατηφόρες υπερβολικές δόσεις. Τα στοιχεία αυτά περιλαμβάνουν προηγούμενους χρήστες ηρωίνης που πλέον κάνουν κατάχρηση συνταγογραφούμενων φαρμάκων και επιπλέον ηλικιωμένους ασθενείς με χρόνιους πόνους και οι αριθμοί πράγματι υπερβαίνουν εκείνους για την ηρωίνη και την κοκαΐνη μαζί.

Οι τάσεις αυτές χρησιμοποιούν τη διεθνή δυναμική της αγοράς των ναρκωτικών. Η αγορά ηρωίνης των ΗΠΑ άρχισε να αλλάζει στη δεκαετία του 1990, καθώς νεότερες πηγές άρχισαν να ανταγωνίζονται με τις παλαιότερες, λιγότερο καθαρές μορφές του θανατηφόρου φαρμάκου. Οι αλλαγές στην καθαρότητα θεωρούνταν ότι συνέβαλαν σε αύξηση της υπερβολικής δόσης ηρωίνης και των λοιμώξεων κατά τη διάρκεια εκείνης της δεκαετίας.

Αυτή τη στιγμή στον κόσμο της ηρωίνης, οι τιμές ποικίλλουν, λόγω της καθαρότητας και των κινδύνων που προκύπτουν από τους διανομείς, αλλά ο μέσος όρος είναι περίπου 400 δολάρια ανά γραμμάριο, με 25 τοις εκατό καθαρότητα. Συνήθως πωλείται σε σακουλάκια των 10 δολαρίων. Η διακίνηση είναι περίπλοκη και η πρώτη ύλη υπόκειται σε «τροποποίηση». Την περασμένη εβδομάδα, στο δυτικό τμήμα της Πενσυλβάνια, 22 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους λόγω υπερβολικής δόσης, καθώς στα σακουλάκια αναμίχθηκε ένα ναρκωτικό συνταγογραφούμενο, η φαιντανύλη - φάρμακο 10 έως 100 φορές ισχυρότερο από τη μορφίνη. Τα ναρκωτικά γίνονται όλο και πιο ισχυρά με συνταγογραφούμενα παυσίπονα που χρησιμοποιούνται για να ενισχύσουν και να παρατείνουν την επιβλαβή ευχαρίστηση.

Μόνο τον τελευταίο μήνα, το Μέριλαντ, το Βερμόντ, η Νέας Υόρκης, ακόμα και η Φλόριντα ανέφεραν έναν άνευ προηγουμένου αριθμό θανάτων. Εξαπλώνεται σαν φωτιά. Το Εθνικό Ινστιτούτο για την Κατάχρηση Ναρκωτικών εξακολουθεί να επεξεργάζεται τους αριθμούς, αλλά από ό,τι έχουμε δει, αυτή θα μπορούσε να είναι η χειρότερη χρονιά.

Πριν από αρκετές εβδομάδες, το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ομόφωνα ότι ένας έμπορος ηρωίνης δεν μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνος για τον θάνατο του πελάτη. Αλήθεια; Ακόμη και όταν ο έμπορος φορτώνει τα σακουλάκια με φαιντανύλη και προκαλεί υπερβολική δόση σε 22 άτομα στην Πενσυλβάνια; Αναζήτησαν οι αρχές τον έμπορο του Χόφμαν αφού δεν μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνος; Οι εθνικές πρωτοβουλίες σχετικά με την κατάχρηση ναρκωτικών ξεκίνησαν με τον Ρίτσαρντ Νίξον, όταν χαρακτήρισε την κατάχρηση ναρκωτικών «Νούμερο ένα δημόσιο κίνδυνο». Η συζήτηση έκτοτε έχει πολιτικοποιηθεί από κάθε οπτική γωνία. Δεν ακούς τις ίδιες δυνατές φωνές για την νομιμοποίηση της ηρωίνης, όπως με τη χρήση μαριχουάνας, αλλά υπάρχουν ηθικές συζητήσεις σχετικά με τις ατομικές ελευθερίες, την πρόληψη της βίας και τη βελτίωση των κινδύνων στην υγεία των χρηστών, κυρίως όσον αφορά την καθαρότητα των ναρκωτικών και την μολυσμένη κοινή χρήση βελονών. Υπάρχουν υποστηρικτές της αποποινικοποίησης, που προσπαθούν να απομακρύνουν το στίγμα που συνδέεται με τον εθισμό. Η σημερινή επικρατούσα άποψη που υιοθετήθηκε από το Γραφείο Εθνικής Πολιτικής Ελέγχου Ναρκωτικών είναι ότι η τοξικομανία είναι μια ασθένεια που μπορεί να προληφθεί με επιτυχία και θεραπεύεται.

Εν τω μεταξύ, θρηνούμε την απώλεια μιας ιδιοφυΐας. Μια οικογένεια κλονίζεται από απίστευτη θλίψη. Αν ψάξεις την αιτία, ακολουθείς ένα πνευματικό μονοπάτι που περνά από την προσωπική τραγωδία, την εκμετάλλευση από έναν άγνωστο έμπορο ναρκωτικών, τις χαμένες ευκαιρίες από φίλους και αγαπημένους, ένα αμείλικτο διεθνές εμπορικό δίκτυο και μια παγκόσμια επιδημία που αφαιρεί αμέτρητες ζωές. Παρά το γεγονός ότι δεν χρησιμοποιούμε πλέον τον όρο «πόλεμος», στο ευρύτερο πλαίσιο ο Χόφμαν είναι απλώς άλλο ένα θύμα.

thedailybeast.com

http://www.antinews.gr/ANTIMAGAZINE/Eroine-O-siopelos-dolophonos-khiliadon/