Τελικώς, θα πρέπει να είναι κανείς πολύ ευκολόπιστος ή αφελής για να δεχτεί ότι μια ομάδα εκτελεστών και δολοφόνων, που δρα στο όνομα του... Αλλάχ, που διαπράττει γενοκτονίες και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας εναντίον των Ασσυρίων, των Γεζιντί και όλων όσοι αντιτίθενται στα σχέδιά τους για εγκαθίδρυση ισλαμικού χαλιφάτου σε περιοχές του Ιράκ και της Συρίας, και που θέτει σε κίνδυνο τον διαμελισμό τουλάχιστον δύο κρατών, απλά ξέφυγε από τον σχεδιασμό εκείνων που προγραμμάτισαν την επέμβαση στην περιοχή.
Επίσης, θα πρέπει να είναι τουλάχιστον αδαής κάποιος που βλέπει εδώ και δύο χρόνια τη σύμμαχο του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ Τουρκία να υποδέχεται στα αεροδρόμιά της χωρίς κανένα εμπόδιο και να φιλοξενεί σε ξενοδοχεία πέντε αστέρων τους τζιχαντιστές όλου του κόσμου, οι οποίοι στη συνέχεια, με συνοδεία των... αρμόδιων Αρχών, περνούσαν και συνεχίζουν να περνούν στο έδαφος της Συρίας, όπου εξοπλίζονται με οπλισμό που πέρασε εκεί από το τουρκικό έδαφος, εκπαιδεύονται για λίγες μέρες και στη συνέχεια εντάσσονται στις τάξεις των πολεμιστών του λεγόμενου Ισλαμικού Κράτους, για να μην αντιλαμβάνεται ότι όλα αυτά γίνονται υπό την εποπτεία και την έγκριση της Ουάσινγκτον και της Δύσης.
Φυσικά, με βάση τα παραπάνω και με βάση τους αποκεφαλισμούς υπηκόων των ΗΠΑ και άλλων χωρών της Δύσης από τους πολεμιστές του... Αλλάχ αλλά και τις απειλές του Ισλαμικού Κράτους προς τη Δύση, προκύπτει ένα ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί.
Γιατί να δημιουργήσει ή να αφήσει να δημιουργηθεί ένα τέτοιας φύσης πρόβλημα η Δύση, ένα πρόβλημα που διαταράσσει την όποια σταθερότητα και την ασφάλεια σε μια ευρύτατη περιοχή μεταξύ Μεσοποταμίας και Μέσης Ανατολής, ενώ θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια της Ευρώπης ακόμα και των ίδιων των ΗΠΑ;
Την απάντηση μπορεί να αναζητήσει κανείς στους βομβαρδισμούς που ξεκίνησαν πριν από μερικές εβδομάδες στην επικράτεια του Ιράκ και μόλις πριν από λίγες ημέρες στην επικράτεια της Συρίας, χωρίς να έχει προηγηθεί καμία απολύτως απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας ή της Γ.Σ. του ΟΗΕ, όπως έγινε στην περίπτωση της Καταιγίδας της Ερήμου το 1991.
Η επέμβαση στο Ιράκ το 2003 έγινε με την ψευδή επίκληση των «χημικών» του Σαντάμ, τώρα η εκ νέου επέμβαση γίνεται με την επίκληση του υπαρκτού κινδύνου που συνιστά το Ισλαμικό Κράτος, το οποίο εξηγήσαμε παραπάνω πώς δημιουργήθηκε.
Η επέμβαση στη Συρία απετράπη ύστερα από σθεναρή αντίσταση και από το βέτο που έθεσαν αλλεπάλληλες φορές η Ρωσία και η Κίνα στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, ενώ τώρα τη βλέπουμε στις οθόνες των τηλεοράσεων, χωρίς να έχει προηγηθεί σχετική άδεια του ΟΗΕ, με την επίκληση και πάλι του κινδύνου που όντως συνιστά το Ισλαμικό Κράτος, που είναι εξοπλισμένο και με υπερσύγχρονα αμερικανικά όπλα, τα οποία έπεσαν στα χέρια των τζιχαντιστών λόγω της ολιγωρίας (;) που έδειξαν οι αμερικανικές υπηρεσίες, που τα παρέδωσαν στον ιρακινό στρατό, ο οποίος στην ουσία τα παρέδωσε στους τζιχαντιστές στη Μοσούλη και αλλού.
Επίσης, ένα θέμα που προξενεί εντύπωση και προβληματισμό είναι το γεγονός ότι την ίδια στιγμή η Δύση και μερικές αραβικές χώρες που συντάσσονται με αυτήν σε μια σειρά από ζητήματα, με κορυφαίο το θέμα της μεταφοράς φυσικού αερίου στις αγορές της Ευρώπης, νομιμοποιούν τον εγχείρημα των τζιχαντιστών, αναφερόμενοι συνεχώς σε Ισλαμικό Κράτος, λες και το έχουν ήδη νομιμοποιήσει.
Η κατάσταση στη Μεσοποταμία είναι εξαιρετικά κρίσιμη, αφού, εκτός των άλλων, βρίσκεται σε εξέλιξη η γενοκτονία που επιχειρούν οι τζιχαντιστές στα εδάφη που ελέγχουν, αφού είτε εκτελούν, αποκεφαλίζουν και σταυρώνουν είτε εκτοπίζουν από τα προαιώνια εδάφη τους τούς πιο παλιούς λαούς της περιοχής, που είναι οι Ασσύριοι, Κούρδοι Γεζιντί και μουσουλμάνοι και οι χριστιανοί ελληνορθόδοξοι Αραβες.
Κατά την άποψή μας οι από αέρος βομβαρδισμοί όχι μόνο δεν θα λύσουν, αλλά θα παγιώσουν το πρόβλημα, βάζοντας στην ουσία τα θεμέλια ενός κράτους που θα κατοικείται από Αραβες σουνίτες, το οποίο θα είναι σχεδόν απολύτως εξαρτημένο και ελεγχόμενο, αφού θα στερείται βασικών παραγωγικών δομών και δεν θα έχει διέξοδο στη θάλασσα.
Ομως ποιες θα είναι οι συνέπειες αυτής της κατάστασης και πώς θα επηρεαστούν τα σύνορα αλλά και οι ισορροπίες στην ευρύτερη περιοχή θα το εξετάσουμε στο άρθρο μας της Κυριακής.
Ες Κυριακήν τα σπουδαία λοιπόν.
Σάββας Καλεντερίδης
http://www.dimokratianews.gr/content/28427/
Επίσης, θα πρέπει να είναι τουλάχιστον αδαής κάποιος που βλέπει εδώ και δύο χρόνια τη σύμμαχο του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ Τουρκία να υποδέχεται στα αεροδρόμιά της χωρίς κανένα εμπόδιο και να φιλοξενεί σε ξενοδοχεία πέντε αστέρων τους τζιχαντιστές όλου του κόσμου, οι οποίοι στη συνέχεια, με συνοδεία των... αρμόδιων Αρχών, περνούσαν και συνεχίζουν να περνούν στο έδαφος της Συρίας, όπου εξοπλίζονται με οπλισμό που πέρασε εκεί από το τουρκικό έδαφος, εκπαιδεύονται για λίγες μέρες και στη συνέχεια εντάσσονται στις τάξεις των πολεμιστών του λεγόμενου Ισλαμικού Κράτους, για να μην αντιλαμβάνεται ότι όλα αυτά γίνονται υπό την εποπτεία και την έγκριση της Ουάσινγκτον και της Δύσης.
Φυσικά, με βάση τα παραπάνω και με βάση τους αποκεφαλισμούς υπηκόων των ΗΠΑ και άλλων χωρών της Δύσης από τους πολεμιστές του... Αλλάχ αλλά και τις απειλές του Ισλαμικού Κράτους προς τη Δύση, προκύπτει ένα ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί.
Γιατί να δημιουργήσει ή να αφήσει να δημιουργηθεί ένα τέτοιας φύσης πρόβλημα η Δύση, ένα πρόβλημα που διαταράσσει την όποια σταθερότητα και την ασφάλεια σε μια ευρύτατη περιοχή μεταξύ Μεσοποταμίας και Μέσης Ανατολής, ενώ θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια της Ευρώπης ακόμα και των ίδιων των ΗΠΑ;
Την απάντηση μπορεί να αναζητήσει κανείς στους βομβαρδισμούς που ξεκίνησαν πριν από μερικές εβδομάδες στην επικράτεια του Ιράκ και μόλις πριν από λίγες ημέρες στην επικράτεια της Συρίας, χωρίς να έχει προηγηθεί καμία απολύτως απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας ή της Γ.Σ. του ΟΗΕ, όπως έγινε στην περίπτωση της Καταιγίδας της Ερήμου το 1991.
Η επέμβαση στο Ιράκ το 2003 έγινε με την ψευδή επίκληση των «χημικών» του Σαντάμ, τώρα η εκ νέου επέμβαση γίνεται με την επίκληση του υπαρκτού κινδύνου που συνιστά το Ισλαμικό Κράτος, το οποίο εξηγήσαμε παραπάνω πώς δημιουργήθηκε.
Η επέμβαση στη Συρία απετράπη ύστερα από σθεναρή αντίσταση και από το βέτο που έθεσαν αλλεπάλληλες φορές η Ρωσία και η Κίνα στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, ενώ τώρα τη βλέπουμε στις οθόνες των τηλεοράσεων, χωρίς να έχει προηγηθεί σχετική άδεια του ΟΗΕ, με την επίκληση και πάλι του κινδύνου που όντως συνιστά το Ισλαμικό Κράτος, που είναι εξοπλισμένο και με υπερσύγχρονα αμερικανικά όπλα, τα οποία έπεσαν στα χέρια των τζιχαντιστών λόγω της ολιγωρίας (;) που έδειξαν οι αμερικανικές υπηρεσίες, που τα παρέδωσαν στον ιρακινό στρατό, ο οποίος στην ουσία τα παρέδωσε στους τζιχαντιστές στη Μοσούλη και αλλού.
Επίσης, ένα θέμα που προξενεί εντύπωση και προβληματισμό είναι το γεγονός ότι την ίδια στιγμή η Δύση και μερικές αραβικές χώρες που συντάσσονται με αυτήν σε μια σειρά από ζητήματα, με κορυφαίο το θέμα της μεταφοράς φυσικού αερίου στις αγορές της Ευρώπης, νομιμοποιούν τον εγχείρημα των τζιχαντιστών, αναφερόμενοι συνεχώς σε Ισλαμικό Κράτος, λες και το έχουν ήδη νομιμοποιήσει.
Η κατάσταση στη Μεσοποταμία είναι εξαιρετικά κρίσιμη, αφού, εκτός των άλλων, βρίσκεται σε εξέλιξη η γενοκτονία που επιχειρούν οι τζιχαντιστές στα εδάφη που ελέγχουν, αφού είτε εκτελούν, αποκεφαλίζουν και σταυρώνουν είτε εκτοπίζουν από τα προαιώνια εδάφη τους τούς πιο παλιούς λαούς της περιοχής, που είναι οι Ασσύριοι, Κούρδοι Γεζιντί και μουσουλμάνοι και οι χριστιανοί ελληνορθόδοξοι Αραβες.
Κατά την άποψή μας οι από αέρος βομβαρδισμοί όχι μόνο δεν θα λύσουν, αλλά θα παγιώσουν το πρόβλημα, βάζοντας στην ουσία τα θεμέλια ενός κράτους που θα κατοικείται από Αραβες σουνίτες, το οποίο θα είναι σχεδόν απολύτως εξαρτημένο και ελεγχόμενο, αφού θα στερείται βασικών παραγωγικών δομών και δεν θα έχει διέξοδο στη θάλασσα.
Ομως ποιες θα είναι οι συνέπειες αυτής της κατάστασης και πώς θα επηρεαστούν τα σύνορα αλλά και οι ισορροπίες στην ευρύτερη περιοχή θα το εξετάσουμε στο άρθρο μας της Κυριακής.
Ες Κυριακήν τα σπουδαία λοιπόν.
Σάββας Καλεντερίδης
http://www.dimokratianews.gr/content/28427/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου