ΚΟ: Σε μία Ελλάδα που ζει τον δικό της multi culti μύθο, (με τον απαραίτητο μπαμπούλα του «ρατσισμού»), με δύσμοιρα ΔΗΜΟΣΙΑ σχολεία, που έχουν ήδη έναν διογκωμένο αριθμό αλλοδαπών μαθητών, να βλέπουν να καταφθάνουν καθημερινά «προσφυγόπουλα», αυτά που θα διαβάσετε παρακάτω δεν πρέπει να σας φανούν «μακρινά». Δείτε το - μετά την «welcome refugees» εποχή - ελληνικό (sic) σχολείο. Τα άρθρα άλλωστε, του ΚΟ δεν αποβλέπουν απλά στο «να μάθουμε τι γίνεται στο εξωτερικό», αλλά να προετοιμαστούμε για αυτά που σίγουρα έρχονται (και ήδη ήρθαν) στο εσωτερικό. Όποιος έχει μάτια ας δει την κόλαση που ετοιμάζουν οι εχθροί του ανθρώπου και τον "εμφύλιο" πόλεμοπου θα ξεσπάσει σε κάθε γωνία της πατρίδας μας, όπου η ομοιογένεια ακόμα και σε «ευαίσθητους» θεσμούς (θυμηθείτε τους «Έλληνες» στρατιώτες με τον αλβανικό αετό) θα είναι ιστορία από το παρελθόν. Η «αφομοίωση» και η «ένταξη» των μεταναστών είναι ένα καλοδουλεμένο παραμύθι, ιδιαιτέρως όταν πρόκειται για μαθητές που προέρχονται από μουσουλμανικά κράτη. Όταν ένα «κράτος υποδοχής» ντρέπεται για την ιστορία του, την Πίστη του και στην ουσία, την Ταυτότητά του, καλλιεργώντας μια εικόνα ενοχής, υποταγής και ραγιαδισμού, φορτώνοντας ταυτόχρονα τις κοινωνίες και τις σχολικές αίθουσες με υπερβολικό αριθμό «εισερχομένων», είναι αδύνατο να υπάρχει «αφομοίωση», ακόμα και για αυτούς τους μαθητές που θα το θελήσουν, όπως θα διαβάσετε παρακάτω να καταγγέλει ο Σουηδός καθηγητής που, όπως ο ίδιος μαρτυρεί, περπάτησε για κάποιο διάστημα στα μονοπάτια της αριστερής ιδεοληψίας. Ως εκ τούτου, οι Ποταμοί Αίματος που πρόβλεψε ο οξυδερκής πατριώτης Άγγλος πολιτικός Enoch Powell, έρχονται να πνίξουν και τον τελευταίο «εφησυχασμένο» πολίτη αυτής της χώρας. Θυμηθείτε πάλι την ταινία «Τα Παιδιά Των Ανθρώπων», μία ταινία που την θεωρώ άκρως «προφητική», ιδιαίτερα στο κομμάτι της Λιβανοποίησης και Συριοποίησης των δυτικοευρωπαϊκών κρατών. Το έχω πει και θα το ξαναπώ: για ό,τι συμβαίνει και θα συμβεί στην χώρα μας δεν φταίει άλλος, παρά οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι. Και τους δύο τους στηρίζει ο «κυρίαρχος λαός». Άρα ο κύριος υπεύθυνος είναι αυτός.
Ο Springare έγραψε εν περιλήψει: «Είμαι αηδιασμένος και δεν με νοιάζει εάν αυτά που θα πω δεν είναι πολιτικώς ορθά. Βλέπετε,απαγορεύεται εμείς οι κρατικοί υπάλληλοι να λέμε σε εσάς τους πολίτες τέτοια πράγματα. Αλλιώς δεν θα έχουμε καλή σταδιοδρομία και θα χάσουμε μισθούς. Εμένα δεν με νοιάζει, γιατί έτσι και αλλιώς θα συνταξιοδοτηθώ σύντομα, μετά από 47 χρόνια σε αυτήν την υπηρεσία. Τα στατιστικά στοιχεία που θα σας δείξω για την βαριά εγκληματικότητα δεν εναρμονίζονται με τις «επίσημες» στατιστικές ή άλλες που παρουσιάζουν αριστεροί εγκληματολόγοι. Οι συνταξιούχοι έχουν γονατίσει, στα σχολεία επικρατεί ένα χάος, η υγειονομική περίθαλψη είναι μια κόλαση, η αστυνομία έχει καταστραφεί ολοσχερώς, κλπ, κλπ όλοι τα ξέρουν αυτά, αλλά κανείς δεν τολμά ή δεν θέλει να μιλήσει, διότι η Σουηδία ζούσε στο μύθο της απόλυτα υπέροχης κοινωνίας. Ορίστε λοιπόν: Οι βιασμοί, οι εκβιασμοί, οι ξυλοδαρμοί, οι απειλές, η βία ενάντια αστυνομικών, η διακίνηση ναρκωτικών, οι απόπειρες δολοφονίας, και πάλι οι βιασμοί και οι εκβιασμοί και πάλι οι ξυλοδαρμοί ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ: Κατηγορούμενοι: AliMohamad Mahmod, Mohammed, Mohammed Ali, και ξανά και ξανά και ξανά… Christoffer ...ωπ, νάτο και ένα σουηδικό όνομα σε μία υπόθεση ναρκωτικών, και μετά ξανά Mohammed Ali Mahmod, και ξανά και ξανά. Οι χώρες προέλευσης των δραστών αυτής της εβδομάδας: Ιράκ, Ιράκ, Τουρκία, Συρία, Αφγανιστάν, Σομαλία, Σομαλία, Συρία και πάλι, Σομαλία, άγνωστη χώρα, άγνωστη χώρα, Σουηδία. Για τους μισούς από τους υπόπτους δεν μπορούμε να γνωρίζουμε με βεβαιότητα την χώρα προέλευσης επειδή δεν έχουν νόμιμα έγγραφα. Και όλα αυτά μόνο για το Örebro».
Το θάρρος του ανθρώπου αυτού, αλλά και το κυνήγι που εξαπέλυσε αμέσως το σύστημα εναντίον, έκαναν και άλλους ανθρώπους να βγουν μπροστά και να πουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και σε εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης, τις δικές τους ιστορίες τους, οι οποίες ποτέ δεν βλέπουν το φως της δημοσιότητας στα κατεστημένα media.
Το παρακάτω γράφτηκε από έναν καθηγητή Λυκείου και δημοσιεύθηκε στο σουηδικό εναλλακτικό site ειδήσεων Avpixlat, όπου, ούτε λίγο ούτε πολύ, προβλέπει ότι έρχεται ένας εμφύλιος πόλεμος:
Δεδομένου ότι εργάζομαι σε σουηδικό σχολείο, αντιλαμβάνομαι ότι θέτω τον εαυτό μου σε μεγάλο κίνδυνο δημοσιεύοντας αυτές τις σκέψεις, αλλά αφότου ο Peter Springare αμφισβήτησε γενναία το σύστημα, σαν ένας Δαβίδ εναντίον του Γολιάθ, μέσω των μηνυμάτων του στο Facebook, αισθάνομαι ότι είμαι έτοιμος να δώσω την εικόνα του πώς εγώ, αλλά όλο και περισσότεροι καθηγητές μαζί με μένα, σκέφτομαι το σχολείο. Δεν είναι μια όμορφη εικόνα. Και προηγουμένως έχω δημοσιεύσει άρθρα για το σχολείο, αλλά τώρα σκέφτομαι ότι ήρθε η ώρα να μιλήσω σοβαρά για αυτό.
Εργάζομαι ως καθηγητής από το 2005, με ένα διάλειμμα λόγω αναρρωτικής άδειας, και έχω ένα παρελθόν συμμετοχής μου στοσουηδικό αριστερό κίνημα. Σήμερα εργάζομαι ως καθηγητής Λυκείου στην αγγλική γλώσσα και την ιστορία. Κατηγορώ τη σημερινή κυβέρνηση ως μη νόμιμη. Όταν απαγορεύεται σε κόμματα το δικαίωμα να προβληθούν, όταν υπάρχουν συναντήσεις για σαμποτάζ εναντίον τους («αντισυγκεντρώσεις»), όταν μέλη τους δέχονται επιθέσεις με την έγκριση της κυβέρνησης, και ένα κόμμα δέχεται συνεχώς επίθεση από τα κρατικά μέσα ενημέρωσης, τότε η δημοκρατική διαδικασία έχει εξαφανιστεί και οι κυβερνήσεις που σχηματίζονται κατά τη διάρκεια αυτών των εκλογών είναι, κατά την γνώμη μου, μη νόμιμες. Πρέπει να πω ότι δεν είμαι πιστός κανενός κόμματος, ούτε των ‘Σουηδών Δημοκρατών’ (περί αυτού του κόμματος πρόκειται), αλλά δεν αναγνωρίζω τον StefanLöfven, ως πρωθυπουργό μου (#notmyprimeminister).
Υπάρχει μια αυξανόμενη κοινή γνώμη, ακόμη και μεταξύ των καθηγητών, οι οποίοι πιστεύουν ότι η επιστημονική διδασκαλία θα πρέπει να προηγείται της πολιτικής κατήχησης. Ξέρω πολλούς καθηγητές σε διάφορα σχολεία που είναι επικριτικοί για τον τρόπο που τα σχολεία ενεργούν σαν χρήσιμοι ηλίθιοι για τους πολιτικούς και τα μέσα ενημέρωσης. Εγώ ο ίδιος έχω συμμετάσχει σε ιεροεξεταστικό πογκρόμ κατά μαθητών που επέκριναν το σύστημα, τον καιρό που πίστευα τα μέσα ενημέρωσης και τους πολιτικούς. Είναι κάτι που με λυπεί ιδιαίτερα.
Κατηγορώ τις σουηδικές μη νόμιμες κυβερνήσεις από το 1960 και μετά, καθώς και τα καθιερωμένα μέσα μαζικής ενημέρωσης για την εξέλιξη αυτή.
Προσωπικά, ξέρω πολλούς ‘μη αφομοιωμένους’ νέους (εννοεί παιδιά μεταναστών με σουηδική υπηκοότητα) και αισθάνομαι μια ισχυρή συμπάθεια για πολλούς από αυτούς. Πολλοί δεν θέλουν τίποτα περισσότερο από το να είναι πολιτογραφημένοι Σουηδοί. Αλλά ξέρουν ότι η τιμή για αυτό είναι μια ρατσιστική σφραγίδα στο μέτωπό τους, ραγισμένες οικογενειακές επαφές, καμία υποστήριξη από την κοινότητά τους, και σε πολλές περιπτώσεις απροκάλυπτες απειλές θανάτου και σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και βασανιστήρια και δολοφονίες. Ενώ όλα τα σοβιετικά μέσα μαζικής ενημέρωσης και οι φοβητσιάρηδες λακέδες τους στην πολιτική, χαρωπά μιλάνε για την "ανθρωπιστική" υπερδύναμη (που υποτίθεται είναι η Σουηδία).
Ξέρω μαθήτριες που βιάστηκαν από συγγενείς τους, αλλά δεν τόλμησαν να προχωρήσουν σε καταγγελία, επειδή ήταν πεπεισμένες ότι άλλοι συγγενείς τους θα τις σκοτώσουν. Ξέρω μαθητές που ζουν σε περιοχές όπου δεν είχαν την τόλμη να καταθέσουν σχετικά με δολοφονίες που διαπράχθηκαν στην κοινότητά τους. Ξέρω μαθήτριες που δεν τολμούν να βγάλουν το χιτζάμπ επειδή φοβούνται ότι θα τις χτυπήσουν και θα τις βιάσουν άνδρες του στενού τους κύκλου. Ξέρω μαθητές που δεν τολμούν να πουν σε ποια θρησκεία πιστεύουν (εννοείται πλην του ισλάμ), επειδή φοβούνται ότι ομάδες μαθητών με συμπάθειες προς το ισλαμικό κράτος, θα τους ξυλοκοπήσουν. Ξέρω εθνοτικούς και πολιτογραφημένος Σουηδούς μαθητές που μιλούν με ξενική προφορά, ενώ στην πραγματικότητα γνωρίζουν και μιλάνε καλά σουηδικά, απλά για να αποφύγουν να βρεθούν στο περιθώριο. Ξέρω μαθητές που χρησιμοποιούν τις φράσεις ""fu*king whore" και "fu*king fagot" ως χαιρετισμό σε εθνοτικούς και πολιτογραφημένους Σουηδούς.
Κατηγορώ τις κυβερνήσεις, που τις θεωρώ μη νόμιμες, ότι έχουν τροφοδοτήσει όλες αυτές τις συγκρούσεις. Η σουηδική "φεμινιστική" κυβέρνηση δεν είναι η κυβέρνησή μου (#notmygovernment) και τα σουηδικά μέσα ενημέρωσης δεν είναι τα μέσα ενημέρωσής μου (#notmymedia).
Ορισμένοι ‘αφομοιωμένοι’ μαθητές έχουν ανοιχτά δηλώσει ότιμισούν τους Λευκούς, ότι μισούν τους Εβραίους, ότι θέλουν η Σουηδία να έχει το νόμο της Σαρία. Έχω γνωρίσει μαθητές που μου ανέλυσαν το όραμά τους για ένα κόσμο «όπου όλοι οι Λευκοί θα έχουν σκοτωθεί» και ότι, ως εκ τούτου «ο ρατσισμός δεν θα υπάρχει πια».
Σε αντίθεση με την ακαδημαϊκή αριστερό-φιλελεύθερη μεσαία τάξη, μιλάω με αυτούς τους μαθητές. Τους σέβομαι, ανεξάρτητα από τις απόψεις ή τις αξίες τους. Είναι άτομα που υποστηρίζουν τους νόμους της Σαρία ή ισχυρίζονται ότι θέλουν να εκτελέσουν όποιον είναι σαν κι εμένα. Τις απόψεις τους τις σέβομαι και προσπαθώ να τις αντιμετωπίσω ευγενικά και αντικειμενικά. Ως άτομο, δουλεύω προσπαθώντας να τους προσφέρω μια καλή ζωή, αλλά ως πολίτης, βλέπω τους σκληρούς μηχανισμούς ενός εμφυλίου πολέμου που έρχεται όλο και πιο κοντά στο σχολείο μου καθημερινά. Οι πόλεμοι δεν γίνονται από ένα τέρας, αλλά από απλούς ανθρώπους με απλές προκαταλήψεις, οι οποίος τυχαίνουν να είναι στην αντίθετη πλευρά μιας σύγκρουσης.
Το ότι οι βαθμοί αυτών των μαθητών έχουν πέσει κατακόρυφα, ως αποτέλεσμα της έλλειψης ‘αφομοίωσης’, δεν θα πρέπει να αποτελεί έκπληξη.
Κατηγορώ τις σουηδικές μη νόμιμες κυβερνήσεις και τα συστημικά μέσα μαζικής ενημέρωσης για την εξέλιξη αυτή. Δεν πιστεύω ούτε για ένα δευτερόλεπτο ότι οι εξελίξεις αυτές οφείλονται στην αφέλεια των ηγεμόνων. Ξέρουν ότι η όλη τη δύναμή τους στηρίζεται στο ‘διαίρει και βασίλευε’ και στο ψέμα.
Οι ‘μη αφομοιωμένοι’ μαθητές μερικές φορές έχουν την εντύπωση ότι οι εθνοτικοί και πολιτογραφημένοι Σουηδοί είναι "gay" ή "πόρνες" για να το πω όπως έχει. Το αποτέλεσμα είναι Σουηδοί και πολιτογραφημένοι Σουηδοί να περιθωριοποιούνται μέσα στις δικές τους ομάδες, καθώς οι καθηγητές και άλλοι ενήλικες αγνοούν τελείως τις ανησυχίες τους και γρήγορα εξαπλώνονται προκαταλήψεις ότι όλοι οι μουσουλμάνοι και μαύροι νεαροί ξυλοκοπούν και βιάζουν ομαδικά και αγόρια και κορίτσια, και όλα αυτά επειδή οι πολιτικοί και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης αρνούνται να δώσουν τις σχετικές πληροφορίες στους πολίτες. Όσο περισσότερο εμείς μισούμε ο ένας τον άλλο στα χαμηλά, τόσο περισσότερη δύναμη παίρνουν εκείνοι στα ψηλά, και τόσο περισσότερα χρήματα βάζουν στην τσέπη τους.
Εδώ και πολλά χρόνια, έχουμε χτίσει ένα ξεχωριστό σχολείο, με μη μουσουλμάνους μαθητές σε ένα γκρουπ και μουσουλμάνους και αφρικανούς μαθητές στο δεύτερο γκρουπ. Αυτό δεν είναι "ρατσιστική άποψη." Είναι μια περιγραφή της πραγματικότητας στα σουηδικά σχολεία σήμερα. Μια κατάσταση που δημιουργήθηκε από τους πολιτικούς και τα μέσα ενημέρωσης που θα κάνουν τα πάντα προκειμένου να αρνηθούν ότι αυτά που γράφω είναι αλήθεια και θα με παρουσιάσουν ότι επιτίθεμαι σε όλους τους μετανάστες.
Τους βλέπω κάθε μέρα. Τους εθνοτικούς και πολιτογραφημένους Σουηδούς νέους. Σχεδόν κρύβονται στις αίθουσες διδασκαλίας.Όλος ο χώρος έχει αφεθεί στους ‘μη αφομοιωμένους’ νέους. Η εξαίρεση είναι τα περιστασιακά άτομα που έχουν πλήρως κατηχηθεί να ρίχνουν όλο το φταίξιμο για όλα τα προβλήματα στους "ρατσιστές" και τους "άνδρες". Θα δείτε τα άτομα αυτά να αναλώνονται σε τσιτάτα γεμάτα μίσος κατηγορώντας τους πάντες,εκτός από τους ένοχους πολιτικούς και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Κατηγορώ τις σουηδικές μη νόμιμες κυβερνήσεις και τα καθιερωμένα μέσα ενημέρωσης για αυτή τη νέα σοβιετική ανάπτυξη.
Και ξέρω συναδέλφους που αγνοούν ή ακόμα και ενθαρρύνουν συμπεριφορές που επιτρέπουν στους ‘μη αφομοιωμένους’ μαθητές να συμπεριφέρονται με όποιον τρόπο θέλουν, επειδή "έχουν περάσει δύσκολα στην ζωή τους" και δεν τους νοιάζει που οι εθνοτικοί και πολιτογραφημένοι μαθητές περιθωριοποιούνται στην τάξη. Γιατί ξέρουν ότι κανείς δεν τους θέλει. Οι κραυγές «ρατσιστική πόρνη» ή «το ISIS θα σου κόψει τον γ… λαιμό» είναιη νέα μόδα στα σχολεία. Το να αναρωτηθείς αν η σουηδική κουλτούρα είναι καλή μερικές φορές, σημαίνει εξοστρακισμό, επίθεση, απειλές και εκφοβισμό. Έχω δει να συμβαίνει πολλές φορές και έχω καταλάβει ότι οι εθνοτικοί και πολιτογραφημένοι Σουηδοί μαθητές, καθώς και οι ακόμα ‘μη αφομοιωμένοι’ μαθητές που αγαπούν τη σουηδική κοινωνία, όπως αυτή ήταν κάποτε, είναι σχεδόν 100% αθόρυβοι. Κανείς δεν θέλει να εμφανιστεί με την ταμπέλα «ρατσιστής» στο μέτωπο.
Ευτυχώς, το κοινωνικό κλίμα αλλάζει σιγά-σιγά. Αλλά ξέρω τι μέλλον μας περιμένει εάν δεν τολμήσουμε να μιλήσουμε. Έχω γνωρίσει πολλούς μετανάστες από την πρώην Γιουγκοσλαβία.Ξέρω πως ξεκινούν οι περισσότεροι εμφύλιοι πόλεμοι. Αρχίζουν από τον σχηματισμό ομάδων μέσα από εθνοτικά ή πολιτισμικά ρήγματα, αρχίζουν από συστημικά μέσα μαζικής ενημέρωσης που υποκινούν μονομερώς κάποιους εναντίον ορισμένων ομάδων, αρχίζουν από ‘υπεύθυνους’ πολιτικούς που προσπαθούν συνεχώς να διαιρέσουν τον πληθυσμό και να χρησιμοποιήσουν ορισμένες ομάδες ως όπλο για να διατηρηθούν στην εξουσία.
Κάποιοι εκπαιδευτικοί αντιδρούν. Δεν είναι τόσοι πολλοί. Αλλά είναι μερικοί. Ξέρω πολλές γυναίκες εκπαιδευτικούς, με καταγωγή από τη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή, οι οποίες αρνούνται να δεχτούν αυτή την κατάσταση. Το εάν οι ‘μη αφομοιωμένοι’ νέοι γίνουν πολιτογραφημένοι Σουηδοί και καλοί πολίτες ή θα μετατραπούν σε έναν επαγγελματικό εγκληματικό στρατό, όπως και οι πολιτοφυλακές στο Κονγκό-Κινσάσα ή την πρώην Γιουγκοσλαβία, εξαρτάται εξ ολοκλήρου από το αν η υπόλοιπη κοινωνία τολμήσει να ακολουθήσει τα χνάρια αυτών των γενναίων γυναικών.
Το να αναφέρω ακόμη ότι οι νεοαφιχθέντες μαθητές συχνά διοχετεύονται στις κανονικές τάξεις γυμνασίου μέσα σε ένα έτος από την άφιξή τους, και ως εκ τούτου καταστρέφεται κάθε ευκαιρία να συμμετάσχουν σε κατάλληλη εκπαίδευση, επειδή τα σουηδικά τους πολλές φορές, είναι σε επίπεδο ενός μαθητή προσχολικής ηλικίας, φαίνεται σχεδόν ασήμαντο. Ο κάθε εκπαιδευτικός έχει την πλήρη ευθύνη για την επιτυχία της διδασκαλίας του, με αποτέλεσμα οι ακαδημαϊκές επιδόσεις όλης της τάξης να πέφτουν. Για αυτούς τους μαθητές, ο εγκεκριμένος βαθμός που η πολιτική ηγεσία παρακινεί τους δασκάλους τους να βάλουν, δεν αξίζει περισσότερο από το μελάνι. Ξέρω ότι ακόμα και εθνοτικοί και πολιτογραφημένοι Σουηδοί νέοι δύσκολα βρίσκουν θέσεις εργασίας. Τι θα συμβεί με τους ‘αφομοιωμένους’ μαθητές που δεν κατάφεραν καν να πιάσουν τον βαθμό που οι καθηγητές αναγκάζονται να βάλουν; Το έγκλημα περιμένει μερικούς από αυτούς, και ο δρόμος για εκεί είναι στρωμένος με καλές προθέσεις και συνθήματα από τους πεινασμένους για εξουσία πολιτικούς και από τα εξίσου πεινασμένα για εξουσία ελίτ των μέσων ενημέρωσης.
Το ότι πολλοί μουσουλμάνοι μαθητές δεν αισθάνονται σαν στο σπίτι τους τη Σουηδία, διότι η Σουηδία δεν έχει μουσουλμανικούς νόμους δεν είναι κάτι νέο. Το κατάλαβα αυτό όταν άρχισα να εργάζομαι ως καθηγητής το 2005, όταν το 90% όλων των ‘μη-αφομοιωμένων’ μεταναστών μαθητών έβλεπαν τους εαυτούς τους ως "Κοσοβάρους", "Βόσνιους" και ούτω καθεξής. Τότε ήμουν ακόμα έντονα αριστερός. Όποιος θέλει να λύσει τα προβλήματα πρέπει να δεχτεί ότι σήμερα έχουμε έναν βαθιά κατακερματισμένο πληθυσμό, διαχωρισμένο με βάση την εθνικότητα και την κουλτούρα. Χρειαζόμαστε, λοιπόν, να λύσουμε προβλήματα που έχει ο Λίβανος.
Παρακαλώ μην με βάλετε σε κάποιο γελοίο hashtag όπως #noracism χωρίς να αντιληφθείτε τα προβλήματα για μια φορά στην - πεινασμένη για εξουσία πολιτικώς ορθή μικρή λευκή μεσαίας τάξης - ζωή σας.
Θα μπορούσα να απαριθμήσω τις ανησυχίες – μια μητέρα που μου είπε ότι ήταν καλό που ο γιος της επιτέθηκε σε έναν οδηγό σχολικού λεωφορείου, γιατί "δεν τον σέβεται", ένας αδελφός ενός μαθητή ο οποίος εμφανίστηκε στο σχολείο με όπλο για να απειλήσει ένα άλλο μαθητή, ακόμα κι αν ήξερε ο μαθητής ήταν αθώος, απλά για να διατηρηθεί η "τιμή της οικογένειας", μια μαθήτρια η οποία εξοστρακίστηκε από την οικογένειά της επειδή είχε έρθει σε σεξουαλική επαφή πριν από το γάμο, ένας μαθητής ο οποίος απειλήθηκε με δολοφονία από τον αδελφό του, ο οποίος ήθελε να υπερασπιστεί την "τιμή της οικογένειας", επειδή είχε βρει ένα κορίτσι της ίδιας ηλικίας, ένας μαθητής που ήθελε να "κάνει περιτομή σε όλες τις Σουηδέζες" και τόσα παραδείγματα που είναι κόκκοι άμμου σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα όπου όλες οι ηθικές έννοιες είναι σε αναμονή και οι εθνοτικές διαιρέσεις έχουν τσιμεντωθεί, έχουν βαθύνει και εξυμνούνται με τη χρήση του Οργουελιανού όρου «πολυπολιτισμικότητα».
Κατηγορώ όλες τις μη νόμιμες κυβερνήσεις της Σουηδίας του ‘διαίρει και βασίλευε’, οι οποίες σταδιακά μετέτρεψαν μια ευημερούσα χώρα με μια αυστηρά ρυθμιζόμενη, αλλά γενναιόδωρη πολιτική μετανάστευσης, όπου οι μετανάστες αφομοιώνονταν και γίνονταν πολιτογραφημένοι Σουηδοί, σε μια αναρχική κοινωνία, όπου το σχολείο βρίσκεται στην πρώτη γραμμή ενός πολιτιστικού πολέμου που οδηγείται από την πολιτική και μιντιακή ελίτ, μια κοινωνία που δεν μπορεί πλέον ούτε πολυπολιτισμική χώρα να θεωρηθεί, αλλά μια εθνοτικά διχασμένη χώρα, όπως η Γιουγκοσλαβία του Τίτο ή το Ζαΐρ του Μομπούτου.
Να θυμάστε ότι, όταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες διεξήχθησαν στο Σεράγεβο το 1984, δεν υπήρχε σχεδόν κανείς που πίστευε ότι η χώρα μόλις οκτώ χρόνια αργότερα θα είναι η σκηνή του πιο σπαρακτικού εμφυλίου πολέμου στην Ευρώπη από το 1945.
Οκτώ χρόνια.
Τόσο καιρό πήρε για μια εθνικά διχασμένη χώρα, επιφανειακά ειρηνική, να περάσει από τους Ολυμπιακούς Αγώνες σε ολοκληρωτικό εμφύλιο πόλεμο.
Αυτό σημαίνει έτος 2025, αν τα πράγματα συνεχίσουν όπως τώρα. Όταν ένοπλες ομάδες πολιτών μία μέρα οπλίσουν τους μαθητές με αυτόματα όπλα και αρχίσουν να θερίζουν όλους τους μουσουλμάνους ή όλους τους μη-μουσουλμάνους μαθητές, θα είναι πολύ αργά. Στην Umeå, την Στοκχόλμη, το Μάλμε και το Γκέτεμποργκ, υπάρχουν λίγοι που τολμούν να σκεφτούν ότι θα έχουν το μέλλον της Γιουγκοσλαβίας, αν οι μη νόμιμοι πολιτικοί συνεχίσουν την τρέλα της εξουσίας και την συμβίωσή τους με τα μέσα ενημέρωσης. Στα σχολεία, μπορεί κανείς να δει τον πόλεμο να έρχεται. Αν θέλει να δει. Που δεν θέλει, αν λαμβάνει έναν βαρύ μισθό υπουργού.
John Dübeck
Καθηγητής Αγγλικών και Ιστορία σε Λύκειο
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή
