Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ερζερούμ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ερζερούμ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 11 Ιανουαρίου 2011

Ερζερούμ: Μυστικά και ψέματα



Τα μυστήρια του Ερζερούμ προβληματίζουν τους γνωρίζοντες τα της διπλωματίας – μυστικής και φανερής. Ο Γιώργος Παπανδρέου πήγε και μίλησε στη διάσκεψη των Τούρκων πρέσβεων, αξιοποιώντας και την ευκαιρία για ένα τετ α τετ με τον Ταγίπ Ερντογάν. Αυτά που ελέχθησαν στο τετ α τετ ίσως τα βρούμε μπροστά μας προσεχώς, κι αυτό είναι μάλλον αναμενόμενο, αν γνωρίζει κανείς τον τρόπο που κινείται ο πρωθυπουργός στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής.
Το μη αναμενόμενο ήταν οι –σωστές– επισημάνσεις που έκανε ο Παπανδρέου για τις υπερπτήσεις τουρκικών μαχητικών πάνω από ελληνικά νησιά, για το casus belli και την κατοχή στην Κύπρο, για την ανάγκη σεβασμού του διεθνούς δικαίου και των κανόνων καλής γειτονίας.
Πώς εξηγείται άραγε αυτό το ξαφνικό ξύπνημα του καλώς εννοούμενου πατριωτισμού;
Η πρώτη ερμηνεία είναι ότι έγινε για εσωτερική κατανάλωση, σε μια περίοδο που η κυβέρνηση δοκιμάζεται σκληρά λόγω της πολιτικής του μνημονίου. Κάποιοι μιλούν ακόμη και για μια άτυπη συμφωνία ανάμεσα στους φίλους Παπανδρέου και Ερντογάν να βοηθούν ο ένας τον άλλον στο πολιτικό παιχνίδι εντός των συνόρων τους, επιλέγοντας ανάμεσα σε πατριωτικές κορώνες ή συναίνεση, ανάλογα με τη συγκυρία.
Υπάρχει όμως και μια πιο «ψαγμένη» ανάλυση στους διπλωματικούς κύκλους, που οφείλουμε να τη λάβουμε υπ’ όψιν: Η Τουρκία, λένε, βρίσκεται σε σκληρή κόντρα με το Ισραήλ, η οποία αναμένεται να κλιμακωθεί το αμέσως προσεχές διάστημα. Αυτό σημαίνει ότι και η Ουάσιγκτον και πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες θα κρατούν όλο και μεγαλύτερες αποστάσεις από τον Ερντογάν. Κι ο Γιώργος Παπανδρέου δεν συνηθίζει να τους πηγαίνει κόντρα... Ιδιαίτερα σε μια φάση που διεκδικεί διεθνή ρόλο για τον εαυτό του!

Κυριακή 9 Ιανουαρίου 2011

Γιατί επιλέχθηκε το Ερζερούμ;



Με πόνο και διωγμούς Ελλήνων χριστιανών είναι συνδεδεμένο το Ερζερούμ η αρχαία Θεοδοσιούπολη
Πόλη σύμβολο για την γενοκτονία Ποντίων και Αρμενίων

Ήταν η περιοχή όπου έγινε το πρώτο συνέδριο των Κεμαλικών, όπου αποφασίστηκε η εξόντωση όσων χριστιανών που είχαν απομείνει στο οθωμανικό κράτος… Ο πανεπιστημιακός Φάνης Μαλκίδης μας θυμίζει τα ιστορικά γεγονότα. Η συνέντευξη που ακολουθεί αναλύει τι είναι το Ερζερούμ φωτίζοντας στιγμές που δεν πρέπει να ξεχνά η ιστορική μνήμη.

Τι είναι το Ερζερούμ τι έχει γίνει εκεί κ .Μαλκίδη;
- Είναι η παλιά Θεοδοσιούπολη, η Ρωμαϊκή, η Βυζαντινή, η πόλη που σήμερα ονομάζεται Ερζερούμ, δηλαδή πόλη των Ρωμιών, μια πόλη η οποία στην ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία έπαιξε σημαντικό ρόλο και μάλιστα μέχρι πρόσφατα αποτελούσε και αποτελεί, μια πάρα πολύ σημαντική, όχι πάντα με καλούς συμβολισμούς για την ελληνική ιστορία, πόλη.

Πολλοί την αποκαλούν ως «Βατερλό» του χριστιανικού κόσμου.
- Δεν έχουν άδικο. Να ξετυλίξουμε το κουβάρι όμως. Έχει ενδιαφέρον το γεγονός ότι αυτή η πόλη πήρε το όνομα της από τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο, η Θεοδοσιούπολη, σήμερα το Ερζερούμ, αποτελούσε μια πάρα πολύ σημαντική πόλη του Βυζαντίου. Η πόλη μετά το 1204 έπαιξε σημαντικό ρόλο στην αυτοκρατορία της Τραπεζούντας, λίγα χρόνια πριν με τον Ρωμανό Διογένη, ήταν αυτή η πόλη μαζί με το Μάτζικέρτ που ουσιαστικά άλλαξε το ρουν της ιστορίας της ανατολικής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Είναι το 1071 σε αυτή την περιοχή αιχμαλωτίστηκε ο Ρωμανός Διογένης από τους Σελτσούκους του Αρπ Ασλάν, βέβαια ο Διογένης απελευθερώθηκε μετά την καταβολή λύτρων αλλά το Βυζάντιο υποχρεώθηκε σε ετήσιο φόρο από τους Σελτσούκους. Ουσιαστικά αυτή η μάχη σε αυτή την περιοχή άνοιξε τον δρόμο για την εισβολή των Σελτσούκων σε όλη την Μικρά Ασία και έξη χρόνια αργότερα δημιούργησαν την πρωτεύουσα τους, την Νίκαια, εκεί που έγινε και η εγκατάσταση των πρώτων Σελτσούκων.Έχει ενδιαφέρον ότι σε αυτή την πόλη κρίθηκε ένα μεγάλο κομμάτι της νεότερης ελληνικής ιστορίας ή γενικότερα της ευρωπαϊκής ιστορίας μιας και από εκεί ξεκίνησε μια εισβολή που δημιούργησε νέες συνθήκες και νέα δεδομένα στην Μικρά Ασία. Όλη αυτή η περιοχή του σημερινού κομματιού του Ερζερούμ αποτελούσε και αποτελεί ένα χώρο που υπήρξαν τουλάχιστον τρεις λαοί, για τους Έλληνες και τους Αρμένιους και μετά προέκυψαν και οι Σελτζούκοι Τούρκοι. Επίσης το γεγονός ότι αυτή η πόλη ήταν οχυρωμένη και λίγο αργότερα κράτησε σημαντικό ρόλο και στην αυτοκρατορία της Τραπεζούντας. Είναι η Αυτοκρατορία των μεγάλων Κομνηνών, η οποία μαζί με την Τραπεζούντα ως πρωτεύουσα έχει ως σημαντική πόλη, πολύ σημαντική πόλη, την Θεοδοσιούπολη και μάλιστα μαζί με την Μελετινή, την σημερινή Μαλάτια, αποτελούσε ένα δίδυμο κέντρο χριστιανισμού και ελληνισμού. Βεβαίως όταν έπεσε και η Θεοδοσιούπολη και η Μαλάτια, ουσιαστικά άλλαξε το δεδομένο της περιοχής.
Λίγο αργότερα, τουλάχιστον 200 χρόνια μετά την αυτοκρατορία της Τραπεζούντας αυτή η πόλη ήταν τόπος εξορίας ο οποίος κορυφώθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα, εκεί που υπήρξαν τα περιβόητα τάγματα εργασίας. Η Θεοδοσιούπολη ήταν ένα κέντρο συγκέντρωσης όπου ουσιαστικά μετά από ατέλειωτες πορείες, εδώ είναι και η διαφορά που έχει η δική μας γενοκτονία με το ολοκαύτωμα. Εκεί υπήρχαν τόποι συγκέντρωσης όπως το Άουσβιτς, το Νταχάου, στην δική μας γενοκτονία τα κέντρα συγκέντρωσης ήταν ανύπαρκτα – γιατί η δική μας γενοκτονία γινόταν στον δρόμο. Με ατελείωτες πορείες θανάτου που οδηγούσαν στα τάγματα εργασίας του Ερζερούμ. Ξεκινώντας από τον Πόντο, την Μικρά Ασία, την Θράκη, αυτούς τους οδηγούσαν εκεί...

Μιλείστε μας για τα τάγματα εργασίας
- Τα τάγματα εργασίας ήταν τάγματα ανεπιθύμητων χριστιανών τα οποία εφαρμόστηκαν κυρίως κατά των Ελλήνων και των Αρμενίων κατά την διάρκεια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου αλλά και αργότερα και είχαν ως αποτέλεσμα αυτά τα τάγματα να φτιάξουν υποδομές στο εσωτερικό της αυτοκρατορίας. Ουσιαστικά ήταν τάγματα εξόντωσης, μια και πάρα πολλοί από αυτούς που ξεκινούσαν από την Θράκη και από άλλες περιοχές της Μικράς Ασίας και του Πόντου, χωρίς νερό και φαγητό βάδιζαν στο χιόνι και στο κρύο για ατελείωτα χιλιόμετρα. Πέθαιναν στους δρόμους, εξαφανίζονταν και όσοι επιβίωναν μετά από αυτή την διαδικασία συγκεντρώνονταν στο Ερζερούμ και δολοφονούνταν κατά εκατοντάδες ή χιλιάδες. Ουσιαστικά η διαδικασία των ταγμάτων εργασίας επαναλήφθηκε 20 χρόνια αργότερα, μετά την γενοκτονία, μετά την επιβολή του περιβόητου κεφαλικού φόρου εναντίων των Ελλήνων της Πόλης, οι οποίοι το 1942-43 επίσης εξορίστηκαν στα τάγματα εργασίας στην πόλη του Ερζερούμ. Υπάρχουν θύματα 20 Αρμένιοι και Έλληνες οι οποίοι δεν μπόρεσαν να πληρώσουν τον φόρο. Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι αυτός ο φόρος ήταν ένας αυθαίρετος φόρος εναντίον των Ελλήνων σύμφωνα με τον οποίο έπρεπε ο οφειλέτης να πληρώσει μέσα σε 15 μέρες ένα τεράστιο ποσό. Επίσης το Ερζερούμ ήταν η περιοχή όπου έγινε το πρώτο συνέδριο των Κεμαλικών, όπου αποφασίστηκε η εξόντωση όσων χριστιανών είχαν απομείνει στο οθωμανικό κράτος και μάλιστα έβαλαν ως ζήτημα ότι δεν πρέπει να δοθούν προνόμια στους Χριστιανούς, να επικρατήσει η εθνική ανεξαρτησία και να εξοντωθούν όσοι χριστιανοί – Έλληνες είχαν απομείνει. Έχει ενδιαφέρον ότι σε αυτή την περιοχή που γειτνιάζει με την Αρμενία βρίσκεται το βιβλικό όρος Αραράτ, το οποίο είναι κατεχόμενο. Οι Αρμένιοι δεν θεωρούν ότι αυτά τα σύνορα είναι δικά τους και επίσης ότι σε αυτή την περιοχή έχουν χαθεί χιλιάδες άνθρωποι, Έλληνες κυρίως αλλά και Αρμένιοι, σε έναν χώρο όπου ιδιαίτερα αυτές τις ημέρες που βρίσκεται ο πρωθυπουργός εκεί, αποπνέει μάλλον έναν άσχημο συμβολισμό αν αναλογιστούμε τα όσα δημοσιεύματα σχετίζουν το γεγονός ότι θα συζητηθούν ζητήματα του Αιγαίου.

Άρα δεν επιλέγονται τυχαία οι χώροι συνάντησης;
- Δεν έχετε άδικο, θα σας υπενθυμίσω το γεγονός ότι δύο πρωθυπουργοί έχουν καταθέσει στεφάνι στον βασικό υπεύθυνο της γενοκτονίας, γενικότερα του αφανισμού των Ελλήνων, ο οποίος συν τοις άλλοις στο Ερζερούμ αποφάσισε το 1919 την περαιτέρω εξόντωση των δικών μας ανθρώπων».

Παρασκευή 7 Ιανουαρίου 2011

Στο δρόμο για το Ερζερούμ, ή στο δρόμο για το «Μόναχο» του, o ΓΑΠ;

Μια φωτογραφία που θα δούμε αύριο σε πολλές εφημερίδες είναι ίσως όλα τα λεφτά στη συνάντηση του Ερντογάν με τον Παπανδρέου. Ο Τούρκος πρωθυπουργός χαρίζει στον Ελληνα ομόλογό του ένα ζευγάρι πέδιλα του σκι, κι επειδή όλοι γνωρίζουμε την τουρκική πονηριά, μάλλον κάποιο μήνυμα θα ήθελε να στείλει παρά να επιβεβαιώσει ότι ο Γ. Παπανδρέου είναι… fitness.
Να ήθελε άραγε να πει ότι μας περιμένει εθνικός… χιονιάς και καλό είναι να μάθουμε και λίγο σκι;
Να μας έστελνε το μήνυμα ότι οι δρόμοι της διπλωματίας θα είναι ιδιαίτερα ολισθηροί;
Ή μήπως μας προϊδέαζε για… ξε – σκι;
Το μέλλον θα δείξει …
Όμως, η καλή ημέρα από το πρωί φαίνεται. Την ώρα που Ελληνας πρωθυπουργός πήγαινε τον δρόμο του Ερζερούμ τα αεροσκάφη των στρατηγών έκαναν πάλι πάρτι στο Αιγαίο. Ενώ  κατά τη διάρκεια των συζητήσεων, τουρκικό σκάφος ουσιαστικά αμφισβήτησε το δικαίωμα της Ελλάδας να κάνει διασώσεις στα νερά του Αιγαίου.
Αυτό που βγαίνει  πάντως σε κανάλια και ελεγχόμενες εφημερίδες είναι δύο περιστατικά, με το οποία επιχειρούν να μας πουν ότι ο δρόμος προς το Ερζερούμ δεν είναι …ολησθηρός
Το πρώτο είναι ότι ο Γ. Παπανδρέου αποθεώθηκε όταν μπήκε σε στάδιο που εγκαινιαζόταν. Όπως μάλιστα διαβάζουμε στην Hürriyet ο κ.  Παπανδρέου απευθυνόμενος στο κοινό είπε στα τουρκικά  «Başarılar diliyorum», που σημαίνει «εύχομαι επιτυχία», αποσπώντας το θερμό χειροκρότημα του. Ο Έλληνας πρωθυπουργός δεσμεύτηκε ότι η Ελλάδα θα υποστηρίξει την τουρκική υποψηφιότητα για τους Ολυμπιακούς  Αγώνες του 2020.
Το δεύτερο περιστατικό – που θα «επικοινωνηθεί» το επαναλαμβάνουμε- θα είναι ότι ο Ελληνας πρωθυπουργός ύψωσε το ανάστημά του μέσα στην Τουρκία και ζήτησε εξηγήσεις από τον Ερντογάν γιατί πετούν τουρκικά αεροσκάφη πάνω από τα ελληνικά νησιά.
«Τι προσπαθεί να αποδείξει η Τουρκία», ρώτησε ο Γιώργος Παπανδρέου τον Ταγίπ Ερντογάν κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στους πρεσβευτές. “Πέταξαν οκτώ αεροσκάφη πάνω από το Αγαθονήσι. Αυτές οι ενέργειες να ξέρετε ότι δεν θα αλλάξουν το καθεστώς στο Αιγαίο“,είπε ο Έλληνας πρωθυπουργός ο οποίος πρόσθεσε ότι “αυτές μπορεί να είναι πτήσεις ρουτίνας για σας, δεν είναι όμως για μας“.
Το ρεπορτάζ λέει ότι ο Ερντογάν έγραψε τις δηλώσεις του ΓΑΠ κανονικά στα παλιά του τα παπούτσια και απλά ανέφερε ότι θα ήθελε το Αιγαίο να γίνει θάλασσα ειρήνης. «Κάνουμε τεράστιες προσπάθειες να μετατρέψουμε το Αιγαίο σε μία λίμνη ειρήνης και φιλίας», είπε .
Κι εδώ ίσως κρύβεται το μυστικό. Εντάξει, να γίνει θάλασσα ειρήνης αλλά με ποιο τίμημα; Και με ποιους συμβιβασμούς;
Μήπως εννοεί ο φίλος μας ο Ταγίπ ότι θα γίνει το Αιγαίο «ημιθάλασσα ειρήνης»; Για να μην ισχύουν δηλαδη καθεστώτα υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ; Λέμε, μήπως;
«Διαπραγματεύσεις» σημαίνει «αμοιβαίες παραχωρήσεις». Τι θα δώσει όμως η Ελλάδα στην οποία ανήκει το Αιγαίο και τι η Τουρκία η οποία δεν έχει καμιά δουλειά εδώ; Και γιατί όλη αυτή η συζήτηση γίνεται την ώρα που η Ελλάδα περνά την οικονομική κρίση, έχει αδύναμη φωνή, δεν έχει συμμάχους αλλά ούτε και δυνατότητα να πάει σε μια ρήξη, αν χρειαστεί;
Πληροφορίες αναφέρουν ότι συζητήθηκε η υφαλοκρηπίδα, το Κυπριακό, οι τουρκικές διεκδικήσεις και γκρίζες ζώνες και φυσικά η ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ. Βεβαίως μίλησαν και για τη λαθρομετανάστευση αλλά ουδόλως απασχολεί την Τουρκία αν περνούν χιλιάδες από το έδαφός της για να φτάσουν στην… Ομόνοια.
Στη δημοσιότητα θα βγουν σίγουρα μόνον όσα θέλει η κυβέρνηση να βγουν. Όμως, σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή δεν πρέπει να γίνονται μυστικές διπλωματίες και δεσμεύσεις πίσω από την πλάτη του ελληνικού λαού. Ο πρωθυπουργός πρέπει αμέσως μόλις επιστρέψει να ενημερώσει τον ελληνικό λαό από τη Βουλή και κατ’ ιδίαν όλους του πολιτικούς αρχηγούς. Διότι το παιχνίδι είναι πολύ μεγάλο, ειδικά στο Αιγαίο. Μια λάθος κίνηση μπορεί να τινάξει τη χώρα στον αέρα.
Και για να κλείνουμε. Η διπλωματία του …ΠΑΣΟΚ υποστηρίζει ότι όλα αυτά γίνονται επειδή ο ΓΑΠ και ο Ερντογάν θέλουν να εξευμενίσουν την επιθετικότητα των στρατηγών – το παραμύθι δηλαδή που ακούμε τα τελευταία χρόνια. Όμως η ιστορική εμπειρία διδάσκει ότι οι ικέτες άνευ αρχών καταλήγουν σαν τον Τσάμπερλαιν στο Μόναχο, που νόμιζε ότι κάνει συμφωνία με τους Γερμανούς, αλλά στην πραγματικότητα τους έδινε χρόνο για να προετοιμασθούν.

Πόσο φοβήθηκαν οι Τούρκοι από τα λεγόμενα του κ. Παπανδρέου;

Την ώρα που κ. Παπανδρέου ήταν στο Ερζερούμ και συνομιλούσε με την τουρκική ηγεσία και μάλιστα την ώρα που έθετε με “στεντόρεια” φωνή το θέμα των παραβιάσεων της Εθνικής μας Κυριαρχίας από τουρκικά αεροσκάφη, την ίδια στιγμή, σύμφωνα με είδηση από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ,δύο τουρκικά αεροσκάφη πραγματοποίησαν 2 παραβάσεις και 5 παραβιάσεις του FIR Αθηνών στο κεντρικό Αιγαίο.
Αυτό για όσους πιστεύουν ότι οι τούρκοι έχουν μπέσα, ή ότι δήθεν τους έτριξε τα δόντια ο κ. Παπανδρέου και φοβήθηκαν.
Εξάλλου η αλήθεια δεν είναι πολύ μακριά. Τις επόμενες ημέρες θα φανεί αν οι τούρκοι εννοούν ότι θέλουν ειρήνη και συνεργασία. Αν γίνουν και πάλι παραβιάσεις της Εθνικής μας Κυριαρχίας, αυτό θα σημάνει ότι τέτοιες επαφές, σαν την σημερινή του κ. Παπανδρέου, δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα και πρέπει να σταματήσουν, αν θέλουμε….να έχουμε κάποια αυτοεκτίμηση.
Άλλος Έλληνας ηγέτης κάνει κουμπαριές, άλλος κάνει φιλίες και χορεύει ζεμπεκιές, όμως οι τούρκοι θέλουν σταθερά να κατακτήσουν τμήματα της Ελληνικής Επικράτειας.
Όσο πιο γρήγορα το αντιληφθούμε όλοι μας αυτό, τόσο το καλύτερο για μας.
Εκτός πια και αν τα πράγματα έχουν σχεδιαστεί από τις ΗΠΑ και απλώς τα υπόλοιπα είναι θέατρο για τους Έλληνες αφελείς.

Βιασύνη και μυστικοπάθεια για την επίσκεψη στην Τουρκία



  της Ελίνας Γαληνού 
Η επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Τουρκία προκειμένου να παραστεί στην Σύνοδο των Τούρκων πρέσβεων, μας ήταν γνωστή. Δεν έγινε όμως γνωστό το περιεχόμενο των συνομιλιών που θα διεξάγει εκεί. Ωστόσο, οι πληροφορίες μας έλεγαν ότι ο τουρκικός τύπος, προβάλει τεχνηέντως τον τελευταίο καιρό, την προοπτική "μπίζνες με Ελλάδα στο Αιγαίο". Γενικά η αναφορά σε μπίζνες, είναι γενικόλογη και δεν κινεί υποψίες. Οπότε, βάσει αυτού του δεδομένου, θα μπορούσε κάλλιστα και ο πρωθυπουργός μας να δικαιολογήσει το γεγονός ότι δεν χρειαζόταν ειδική ενημέρωση για το περιεχόμενο των συνομιλιών του στην Τουρκία. 

Στο κάτω-κάτω, η επιχειρηματική συνεργασία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, έχει προσυπογραφεί σε Μνημόνιο από τον περασμένο Μάιο... Παρ΄όλα αυτά, μας εγείρονται απορίες και ανησυχίες, που δεν είναι τόσο αβάσιμες, αν καλοσκεφτεί κανείς πώς έχουν τα πράγματα. Αν η θερμή αποδοχή του πρωθυπουργού για την πρόσκληση του Ερντογάν, οφείλεται στην εμμονή της πεποίθησής του "ότι οι καλωσύνες και διευκολύνσεις προς την Τουρκία" θα καταφέρουν τελικά την εξισορρόπηση και βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, αυτό είναι σίγουρα αφελές. Θέλει να ευχαριστήσει τον Ερντογάν, αποδεχόμενος μια πρόσκληση που δεν αποδέχτηκε άλλος Ευρωπαίος ηγέτης; Ελπίζει ότι θα λάβει κάποια ουσιώδη για το συμφέρον της χώρας, ανταπόδοση; Και γιατί χρειαζόταν να πάει εκείνος στην Τουρκία εν μέσω τούρκων πρεσβευτών και δεν ερχόταν ο Τούρκος πρωθυπουργός στην Αθήνα ώστε να συζητηθούν ξεκάθαρα, τα ανοιχτά ζητήματα που έχουμε με την χώρα του; 
Γιατί όταν ήρθε ο Ερντογάν τον περασμένο Μάιο και τον αποκάλεσε "ο φίλος μου Γιώργος" δεν άδραξε ο πρωθυπουργός την ευκαιρία να του θυμίσει ότι οι φιλίες μεταξύ χωρών και ηγετών, δεν μπορούν να είναι σε καμία περίπτωση ετεροβαρείς; Οτι δεν νοείται, να επιμένει η Τουρκία στις γκρίζες ζώνες γιατί τα ακατοίκητα νησιά μας ανήκουν στην ελληνική επικράτεια. Οτι οφείλει να σεβαστεί το Διεθνές Δίκαιο Θαλάσσης όσον αφορά τον καθορισμό των χωρικών μας υδάτων αντί να καταφεύγει στο περίφημο casus belli αν η Ελλάδα επιχειρήσει να προασπίσει τα συνοριακά της δικαιώματα. Οτι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, είναι θέμα ζωτικών συμφερόντων και για την Ελλάδα και η Τουρκία θα πρέπει να το παραδεχτεί; Οτι η επέλαση λαθρομεταναστών μέσω Τουρκίας προς την Ευρώπη από τη χώρα μας, έχει επιβαρύνει επικίνδυνα την ελληνική οικονομία και κοινωνία και γι΄αυτό θα πρέπει η Τουρκία να σεβαστεί τις υπογραφές της και να συνεργαστεί για το θέμα επανεισδοχής. Ομως, παρ΄όλο που αυτά τα ουσιώδη και ζωτικής σημασίας για την Ελλάδα θέματα έχουν μείνει ανοιχτά, ο Ελληνας πρωθυπουργός πάει τρέχοντας να ευχαριστήσει τον Τούρκο ομόλογό του. Γιατί; Παραείμαστε καχύποπτοι, θα μου πείτε. Ισως όμως και όχι, αν λάβουμε υπ΄όψη και τα άλλα σχετικά δεδομένα. Διάγουμε μια περίοδο τρομερής κρίσης, την οποία ο πρωθυπουργός επικαλείται συνεχώς παρηγορώντας μας "ότι αυτή η κρίση μπορεί να γίνει ευκαιρία". 
Ευκαιρία, αλλά για ποιούς; ρωτάμε. Παρατηρούμε ότι η Τουρκία δείχνει από το περασμένο καλοκαίρι μια εκπληκτική κινητικότητα προς την πλευρά μας και ιδίως μετά την επίσκεψη του Ερντογάν στην Αθήνα. Μετρώντας τις παραβιάσεις εναερίου χώρου και τις αμέτρητες "κρουαζιέρες" τουρκικών φρεγατών στο Αιγαίο, ενθυμούμενοι την θερμή συνάντηση μεταξύ του εκπροσώπου μας στο Υπ.Εξ και του "οραματιστή" Νταβούτογλου το καλοκαίρι "στο κοινό μας σπίτι", έχουμε νομίζω κάθε λόγο να ανησυχούμε. Αργά το θυμηθήκαμε και εμείς να ανησυχήσουμε για τα εθνικά μας δικαιώματα, και έχουμε ευθύνες που αφήσαμε πολύτιμα χρόνια να χαθούν, παραδομένοι στην ευδαιμονική ζωή των δανεικών. Εστω. Αυτό όμως, δεν αρκεί για να δικαιολογήσει τον επικίνδυνα χαλαρό τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει ο τωρινός πρωθυπουργός τα εθνικά μας συμφέροντα. Ο ίδιος, έχοντας θητεύσει αρκετά χρόνια στο Υπ. Εξ, υποτίθεται ότι έχει ανάλογη εμπειρία από τις λυκοφιλίες της Τουρκίας. Η κινητικότητα του Ερντογάν και η βιασύνη του να τον φέρει εν μέσω 200 τούρκων πρεσβευτών, μάλλον έχει ευνόητα κίνητρα. 
Προφανώς οι χειραψίες θα επισφραγίσουν τις "μπίζνες" στο Αιγαίο με επίκεντρο, την εκμετάλλευση του πιθανού φυσικού πλούτου της θάλασσάς μας. Στον ουρανό την έψαχνε και στο... Αιγαίο βρέθηκε η χρυσή ευκαιρία για την Τουρκία, τώρα που η Ελλάδα είναι στριμωγμένη στη γωνία.. 
Επομένως, η μυστικοπάθεια του πρωθυπουργού που δεν παρείχε κοινοβουλευτική ενημέρωση για το περιεχόμενο των συνομιλιών του στην Σύνοδο, μάλλον επιβεβαιώνει τους φόβους μας. Στο τέλος, από την "συνεκμετάλλευση" στο Αιγαίο, να δούμε ποιοί θα βγούν ωφελημένοι...



http://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/01/blog-post_1212.html

Γκιουλέν: Ο Γιώργος στην πόλη του “αγαπημένου ιμάμη της CIA” !

Γράψαμε προηγουμένως ότι η Ερζουρούμη, όπου σήμερα βρίσκεται ο Γιώργος Παπανδρέου, είναι η γενέτειρα του ισχυρότερου κατά πολλούς άντρα της Τουρκίας σήμερα, του χότζα Φετχουλάχ Γκιουλέν. Ο «χότζας από την Ερζουρούμη» είναι ένας από τους τίτλους που έχουν χρησιμοποιηθεί μέχρι σήμερα για τον Γκιουλέν. Ενισχύθηκε ειδικά μετά το 1980 και είναι ο αρχηγός του ισχυρότερου θρησκευτικού τάγματος στην Τουρκία. Ύστερα από μια πορεία που πέρασε από σταθμούς όπως η ανάπτυξη οικονομικών δραστηριοτήτων, το τάγμα απλώθηκε σε χώρους, όπως η εκπαίδευση και τα ΜΜΕ, για να καταλήξει σήμερα να είναι το κύριο στήριγμα της πολιτικής εξουσίας στην Τουρκία (http://www.antinews.gr/?p=78918)
Ποιός είναι όμως στην πραγματικότητα ο Φετχουλάχ Γκιουλέν; Διαβάστε και θαυμάστε:
Το κίνημα του Τούρκου ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν, που διαθέτει 600 σχολές και πάνω από τέσσερα εκατομμύρια οπαδούς ανά τον κόσμο, κατηγορήθηκε από έναν πρώην αρχηγό των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών ως  προκάλυμμα της CIA στην Κεντρική Ασία. Η εν λόγω οργάνωση που μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου μεταφέρθηκε στην Πενσυλβανία, διατηρεί στενούς δεσμούς με τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ και ο ιμάμης κηρύττει μία  μετριοπαθή εκδοχή του Ισλάμ που βοηθά την Ουάσινγκτον στην εξουδετέρωση της επιρροής των ομάδων Τζιχαντιστών.
Ο Nuri Gundes, πρώην αρχηγός του γραφείου της MIT στην Κωνσταντινούπολη, ισχυρίζεται στα απομνημονεύματα του που εκδόθηκαν τον περασμένο μήνα, ότι κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990 οι σχολές της οργάνωσης στο Κιργιστάν και το Ουζμπεκιστάν χρησιμοποιούνταν ως καταφύγιο από 130 πράκτορες της CIA. Για να υποστηρίξει τους ισχυρισμούς του ο Gundes, επικαλείται μία συνάντηση των καθοδηγητών της σχολής του Γκιουλέν στην οποία είχε παραστεί ένας πράκτορας του που είχε καταφέρει να διεισδύσει στην οργάνωση. Η τουρκική εφημερίδα Ζαμάν που ελέγχεται από το κίνημα, στο φύλλο της στης 23 Δεκεμβρίου αποκάλεσε ψευδή τα λεγόμενα του Gundes.  O Γκιουλέν κατοικεί στις ΗΠΑ από το 1998, όμως του δόθηκε άδεια μόνιμης παραμονής το 2008 χάρη στην υποστήριξη που έλαβε από δύο βετεράνους της CIA. Πρόκειται για τον Graham Fuller, πρώην σταθμάρχη της CIA στην Καμπούλ και τον George Fidas (ΣΣ Έλληνας;), υπευθύνου των σχέσεων μεταξύ CIA και πανεπιστημίων. Το 2005, η αίτηση του Γκιουλέν για μόνιμη παραμονή στις ΗΠΑ απορρίφθηκε και κινήθηκε δικαστικά εναντίων των αρμόδιων υπηρεσιών  ιθαγένειας και μετανάστευσης. Το γεγονός αυτό, προκάλεσε υποψίες σε μέλη  της αμερικανικής κυβέρνησης για ενδεχόμενες σχέσεις μεταξύ της CIA και της οργάνωσης του Γκιουλέν.
Οι απόψεις που εκφράζονται από τον Γκιουλέν, που ίδρυσε το αρχηγείο του κινήματος του στη μικρή πόλη Saylorsburg της Πενσυλβανία πριν από δέκα χρόνια, τις περισσότερες φορές είναι παρόμοιες με αυτές της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Ενώ ο πρωθυπουργός της Τουρκίας  Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εδώ και χρόνια προωθεί μία πολιτική προσέγγισης με την Τεχεράνη, ο Γκιουλέν είναι πολύ επικριτικός όσον αφορά το Ιράν. Επίσης, τάχθηκε εναντίον της προσπάθειας της τουρκικής ΜΚΟ IHH να σπάσει τον ισραηλινό αποκλεισμό κατά της Γάζας τον περασμένο Μάιο. Η οργάνωση του που  είναι παρών στην Κεντρική Ασία και το Αφγανιστάν εδώ και πολλά χρόνια, κατάφερε πρόσφατα να εγκαθιδρυθεί  σε μουσουλμανικά κομμάτια της Αφρικής. Συγκεκριμένα, στο Σουδάν, στην Κένυα, στην Ουγκάντα, στη Νότια Αφρική, στην Τανζανία, στη Νιγηρία και στην Γκάνα.  Επίσης, η οργάνωση του Γκιουλέν έχει δημιουργήσει και την βάση της στην Ευρώπη. Πρόκειται για ένα ιδιωτικό κολλέγιο στο γαλλικό προάστιο   Villeneuve-Saint-Georges.
Οι οπαδοί του Γκιουλέν κηρύττουν μία μετριοπαθή εκδοχή του Ισλάμ που δείχνει ανοχή απέναντι στις άλλες θρησκείες και στόχος τους είναι η επαφή με φονταμενταλιστές ώστε να περάσουν το μήνυμα τους. Αξίζει να σημειώσουμε ότι είναι δύσκολο να εντοπιστεί πως έχει αποκτηθεί η μεγάλη περιουσία  που διαθέτει η οργάνωση.
Ωστόσο, οι προσπάθειες της διατρέχουν και κινδύνους. Το 2003, πέντε δάσκαλοι της ομάδας που δούλευαν σε ένα σχολείο στο Μαλάουι, συνελήφθηκαν και οδηγήθηκαν στο Γκουαντάναμο κατηγορούμενοι για σχέσεις με το διεθνές κίνημα Τζιχαντιστών. Ένα χρόνο μετά, ένα άτομο του επιτελείου της οργάνωσης στην Μποτσουάνα είχε την ίδια μοίρα. Τα  περιστατικά αυτά κίνησαν  τις υποψίες του FBI κατά του Γκιουλέν, όμως αφότου παρενέβησαν πρώην αξιωματούχοι της CIA, του επιτράπηκε η παραμονή του στις ΗΠΑ.
Π.Ζ.- I.O.

Ο Παπανδρέου μιλούσε και ο Ερντογάν τον... έγραφε κανονικά


  • Μοναδικό παγκόσμιο φαινόμενο: Την στιγμή που μιλούσαν Παπανδρέου - Ερντογάν για την καλή σχέση των δύο χωρών, η Τουρκία εξέδιδε ανακοίνωση αμφισβήτησης Ελληνικής θαλάσσιας περιοχής!!!

Ολοκληρώθηκε στη 1.30 η συνάντηση Παπανδρέου - Ερντογάν στο Ερζερούμ. Λίγο πριν από τις 12, στη συνάντηση των δύο ανδρών κλήθηκαν να προσέλθουν και οι υπουργοί Εξωτερικών των δύο χωρών, Δημήτρης Δρούτσας και Αχμέτ Νταβούτογλου. Ψηλά στην ατζέντα του μαραθώνιου μήτινγκ που διήρκεσε περίπου 3,5 ώρες βρέθηκε το ζήτημα της λαθρομετανάστευσης και των τουρκικών υπερπτήσεων στο Αιγαίο.
Σύμφωνα με πληροφορίες ο Ελληνας πρωθυπουργός επεσήμανε στον Ταγίπ Ερντογάν ότι η σχεδιαζόμενη από την Ελλάδα κατασκευή φράχτη στον Εβρο δεν έχει κανένα σκοπό να δημιουργήσει πρόβλημα στην Τουρκία.
Οι δύο ηγέτες συμφώνησαν ότι το ζήτημα της λαθρομετανάστευσης αποτελεί κοινό πρόβλημα, με τον κ. Ερντογάν να βεβαιώνει τον Γιώργο Παπανδρέου για την πρόθεση της Τουρκίας να βοηθήσει στο συγκεκριμένο τομέα.
Επι τάπητος τέθηκε και το ζήτημα των τουρκικών υπερπτήσεων. Ο έλληνας πρωθυπουργός σημείωσε προς τον τούρκο ηγέτη ότι οι πτήσεις αυτές χαλάνε το κλίμα στις σχέσεις των δύο χωρών ιδιαίτερα σε περίοδους που αυτές τείμνουν να ομαλοποιηθούν.
Και ενώ συμβαίναν αυτά ενα ακόμα θέατρο παραλόγου και ένα ακόμα κρούσμα απόλυτης δυσαρμονίας μεταξύ της ελληνικής εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής καταγράφονταν με αφορμή την επίσκεψη του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου και του ΥΠΕΞ Δημήτρη Δρούτσα στο Ερζερούμ. Πρέπει να είναι ο μοναδικός ηγέτης χώρας του πλανήτη που την ώρα που συνομιλεί με τον ηγέτη της γειτονικής χώρας, η γειτονική χώρα εκδίδει επίσημες ανακοινώσεις αμφισβήτησης δικαιωμάτων και συνθηκών της δικής του πατρίδας.
Έτσι σήμερα είχαμε έναν ακόμα πόλεμο NOTAM, με αφορμή την επιχείρηση έρευνας και διάσωσης του Τούρκου ψαρά, αλλά το σημαντικό είναι ότι οι Τούρκοι λένε ότι μεταξύ Λέσβου και Χίου αρμόδιοι είναι αυτοί και οι Έλληνες δεν έχουν κανένα δικαίωμα για τέτοια επιχείρηση, ενώ ο Γ. Παπανδρέου συνομιλεί σαν "να μην τρέχει τίποτα" έπί τουρκικού εδάφους, στέλνοντας άκρως αρνητικά σήματα στα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων.
Αποτέλεσμα ήταν τουρκικά και ελληνικά εναέρια και πλωτά μέσα διάσωσης να συνωθούνται σε μία περιοχή που de facto πλέον είναι αμφισβητούμενης αρμοδιότητας, αφού τα τουρκικά μέσα δεν εξεδιώχθησαν. Παρεπιπτόντως: Τον ψαρά δεν τον βρήκαν. Και είναι ερώτημα αν υπήρξε και ο ψαράς ή ήταν στημένο το όλο σκηνικό, όπως έχουν πράξει οι Τούρκοι και στο παρελθόν.
Σύμφωνα με Ελληνική ΝΟΤΑΜ από το πρωί διενεργείται επιχείρηση SAR στην ευρύτερη περιοχή μεταξύ Λέσβου-Χίου, εντός FIR Αθηνών και συναφούς χώρου ευθύνης μας.
Η Τουρκία απάντησε άμεσα με αντί-ΝΟΤΑΜ, στην οποία επικαλείται ότι σε δικό της αίτημα στην ΥΠΑ για έκδοση ΝΟΤΑΜ σε σχέση με δική τους SAR επιχείρηση στην ίδια περιοχή, η ΥΠΑ κακώς τροποποίησε την αιτηθείσα (τουρκική) ΝΟΤΑΜ εκδίδοντας την ελληνική και κατά συνέπεια πλέον την εκδίδει αυτή (Τουρκία) ορίζοντας περιοχή της επιχείρησης μεταξύ Λέσβου-Χίου έως περίπου το ύψος των Ψαρών.Ταυτόχρονα στην ίδια αντι-ΝΟΤΑΜ θεωρεί λάθος την Ελληνική, και διατυπώνει τις πάγιες θέσεις της Τουρκίας περί αρμοδιότητας-ευθύνης.
Η ΥΠΑ απάντησε με νέα ΝΟΤΑΜ περί αναρμοδιότητας και άκυρου της Τουρκικής αντι-ΝΟΤΑΜ, και με επανέκδοση της αρχικής Ελληνικής ΝΟΤΑΜ. Όπως συνηθίζεται η Τουρκία έβγαλε δεύτερη αντι-ΝΟΤΑΜ με την οποία ακυρώνει τις Ελληνικές, δηλώνει ότι δεν θα δώσει άλλη εξήγηση στο θέμα και θεωρεί ισχύουσα την πρώτη Τουρκική αντι-ΝΟΤΑΜ. H Τουρκία έβγαλε επίσης σχετικά και NAVTEX.
Κατά τα λοιπά, "Οι σχέσεις Ελλάδας και Τουρκίας είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο", όπως είπε σήμερα και ο Τούρκος ΥΠΕΞ Αχμέτ Νταβούτογλου στο Ερζερούμ και ο Γιώργος Παπανδρέου εγκαινιάζοντας τους Πανεπιστημιακούς αγώνες στο Ερζερούμ ξεσήκωσε το πλήθος λέγοντας στην τουρκική γλώσσα: «χαίρομαι που βρίσκομαι σήμερα μαζί σας».


Τι γυρεύει ο Παπανδρέου στην έδρα του Ατατούρκ;


  • Με τον Σάββα Ιακωβίδη
ΠΡΩΤΟΦΑΝΕΣ! Απόψε ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας, Γ. Παπανδρέου, θα μιλήσει σε σύναξη 80 τουλάχιστον Τούρκων πρέσβεων στο Ερζερούμ, στην Ανατολική Τουρκία. Θα κηρύξει την έναρξη της ετήσιας συνόδου τους, στην παρουσία του Τούρκου ομολόγου του, Ταγίπ Ερντογάν, ενώπιον του σκληρού πυρήνα του κεμαλικού κατεστημένου. Η Ερζερούμ είναι η πόλη από την οποία ο ιδρυτής της σύγχρονης Τουρκίας, Κεμάλ Ατατούρκ, ξεκίνησε την πορεία του για την κατάληψη της εξουσίας. Ήδη, η σχετική σεναριολογία για το τι αναμένεται από τη σημερινή συνάντηση Παπανδρέου-Ερντογάν προηγήθηκε της μετάβασής του εκεί. Η φημολογία άρχισε πρώτα από τουρκικής πλευράς, με δημοσιεύματα του τουρκικού Τύπου, που έκαναν λόγο για συμφωνία ειρήνης στο Αιγαίο.
Ακόμα και ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών δήλωσε ότι «ήδη κάνουμε μπίζνες με την Ελλάδα», πράγμα που πυροδότησε ελληνικά σενάρια για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου. Παπανδρέου και Δρούτσας διέψευσαν τέτοιους ισχυρισμούς.

Πόσο απέχουν, όμως, τα σενάρια από την πραγματικότητα; Να σημειωθούν τα εξής: Το Σύμφωνο της Μαδρίτης, που αποδέχθηκαν Σημίτης-Πάγκαλος, αναγνώριζε στην Τουρκία «ζωτικά εθνικά συμφέροντα στο Αιγαίο». Σήμερα γίνεται πολύς λόγος για τα κοιτάσματα του Αρχιπελάγους και ρίπτεται η ιδέα συνεκμετάλλευσης, με την έννοια ότι το πετρέλαιο θα στομώσει κινδύνους σύγκρουσης και θα φέρει εκατέρωθεν ευμάρεια. Εκκρεμεί η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.

Το πιο κρίσιμο, όμως, ζήτημα, είναι η περίεργη και ανεξήγητη θέση της Ελλάδας όσον αφορά την οριοθέτηση της ελληνικής ΑΟΖ. Η δημιουργία της κυπριακής ΑΟΖ, από το 2004, δι’ αποφάσεως του μ. Τάσσου, έπρεπε να προκαλέσει το ανάλογο ενδιαφέρον και της Αθήνας. Παρά τις συνεχείς οχλήσεις της Λευκωσίας, η ελληνική Κυβέρνηση, για λόγους ακατανόητους, αποφεύγει να οριοθετήσει την ΑΟΖ. Κλειδί είναι το Καστελόριζο.

Τελευταίες μελέτες έχουν καταδείξει ότι υπάρχουν τεράστιες ποσότητες φυσικού αερίου στην περιοχή Καστελορίζου, Κρήτης, Κύπρου. Γι’ αυτό και δεν είναι τυχαίος ο εκνευρισμός της Τουρκίας.
Λέγεται ότι και να ήθελαν, ούτε ο Παπανδρέου ούτε ο Ερντογάν είναι σε θέση, στο επόμενο τουλάχιστον εξάμηνο, να προβούν σε οποιαδήποτε συμφωνία για τους εξής λόγους: Πρώτον, τα ελληνοτουρκικά επηρεάζονται από εσωτερικές εξελίξεις: Ο Παπανδρέου καλείται να διαχειριστεί την πρωτοφανή οικονομική κρίση και να επιφέρει μεταρρυθμίσεις. Ο Ερντογάν οδηγείται σε εκλογές τον Ιούνιο ενώ αναδύεται ξανά το κουρδικό αγκάθι.

Δεύτερον, οι γκρίζες ζώνες που θέτει η Άγκυρα. Τρίτον, η οριοθέτηση της ελληνικής ΑΟΖ, που οι Τούρκοι δεν θέλουν, επειδή φοβούνται αποκλεισμό στο Αιγαίο και από τα ενεργειακά κοιτάσματα. Τέταρτον, η λαθρομετανάστευση. Πέμπτον, η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας, που δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς υλοποίηση δεσμεύσεων και μεταρρυθμίσεων. Και, έκτον, το Κυπριακό, που καθ' ομολογίαν των Τούρκων αποτελεί το μεγαλύτερό τους πρόβλημα.

Η σημερινή παρουσία του Παπανδρέου στο Ερζερούμ εντάσσεται περισσότερο στο πλαίσιο εξημέρωσης του τουρκικού θηρίου δι’ ανταπόδοσης επίσκεψης, «εξαγοράς» χρόνου μέχρι να δει πώς θα αντιμετωπίσει τα κρίσιμα εσωτερικά προβλήματα της Ελλάδας και διαβεβαίωσης της Άγκυρας περί υποστηρίξεως τής ενταξιακής πορείας της, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι λευκή επιταγή. Τα ελληνοτουρκικά μάλλον βρίσκονται σε λανθάνουσα στασιμότητα και ο Παπανδρέου δεν αποκλείεται να αναφερθεί ξανά σε ένα «νέο Ελσίνκι» για την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας, πράγμα που η ίδια βλέπει με καχυποψία. Οι επόμενοι μήνες και οι συγκυρίες δεν ευνοούν εντυπωσιακές κινήσεις από κανέναν.

Πέμπτη 6 Ιανουαρίου 2011

Να μην πάει στην Τουρκία

Παραμονές Χριστουγέννων και, στη συνέχεια, παραμονές Πρωτοχρονιάς, η τουρκική πολεμική αεροπορία - δηλαδή η επίσημη και έμπρακτη έκφραση της πολιτικής της τουρκικής κυβέρνησης κι όχι κάποιοι δήθεν... κακοί στρατηγοί όπως εμείς εδώ βαυκαλιζόμαστε - ξεπέρασε κάθε προηγούμενο του εαυτού της στο Αιγαίο. Μαζικές παραβιάσεις σχηματισμών πολλών αεροσκαφών έκαναν υπερπτήσεις μεγάλης διάρκειας πάνω από σειρά ελληνικών νησιών, κατοικημένων και μη, μεταξύ των οποίων και κάποια τα οποία που μπήκαν στο πρόγραμμα των τουρκικών παραβιάσεων για πρώτη φορά. Η τουρκική περιφρόνηση για την ελληνική εθνική κυριαρχία εκφράστηκε έτσι με τον πιο εύγλωττο και απροσχημάτιστο τρόπο.
Δεν χρειάζεται να σημειωθεί ότι θα ήταν αδιανόητο για οποιαδήποτε άλλη δυτική – και όχι μόνον - χώρα να δεχθεί μια τέτοια πρόκληση και, ουσιαστικά, να σωπάσει. Κι όμως, η Ελλάδα, δείχνει να ξεπερνά και το αδιανόητο: αμέσως μετά από όλα αυτά, πριν καν περάσουν λίγες ημέρες, ο Γιώργος Παπανδρέου ταξιδεύει αύριο στο Ερζερούμ προκειμένου, μεθαύριο το πρωί, να ανοίξει, μαζί με τον Τούρκο ομόλογό του τις εργασίες της ετήσιας διάσκεψης των Τούρκων πρέσβεων. Το ερώτημα είναι λοιπόν αναπόφευκτο: θα μπορούσε να υπάρξει μεγαλύτερη επιβράβευση της τουρκικής προκλητικότητας από αυτή;
Φυσικά, το ταξίδι Παπανδρέου είχε κανονιστεί νωρίτερα. Και ήταν ταξίδι ανταπόδοσης στην εδώ επίσκεψη Ερντογάν. Όμως, όλα αυτά, δεν τα ξέραμε μόνον εμείς. Τα ήξεραν και οι Τούρκοι, οι οποίοι φρόντισαν όχι μόνον να μην «μαλακώσουν» το πρόγραμμα των παραβιάσεών τους, αλλά ακριβώς το αντίθετο, να το εκτινάξουν και ποσοτικά και ποιοτικά στις παραμονές της επίσκεψης. Είναι συνεπώς βέβαιο ότι, αφού αμέσως μετά από όλα αυτά ο Παπανδρέου πάει στην Τουρκία και δη για να μιλήσει στην ετήσια σύνοδο των πρέσβεων, δικαιούνται να καταγράψουν αυτή την επίσκεψη ως μια μορφή αποδοχής, αν όχι και δικαίωσης, της πολιτικής τους. Και δεν θα την καταγράψουν έτσι μόνον αυτοί, αλλά και πολλοί άλλοι που παρακολουθούν τα τεκταινόμενα και στους οποίους θα είναι αδύνατο να εξηγήσει κανείς πώς γίνεται να υφίσταται τέτοιο κουρέλιασμα η εθνική κυριαρχία και αμέσως μετά ο πρωθυπουργός να σπεύδει στο στόμα του λύκου, στην καρδιά της εκπόνησης και εφαρμογής αυτής της πολιτικής.
Ο Γιώργος Παπανδρέου οφείλει, μετά από όσα συνέβησαν μέσα στις γιορτές, να μην πάει στην Τουρκία. Είναι πρωθυπουργός κυρίαρχου κράτους, έστω και στην κατάσταση που αυτό βρίσκεται σήμερα. Δεν λέει κανείς να απειλήσει, να ανταποδώσει τα ίδια, ή να κάνει οτιδήποτε άλλο αντίστοιχο. Όμως, δεν έχει πλέον κανένα λόγο να πάει αυτή τη στιγμή στο Ερζερούμ, ότι και να συμβαίνει στο παρασκήνιο των ελληνοτουρκικών διαπραγματεύσεων. Πρέπει με κάποιο τρόπο να προστατεύσει την υπόσταση και την αξιοπρέπεια της ελληνικής κρατικής οντότητας, για την οποία οι Ελληνες πολίτες του έχουν αναθέσει την ευθύνη. Πηγαίνοντας αύριο στην Τουρκία, όχι μόνον δεν το πράττει, αλλά επιτυγχάνει το ακριβώς αντίστροφο, αφού σιωπηρά αλλά ξεκάθαρα θα είναι σα να αποδέχεται και να αναγνωρίζει αυτή την επιθετική τακτική. Τη δική του χώρα παραβίασαν βάναυσα οι Τούρκοι. Όχι κάποιου τρίτου. Οφείλει λοιπόν, χωρίς δεύτερες σκέψεις, να ακυρώσει αυτή την επίσκεψή του.
gmalouchos@tovima.gr

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=6&artid=376404&dt=05/01/2011