Φυσικό ήταν μετά το «φιάσκο» του Χριστόδουλου Ξηρού, να συλληφθεί ο –κατηγορούμενος για συμμετοχή στους «Πυρήνες της Φωτιάς»- Κώστας Σακκάς. Αναφέρθηκε βέβαια, ότι είχε παραβιάσει τους περιοριστικούς όρους. Αλλά και να μην τους είχε παραβιάσει, και πάλι θα το έκαναν, από τον φόβο να αποφύγουν καλού-κακού ένα ακόμα φιάσκο. Εκτός πια κι’ αν εκτιμούν οι «αντιτρομοκρατικοί ιθύνοντες» ότι μέσα από τις φυλακές οργανώνεται «νέο αντάρτικό» και γι’ αυτό στέλνουν στο βουνό, όπως άλλες εποχές, φυλακισμένους. Μόνον που όσοι την κοπανούν ή σκέφτονται να το κάνουν, είναι «καμένα χαρτιά». Και οργανώσεις «τουπαμάρος» με καμένα χαρτιά δεν γίνονται.
Το καθεστώς της άδειας
Για μια ακόμη φορά, πολλοί έσπευσαν να στηλιτεύσουν τους αρμοδίους για την «ελαφρότητα», με την οποία λειτούργησαν στην περίπτωση Χ.Ξηρού. Δεν είναι όμως, τόσο απλό. Ο Ξηρός είχε πάρει περί τις επτά φορές άδεια, και πάντα γυρνούσε πίσω. Βέβαια, επτά φορές άδεια μέσα σε 15 μήνες, παραπάει, και σίγουρα γεννά σοβαρά ερωτηματικά ως προς την «προνομιακή μεταχείριση» του Χ.Ξηρού. Αρκετές φορές μάλιστα, είχε θεαθεί στην πατρίδα του, την Ικαρία, να κάνει διακοπές, παρουσιάσεις μουσικών οργάνων, ακόμα και να πηγαίνει στην εκκλησία, όπου, όπως λέγεται, επαναλάμβανε -τρείς φορές κιόλας- το «απεταξάμην τον σατανά». Ναι, αυτός ο γραφικός τύπος, είναι που μας τον παρουσίαζαν στις αλήστου μνήμης εποχές Χρυσοχοΐδη, όπως και άλλους, ως έναν από τους φοβερούς και τρομερούς «εκτελεστές» της 17Ν. Εν πάση περιπτώσει, ο Ξηρός πληρούσε όλες τις προϋποθέσεις του νόμου για να ξαναπάρει άδεια. Τι έπρεπε να κάνουν οι αρμόδιοι, να μην του την δώσουν; Μα αν καταργηθεί αυτός ο κανόνας στις φυλακές, «πάει βόλτα» όλη η βάση του σωφρονιστικού συστήματος.
Από την άλλη πλευρά, ωστόσο, η μια μετά την άλλη συνεχιζόμενες αποδράσεις ατόμων που έχουν καταδικαστεί ή κατηγορούνται για τρομοκρατία, δείχνουν ότι Δικαιοσύνη και αρμόδιοι σωφρονιστικοί λειτουργοί θα πρέπει να εξετάζουν κατά περίπτωση και ανάλογα με την εκάστοτε συγκυρία τις άδειες που δίδονται. Να σημειωθεί πάντως, ότι δεν είναι η πρώτη φορά που καταγράφονται «αποδράσεις» μετά από άδεια. Αμέτρητες είναι οι περιπτώσεις κρατουμένων του υποκόσμου (εμπόρων ναρκωτικών, ατόμων που διέπραξαν ειδεχθή εγκλήματα, κ.λ.π.) που εξαφανίστηκαν ενώ ήταν σε άδεια. Αυτό όμως, δεν σημαίνει ότι πρέπει να ανατραπεί το καθεστώς της χορήγησης αδειών, είτε για τους ποινικούς είτε για τους τρομοκράτες. Άλλωστε, στη συντριπτική πλειοψηφία τους, οι κρατούμενοι που παίρνουν άδεια, επιστρέφουν πίσω.
Νέοι «Ρωχάμηδες»;
Η πλέον γνωστή –πλήν όμως, όχι η σημαντικότερη- περίπτωση ατόμου που, ενώ είχε κάνει μάλιστα αποδράσεις, του είχε δοθεί άδεια, και βέβαια είχε αποδράσει και πάλι, ήταν ο ποινικός Ρωχάμης. Να σημειωθεί πως στα 26 χρόνια της δράσης του και των φυλακίσεών του, έχει καταφέρει να δραπετεύσει οκτώ φορές.
Ως γνωστόν, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης τον είχαν κάνει «Θεό» τους, και ούτε λίγο ούτε πολύ τον παρομοίαζαν με τον Αμερικανό γκάγκστερ, Τζων Ντίλιγκερ. Τόνοι μελάνης χύνονταν κάθε φορά που έκανε απόδραση, και άλλοι τόσοι για να γραφτούν σενάρια από κυνηγητά με την αστυνομία, γλέντια του στα μπουζούκια, τις γυναίκες του, κ.ο.κ. Άραγε, το «πρότυπο» Ρωχάμη θα επαναληφθεί και τώρα με τους δραπέτες της τρομοκρατίας; Για τον Μαζιώτη, η Αστυνομία ισχυρίζεται ότι ξαναβγήκε στο «κλαρί». Ωστόσο, οι αποδείξεις που παραθέτει, έως τώρα δεν πείθουν. Ο Χ.Ξηρός, πάντως, είναι κάπως μεγαλούτσικος για «αντάρτικο».
Η δημιουργία, λοιπόν, της –κατά κάποιον τρόπο- εικόνας ενός ή πολλών «νέων Ρωχάμηδων», μάλλον είναι υπερβολική, σύμφωνα με τα στοιχεία που υπάρχουν έως τώρα, και, εν πολλοίς συμβάλλει στον αποπροσανατολισμό του ελληνικού λαού από τα καυτά προβλήματα της καθημερινότητας και των μέτρων που διαλύουν τη ζωή του.
Το ιστορικό 45άρι της 17Ν
Τι θα γίνει με τον Χ.Ξηρό, ακόμα παραμένει θολό. Θα τον πιέσουν οι «σύντροφοί» του εντός και εκτός των φυλακών να επιστρέψει, διότι έτσι κάνει κακό στον ίδιο τον θεσμό των αδειών; Κάτι που και οι κινήσεις υπεράσπισης των δικαιωμάτων των φυλακισμένων, αλλά συχνά και οι ίδιες οι τρομοκρατικές οργανώσεις, υπερασπίζονται. Θα επιστρέψει, λοιπόν; Θα παραδοθεί και, άρα, συλληφθεί; Είδομεν. Εάν πάντως, τα καταφέρει, όπως έως τώρα ο Μαζιώτης, μένει να δούμε τι θα γίνει με εκείνο το περίφημο ιστορικό 45άρι της 17Ν, που μέχρι στιγμής δεν έχει ανακαλυφθεί. Κάποιοι, ως γνωστόν, ισχυρίζονται ότι το έκρυψε ο Κουφοντίνας, άλλοι λέγουν πως ουδείς γνωρίζει ακριβώς τι απέγινε. Του έχει ανατεθεί λοιπόν, η «αποστολή» να «ξαναρίξει» το 45άρι στο παιχνίδι της εγχώριας τρομοκρατίας, ή απλά ο λαϊκός «οργανοπαίκτης» σε μια «επαναστατική» παρόρμησή του αποφάσισε να αποδράσει; Όπως και να’ χει, οι επόμενοι μήνες μέχρι τις εκλογές θα έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, και αναμένεται ότι το χαρτί της τρομοκρατίας θα παίξει ρόλο.
Να σημειωθεί πάντως, ότι όλα όσα συμβαίνουν σήμερα στην Ελλάδα, στο στερέωμα της τρομοκρατίας, δεν είναι πρωτοφανή. Τα ίδια ακριβώς είχαν γίνει με την δεύτερη, τρίτη και τέταρτη γενιά της –μετά τις Ερυθρές Ταξιαρχίες- τρομοκρατίας στην Ιταλία και σε άλλες χώρες. Κάθε γενιά απομακρυνόταν ολοένα περισσότερο από τα «λενινιστικά χαρακτηριστικά» της κλειστής συνωμοτικής οργάνωσης, και αποκτούσε όλο και πιο πολλά αναρχικά –έως και «λούμπεν»- χαρακτηριστικά. Και όσο συνέβαινε αυτό, τόσο πιο εύκολη γινόταν η εξάρθρωση και η διάβρωση των νεοεμφανιζόμενων οργανώσεων. Τέλος, όσον αφορά τις αποδράσεις, το ίδιο συνέβαινε και στην Ιταλία. Πολλοί μάλιστα, είχαν επιστρέψει στην ένοπλη δράση. Μέχρι που τόσο το καθεστώς των αδειών για τους «τρομοκράτες», όσο και οι ίδιες οι συνθήκες γι’ αυτούς στις φυλακές, έγιναν πολύ πιο αυστηρά και σκληρά. Άραγε, κάτι τέτοιο είναι και εδώ στο πρόγραμμα;
Le canard
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου