Ο πιο σκληρός πόλεμος είναι κατά του εαυτού μας

Η φωτογραφία είναι από την διεύθυνση τεχνικών υπηρεσιών του δήμου Βέλου – Βόχας (Ν. Κορινθίας) στο Βραχάτι Κορινθίας. Μία σημαία κουρελιασμένη σε ένα άθλιο (γεμάτο συνθήματα) κτίριο. Από κάτω, εκτός από Έλληνες, περνάνε καθημερινά αλλοδαποί. Τι εντύπωση σχηματίζουν για την χώρα μας και τον λαό μας;

Η περίπτωση αυτή φυσικά δεν είναι η μοναδική. Πολλές φορές έχω αντικρύσει με θλίψη και οργή ένα παρόμοιο θέαμα σε πολλές δημόσιες υπηρεσίες, αλλά και σε άλλες ιδιωτικές επιχειρήσεις (βενζινάδικα, εργοστάσια κλπ). Κάντε μια έρευνα στο Google«σκισμένη σημαία» και θα δείτε το κατάντημα των νεοελλήνων.

Είμαι σίγουρος ότι οι περισσότεροι εργαζόμενοι συμπατριώτες μας σε αυτές τις υπηρεσίες και στις εμπορικές επιχειρήσεις, φροντίζουν το γραφείο τους ή η εξωτερική τους εμφάνιση ή το αυτοκίνητό τους και ΦΥΣΙΚΑ το σπίτι τους να είναι προσεγμένα. Κανένας δεν πάει με σκισμένο παντελόνι στην δουλειά του. Το σπίτι να είναι "κουκλί". Ακόμα και το πατάκι της εισόδου να είναι γουστόζικο. Να το βλέπει και ο γείτονας. Και το αμάξι να "φυσάει".  Αλλά και τα γραφεία έξω από τα οποία κυματίζει η σκισμένη και χιλιοταλαιπωρημένη ελληνική σημαία είναι προσεγμένα και τακτοποιημένα. Φωτογραφίες, παιδικές ζωγραφιές γλαστράκια, φάτσες ποδοσφαιριστών και «σοφά αποφθέγματα».

Κανείς δεν μοιάζει να δυσανασχετεί με αυτό το θέαμα.  Κανείς από μέσα ή απ' έξω δεν διαμαρτύρεται. Και ύστερα μας φταίνε οι «ξένοι».

- Ξυπνήσετε, εγερθήτε. Και επαναστατήσετε κατά του εαυτού σας..., έλεγε ο Περικλής Γιαννόπουλος. 

   

- Αν θέλεις να αντιδράσεις στο κακό που εξαπλώνεται μπορείς να το κάνεις αρχίζοντας από τον εαυτό σου. Είναι σαν να ανάβεις ένα κερί μέσα στο πηχτό σκοτάδι..., έλεγε ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος.

ΚΟ

http://redskywarning.blogspot.gr/

Μετανάστες έκαναν 10 ληστείες σε χωριό της Χίου - Ομάδες περιπολίας συνέστησαν οι κάτοικοι

Ομάδες περιφρούρησης για να προστατέψουν τις περιουσίες τους αλλά και τις οικογένειές τους έχουν συστήσει οι κάτοικοι της Χίου. 

Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει το alithia.gr, από την Παρασκευή οι κάτοικοι της περιοχής Βαβύλων, νιώθοντας μόνοι και απροστάτευτοι από το κράτος χωρίστηκαν σε μικρές ομάδες των 4 ατόμων (συνολικά συμμετέχουν 26 άτομα), οι οποίες βγαίνουν στο δρόμο τη νύχτα και... περιπολούν την περιοχή.

Οι κάτοικοι των Βαβυλών αποφάσισαν να προχωρήσουν σε αυτή την κίνηση ύστερα από τα απανωτά κρούσματα διαρρήξεων και κλοπών στο χωριό.

«Έχουμε τις τελευταίες μέρες πάνω από 10 διαρρήξεις σπιτιών στην ευρύτερη περιοχή από τους μετανάστες που φιλοξενούνται στην π. ΒΙΑΛ» ανέφερε ο Οθωνας Τρέμης, κάτοικος της περιοχής .

Μάλιστα την πρώτη βράδια της ιδιότυπης αυτής περιπολίας, τα μελή μια ομάδας, έπεσαν πάνω σε μετανάστες, που μόλις είχαν διαρρήξει ένα ακόμη σπίτι. Οι μετανάστες στην θέα των κατοίκων τράπηκαν σε φυγή, πετώντας τα κλοπιμαία που παραδόθηκαν στην αστυνομία για να τα παραδώσει με την σειρά της στον κάτοχο.

«Είμαστε τυχεροί που δεν κινήθηκαν με απειλητικές διαθέσεις εναντίον μας και έφυγαν» ανέφεραν οι κάτοικοι που προβληματίζονται ωστόσο τι θα συμβεί σε περίπτωση που οι «διαρρηκτές» δεν τραπούν σε φυγή.

Πηγή: iefimerida.gr

Nα απελαθούν εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες ζητά ο ΥΠΟΙΚ της Βαυαρίας

O υπουργός Οικονομικών της Βαυαρίας Μάρκους Ζέντερ θέλει να απελάσει μαζικά πρόσφυγες από τη Γερμανία. Kατά τον πολιτικό του χριστιανοκοινωνικού κόμματος (CSU) άνθρωποι οι οποίοι προέρχονται από «εντελώς ξένους πολιτισμούς» δεν μπορούν να ενσωματωθούν στην (γερμανική) κοινωνία.

«Ακόμα και αν έχει κανείς τις καλύτερες προθέσεις δεν θα μπορέσουμε να ενσωματώσουμε με επιτυχία τόσο πολλούς ανθρώπους από ένα εντελώς ξένο πολιτισμό», είπε ο Ζέντερ στο Spiegel.

Ο Βαυαρός συντηρητικός πολιτικός παρέπεμψε μάλιστα στην εκτίμηση του υπουργείου Εσωτερικών ότι σε χώρες προέλευσης των προσφύγων, όπως είναι το Αφγανιστάν και το Ιράκ, υπάρχουν ασφαλείς περιοχές. Πρόσθεσε δε ότι «και στη Συρία ο εμφύλιος πόλεμος κάποτε θα τελειώσει. Ο νόμος για το άσυλο προβλέπει ότι όταν πάψει να υπάρχει ο λόγος φυγής οι άνθρωποι επιστρέφουν στην πατρίδα τους», τονίζοντας ότι αυτό πρέπει να έχει προτεραιότητα αντί της επανένωσης των οικογενειών, (της άδειας δηλαδή να έλθουν και τα άλλα μέλη της οικογένειας).

Ο Ζέντερ επέκρινε και την καγκελάριο Μέρκελ για τις πρόσφατες τρομοκρατικές επιθέσεις σε βαυαρικές πόλεις. Η προστασία του εγχώριου πληθυσμού πρέπει να έχει τώρα την απόλυτη προτεραιότητα, όπως είπε στο γερμανικό περιοδικό. "Γι αυτό είναι σαφές ότι η φράση (της καγκελαρίου) "θα τα καταφέρουμε" δεν αρκεί. Πιστεύω ότι οι πολίτες επιθυμούσαν μετά τις επιθέσεις ένα άλλο μήνυμα, δηλαδή ότι καταλάβαμε. Ακόμα το περιμένουμε".

Σε μία τέτοια εξέλιξη (η οποία από πιθανότητα αργά αλλά σταθερά αρχίζει να γίνεται βεβαιότητα), και με βάση την ευρωπαϊκή συμφωνία σχετικά με την υποδοχή "προσφύγων", οι απελαθέντες "πρόσφυγες" θα επιστρέφονται στην χώρα αρχικής είσοδου, δηλαδή στην... Ελλάδα, η οποία θα μετατραπεί σε μια ανοιχτή φυλακή, ενώ θα καταστραφεί δημογραφικά και θα καταρρεύσει σε επίπεδο εσωτερικής ασφάλειας (και όχι μόνο). Επειδή την ευθύνη αυτής της καταστροφικής συμφωνίας την έχουν οι κύριοι Τσίπρας και Καμμένος, ίσως θα έπρεπε -εάν αρχίσουν οι "επιστροφές προσφύγων" στην Ελλάδα- να σκεφτούν πολύ σοβαρά σε ποια χώρα θα ζητήσουν οι ίδιοι πολιτικό άσυλο...

https://kostasxan.blogspot.gr/2016/08/n.html

Κορυφαίο γεωπολιτικό σφάλμα...

Θα εγκαταλείψουν οι ΗΠΑ τους Κούρδους; 

Η απόλυτη ρευστότητα κυριαρχεί στο συριακό θέατρο επιχειρήσεων καθώς όλοι σχεδόν μάχονται με όλους. Η διαφαινόμενη κουρδική ανυπακοή μετά από την προτροπή Μπάϊντεν στην Άγκυρα περιπλέκει σοβαρώς τα δεδομένα. Οι Κούρδοι μέσω των SDF και του PYD/YPG αρνούνται να αποσυρθούν ανατολικώς του Ευφράτου. Η κατάσταση είναι συγκεχυμένη καθώς οι Τούρκοι θέτουν ως δεύτερο Αντικειμενικό Σκοπό (ΑΝΣΚ) της επιχειρήσεως «Ασπίδα του Ευφράτου» την βίαιη εκδίωξη των τρομοκρατικών οργανώσεων – στις οποίες συμπεριλαμβάνουν κυρίως το YPG/PYD – μετά από την κατάληψη της Τζαραμπουλούς.

Γράφει ο Ιωάννης Θεοδωράτος
Δημοσιογράφος – Αμυντικός αναλυτής

Ένα πολύ σοβαρό ερώτημα έχει αναδυθεί μετά από τα πρόσφατα γεγονότα και αφορά την ίδια την επιβίωση της κουρδικής οντότητας στην Βόρειο Συρία. Η στοχοποίηση των Κούρδων αποτελεί συγκυριακό γεγονός ή απόρροια ευρύτερης συμφωνίας μεταξύ των κυρίων δρώντων; Μετά τον Άσαντ η τουρκο-συριακο-ιρανική προσέγγιση έχει ως στόχο το PYD/YPG; Οπότε οδηγούμαστε στο αμέσως επόμενο κρίσιμο ερώτημα, το οποίο αφορά τη συνενοχή ή μη ΗΠΑ και Ρωσίας.

Τα γεγονότα εξελίσσονται με ταχύτητα στην Συρία, πλην όμως εκτιμάται ότι συνιστούν αποτέλεσμα μιας ευρύτερης συμφωνίας μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας, όπου κατά την παρούσα περίοδο – συγκυριακώς και προσκαίρως, ας το τονίσουμε – κερδισμένη αποδεικνύεται η πολιτική τάση κατευνασμού του Ερντογάν μέσω της παραχωρήσεως ελεγχομένων ανταλλαγμάτων. Η Ουάσιγκτον μετά το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου φαίνεται να υποκύπτει περίπου ως «απολογούμενη» στις πιέσεις του μαινόμενου λεκτικώς Τούρκου προέδρου, ο οποίος χρησιμοποιεί αποτελεσματικώς το ατού της γεωστρατηγικής αξίας που του προσδίδει η σημαίνουσα γεωγραφική θέση της χώρας του.

Η επίσκεψη του Αμερικανού αντιπροέδρου Μπάιντεν στην Άγκυρα συνέπεσε με την για πρώτη φορά ανάπτυξη μικρού μεγέθους τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων (σ.σ. Επιπέδου Ίλης αρμάτων, μηχανοκίνητου λόχου με ΤΟΜΠ και ΤΟΜΑ και ενός λόχου Ειδικών Δυνάμεων με την υποστήριξη UAV Bayraktar TB2) με την υποστήριξη πυροβολικού και ενός ζεύγους αεροσκαφών στο συριακό έδαφος, παρέχοντας κάλυψη σε δύναμη επιπέδου ταξιαρχίας αντικαθεστωτικών FSA (Free Syrian Army), οι οποίοι χθες το απόγευμα κατέλαβαν σύντομα και χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια την στρατηγικής σημασίας πόλη Τζαραμπουλούς (ή και Γιαραμπουλούς, Jarabulus).

Ωστόσο, το πλέον σημαντικό γεγονός της ημέρας μετά από την επίθεση των συριακών δυνάμεων κατά των Κούρδων στην Χασάκα, αποτελεί το κάλεσμα του Αμερικανού αντιπροέδρου από τουρκικού βήματος, προς τους Κούρδους του YPG/PYD να αποχωρήσουν από τα εδάφη που κατείχαν πέραν της δυτικής όχθης του Ευφράτου ποταμού, το οποίο έγινε μερικώς αποδεκτό από την κουρδική ηγεσία.

Οι δυνάμεις του YPG, στρατιωτικού βραχίονος του PYD, αρνήθηκαν να εγκαταλείψουν τα εδάφη βορείως της Μανμπίτζ και ενεπλάκησαν σε μάχες με τις υπό τουρκική κάλυψη μονάδες του FSA που προέλαυναν προς νότο. Οι τουρκικές δυνάμεις σύμφωνα με τις μέχρι τώρα πληροφορίες προσέβαλλαν με πυροβολικό τις μονάδες των SDF/YPG και η κατάσταση δείχνει ότι έχει ξεφύγει εκτός ελέγχου.

Παρά την ρευστότητα και πολυπλοκότητα, εκτιμάται πως πέντε είναι τα σημεία, μέσω των οποίων θα επιχειρήσουμε να διασαφηνίσουμε περισσότερο την ήδη περιπεπλεγμένη κατάσταση και αφορούν τις επιλογές των Αμερικανών, των Τούρκων, των Κούρδων, των Σύρων, των Ιρανών, του Daesh και των Ρώσων:

α) Οι ΗΠΑ προχώρησαν μετά από πιέσεις στην μερική ικανοποίηση του παγίου τουρκικού αιτήματος εγκαθιδρύσεως ζώνης ασφαλείας σε περιοχή της Βορείου Συρίας, ουσιαστικώς παρέχοντας κατευναστικό αντάλλαγμα προκειμένου να εξισορροπήσουν στο πλαίσιο της συνεχιζόμενης διαπραγματεύσεως για το μέλλον Τουρκίας με το ΝΑΤΟ, την σκοπίμως αναπτυσσόμενη φυγόκεντρη τάση που έχει αναπτυχθεί προς την Ρωσία.

Το αίτημα-απαίτηση που διετύπωσαν οι τουρκικές αρχές υπέρ της απαγορεύσεως ενοποιήσεως των ανατολικών κουρδικών περιοχών με το ευρισκόμενο δυτικώς της Τζαραμπουλούς, καντόνι του Αφρίν εκτιμάται ότι ικανοποιείται βεβαίως κατά την παρούσα φάση, αλλά έχει επιφέρει διάσταση μεταξύ ΗΠΑ και των πλέον πιστών συμμάχων τους PYD/YPG, η οποία δείχνει να μην είναι απολύτως ελεγχόμενη.

Σημειώνεται, ότι μεταξύ των μονάδων Τούρκων και αντικαθεστωτικών συνεπιχειρούσαν και Αμερικανοί των Ειδικών Δυνάμεων, φροντίζοντας να ελέγχουν και εάν χρειαστεί να οριοθετήσουν τα όρια δράσεων των συμμάχων τους. Επίσης, η Αμερικανική Αεροπορία παρείχε την κύρια αεροπορική υποστήριξη.

Η αμερικανική δυσφορία ωστόσο συνεχίζει να υφίσταται καθώς ο «τρελός» Ερντογάν (σ.σ. Δεν πρόκειται για ψυχολογικό χαρακτηρισμό αλλά για σκακιστικό, τον οποίον ευφυώς χρησιμοποίησε ο καθηγητής της Γεωπολιτικής Ιωάννης Μάζης σε άρθρο του που δημοσιεύθηκε στην Εστία του Σαββάτου 20/08, προκειμένου να του αποδώσει ακριβοδικαίως την ιδιότητα του αναλωσίμου…) θεωρεί τον εαυτό του ικανό να συνεχίζει να προκαλεί κρίσεις μένοντας ατιμώρητος παρά τις συνεχείς νουθεσίες της υπερδυνάμεως.

Οι Αμερικανοί δεν έχουν πει την τελευταία τους λέξη, καθώς αναμένουν την περάτωση των διαπραγματεύσεων με τον Τούρκο πρόεδρο, ο οποίος επίσης συζητά υποσχόμενος μεγαλύτερες προοπτικές στρατηγικής συνεργασίας με τον Ρώσο ομόλογο του.

β) Οι Αγγλοσάξονες δηλώνουν ότι συνεχίζουν να παρέχουν υποστήριξη προς το PYD/YPG όπως δήλωσε ο Μπάιντεν με την προϋπόθεση ότι θα εγκαταλείψουν τις περιοχές που ελέγχουν δυτικώς του Ευφράτου, απόρροια νικηφόρων πολεμικών επιχειρήσεων υπό την αεροπορική κάλυψη των ΗΠΑ κατά τους τελευταίους μήνες.

Επισημαίνεται όμως, ότι σε αυτές τις περιοχές οι Κούρδοι βρίσκονταν επί κεφαλής – μετά από συνεννόηση των ΗΠΑ με την Τουρκία (σ.σ. Όπως αναφέρθη σε προηγούμενη αρθρογραφία) – και καθοδηγούσαν τις μικροτέρου μεγέθους και εμπειρίας αραβικές και άλλες δυνάμεις προσδιοριζόμενες ως SDF (Syrian Democratic Forces), ενώ η πληθυσμιακή σύνθεση ήταν περισσότερο αραβική παρά κουρδική.

Η διακοπή της υποστηρίξεως των ΗΠΑ προς τους Κούρδους αποτελεί τον κεντρικό στόχο καθώς κάθε άλλη εξέλιξη δεν ικανοποιεί την Άγκυρα, η οποία εμμένει να χαρακτηρίζει το PYD/YPG ως τρομοκράτες, εξομοιώνοντάς το με το ΡΚΚ, όπως άλλωστε έπραξε προσφάτως και η συριακή κυβέρνηση. Οι Κούρδοι έχουν επιτύχει πάρα πολλά και θα ήταν λάθος να τους αποδοθεί ο τίτλος του ηττημένου.

Επίσης, η αμερικανική προτροπή αποσύρσεως μετά από την τουρκική απαίτηση δημιουργεί ρήγμα στις μεταξύ τους σχέσεις, γεγονός που εγείρει σοβαρά ερωτήματα για την σκοπιμότητα μιας τέτοιας επιλογής. Στην παρούσα συγκυρία και με δεδομένη την αναγκαιότητα της γεωστρατηγικής χρησιμότητάς τους προκειμένου να λειτουργήσουν ως ανάχωμα τόσο κατά του Daesh, όσο και κατά του Άσαντ, κατόπιν των Αγγλοσαξονικών υποδείξεων θα πρέπει να αναμένουν την ανατολή της επόμενης ευκαιρίας, η οποία εκτιμάται ότι δεν θα αργήσει να παρουσιαστεί.

Η σταθεροποίηση των εδαφών τους ανατολικώς του Ευφράτου και στο Αφρίν, σε συνδυασμό με την αποστολή τελικής νίκης κατά του Daesh, θα συμβάλλει στην ισχυροποίησή τους. Η αποχώρηση των ενόπλων μονάδων τους από την περιοχή της Μανμπίτζ – εάν τελικώς υλοποιηθεί μέχρι τέλους, καθώς διαφαίνεται όλο και περισσότερο η άρνησή τους και η επιλογή της ενόπλου αντιστάσεως – θα αδυνατίσει σημαντικώς και θα υποβαθμίσει τις επιχειρησιακές ικανότητες των SDF, οι οποίες θα υποστούν επιθέσεις του Daesh.

Το νότιο μέτωπο προς την Αλ Μπαμπ και την Νταμπίκ συνεχίζει να συνιστά απειλή, καθώς το Χαλιφάτο ανασυγκροτείται προετοιμαζόμενο για νέες επιχειρήσεις. Ήδη τις τελευταίες 24 ώρες έχει εκδηλωθεί σοβαρή αντεπίθεση του Χαλιφάτου ανατολικώς με σημαντικά εδαφικά κέρδη στην περιοχή Σανταντί νοτίως της Χασάκα, εκμεταλλευόμενο την σφοδρή σύγκρουση μεταξύ Κούρδων και Συρίων που εξελίχθη στην προαναφερόμενη περιοχή.

γ) Η Άγκυρα επιδιώκει μια τριπλή νίκη την οποίαν και θα εκμεταλλευτεί επικοινωνιακώς. Οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις (Στρατός και Αεροπορία) μερικές εβδομάδες μετά από το πραξικόπημα και τις μαζικές εκκαθαρίσεις ανωτάτων και ανωτέρων στελεχών, εμφανίζονται να πραγματοποιούν μιαν επιτυχημένη στρατιωτική επιχείρηση σε έδαφος ξένης χώρας, γεγονός που βοηθά στην ανύψωση του πληγέντος ηθικού.

Σε επιχειρησιακό επίπεδο η 2η Στρατιά, η οποία είχε τον έλεγχο της επιχειρήσεως «Ασπίδα του Ευφράτου» προβάλλει την εικόνα της ετοιμότητας (σ.σ. Είχε συμμετοχή στο πραξικόπημα) και της ταχύτατης επιτυχούς μεταβάσεως στην μετά το κίνημα εποχή. Η επόμενη νίκη εστιάζεται στην συνεχιζόμενη ικανότητα προβολής ισχύος της χώρας, η οποία πολεμά εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς (Κούρδους, Γκιουλέν, Αμερικανούς και άλλους), στη θέληση της οποίας υποτάσσονται εχθροί και φίλοι, ικανοποιώντας το αλάθητο «θεόπνευστο δόγμα» του Ταγίπ Ερντογάν.

Το τρίτο διαφαινόμενο σκέλος της τουρκικής επιτυχίας αφορά στην προοπτική αναχαίτισης και τον περιορισμό της κουρδικής προελάσεως στην Βόρειο Συρία, η οποία συνιστούσε την υψηλότερη γεωστρατηγική απειλή και τον δεύτερο ΑΝΣΚ της επιχειρήσεως «Ασπίδα του Ευφράτου». Όπως έχει επισημάνει εγκαίρως σε σχετικό άρθρο προ έξι μηνών (17/02/2016) στην ιστοσελίδα geostrategy.gr ο διαπρεπής Τουρκολόγος Χρ. Μηνάγιας αναφορικώς με τις τουρκικές προθέσεις και σχεδιασμούς σε ενδεχόμενη χρήση στρατιωτικών δυνάμεων στην Συρία:

«Αναλυτικότερα, το σχέδιο επιχειρήσεων των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων περιλαμβάνει τα εξής: πρώτον, η Ασφαλής Περιοχή θα έχει βάθος 5-40 χλμ., μήκος περίπου 110 χλμ. και θα ορίζεται μεταξύ της δυτικής όχθης του ποταμού Ευφράτη που αποτελεί το δυτικό όριο του κουρδικού καντονιού Kobani και το ανατολικό όριο του κουρδικού καντονιού Afrin…
Σε αντίθετη περίπτωση, η τουρκική αντίδραση θα εστιάζεται, αρχικά στον έλεγχο της περιοχής με πυρά πυροβολικού (Firtina) και κατόπιν θα ακολουθήσει αεροπορική επιχείρηση εφόσον απαιτηθεί. Τέλος, εφόσον δεν επιτευχθεί ο επιδιωκόμενος σκοπός και οι εχθρικές δυνάμεις εξακολουθούν να παραμένουν στην περιοχή, θα διεξαχθεί επιχείρηση εισχώρησης στο συριακό έδαφος με ειδικές δυνάμεις και μηχανοκίνητες-τεθωρακισμένες μονάδες, οι οποίες μετά την εξουδετέρωση των απειλών θα επιστρέψουν στο τουρκικό έδαφος.
Δεν πρόκειται για επιχείρηση δημιουργίας Παρεμβαλλόμενης Ζώνης (Tampon Bölgesi), ήτοι εισβολή και κατοχή συριακού εδάφους, η οποία προϋποθέτει έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας, έχει μεγάλο οικονομικό κόστος, απαιτεί πολλές στρατιωτικές δυνάμεις και υπάρχει ο κίνδυνος φθοράς αυτών σε μια σύγκρουση πέραν των συνόρων με αβέβαιη έκβαση».

Τα τουρκικά σχέδια έχουν εκπονηθεί από καιρό και λαμβάνουν υπόψη όλα τα πιθανά ενδεχόμενα. Για παράδειγμα ο έλεγχος δι’ αντιπροσώπων (FSA) της Τζαραμπουλούς συνιστά το νέο πεδίο δράσεως και εφαρμογής της τουρκικής γεωστρατηγικής στην Βόρειο Συρία, αποτελώντας μοντέλο, το οποίο η Άγκυρα θα προσπαθήσει να επεκτείνει σταδιακώς και σε άλλες περιοχές.

Η εγκαινίαση μιας νέας πολιτικής προσεγγίσεως με την Συρία του Άσαντ απέδωσε καρπούς όταν ο Συριακός Στρατός και Αεροπορία προσέβαλλαν τους Κούρδους στην Χασάκα και παρά το τελικό αποτέλεσμα, φαίνεται πως λειτούργησε ως αντιπερισπασμός προκειμένου να στραφεί η προσοχή σε μια περιοχή μακριά από την προετοιμαζόμενη επιχείρηση στην Τζαραμπουλούς.

Η Τουρκία εκτός άλλων κατόρθωσε να απαλλαγεί καταβάλλοντας τίμημα από την καταδικαστέα συνεργασία της με το Daesh και ήδη προσμετρά κέρδη και ζημίες που υπέστη καθ’ όλη την μακρά περίοδο υποστηρίξεώς του. Η τουρκική επιθετική ρητορική θα συνεχιστεί και για το επόμενο διάστημα, καθώς το PYD/YPG θα συνεχίσει να υπάρχει και να επιχειρεί αμφισβητώντας εμπράκτως την τουρκική πολιτική.

Το κεντρικό ζητούμενο της νέο-οθωμανικής γεωστρατηγικής στην Συρία ήταν η μη συγκρότηση νέας κουρδικής υποστάσεως. Ακόμη και χωρίς ένωση με το Αφρίν το PYD/YPG είναι αρκετά ισχυρό και υπό αυτό το πρίσμα η πολιτική της Αγκύρας απέχει από το να στεφθεί με επιτυχία χωρίς την έγκριση και αρωγή των ΗΠΑ.

δ) Όσον αφορά την στάση της Ρωσίας εκτιμούμε ότι την χαρακτηρίζει απολύτως η φράση «Ο σιωπών δοκεί μοι συναινείν», καθώς η όποια αντίδραση στην εκ νέου δυναμική κατάλυση της συριακής κυριαρχίας ήταν εξαιρετικώς χλιαρή. Η Μόσχα επιβεβαίωσε ότι αποτελεί ενεργό μέρος του γεωπολιτικού παιγνίου και εκτιμάται ότι η τουρκική στρατιωτική διείσδυση πραγματοποιήθηκε με την έγκρισή της. Εκτιμάται, ότι στο πλαίσιο μιας τριγωνικής διαπραγματεύσεως με Άγκυρα και Ουάσιγκτον, εξασφάλισε ανταλλάγματα, καθώς επέτρεψε την ικανοποίηση τόσο τουρκικών όσο και αμερικανικών αιτημάτων.

Εντύπωση ωστόσο προκαλεί η ταχύτητα με την οποίαν ξεκίνησαν και διακόπησαν οι επιδρομές της Ρωσικής Αεροπορίας από ιρανικό αεροδρόμιο και ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη η προετοιμασία της επιχειρήσεως κατά της Τζαραμπουλούς. Η μετέπειτα ιρανική αντίδραση πιθανό να συνδέεται με την καθυστερημένη ενημέρωση της Τεχεράνης αναφορικώς με την μεταβολή της ρωσικής στάσεως αποδοχής της τουρκο-αμερικανικής επιχειρήσεως.

Φαίνεται ότι στο διαπραγματευτικό παζάρι των ανταλλαγμάτων το οποίο εξελίσσεται εκ παραλλήλως με Μόσχα και Ουάσιγκτον, η Άγκυρα κατόρθωσε να αποσπάσει κοινή συναινέσει των δύο, πρώτον την άδεια δημιουργίας ζώνης ασφαλείας στην Βόρεια Συρία και δεύτερον την επίτευξη πληγμάτων κατά των Κούρδων, χάρη στην εκτελεστική δράση των συριακών καθεστωτικών δυνάμεων, όπως και με την ζητούμενη υποχώρηση των κουρδικών δυνάμεων όπισθεν του Ευφράτου.

Το καθεστώς Ασσαντ, το οποίο αφού απώλεσε την εμπιστοσύνη και την κρίσιμη «ανοχή» των Κούρδων, είδε την εκ νέου κατάλυση της κυριαρχίας της χώρας και την δημιουργία μιας νέας διαφορετικού «χρώματος» ζώνης στον βορρά. Η στάση των Ρώσων εκτιμάται πως έγινε αποδεκτή με δυσφορία, ενώ διαφαίνεται πως η Τεχεράνη αναβαθμίζει την παρουσία της σε όλα τα επίπεδα, καθώς θα θελήσει να προστατεύσει αποτελεσματικότερα τα γεωστρατηγικά της συμφέροντα στην Συρία.

Το Daesh βρίσκεται σε δυσχερέστατη θέση και τα περιθώρια επιβιώσεώς του στενεύουν καθημερνώς. Όμως ο θρησκευτικός φανατισμός αποτελεί ένα εξαιρετικά επικίνδυνο κίνητρο που θα οδηγήσει χιλιάδες μαχητές να πολεμήσουν μέχρι τέλους. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Τζαραμπαλούς εγκαταλείφθηκε με επιτυχία προ αρκετών ημερών, λόγω αδυναμίας υπερασπίσεώς της και επειδή κατέστη σαφές ότι οι τζιχαντιστές θα είναι χρήσιμοι σε άλλο μέτωπο για τις επόμενες φάσεις του πολέμου.

Επιτυχία κατέγραψε και ο πρόεδρος Πούτιν, ο οποίος στο μέτρο που του αναλογεί ελέγχει τους εξαρτώμενους συμμάχους του, συνέβαλλε στην μείωση των κουρδικών προσδοκιών και συνεχίζει να παρέχει εμπράκτως επιχειρήματα στον Ερντογάν, ότι επιθυμεί ειλικρινώς – περισσότερο από τις ΗΠΑ – την εμβάθυνση και διαπλάτυνση της στρατηγικής σχέσεως μαζί του.

Η ρωσική πολιτική σκοπεύει στην πρόκληση ρηγμάτων μεταξύ Αγκύρας και Ουάσιγκτον και παραλλήλως εκτιμάται ότι διαπραγματεύεται σκληρώς αποκτώντας ανταλλάγματα σε άλλες κρίσιμες για την ρωσική γεωστρατηγική περιοχές. Η «παράνομη σχέση» με την Τουρκία και οι ανησυχητικές προοπτικές που δημιουργεί αξιοποιούνται αρίστως από τον ένοικο του Κρεμλίνου.

Συμπερασματικώς, ο «τρελός» Ερντογάν κατόρθωσε για μια ακόμη φορά να προκαλέσει, να απειλήσει και να κερδίσει κάποια οφέλη. Δεν κατήγαγε κάποια στρατηγικής σημασίας νίκη, ωστόσο ας μην διαλάθει της προσοχής μας ότι η τακτική της «ιεράς οργής» και η χρήση της Γεωγραφίας ως πειστηρίου καταναγκασμού που οδηγεί σε κατευνασμό, όχι μόνο έχει κουράσει αλλά έχει αναβαθμίσει την αγγλοσαξονική προτεσταντική διάθεση για επιβολή τιμωρίας.

Η πρόσφατη εξέλιξη στην Συρία οδήγησε σε ένα συμπέρασμα, η ισχύς του οποίου εξαρτάται ευθέως από την συνεχιζόμενη αδιατάρακτη υποστήριξη εκ μέρους των ΗΠΑ προς τον κουρδικό παράγοντα. Η πολιτική Ερντογάν έχει καταγραφεί ως υπόδειγμα διαχειρήσεως γεωστρατηγικού εκβιασμού, τον οποίον άπαντες έχουν καταγράψει και αναγνωρίζουν ότι ανέχονται μετά δυσκολίας.

Όμως τόσο η αγγλοσαξονική όσο και η ρωσική γεωστρατηγική συνεργάζονται σε αυτήν την ιδιαιτέρως ρευστή φάση παράγοντας μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα αποτελέσματα. Οι Κούρδοι συγκροτούν το πλέον χρήσιμο γεωστρατηγικό εργαλείο νουθετήσεως του Ερντογάν.

Εκτιμούμε, ότι οι ΗΠΑ, με ή χωρίς την ρωσική ανοχή και υποστήριξη, δεν θα εγκαταλείψουν το PYD/YPG, εκτός κι αν έχουν αποφασίσει να διαπράξουν ένα κρίσιμο ιστορικό και γεωπολιτικό σφάλμα. Η κυβέρνηση Ομπάμα ας μην κλείσει τον κύκλο της επιτρέποντας την ισχυροποίηση του αναθεωρητικού νέο-οθωμανικού τέρατος. Ο κατευνασμός έχει αποδειχθεί ιστορικώς ως καταστροφή. Οι επόμενες ημέρες θα είναι αποκαλυπτικές.

Πηγή Defence-Point

https://kostasxan.blogspot.gr/2016/08/blog-post_523.html

Το γεωπολιτικό θέατρο του παραλόγου με πρωταγωνιστή τον ημιπαράφρονα Ερντογάν

Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ 

Μετά από μια τουρκική εισβολή στη Συρία και στην πόλη Τζαραμπλούς, νωρίς το απόγευμα της ίδιας ημέρας, τουρκικά στρατεύματα και «αντάρτες» που εισέβαλαν από την Τουρκία, σε μια επιχείρηση με την ονομασία "Ασπίδα του Ευφράτη", κατόρθωσαν να «απελευθερώσουν» την συριακή πόλη από τους τζιχαντιστές με τις ευλογίες της Γερμανίας, τη συνεργασία των ΗΠΑ και την «ανησυχία» της Ρωσίας.
Ουσιαστικά πρόκειται για μια ξεκάθαρη τουρκική εισβολή σε Συριακό έδαφος και χωρίς, φυσικά, την επίσημη (τουλάχιστον) άδεια της Συριακής κυβέρνησης και του σύρου προέδρου Μπασάρ Αλ Άσαντ.

Με το αιτιολογικό της εμπλοκής της Τουρκίας στον πόλεμο κατά του ISIS (ενώ είναι γνωστό πως η Τουρκία αποτελεί τον πάγιο και ολοκληρωτικό σύμμαχο των τζιχαντιστών), ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κατόρθωσε να «αποκτήσει» νέα εδάφη, με μια θεατρική παράσταση στρατιωτικής επίθεσης κατά μίας πόλης που δεν την υπερασπίστηκε κανένας τζιχαντιστής (αναφέρθηκε μόνο ένας νεκρός) και, το κυριότερο, δεν σκοτώθηκε κανένας τούρκος στρατιώτης!!!
Κάποιοι ενδεχομένως θα αιτιολογήσουν αυτή την μοναδική στα πολεμικά στρατιωτικά νίκη, επειδή οι ΗΠΑ βοήθησαν στην επίθεση αυτή συμμετέχοντας στους βομβαρδισμούς της πόλης (στρατηγικών στόχων, όπως ανέφεραν τα τουρκικά ΜΜΕ) που όμως είχε ήδη εγκαταλειφθεί από τους τζιχαντιστές οι οποίοι μετακινήθηκαν εγκαίρως νοτιότερα, σε ασφαλή για τους ίδιους περιοχή…

Η Τουρκία εισέβαλε στη Συρία με την συμπληρωματική αιτιολόγηση του τούρκου πρωθυπουργού, πως η Άγκυρα δεν πρόκειται να ανεχθεί την δημιουργία ενός νέου κουρδικού σχηματισμού στα νότια σύνορά της… Μόνο, που, ο κουρδικός σχηματισμός ήδη υπάρχει, είναι ένοπλος, συνεργάζεται με τις ΗΠΑ και την Ρωσία και είναι δεδομένο πως δεν πρόκειται να ανεχθεί αυτή την τουρκική συμπεριφορά.

Ουσιαστικά, η Τουρκία επεδίωκε από το 2011 να βρει την αφορμή για να υφαπάρξει συριακό έδαφος, ανατρέποντας ταυτόχρονα και τον Μπασάρ αλ Άσαντ. Οι συγκυρίες, και κυρίως η ρωσική στρατιωτική εμπλοκή «ακύρωσαν» τα αρχικά σχέδια του Ερντογάν, ο οποίος όμως επανήλθε μετά την επαναφορά των καλών σχέσεων με την Ρωσία και τις απειλές προς τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.

Το επιδιώκει, όμως, ο Ταγίπ Ερντογάν με αυτή την εισβολή; Θέλει να αντιμετωπίσει μόνο την περίπτωση της ανάπτυξης και ισχυροποίησης (στρατιωτικά, οικονομικά και γεωπολιτικά) μιας κουρδικής περιοχής που αργά ή γρήγορα θα απειλήσει ακόμη και με ένωση με τους Κούρδους της Τουρκίας; Θέλει απλά να προσεταιριστεί συριακά εδάφη ή επιζητά κάτι ακόμη και πολύ μεγαλύτερο από αυτά που ήδη έχει αποκτήσει μέσα σε μόνο μία ημέρα;

Είναι κάτι περισσότερο από σαφές πως η «όρεξη» του Ερντογάν έχει ανοίξει εδώ και πολύ καιρό. Και η τάση του να δημιουργεί ζωτικούς χώρους προς κατάληψη είναι κάτι περισσότερο από δεδομένη, αφού συνδυάζεται με την παντοκυριαρχία του στο εσωτερικό της Τουρκίας, η οποία θα ήταν «γράμμα κενό» εάν αυτή η «δύναμη» του τούρκου προέδρου δεν επέφερε και άλλα οφέλη για την ματαιοδοξία του, σύμφωνα με την οποία θέλει να γίνει ο απόλυτος άρχοντας και ο κυρίαρχος του παιχνιδιού στην Μέση Ανατολή και επί της ουσίας, να γίνει ένας νέος μεγάλος πλανητικός παίκτης, ελέω της υπάρχουσας αναγκαιότητας και συμμετοχής της Τουρκίας στους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ, αλλά και της… Ρωσίας!
Και στο σημείο αυτό αρχίζουν τα πραγματικά δύσκολα, αφού η επόμενη ημέρα θα βρει τον Ερντογάν να «πατάει σε δύο βάρκες» και ενδεχομένως να μην μπορέσει να ισορροπήσει ή να μην τον ανεχτούν οι «βαρκάρηδες». Στην χειρότερη περίπτωση για τον Ερντογάν, θα εγκαταλειφθεί τελείως απέναντι στους οργισμένους Κούρδους και τον Άσαντ. Κάτι τέτοιο, όμως, δεν προβλέπεται να γίνει σύντομα, αφού οι προτεραιότητες των ισχυρών (Ρωσίας και ΗΠΑ) είναι δεδομένες και αφορούν την αλλαγή του γεωπολιτικού χάρτη της Μέσης Ανατολής, με δημιουργία νέων ζωνών επιρροής και για τους δύο ισχυρούς. Και σε αυτή την «μοιρασιά» θέλει να μετέχει ο Ερντογάν, ως ομοτράπεζος των ΗΠΑ και της Ρωσίας… Με δεδομένη την μη σταθερότητα της Τουρκίας σε συμμαχίες, το πλέον πιθανό είναι ότι πολύ σύντομα, και αφού καθορισθεί το πρώτο στάδιο των νέων συνθηκών ισχύος στη Μέση Ανατολή, η Τουρκία θα βρεθεί αντιμέτωπη με τον χειρότερο εφιάλτη της, εγκαταλειμμένη από τους ισχυρούς σημερινούς «συνεργάτες» και προστάτες της (εκτός της Γερμανίας, η οποία έχει ιστορικούς δεσμούς με την Άγκυρα, σαφείς γεωπολιτικές επιβουλές στη Μέση Ανατολή και ισχυρά οικονομικά συμφέροντα εντός της Τουρκίας).

Η κίνηση του Ερντογάν, λοιπόν, με αυτή την θεατρική επίθεση κατά του ISIS και την εισβολή στο απομακρυσμένο βορειοανατολικό άκρο της Συρίας, στην πόλη Σαραμπλούς, αποτελεί την αρχή του πρώτου επεισοδίου μίας σειράς συγκρούσεων που σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα θα υλοποιούνται μεταξύ των Κούρδων (Συρίας και Ιράκ) κατά της Τουρκίας. Εκτός και εάν ο αρχηγός των Κούρδων του Ιράκ (πρόεδρος Μπαρζανί) έχει ήδη αποφασίσει την συνέχιση της συνεργασίας του με την Τουρκία (τα πετρέλαια του Κιρκούκ μεταφέρονται σε τουρκικά λιμάνια και πωλούνται στη διεθνή αγορά, ενώ ένα σημαντικό τους τμήμα φέρεται να το αγοράζει και να εμπορεύεται η οικογένεια Ερντογάν).

Σε κάθε περίπτωση, πολύ σύντομα η Τουρκία θα βρεθεί αντιμέτωπη με τον έμπειρο αραβικό στρατό της Συρίας, αλλά και τους Κούρδους της Συρίας. Αν συνυπολογίσουμε πως η στρατιωτική επάνοδος της Τουρκίας στη Μέση Ανατολή θα επαναφέρει στο μεγαλύτερο μέρος του αραβικού κόσμου ιδιαίτερα δυσάρεστες αναμνήσεις από την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, τότε ίσως θα πρέπει να αναμένουμε εξελίξεις που θα απειλήσουν μια γενικότερη ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή, την οποία δεν θα μπορεί να διαχειριστούν οι ΗΠΑ (και το Ισραήλ).

Η ρωσική ανοχή (και η αναμενόμενη το επόμενο διάστημα σιωπή) ενδέχεται να αναδείξει ένα προφίλ ρωσικής ισχύος που θα λειτουργήσει υπέρ των ρωσικών συμφερόντων στην συγκεκριμένη (πιθανότατα φλεγόμενη) περιοχή. Επειδή όμως τα συμφέροντα στη Μέση Ανατολή είναι δεδομένα και αφορούν και κλασσικές δυνάμεις (βλ. Γαλλία, Μ. Βρετανία), αλλά είναι και ένας χώρος για τον οποίο το ΝΑΤΟ έχει πολύ συγκεκριμένους σχεδιασμούς, η εισβολή της Τουρκίας στη Συρία, αναμένεται να δράσει ως πυροκροτητής μιας μεγαλύτερης από το αναμενόμενο σύγκρουσης. Άλλωστε, σύμφωνα με όσα συμβαίνουν, δεν είναι λίγες οι χώρες που προετοιμάζονται για μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο (βλ. Γερμανία) ή ακόμη και στρατιωτική εμπλοκή (βλ. αύξηση ή και εκσυγχρονισμό εξοπλισμών).

Με μία σύγκρουση της οποίας η ένταση θα είναι ενδεχομένως πρωτόγνωρη, η θέση της κυβέρνησης στην Ελλάδα κρίνεται ως ιδιαίτερα δύσκολη, αφού η «γειτονιά» θα βρεθεί να φλέγεται, ενώ στην περίπτωση που ο Ερντογάν νιώσει πως απειλείται από τους σημερινούς του συμμάχους (βλ. ΗΠΑ και Ρωσία) ενδέχεται να στρέψει το ενδιαφέρον του στην Ελλάδα (για να απειλήσει το ΝΑΤΟ, την Ευρώπη και την Ρωσία), η οποία τυγχάνει να «διοικείται» από την αδιάφορη για τα εθνικά θέματα κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, η οποία αρκείται στο να κάνει εσωτερική επίδειξη πολιτικής ισχύος με το να αποδομεί και να αναδιατάσσει τον Ελληνικό Στρατό…

https://kostasxan.blogspot.gr/2016/08/blog-post_632.html

Καταγγελία βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ: Μέλος μας πήρε έργο σίτισης μεταναστών ύψους 750.000 ευρώ

Η βουλευτής του νομού Σερρών, Αφροδίτη Σταμπουλή κάνει λόγο για τεράστιο ηθικό θέμα 

«Πυρά» κατά κομματικών στελεχών της Ν.Ε. ΣΥΡΙΖΑ Σερρών, για υπόθεση διαγωνισμού σίτισης των προσφύγων που φιλοξενούνται στις περιοχή, εξαπέλυσε η βουλευτής του νομού Αφροδίτη Σταμπουλή.

Η βουλευτής καταγγέλλει το μέλος της Νομαρχιακής του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρη Τάπα, υποστηρίζοντας πως μαζί με την κόρη του έχουν αναλάβει τη σίτιση των προσφύγων ύψους 750.000 ευρώ.

«Αυτό που ξέρω είναι ένα άλλο ηθικό θέμα, η συντονίστρια του χώρου η κ. Χρύσα Τάπα είναι κόρη του κ. Τάπα, δηλαδή η κ. Τάπα που θα παραλαμβάνει τα τρόφιμα από τον πατέρα της και θα τα ελέγχει και υποτίθεται ότι θα πάρει και κάποια μέτρα εάν αυτά δεν είναι όπως πρέπει, είναι κόρη του προμηθευτή, δεν γίνονται αυτά τα πράγματα, αυτό είναι το ηθικά ασυμβίβαστο πέρα από την ιδιότητα του ως αναπληρωτής συντονιστής υπεύθυνος για το προσφυγικό, δεύτερο ηθικά ασυμβίβαστο, δεν γίνεται να συμβαίνουν αυτά, δεν είναι αυτός ο ΣΥΡΙΖΑ», τονίζει η κ. Σταμπουλή.

Αναλυτικά η δήλωσή της, σύμφωνα με το trustpress.gr:

«Η Νομαρχιακή μας έχει μία ιδιομορφία, από την ημέρα που εκλέχθηκε η ηγεσία της Νομαρχιακής φροντίζει να συνεδριάζει μόνο αν έχει εξασφαλισμένο πως βρίσκομαι 600 χλμ μακριά. Από την Κυριακή των Βαϊων που έχω εκλεχθεί έχω παραστεί μία φορά την Μ. Παρασκευή την ώρα που κόντευε να βγει ο Επιτάφιος για να εκλέξουμε συντονιστή τον κ. Κοτρώνη και αναπληρωτή τον κ. Τάπα και μία φορά στις 29/6 που είχα έρθει για την κατάθεση στεφάνων. Θα δούμε πότε θα οριστεί η συνεδρίαση της Νομαρχιακής η οποία θα συζητήσει το θέμα για να δούμε θα υπάρχει αυτή την φορά η πρόνοια να βρίσκομαι 600 χλμ μακριά ή θα γίνει ενώ είμαι εδώ.

Αυτό είναι το ένα θέμα με τις συνεδριάσεις της Νομαρχιακής, το δεύτερο είναι επί της ουσίας. Εγώ τώρα άκουσα κάποιες λεπτομέρειες για τα τυπικά του διαγωνισμού αν έγινε έγκαιρα, πόσοι έλαβαν μέρος, εγώ τώρα τα έμαθα. Αυτό που ξέρω είναι ένα άλλο ηθικό θέμα, η συντονίστρια του χώρου η κ. Χρύσα Τάπα είναι κόρη του κ. Τάπα, δηλαδή η κ. Τάπα που θα παραλαμβάνει τα τρόφιμα από τον πατέρα της και θα τα ελέγχει και υποτίθεται ότι θα πάρει και κάποια μέτρα εάν αυτά δεν είναι όπως πρέπει, είναι κόρη του προμηθευτή, δεν γίνονται αυτά τα πράγματα, αυτό είναι το ηθικά ασυμβίβαστο πέρα από την ιδιότητα του ως αναπληρωτής συντονιστής υπεύθυνος για το προσφυγικό, δεύτερο ηθικά ασυμβίβαστο, δεν γίνεται να συμβαίνουν αυτά, δεν είναι αυτός ο ΣΥΡΙΖΑ. Θεωρώ πως υπάρχει τεράστιο ηθικό θέμα και δεν θα πρέπει να το χρεωθεί συνολικά ο ΣΥΡΙΖΑ».

http://www.protothema.gr/politics/article/604635/kataggelia-vouleuti-tou-suriza-melos-mas-pire-ergo-sitisis-metanaston-upsous-750000-euro/

Δείκτες προετοιμασίας πολέμου

Του Ιωάννη Μιχαλέτου 
Πηγή RIMSE 

Δείκτες (Indicators) προετοιμασίας για μακροχρόνιες πολεμικές συγκρούσεις 

- Επιδίωξη με κρατική εντολή και υποστήριξη, αγροτικής αυτάρκειας με ταχείς ρυθμούς και υψηλότατο κρατικό επίπεδο ανάμειξης στην υλοποίηση του προγράμματος

- Ομοίως σε σχέση με τη παραγωγή φαρμακευτικών υλικών

- Στρατιωτικές ασκήσεις, συνεχείς σε όλα τα κλιμάκια,αιφνιδιαστικές, με ρεαλιστικά και πολύπλοκα σενάρια διακλαδικής δράσης.

- Συνεχείς και αιφνιδιαστικές επιθεωρήσεις όλων των κλιμακίων στις Ε.Δ. και τα σώματα ασφαλείας

- Προετοιμασία ηθικού πληθυσμού, "διαφώτιση"-προπαγάνδα

- Πληροφοριακές καμπάνιες εντός και εκτός της χώρας

- Συνεχής παραγωγή πολεμικού υλικού και ειδικότερα δημιουργία αποθεμάτων αναλωσίμων

- Δημιουργία αποθεμάτων καυσίμων εμφανώς περισσοτέρων από τις τρέχουσες ανάγκες ακόμα και από τις έκτακτες καταστάσεις

- Συνεχεία καμπάνιες για αιμοδοσία και δημιουργία τραπεζών αίματος σε σχεδιασμένη βάση, εκπορευόμενη από οδηγίες της ανώτατης ηγεσίας

- Ευμεγέθης συγκέντρωση αποθεμάτων χρυσού και πολύτιμων μετάλλων υπό κρατική καθοδήγηση

- Ασκήσεις σε σχέση με σενάρια επιστράτευσεις-δημιουργία νέων παραστρατιωτικών ομάδων από το γενικότερο πληθυσμό

- Αυξημένη παρακολούθηση σε συνεχή βάση αλλοδαπών στη χώρα και όχι μόνο όσων κατέχουν σημαντικές θέσεις

- Εκτεταμένες πληροφοριακές καμπάνιες εντός-εκτός της χώρας

- Συνεχείς εκστρατείες αποπληροφόρησης, παραπληροφόρησης και εκτεταμένες κινήσεις παραπλάνησης που φαίνονται να εκπορεύονται από την ανώτατη ηγεσία και σε συνεχή βάση

- Συνεχείς μετακινήσεις Ε.Δ. σε προκεχωρημένα σημεία με συνεχή εναλλαγή (rotation) όλου του προσωπικού συμπεριλαμβανομένου και εφέδρων που σε τυχόν περίπτωση πολέμου θα επιστρατεύονταν εκεί-"εγκλιματισμός" των Ε.Δ. σε όσο το δυνατόν ρεαλιστικότερες συνθήκες κινητοποίησης

- Απηνής καταδίωξη εγκληματικών στοιχείων που δεν "συνδράμουν" ή κατά οποιοδήποτε τρόπο αποτελούν πιθανό τροχοπέδη σε συνθήκες έντασης-σε συνδυασμό με ένταση ελέγχου των λεγόμενων περιθωριακών στοιχείων της κοινωνίας

- Συνεχή δημιουργία μηχανισμών παραγωγής σκέψης (Ινστιτούτα, Think Tank, κέντρα ερευνών) με κρατική κατεύθυνση, που ασχολούνται με θέματα ασφάλειας, πληροφοριών και Ε.Δ.

- Συνεχής και ρεαλιστικές ασκήσεις Ε.Δ. και σωμάτων ασφαλείας σε συνεργασία με εταιρείες που εμπλέκονται σε "κρίσιμες υποδομές (ενέργεια,λιμένες, αεροδρόμια, κτλ)

- Αύξηση χρήσεως ιστορικών Αρχετύπων που αγγίζουν το συναισθηματικό κόσμο των πολιτών και επένδυση στη δημιουργίά "αρραγούς εσωτερικού μετώπου"

- Συνεχείς διαβουλεύσεις-συναντήσεις ανώτερων στελεχών των Ε.Δ και δυνάμεων ασφαλείας πέραν του κανονικού δίχως φαινομενικά κάποια τρέχουσα ατζέντα

- Συνεχής προσπάθεια δημιουργίας αυτάρκειας σε σχέση με διεθνείς δυνάμεις στο τομέα των τηλεπικοινωνιών, μεταφορών, χρηματοικονομικών υπηρεσιών 

- Συνεχής ασκήσεις για την ικανότητα επιστράτευσης πλέον του έμψυχου υλικού, αλλά και των μέσων παραγωγής, μεταφορών κ.ο.κ του ιδιωτικού τομέα 

- Έλεγχός με πάσης φύσεως τρόπους ιδιωτικών ισχυρών συμφερόντων

- Άυξηση μέτρων ασφαλείας των ληπτών αποφάσεων, περιορισμός μετακινήσεων στο εξωτερικό ή/και ευρύτερη επιτήρηση των στελεχών του κρατικού τομέα που απασχολούνται σε ευαίσθητες θέσεις

- Μείωση με ανώτατη κρατική καθοδήγηση της χρήσεως, ακόμα και για επουσιώδη θέματα "ανοικτών καναλιών επικοινωνίας"-δημιουργία κλειστών κυκλωμάτων επικοινωνίας εντός της χώρας με σχεδόν αδύνατη πρόσβαση από το εξωτερικό

- Δημιουργία ενώσεων πολιτών, συλλόγων που ενώ παρουσιάζονται ως αυθόρμητες μαζικές κινήσεις (grassroot mobilization) στην πραγματικότητα είναι κεντρικά κατευθυνόμενες με έμφαση τα θέματα ασφάλειας

- Συνεχείς και εις βάθος στατιστικές έρευνες σε κρατικού οργανισμούς και υπηρεσίες για έλεγχο αποθεμάτων, ζητήματα παραγωγικότητας, ελέγχους ασφαλείας και ετοιμότητας

Τα ανωτέρω όταν συνδυαστικά και εις βάθος χρόνου επιτελούνται σε ένα κράτος, δείχνουν σαφέστατη προετοιμασία αυτού του κράτους να εισέλθει σε μακροχρόνιο πόλεμο. 

Την παρούσα ιστορική περίοδο ένα κράτος με παγκόσμιο ρόλο βρίσκεται σε αυτή τη φάση εκπληρώνοντας όλους τους παραπάνω δείκτες. 

Είναι λογικό να υποθέσουμε ότι η πολιτική ηγεσία αυτού του κράτους εχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι δέχεται σταδιακή επίθεση η οποία θα τείνει να κλιμακώνεται και ως εκ τούτου λαμβάνει τα αναγκαία μέτρα ούτως ώστε να είναι έτοιμη να εμπλακεί ακόμα και σε (παγκόσμια) πολεμική σύγκρουση.

https://kostasxan.blogspot.gr/2016/08/blog-post_442.html